Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

:pencil2: การพยาบาลผู้ป่วยจิตเวชเด็ก, อ้างอิง จิราพร รักการ. (ม.ป.ป). …

- - - - ใช้เวลาเรียนรู้ที่จะพูดนานขึ้น แต่สื่อสารได้ดีขึ้น เมื่อเข้าใจ
      - มีปัญหาในการอ่านและเขียน
      - ไม่บรรลุนิติภาวะ
      - ไม่มีความรับผิดชอบในการแต่งงาน หรือเลี้ยงดูบุตร
      - สามารถเรียนรู้ได้จากการศึกษาเฉพาะทาง
      - ระดับไอคิวอยู่ระหว่าง 50 – 69
      - เมื่ออายุมากขึ้น สามารถที่จะดูแลตัวเองได้
    - - มีความเข้าใจ และเรียนรู้ใช้ภาษาได้ช้า
      - มีปัญหาในการสื่อสาร
      - สามารถเรียนรู้ทักษะการอ่านการเขียน และการนับขั้นพื้นฐานได้
      - ต้องการความช่วยเหลือจากคนรอบข้าง
      - เดินทางไปยังสถานที่คุ้นเคยด้วยตัวเองได้
      - สามารถมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคมได้
      - ระดับไอคิวอยู่ระหว่าง 35 – 49
    - - มีปัญหาทางกายภาพอย่างชัดเจน
      - มีพัฒนาการของระบบประสาทส่วนกลางที่ผิดปกติ
      - ระดับไอคิวอยู่ระหว่าง 20 – 34
    - - ไม่สามารถเข้าใจหรือปฏิบัติตามคำบอกได้
      - ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
      - ต้องสื่อสารด้วยอวัจนะภาษาขั้นพื้นฐาน
      - ไม่สามารถดูแลตัวเองได้อย่างอิสระ
      - ต้องการความช่วยเหลือและการดูแลจากคนรอบข้าง
      - ระดับไอคิวต่ำกว่า 20
- - - - A. มีความบกพร่องอย่างต่อเนื่องในการติดต่อสื่อสาร และการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม
        
        บกพร่องในการมีความสัมพันธ์ทางอารมณ์ซึ่งกันและกันในสังคม เช่น มีความผิดปกติด้านการปฏิบัติต่อผู้อื่นในสังคม
        
        บกพร่องด้านการแสดงพฤติกรรมในการติดต่อสื่อสารกับบุคคลอื่นในสังคม เช่น ไม่สามารถบูรณการเข้าด้วยกันทั้งการติดต่อสื่อสารแบบใช้และไม่ใช้คำพูด
        
        บกพร่องในการพัฒนา การเข้าใจ และคงไว้ซึ่งสัมพันธภาพ
      - B. รูปแบบของพฤติกรรมที่ทำซ้ำๆ ความสนใจ และกิจกรรมต่างๆ มีรูปแบบจำกัด
        
        แสดงการเคลื่อนไหว การใช้วัตถุ และการพูดซ้ำๆ ในรูปแบบเดิมๆ
        
        ยืนกรานทำสิ่งเดิมๆ ยึดติด และขาดความยืดหยุ่นในการทำกิจวัตรประจำวัน หรือรูปแบบการใช้คำพูด และไม่ใช้คำพูด
        
        มีความสนใจที่จำกัดอยู่ไม่กี่เรื่อง
        
        มีปฏิกิริยาตอบสนองความรู้สึกทั้งมาก และน้อยเกินไป หรือสนใจรับรู้ลักษณะต่างๆ ในสิ่งแวดล้อมอย่างผิดปกติ
      - C. อาการแสดงเหล่านี้อาจปรากฏในช่วงต้นๆ ของพัฒนาการ แต่อาจไม่เป็นที่สังเกตจนกว่าความคาดหวังทางสังคมเกินความสามารถของเด็ก
      - D. อาการที่เป็นสาเหตุทางคลินิก คือ ความบกพร่องในสังคม บกพร่องในการประกอบอาชีพ
- - - - ซุกซนมาก นั่งไม่ติดที่ มักลุกเดิน
        ในห้องเรียนหรือเดินออกนอกห้อง เล่นผาดโผน
        ขณะนั่งอยู่กับที่ก็จะไม่อยู่เฉย อาการซุกซนอยู่ไม่นิ่ง
        จะเด่นชัดในวัยอนุบาลและประถมต้น
    - - จะมีลักษณะวอกแวก(Distraction) ต่อสิ่งกระตุ้นรอบข้าง
        จดจ่อกับเรื่องหนึ่งเรื่องใดไม่นาน ทำให้เล่นอะไรไม่นาน
        เปลี่ยนบ่อย ทำงานไม่เสร็จ
        แต่อาจทำบางอย่างที่ชอบได้นานๆ เช่น ดูโทรทัศน์ เล่นเกมคอมพิวเตอร์ หรืออ่านการ์ตูน
    - - ยั้งตนเองไม่ค่อยได้ทั้งความคิดและพฤติกรรม ทำให้ดูเหมือนใจร้อน ก้าวร้าว หรือไม่รอบคอบ
        ประกอบกับอาการซุกซนอยู่ไม่นิ่งจึงอาจเกิดอุบัติเหตุได้
  - - - A. มีรูปแบบถาวรของการไม่ใส่ใจ ขาดสมาธิ และ/หรืออาการซนอยู่ไม่นิ่ง
        หุนหันพลันแล่น ส่งผลต่อการดำรงชีวิตประจำวัน และพัฒนาการปกติของเด็ก
        
        อาการขาดสมาธิ (Inattention) มีอาการอย่างน้อย 6 อาการขึ้นไป เป็นเวลานานติดต่อกันอย่างน้อย 6 เดือน ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 17 ปีขึ้นไป จะต้องแสดงอาการอย่างน้อย 5 อาการขึ้นไป
        
        มักไม่สามารถจดจำรายละเอียดต่าง ๆ
        
        มักไม่มีสมาธิในการทำงาน หรือการเล่น
        
        ดูเหมือนไม่ตั้งใจฟัง เมื่อมีคนพูดด้วย
        
        มักไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง และไม่สามารถทำงานได้สำเร็จ
        
        มักหลีกเลี่ยง ไม่ชอบ หรือไม่เต็มใจที่จะทำงานที่ต้องใช้ความพยายามด้านความคิดสูง
        
        มักลืมกิจกรรมในชีวิตประจำวัน
        
        การซน อยู่ไม่นิ่ง และอาการหุนหันพลันแล่น โดยมีอาการอย่างน้อย 6 อาการขึ้นไป เป็นเวลานานติดต่อกันอย่างน้อย 6 เดือนผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 17 ปีขึ้นไป จะต้องแสดงอาการอย่างน้อย 5 อาการขึ้นไป
        
        เมื่อนั่งอยู่กับที่มักมีอาการกระวนกระวาย ขยุกขยิก
        
        มักลุกออกจากที่นั่งบ่อย
        
        มักวิ่งไปทั่ว หรือปีนป่ายในสถานการณ์ที่ไม่เหมาะสม
        
        มักไม่สามารถเล่น หรือใช้เวลาว่างที่ต้องอยู่อย่างเงียบ ๆ
        
        มักพูดมาก พูดไม่หยุด
        
        มักมีปัญหาในการรอคอย เช่น การเข้าคิว
        
        มักชอบขัดจังหวะ หรือสอดแทรกผู้อื่น
      - B. อาการแสดงของการขาดสมาธิ หรือการซน อยู่ไม่นิ่ง หุนหันพลันแล่น แสดงตั้งแต่ก่อนเด็กอายุ 12 ปี
      - C. อาการแสดงของการขาดสมาธิ หรือการซน อยู่ไม่นิ่ง หุนหันพลันแล่น แสดงอาการให้เห็นอย่างน้อยในสถานที่ 2 แห่งขึ้นไป เช่น ที่บ้าน โรงเรียน
      - D. มีหลักฐานที่ชัดเจนว่า อาการเหล่านี้จะรบกวน หรือลดคุณภาพด้านสังคมการศึกษา หรือการทำงาน
      - E. อาการต่าง ๆ เหล่านี้ ไม่ได้เกิดขึ้นในช่วงที่มีอาการของโรคจิตเภท หรือความผิดปกติทางจิต
  - - - 1. การให้ความรู้(Psychoeducation) กับบุคคลในครอบครัวให้เข้าใจโรค
        ADHD พร้อมทั้งให้การรับฟัง ตอบข้อซักถาม
      - 2. การฝึกอบรมผู้ปกครอง(Parent management training) โดยให้ความรู้
        และฝึกทักษะในเรื่องการปรับสภาพแวดล้อมเพื่อช่วยในการปรับตัวของเด็ก
    - - การให้คำแนะนำแก่ครูเพื่อให้เกิดความเข้าใจ
        และการช่วยเหลือในด้านการเรียนการปรับตัวที่โรงเรียน
        
        1.ไม่ควรให้เด็กนั่งติดหน้าต่างหรือประตู เพราะจะทำให้เด็กเสียสมาธิง่าย
        
        ควรมีกิจกรรมให้เด็กได้ผ่อนคลายหากเห็นว่าเด็กหมดสมาธิ โดยให้เด็กลุกจากที่ได้บ้าง
        
        หากเด็กมีสมาธิสั้นมาก ให้ลดระยะเวลาการทำงานให้สั้นลง แต่ให้ทำบ่อยกว่าคนอื่น
        
        ไม่ประจาน หรืองโทษด้วยความรุนแรง
        
        ให้ความสนใจและชื่นชมเมื่อเด็กมีพฤติกรรมที่
        
        ให้ความช่วยเหลือด้านการเรียนพิเศษ เนื่องจากเด็กมีความบกพร่องด้านการเรียนรู้
        
        ให้คำแนะนำผู้ปกครองในการช่วยเหลือเด็กด้านการเรียนที่บ้าน
        
        8.ดูแลเรื่องการรับประทานยามื้อกลางวันในรายที่รักษาด้วยยา
- - - - ความอดทนต่ำ อารมณ์เสีย หงุดหงิดง่าย
      - ไม่มั่นใจในตนเอง รู้สึกตนเองไม่มีคุณค่า
      - มักใช้กลไกทางจิตแบบโทษผู้อื่น
      - ไม่รู้สึกผิดเมื่อถูกลงโทษ
      - มีความวิตกกังวลและซึมเศร้าร่วมด้วย
    - - ก้าวร้าวรุนแรง มักมีเรื่องทะเลาะวิวาท ชกต่อย ตบตีเป็นประจำ
      - ดื้อ ไม่เชื่อฟังผู้ปกครองหรือครู
      - ชอบแกล้งเพื่อนหรือข่มขู่ให้ผู้อื่นทำตามที่ตนต้องการ
      - ชอบพูดคำหยาบ พูดโกหก
      - ลักขโมย ทำลายทรัพย์สิน
      - หนีเรียน หนีออกจากบ้าน
      - ใช้สารเสพติด สูบบุหรี่ ดื่มสุรา
      - มีพฤติกรรมทางเพศที่ไม่เหมาะสมกับวัย
  - - - ก้าวร้าวต่อคนหรือสัตว์
        
        1) รังแก ข่มขู่ ทำให้ผู้อื่นหวาดกลัว
        
        2) เป็นผู้ที่เริ่มการต่อสู้
        
        3) ใช้อาวุธในการทำร้ายผู้อื่น (ใช้ไม้ อิฐ เศษแก้วที่แตก มีด ปืน)
        
        4) เคยทำร้ายคน
        
        5) เคยทำร้ายสัตว์
        
        6) มีการขโมยต่อหน้าเจ้าของ (ปล้นทรัพย์สินในที่สาธารณะ กระชากกระเป๋า )
        
        7) บังคับให้ผู้อื่นมีกิจกรรมทางเพศด้วย
      - ทำลายทรัพย์สิน
        
        8) ตั้งใจวางเพลิง เพื่อให้เกิดความเสียหายรุนแรง
        
        9) ตั้งใจทำลายทรัพย์สินซึ่งเป็นความตั้งใจอื่นๆ (นอกเหนือจากการวางเพลิง)
        
        10) งัดแงะบ้าน อาคาร หรือรถของผู้อื่น
        
        11) พูดโกหกบ่อยเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการหรือหลีกเลี่ยงกฎเกณฑ์
        
        12) ลักขโมยของเล็กๆ น้อยๆ โดยไม่เผชิญหน้ากับเจ้าของ
      - ฝ่าฝืนกฎระเบียบอย่างรุนแรง
        
        13) ออกนอกบ้านกลางคืนบ่อยครั้งแม้ผู้ปกครองจะไม่อนุญาต เริ่มก่อนอายุ13 ปี
        
        14) หนีออกไปค้างนอกบ้านอย่างน้อย 2 ครั้งในขณะที่อาศัยอยู่กับผู้ปกครอง
        
        15) หนีโรงเรียนก่อนอายุ13 ปี