Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Les 4: H47.2 - Coggle Diagram

- - - - Lymfocyten
        
        T-cellen
        
        Dit zijn stamcellen die van beenmerg naar thymus gaan. Vandaar de naam T-cellen.
        
        B-cellen
        
        Dit zijn stamcellen die in het beenmerg blijven. Vandaar B-cellen.
        
        3e type lymfocyten
        
        Specialiseren zich om natural killer cellen te worden.
      - Stamcellen worden in botten in het beenmerg gemaakt.
  - - - Het immense hoeveelheid aan lymfocyten en receptoren maakt detectie mogelijk van antigenen en pathogenen die nog nooit eerder zijn aangetroffen.
      - Adaptieve immuniteit heeft normaal gesproken zelftolerantie. Dit is het gebrek aan reactiviteit tegen de eigen moleculen en cellen van een dier. Het imuunsysteem valt lichaamseigen cellen niet aan.
      - Cell groei en verspreiding veroorzaakt door activering (door bijvoorbeeld een pathogeen) verhoogt het aantal B- en T-cellen dat specifiek is voor een antigeen.
      - Er is een sterkere en snellere reactie op een antigeen dat eerder is aangetroffen, vanwege een kenmerk dat bekend staat als immunologisch geheugen. De pathogenen worden herkent.
- - - - Antilichamen hebben hetzelfde Y-vormige structuur als B-cel antigeen receptors, maar zonder membraananker.
    - - 2 identieke heavy chains
      - 2 identieke light chains
      - De chains zijn verbonden aan elkaar door di-sulfide bruggen.
      - Elke chain heeft een Constante C-ring
        
        Elke lichte of zware keten heeft een regio waar aminozuursequenties weinig variëren tussen de receptoren op verschillende B-cellen.
        
        Het C-gebied van een zware keten bevat een transmembraangebied, dat de receptor verankert in het plasmamembraan van de cel.
      - Elke chain heeft ook een Variabele V-ring.
        
        Het wordt zo genoemd, omdat de aminozuurvolgorde sterk verschilt van de ene B-cel tot de andere B-cell.
        
        Delen van een V-gebied met een zware keten en delen met een V-gebied met een licht keten vormen samen een asymmetrische bindingsplaats voor een antigeen. Daarom heeft elke B-cel-antigeenreceptor twee identieke antigeenbindingsplaatsen. Het binden van een B-cel antigeen receptor aan een antigeen is de eerste stap in B-cel activatie. Dit leidt tot de vorming van cellen die een oplosbare vorm van de receptor afscheiden. Het afgescheiden eiwit is een antilichaam, dat ook een immunoglobulin (Ig) genoemd wordt.
- - - - Alfa keten
      - Beta keten
      - De 2 polypeptiden worden gelinkt door disulfide bruggen
- - - - overweeg een immunoglobulinegen dat codeert voor de lichte keten van zowel membraangebonden B-celantigeenreceptoren als uitgescheiden antilichamen (immunoglobulinen). Het vermogen tot het genereren van diversiteit zit ingebouwd in de structuur van Ig-genen. Een lichte keten van een receptor wordt gecodeerd door drie gensegmenten: een variabel (V) -segment, een verbindend (J) -segment en een constant (C) -segment. Het V- en J-segment coderen samen voor het variabele gebied van de receptorketen, terwijl het C-segment codeert voor het constante gebied. Het lichte-ketengen bevat een enkel C-segment, 40 verschillende V-segmenten en 5 verschillende J-segmenten. De alternatieve kopieën van de V- en J-segmenten zijn in serie langs het gen gerangschikt. Omdat een functioneel gen is opgebouwd uit één kopie van elk type segment, kunnen de stukjes op 200 verschillende manieren worden gecombineerd (40 V 5J 1C). Het aantal verschillende combinaties van zware ketens is nog groter, wat resulteert in nog meer diversiteit. Het samenstellen van een functioneel Ig-gen vereist het herschikken van het DNA. Vroeg in de ontwikkeling van B-cellen verbindt een enzymcomplex genaamd recombinase een V-gensegment met een lichte keten aan een J-gensegment. Deze recombinatiegebeurtenis elimineert het lange stuk DNA tussen de segmenten en vormt een enkel exon dat deel V en deel J is. Recombinase werkt willekeurig en koppelt elk van de 40 V-gensegmenten aan een van de 5 J-gensegmenten. Genen met zware ketens ondergaan een vergelijkbare herschikking. In een bepaalde cel wordt echter slechts één allel van een gen met een lichte keten en één allel van een gen met een zware keten opnieuw gerangschikt. Bovendien zijn de herrangschikkingen permanent en worden ze doorgegeven aan de dochtercellen wanneer de lymfocyt zich deelt. Nadat zowel een lichte keten als een zware keten gen zijn herschikt, kunnen antigeenreceptoren worden gesynthetiseerd. De herschikte genen worden getranscribeerd en de transcripten worden verwerkt voor vertaling. Na translatie lijken de lichte keten en de zware keten samen en vormen ze een antigeenreceptor. Elk paar willekeurig herschikte zware en lichte ketens resulteert in een andere antifen-bindingsplaats. Voor de totale populatie van B-cellen in een menselijk lichaam is het aantal van dergelijke combinaties berekend als 3,5 * 10 ^ 6. Bovendien voegen mutaties die tijdens VJ-recombinatie zijn geïntroduceerd, extra variatie toe, waardoor het aantal antigeenbindende specificiteiten nog groter wordt.