Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การสนทนาเพื่อสร้างสัมพันธภาพ - Coggle Diagram
การสนทนาเพื่อสร้างสัมพันธภาพ
1) การสนทนาให้เกิดความสัมพันธ์
ความหมาย
: คุย ปรึกษาหารือ พูดจาโต้ตอบกัน
ปัจจัยการสนทนา
1.กาละ
: พิธีการ ทางการหรือไม่
2.เทศะ
: ความสำคัญในสถานที่นั้นๆ
3.บุคคล
: ผู้เป็นเป้าหมายการสื่อสาร
4.กรอบวัฒนธรรม
: รู้ว่าควรจะพูดอย่างไร
5.วัตถุประสงค์
: ผู้สื่อภาษาต้องการให้เกิดผลอะไร
การแจ้งให้ทราบ
การถามให้ตอบ
การบอกให้ทำ
การปฏิสันถาร
การสร้างสุนทรียะและความสนุกสนาน
การสนทนาเพื่อสร้างสัมพันธภาพ
ต้องรู้จักเข้าใจตนเอง
ต้องรู้ความต้องการและความรู้สึกของผู้อื่น
ต้องสร้างแรงจูงใจ
ต้องทราบถึงวิธีเอาชนะและครองใจคน
ประเภทของการสนทนา
2.การสนทนาแบบไม่เผชิญหน้า (Interposed communications)
ใช้น้ำเสียงสุภาพ
ออกเสียงถูกต้องชัดเจน
พูดให้กระซับ ตรงเป้าหมาย
มีอัตราความเร็วพอเหมาะ
ไม่พูดสิ่งที่เป็นความรับทางโทรศัทพ์
ไม่เคี้ยวอาหารขณะคุยโทรศัพท์
หากมีข้อผิดพลาดให้ขออภัย
ไม่วางสายก่อนการสนทนาจบลง
1.การสนทนาแบบเผชิญหน้า (face to face communications)
ทักทายด้วยการใช้คำพูด
ทักทายด้วยการไหว้
ทักทายด้วยการสร้างรอยยิ้ม
ทักทายด้วยการผงกศรีษะ
ทักทายด้วยการถามเรื่องทั่วๆไป
ข้อควรปฏิบัติในการสนทนา
1.อย่าทำตัวรู้ไปทุกเรื่อง
2.อย่างแย่งพูดเพียงคนเดียว
3.ละเว้นพูดคุยแต่เรื่อส่วนตัว
4.ไม่ใช้วาจาเท็จ
5.ไม่ใช้วาจายุยงให้ผู้อื่นแตกร้าว
6.อย่านินทาผู้อื่น
7.หลีกเลี่ยงวาจาหยาบคาย
8.ขอโทษเมื่อกล่าวผิดพลาด
9.ไม่ใช้เสียงที่ดังเกินไป
10.อย่าบ่นถึงเคราะห์กรรมของตน
11.อย่าบ่นไม่ชอบคนโน้นคนนี้
12.พูดชมเชยอย่างจริงใจ
13.อย่าตั้งใจโต้เถียงเอาชนะ
14.ไม่ดูหมิ่นบุพการี
ลักษณะของการเป็นผู้สนทนาที่ดี
1.ให้ความสนใจคู่สนทนา
2.มีความจริงใจ
3.ควรมีความรู้รอบตัว
4.มีความเข้าใจและเห็นใจผู้อื่น
5.มีศิลปะในการแสดงความเห็นขัดเเย้ง
มารยาทในการสนทนา
1.พูดเท่าที่จำเป็น
2.อย่าเล่าเรื่องส่วนตนเกินไป
3.อย่าอวดอำนาจของตนในครอบครัวให้ผู้อื่นฟัง
4.อย่าบ่นถึงเคราะห์กรรม
5.อย่าบ่นถึงความยากจนอยู่เสมอ
6.อย่าโอ้อวดความรวย
7.อย่านินทาคนในครอบครัว
8.อย่าบ่นไม่ชอบคนนู้นคนนี้
9.อย่าเอาความลับผู้อื่นมาพูด
10.อย่ากล่าวหยาบคาย
11.รอให้ผู้อื่นพูดจบก่อนค่อยแสดงความคิดเห็น
12.อย่าส่งเสียงดังเกินไป
13.อย่าหัวเราะหรือร้องไห้ไปด้วย
14.อย่าหยอกล้อเกินสมควร
15.อย่าตั้งใจเถียงเอาชนะ
16.ไม่ดูหมิ่นบุพการี
การสนทนาในที่ประชุม
ดูกาลเทศะ หลีกเลี่ยงการเมือง ศาสนาและเรื่องไกลตัว
การใช้ภาษา
มีหางเสียง ใช้จังหวะที่พอดี
บุคลิกภาพ
สำรวมท่าทาง กิริยามารยาทขณะคุยกับผู้ใหญ่
การใช้สายตา
สบตาแต่ไม่จ้องมองตลอดเวลา
การจบการสนทนา
จบด้วยความนุ่มนวล
2.การสนทนาที่เสริมสร้างบุคลิกภาพ
บุคภาพกับการสนทนา
ใช้เจรจา ต่อรอง ให้คำปรึกษา
น้ำเสียงการพูดจา
อย่าทำเสียงเล็กเสียงน้อย ให้พูดจริงจังฉะฉาน
รู้จักเรียนรู้สังเกตคู่สนทนา
เข้าใจคู่สนทนาเพื่อใช้การพูดที่เหมาะสม
วางตัวด้วยท่าทีที่เหมาะสม
วางกิริยาให้เหมาะสม โดยเฉพาะในที่ประชุม
แต่งกายให้เหมาะสมกับกาลเทศะ
ดูดีทั้งเสื้อผ้าหน้าผม รู้กาลเทศะ ให้เกียรติสถานที่ที่ไปร่วม
บุคลิกภาพขั้นพื้นฐาน ต้องดูดีสง่างามทั้งการยืน เดิน และนั่ง
หลังตรง ไหลตรง นั่งสำรวมสุภาพ
การสนทนาเพื่อสร้างสัมพันธภาพทางการพยาบาล
1.ความรักในเพื่อนมนุษย์ (Love)
2.ความห่วงใย (care)
3.ความเอาใจใส่ (concern)
4.การเคารพในความเป็นบุคคล(Respect) ของผู้อื่น
5.การเห็นใจความรู้สึกผู้อื่น(Empathy)
6.ความเชื่อถือ ไว้วางใจ(Trust)
7.ความจริงใจ(Genuineness)
8.ความเข้าใจ(Understanding)
9.การยอมรับ(Acceptance)
10.การเอาใจใส่ดูแล(Caring)
ทักษะในการสนทนา ทางการพยาบาล
1.ทักษะการใส่ใจ
1.1 แสดงออกทางสีหน้า
1.2 การผงกศรีษะ
1.3 พฤติกรรมการพูด
1.4 น้ำเสียงที่น่าฟัง
2.ทักษะการฟัง
3.ทักษะการใช้คำถาม
การเตรียมคำถาม
การดำเนินการใช้คำตอบ
เพื่อฟังความเห็น
เพื่อสอบถามข้อมูล
เพื่อความกระจ่าง
เพื่อย้ำหรือสรุป
การสนทนาที่เสริมสร้างบุคลิกภาพ
ทักษะสังคม เช่น การสบตา ใส่ใจ ถูกกาลเทศะ
อุปสรรคของการสนทนาที่พบบ่อย
1.ผู้พูด
ไม่ตั้งใจเพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจ
ขาดทักษะและประสบการณ์
2.ผู้ฟัง
ตัดสินผู้พูดว่ายึดความตชคิดเห็นของตัวเอง
รับฟังเฉพาะที่ตัวเองอยากฟัง
ไม่สามารถรับฟังข้อมูลที่ต่างจากตัวเองได้
ไม่มีสมาธิในการฟัง
3.สภาพแวดล้อม
ไม่เหมาะสม เวลาไม่มากพอ
การสนทนาเพื่อสัมพันธภาพระหว่างบุคคล
สร้างสัมพันธภาพและไว้วางใจ แสดงความจริงใจ
Small talk
การพูดคุยเล็กๆ น้อยๆ
ARE (Anchor, Reveal, Encourage)
การใช้บรรยากาศรอบตัวมาใช้ในการสนทนา
ฺฺBig talk
การสนทนาหนักๆที่สร้างสัมพันธภาพ บางทีเปลี่ยนมุมมองชีวิตได้เลย
เทคนิคการสนทนา
เทคนิคการสนทนากับวัยรุ่น
สร้างความคุ้นเคย
บอกเรื่องการรักษาข้อมูลส่วนตัว
หลีกเลี่ยงการตัดสินถูกผิด
แสดงบทบาทเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือ
เป็นผู้ฟังที่ดี
ใช้คำถามปลายเปิด
สร้างความรับผิดชอบ
พยายามจดบันทึกเฉพาะที่จำเป็น
มีบทสรุป
ให้ความสำคัญและหาข้อมูลเพิ่มเติมจากครอบครัว
การสนทนากับผู้สูงอายุ
การจัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสม
การทักทาย
ให้เวลาในการสนทนามากกว่าปกติทั่วไป
พูดช้่าลง ใช้คำพูดที่ชัดเจนไม่กวน
พูดเสียงดัง ฟังชัดและหมาะสม
พูดทีละประเด็น
เว้นระยะแบะเปิดโอกาสให้ซักถามหรือแสดงความเห็น
รับฟังให้มาก
การสรุปและจดบันทึกความจำสั้นๆ
การสนทนาในห้องอุบัติเหตุฉุกเฉิน
Open แนะนำบทบาทตนเอง
Engage บทสนทนาไม่เคร่งเครียดเกินไป
Empathize รับฟังด้วยความเห็นอกเห็นใจ
Educate ประเมินความรู้ความเข้าใจผู้ป่วย
Enlist พยายามชักจูงให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในแผนการรักษา
Close ประเมินระยะเวลาในการนอนสังเกตอาการผู้ป่วย
การสนทนากับผู้ป่วยวิกตและญาติ
เมื่อผู้ป่วยย้ายเข้าหอวิกฤต
การเปิดโอกาสให้ครอบครัวระบายความรู้สึก
การให้ข้อมูลแก่ผู้ป่วย
เทคนิคการให้ข้อมูล
เทคนิคการฟัง
เทคนิคสะท้อนความรู้สึก
การสนทนากับญาติเรื่องไม่พึงประสงค์หรือแจ้งข่าวร้ายในผู้ป่วยมะเร็ง
1.เตรียมความพร้อมก่อนการสนทนา
เตรียมสถานที่ ที่ส่วนตัว
เลือกคนที่ผู้ป่วยไว้ใจ
ให้ผู้ป่วยและญาตินั่งอย่างสบาย ถ้าไม่มีข้อจำกัด
พูดคุยทักทายด้วยท่าทีเป็นมิตร
อาจมีการสัมผัสแขนแสดงความห่วงใย
จัดสรรเวลาให้ผู้ป่วยเตรียมใจ
2.ประเมินความรู้ผู้ป่วย
3.ประเมินว่าผู้ป่วยต้องการทราบข้อมูลอะไร
4.ให้ความรู้
ประเมินระดับความเข้าใจ
ให้คำธรรมดาแทนศัพท์
หลีกเลี่ยงการทำให้ผู้ป่วยหมดหวัง
ให้ข้อมูลทีละน้อยตามความเหมาะสม
คำนึงเสมอว่าผู้ป่วยยังมีความหวัง
**5.สนใจความรู้สึกผู้ป่วย
6.สรุปวิธีเผชิญปัญหาและวางแผนในอนาคต**