Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลผู้คลอดที่ทำสูติศาสตร์หัตถการ, S4939930, S4939931, S__4939949…

- - - - ผู้คลอดที่ผอม สูงมีโอกาสที่จะคลอดบุตรสำเร็จจากการชักนำการคลอดมากกว่า
      - ผู้คลอดที่อ้วนมีอัตราการผ่าตัดคลอดมากกว่า เนื่องจากล้มเหลวในการชักนำการคลอด
      - ผู้คลอดที่มีรูปร่างสูง หรือมีค่าดัชนีมวลกาย (BMI) น้อย มี โอกาสที่จะคลอดบุตร ได้จากการชักนำการคลอดมากกว่าผู้คลอดที่มีรูปร่างเตี้ย หรือมีค่าดัชนีมวลกายสูงกว่า
    - - น้ำหนักทารกในครรภ์ < 4,000 กรัม มีโอกาสจะคลอดบุตรสำเร็จจากการชักนำการคลอดมากกว่า
    - - ในการตั้งครรภ์ครั้งหลังๆเมื่อเปรียบเทียบกับการตั้งครรภ์ครั้งแรก ปากมดลูกมักจะมีการเปีดขยายอยู่บ้างแล้ว ทำให้ง่ายต่อการเจาะถุงน้ำคร่ำทำให้มีการสร้าง prostaglandin มากขึ้น
    - - การเปิดของปากมดลูกเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการประเมินด้วย Bishopscore คะแนนเต็ม = 13 คะแนนที่สูงบ่งบอกถึงความเหมาะสมของสภาพปากมดลูก
        ที่พร้อมจะเข้าสู่การคลอด
    - - ไม่ว่าจะเป็นการชักนำการคลอดด้วยวิธีใดก็ตาม โอกาสสำเร็จจะสูงขึ้นเรื่อยๆตามอายุครรภ์ เพราะยิ่งใกล้ครบกำหนดคลอดมากเท่าไหร่ prostaglandin ในธรรมชาติก็ยิ่งมีมากขึ้น
  - - - 1.5 การใช้ Hygroscopic dilators
        
        อุปกรณ์ถ่างขยายปากมดลูกที่ทำจากสาหร่ายทะเลหรือสารสังเคราะห์
        
        คุณสมบัติดูดซับน้ำมาจากปากมดลูกทำให้แท่ง dilator มีขนาดใหญ่ขึ้นจนสามารถถ่างขยายปากมดลูก
        
        มักใช้ในการยุติการตั้งครรภ์ช่วงไตรมาสที่ 2
      - 1.1 การเลาะถุงน้ำคร่ำ (stripping of the membranes)
        
        การเซาะแยกถุงน้ำโคยการใช้นิ้วมือใส่เข้าไปในปากมดลูกจนอยู่เหนือ intemal os
        
        จากนั้นทำการหมุนนิ้วเป็นวงไปรอบๆเพื่อทำให้ถุงน้ำเกิดการแยกชั้นของ fetal membrane ออกจาก decidua
        
        ทำให้หลั่ง prostaglandin จากถุงน้ำ
        และปากมดลูก
      - 1.4 การใช้บอลลูนถ่างขยายปากมดลูก (Balloon catheter)
        
        ทำโดยใส่สาย foley catheter ผ่านรูปากมดลูกเข้าไปจนบอลลูนพ้น internal os
        
        แล้วใส่ NSS 30-80 ml.เข้าไปในลอลลูน
        
        จากนั้นดึงปลายด้านนอกลงเล็กน้อย เพื่อให้เกิดแรงดึงบริเวณปากมดลูก
      - 1.3 การกระตุ้นหัวนม ด้วยการนวด คลึงหรือดูด
        
        จะกระตุ้นให้มีการหลั่งสาร oxytocin เพิ่มขึ้น
        
        สามารถกระตุ้นให้เกิดการเจ็บครรภ์ได้และปากมดลูกมีความพร้อมมากขึ้นช่วยให้เกิดการคลอดภายใน 72 ชม.
        
        ถ้ากระตุ้นในรายที่ปากมดลูกไม่พร้อมก็จะไม่เกิดประโยชน์ใดๆ :warning:
      - 1.2 การเจาะถุงน้ำคร่ำ (amniotomy, artificial rupture of the membranes : ARM)
        
        การใช้เครื่องมือปราศจากเชื้อใส่เข้าไปในช่องคลอดขณะตรวจภายในสอดเข้าไปในปากมดลูกอย่างน้อย 2 ซม. และเจาะถุงน้ำคร่ำให้แตกออก
        
        เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเมื่อทำในรายที่มีค่า Bishop score > 6
        คะแนนขึ้นไป
    - - 2.1 Prostaglandin
        
        ยาที่ช่วยทำให้ปากมคลูกนุ่มขึ้น
        
        Prostaglandin E2 (dinoprostone) ปรับสภาพมดลูก
        
        Prostaglandin E1 ที่นำมาใช้คือ misoprostol, cytotec มีฤทธิ์ทำให้มดลูกมีการหดรัดตั
      - 2.2 Oxytocin( pitocin, syntocinon)
        
        ช่วยกระตุ้นการ หดรัดตัวของมดลูก
        
        อาจทำให้มดลูกหดรัดตัวมาก
        หรือถี่เกินไป (Tachysystole)
- - - - เป็นข้อบ่งชี้ที่ต้องทำการผ่าตัดอย่างแน่นอน หากปล่อยให้คลอดเอง อาจมีอันตรายต่อมารดาและทารก
    - - เป็นข้อบ่งชี้ที่อาจจะผ่าตัด หรืออาจจะคลอดทางช่องคลอดก็ได้ แล้วแต่สภาวะของมารดาหรือทารก
  - - - เป็นการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องที่ไม่ได้วางแผนล่วงหน้า
      - มารดาจะวิตกกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของตนเองและทารกในครรภ์
    - - เป็นการการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องที่กำหนดไว้ล่วงหน้า เมื่อมารดามีข้อบ่งห้ามการคลอดทางช่องคลอด เช่น รกเกาะต่ำชนิดสมบูรณ์ (placenta previa totalis) ติดเชื้อเริมที่อวัยวะเพศ หรือเมื่อสูติแพทย์และมารคาตัดสินใจผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องซ้ำ
  - - - 1.ขณะผ่าตัด
        
        เกิดอันตรายต่ออวัยวะภายในช่องท้อง เช่น ท่อไต กระเพาะปัสสาวะ ลำไส้เป็นต้น
        
        กิดภาวะแทรกซ้อนจากยาระงับความรู้สึก เช่น สำลักเศษอาหาร ความดันโลหิตต่ำ ตกเลือด (21,000 มิลลิลิตร) ช็อก เป็นต้น
        
        ในรายที่มีภาวะรกเกาะต่ำ รกลอกตัวก่อนกำหนด หลอดเลือดที่ตัวมดลูกฉีกขาดรกค้างหรือมดลูกหดรัดตัวไม่ดี อาจเกิดการเสียเลือดมากขึ้น
      - 2.หลังผ่าตัด
        
        ลำไส้อึดแน่น (paralytic ileus) ติดเชื้อที่มดลูกหรือแผลผ่าตัด มักจะพบในรายที่มีภาวะเสี่ยง ได้แก่ โลหิตจาง ถุงน้ำคร่ำแตกนาน
        
        ได้รับการตรวจทางช่องคลอดหลายครั้งในการเจ็บครรภ์ยาวนาน
        
        ติดเชื้อของระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        ตกเลือดในช่องท้อง
        
        ในรายที่รุนแรงอาจเสียชีวิต และอาจเกิด
        tromboembolism disease ได้
    - - ทารกได้รับอันตรายจากการผ่าตัดคลอด เช่น ถูกมีดบาด กระดูกหัก ข้อเคลื่อน เป็นต้น
      - ทารกเสี่ยงต่อการเกิดปัญหาในระบบทางเดินหายใจและพร่องออกซิเจน
- - - - ต้นขาของทารกจะพับแนบอยู่กับหน้าท้อง ส่วนขาจะเหยียดที่เข่าทั้งสองข้างของเท้าพาดไปบริเวณหน้าอก หรือหน้าท้องของทารกเอง
    - - ทารกอยู่ในท่างอสะโพก และงอเข่าทั้งสองข้างบางทีเหมือนขัดสมาธิ แต่ส่วนใหญ่อยู่ในลักษณะนั่งยอง ๆ
    - - หมายถึงท่าก้นที่มีส่วนของขายื่นต่ำกว่าระดับ
        
        3.2 Double footling เท้ายื่นออกมาทั้ง 2 ข้าง Knce presentation สะโพกเหยียดทั้งสองข้าง แต่กลับไปงอที่เข่าเป็นส่วนลงมาก่อน อาจจะข้างเดียวหรือเข่าทั้ง 2 ข้างก็ได้
        
        3.1 Single footling ท้ายื่นออกมาเพียงข้างเดียว
  - - - 1.การฉีกขาดของหนทางคลอด มดลูกแตกจากการคลอดยาก คลอดติดขัด
      - 2.ตกเลือดหลังคลอด (postpartum hemorrhage)
      - 3.ติดเชื้อ พบว่าการเสียเลือดทำให้ติดเชื้อได้ง่าย
      - 4.อันตรายจากการได้รับยาสลบ
    - - 1.กระดูกหักและข้อเคลื่อน พบที่ข้อสะ โพกและไหล่มากกว่าข้ออื่นๆ
      - 2.เลือดออกในสมอง จากการดึงที่รุนแรง
      - 3.ขาดออกซิเจน (asphyxia)
      - 4.อันตรายต่ออวัยวะภายในช่องท้อง
      - 5.แขนและไหล่เป็นอัมพาต (Erb-Duchenne paralysis)อันตรายต่อเส้นประสาท brachial
      - 6.กล้ามเนื้อ sternomastoid ฉีกขาด
      - 7.เส้นเอ็นเล็ก ๆ ที่อยู่ใต้ลิ้นฉีกขาด (frenulum)