Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลสตรีที่มีภาวะแทรกซ้อนหลังคลอด - Coggle Diagram

- - - - การตกเลือดหลังคลอดในระยะแรก (early or immediate or primary postpartumhemorrhage)
        
        การตกเลือดเกิดภายใน 24 ชั่วโมงแรกหลังคลอด เป็นสาเหตุของภาวะตกเลือดหลังคลอดที่พบได้มากและบ่อยที่สุดประมาณ ร้อยละ 4-6 ของการตั้งครรภ์ทั้งหมด ประมาณร้อยละ 70
        มีสาเหตุจากการหดรัดตัวของมดลูกไม่ดี (uterinc atony)
      - การตกเลือดหลังคลอดในระยะหลัง (late or secondary postpartum hemorrhage)
        
        การตกเลือดเกิดหลังคลอด 24 ชั่วโมงไปจนถึง 6 สัปดาห์หลังคลอด
    - - มีเลือดออกทางช่องคลอด ซึ่งลักกษณะอาจแตกต่างกันตามสาเหตุ
        
        การหดรัดตัวของมดถูกไม่ดี เลือดที่ออกจะเป็นสีคล้ำและมีลิ่มเลือดปน
        
        การฉีกขาดของหนทางคลอด เลือดที่ออกจะเป็นสีแดงสด และหากมีการฉีกขาดของหลอดเลือดฝอย เลือดจะไหลซึมออกมาเรื่อยๆ และหากมีการฉีกขาดของหลอดเลือดแดง เลือดจะพุ่งแรงตามจังหวะของชีพจรและไหลไม่หยุดแม้ว่ามดลูกจะหดรัดตัวแข็ง
        
        การมีเศษรกค้าง ถ้ำาเศษรกมีขนาดใหญ่จะตกเลือดทันที ถ้าเศษรกค้างมีขนาดเล็กอาจมีการตกเลือดในช่วง 6-10 วันหลังคลอด ซึ่งเลือดเป็นสีแดงคล้ำ
      - บริเวณที่มีการบวมเลือด(hematoma)กดเบียดหนทางคลอด หรืออวัยวะใกล้เคียงทำให้มีอาการปวดอย่างรุนแรงภายใน 12 ชั่วโมงแรกหลังคลอด ผิวหนังมีอาการบวมแดงออกสีม่วงคล้ำ อาจมีการถ่ายปัสสาวะลำบาก
      - ถ้ามีความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด เลือดหยุดไหลช้าจากระดับไฟบริ โนเจนในเลือดต่ำ ร่วมกับมีเลือดไหลออกจากบริเวณที่เจาะเลือดหรือให้สารน้ำทางหลอดเลือด
      - มดลูกหดรัดตัวไม่ดี โดยจะคลำพบว่ามดลูกอยู่สูงและขนาดโตขึ้น อาจเหนือระดับสะคือ เมื่อคลึงมดลูกจะมีก้อนเลือดและเลือดสดจำนวนมากออกทางช่องคลอดและมีอาการแสดงของการตกเลือด
        
        เช่น หน้าซีด ตัวเย็น ชีพจรเบาเร็ว เหงื่อออก ความดัน โลหิตต่ำ กระสับกระส่าย หายใจเร็วต่อไปจะหายใจช้า หาวเพราะเลือดไปลี้ยงสมองน้อยลง ถ้าอาการรุนแรงอาจช็อคไม่รู้สึกตัวและอาจตายได้
    - - สาเหตุสำคัญของการตกเลือดหลังคลอดระยะหลัง ได้แก่
        
        ภาวะติดเชื้อในโพรงมดลูก ผู้ป่วยมักจะมีอาการของการติดเชื้อให้เห็นได้แก่ มีไข้น้ำคาวปลามีกลิ่นเหม็น ปวดท้องน้อย มี Subinvolution ของมดถูก
        
        เลือดออกจากแผลภายในช่องคลอด มักเกิดจากการติดเชื้อบริเวณแผลภายในช่องคลอด
        
        สาเหตุร่วมกันที่พบได้บ่อย ได้แก่ กาวะมีเศยรกค้างอยู่กายในโพรงมดลูกร่วมกับการติดเชื้อภายในโพรงมดลูก
        
        ภาวะตกเลือดจากแผลบนตัวมดลูกภายหลังการผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง
        
        ภาวะมีก้อนเลือดหรือเศษรกค้างอยู่ภายใน โพรงมดลูก ซึ่งเป็นสาเหตุที่พบได้บ่อย มักเกิดภายหลังคลอดประมาณ 1-2 สัปดาห์
    - - เมื่อพบเลือดออกมาทางช่องคลอดปริมาณมากอย่างชัดเจน ให้การ วินิจฉัยว่าตกเลือดแล้ว ต้องค้นหาสาเหตุ ที่พบบ่อยที่สุด 2 อันดับแรก คือ การหดรัดตัวของมดลูกไม่ดี และการฉีกขาดของหนทางคลอด ซึ่งการตกเลือดสามารถป้องกันได้ทั้ง3ระยะ ตั้งแต่ระยะตั้งครรภ์ ระยะคลอด และระยะหลังคลอด
    - - ระยะตั้งครรภ์
        
        ค้นหาปัจจัยเสี่ยงที่อาจทำให้เกิดการตกเลือดหลังคลอดได้ เช่น เคยมีประวัติตกเลือดหลังคลอดในการตั้งครรภ์ก่อนๆ มีรกเกาะต่ำ ตั้งครรภ์แฝด ทารกตัวโต ครรภ์แฝดน้ำ รกค้างฯลฯ ซึ่งทำให้เสี่ยงต่อการหดรัดตัวไม่ดีของมดลูกหลังคลอด ตรวจหาและแก้ไขภาวะซีดขณะตั้งครรภ์
      - ระยะคลอด
        
        2.1 การดูแลการคลอดระยะที่ 3 แบบ active management จากCochrane Review
        
        2.1.1 prophylactic uterotonics drug โดยให้ oxytocin หลังทารคลอดไหล่หน้าหรือหลังคลอดเด็ก โดยหยดเข้าทางหลอดเลือดดำ 1 00-1 50 มิลลิลิตร/ชั่วโมง ผสมในน้ำเกลือ 10-20ยูนิตลิตรหรือให้ฉีด methergine 0.2 mg. ฉีดเข้ากล้ามเนื้อหรือเข้าทางหลอดเลือดดำและให้ oxytocin ต่อในระยะแรกหลังคลอดอย่างน้อย1-2ชั่วโมง
        
        2.1.2 ทำคลอดรกโดยวิธี Controlled cord traction หนีบสายสะดือใกล้ฝีเย็บ วางมืออีกข้างเหนือกระดูกหัวหน่าวและ stabilize มดลูกโดยดันมดลูกไม่ให้เคลื่อนลงมา คงสายสะคือให้ตึงเล็กน้อยรอจนมดลูกหดรัดตัวดีแล้วดึงสายสะดือลงอย่างนุ่มนวลแบบ Brant Andrews maneuver เป็นต้นเพื่อป้องกันมดลูกปลื้น ห่มดึงสายสะดือขณะที่มดลูกไม่หดรัดตัว เพราะจะเสี่ยงต่อมดถูกปลื้น
        
        2.1.3 หลังรกคลอด ควรตรวจรกให้สมบูรณ์
        
        2.1.4 นวดคลึงมดลูกให้หดรัดตัวดี ตรวจการหดรัดตัว/การแข็งตัวของมดลูกทุก 15 นาทีใน2 ชั่งโมงแรกและนวดซ้ำตามความจำเป็น
        
        2.1.5 ตรวจหนทางคลอด โดยเฉพาะในรายที่ใช้หัตถการช่วยคลอด
      - ระยะหลังคลอด
        
        หลังการคลอดระยะที่ 3 สิ้นสุดลงต้องเฝ้าระวังและสังเกตการตกเลือดหลังคลอดให้ใกล้ชิดเมื่อมีการตกเลือดเกิดขึ้น จะได้ให้การดูแลทันท่วงที โดยเฉพาะในช่วงชั่วโมงแรก ๆ ซึ่งจะเกิดการตกเลือดได้บ่อยบางท่านถือว่า 2 ชั่วโมงหลังรกคลอดเป็นระยะที่ 4 ของการคลอดเพื่อจะได้ให้ความสำกัญมากขึ้น ในรายที่ให้ oxytocin เมื่อทารกคลอดแล้ว
  - - - การติดเชื้ออาจเกิดขึ้นได้
        
        จากมีการติดเชื้อของปากมดถูก หรือมดลูกอยู่เดิมแล้วแพร่กระจายผ่านทางหลอดเลือดคำและตามระบบน้ำเหลือง ลุกลามออกมาจนเกิดการติดเชื้อของเนื้อเยื่อยึดเหนี่ยวบริเวณส่วนของมดลูก บริเวณอักเสบจะมีการสะสม exudates เปีนก้อนแข็ง ถ้าแตกเข้าสู่ช่องท้องจะเป็นอันตรายมาก
      - อาการและอาการแสดง
        
        ไข้สูง 39.5-40*ซ. หนาวสั่น หายใจเร็ว ชีพจรเร็ว
        
        เบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียน รู้สึกไม่สุขสบาย
        
        เจ็บขณะมดลูกหดรัดตัว หรือ เมื่อเคลื่อนไหวมดลูก
        
        มีก้อน อาจคลำได้ทางช่องคลอด หรือหน้าท้องหรือก้อนข้างตัว
        
        ปวดท้องน้อย อาจเป็นข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง และเจ็บมากถึงด้านข้าง
        
        น้ำคาวปลามีกลิ่นเหม็น
        
        เซลล์เม็ดเลือดขาวสูง 15,000-30,000/มม'
    - - สาเหตุ
        
        จากเชื้อแบคทีเรียเพาะตัวที่ decidua โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณที่รกเกาะซึ่งอาจเกิดขึ้นตั้งแต่2-3ชั่วโมง ถึง 2-3วันหลังคลอด ถ้าการติดเชื้อจำเพาะอยู่แต่บริเวณผิว ก็จะหลุดออกมาเองภายใน2-3วัน ถ้าติดเชื้อลุกลามเข้าในชั้นกล้ามเนื้อมดลูกเรียกว่า myometritis
      - อาการและอาการแสดง
        
        อุณหภูมิสูง 38.5-40 องศา ซ. ชีพจรเร็วสัมพันธ์กับอุณหภูมิที่สูงขึ้น
        
        เบื่ออาหาร รู้สึกไม่สุขสบาย
        
        เซลล์เม็ดเลือดขาวสูงเล็กน้อย
        
        ปวดท้องน้อยบริเวณมดลูก เจ็บเวลาสัมผัส มดลูกเข้าอู่ช้า
        
        น้ำคาวปลาสีน้ำตาลเข้ม มีกลิ่นเหม็น จำนวนน้ำคาวปลาอาจมากนานวัน
    - - สาเหตุ
        
        ส่วนใหญ่มักเกิดจากเชื้อ Staphylococcus aureus
      - อาการและอาการแสดง
        
        เจ็บปวดบริเวณที่ติดเชื้อ
        
        มีการคั่งของเลือด มีอาการบวม แดงร้อน
        
        มีอาการห้อเลือด ผิวหนังที่เป็นมีสีคล้ำ
        
        มีหนองไหล บริเวณที่มีการติดเชื้อ แข็งตึงสัมผัสจะรู้สึกนุ่มมีน้ำขังอยู่ข้างในเป็นลักษณะของการบวมเลือด กดบริเวณรอบๆ รู้สึกเจ็บ แผลอาจแยกหรือปากแผลเปิด
        
        ปวดเวลาถ่ายปัสสาวะ
        
        ถ้าระบายหนองได้ดี จะไม่มีอาการรุนแรง อุณหภูมิต่ำกว่า 38.5 องศาซ. ถ้ามีหนองดั่ง
        
        อยู่ในฝีเย็บอาจมีไข้สูงหนาวสั่น
        
        จำนวนเม็ดเลือดขาวในเลือดเพิ่มขึ้น
    - - อาการและอาการแสดง
        
        มีน้ำคาวปลาออกมากหรือนานกว่าปกติ น้ำคาวปลามีสีแดง มีกลิ่นเหม็น (foul lochia)
        
        มดลูกมีขนาดใหญ่กว่าปกติ ระดับยอดมดลูกไม่ลดลง อาจกดเจ็บ อาจมีอาการปวด
        
        อุณหภูมิร่างกายสูง และอาจเกิดการตกเลือดหลังคลอดระยะหลัง
      - สาเหตุ
        
        ภาวะใดๆ ที่ทำให้มดถูกหดรัดตัวไม่ดี ได้แก่ มีเสษรกและหรือเยื่อหุ้มทารกค้าง มีก้อนเนื้องอกของมดลูก หญิงหลังคลอดครรภ์หลัง การตึงตัวของมดลูกไม่ดี ผนังของมดถูกถูกยึดขยายมากเช่น ครรภ์แฝด แฝดน้ำ ทารกในครรภ์ตัวโต
        
        กระเพาะปัสสาวะเต็มหรือมีอุจจาระมากในทวารหนัก
        
        การผ่าตัดเอาทารกออกทางหน้าท้อง
        
        การไม่ได้ให้ทารกดูคนมมารดาหลังคลอด
        
        มีการติดเชื้อของมดลูกหรือเยื่อบุมดลูก
        
        มดถูกคว่ำหน้ามากหรือคว่ำหลังมาก
    - - การติดเชื้ออาจมาจากหลอดน้ำเหลืองของผนังมดลูกลุกลามไปยังเยื่อบุช่องท้อง หรือเนื้อเยื่อของ broad ligament เมื่อมีการติดเชื้อเกิดขึ้น จะมีทั้งเลือดและหนองจับลำไส้ ทำให้ลำไส้ติดกัน และมีการอักเสบของ Cul de sac และ broad ligament เป็นสาเหตุให้ลำไส้อุดตันและหญิงหลังคลอดเป็นหมันได้ การติดเชื้อลามไปถึลำไส้ ทำให้สูญเสียน้ำและโปรตีน เกิดความไม่สมดุลย์ของ clectrolyte และอาจช็อคได้
      - อาการและอาการแสดง
        
        หนาวสั่น ไข้สูงมากกว่า 40.0' ซ. ชีพจรเร็วอาจถึง 140 ครั้ง/นาที
        
        อ่อนเพลีย กระหายน้ำ หายใงเร็วตื้น
        
        ท้องอืด หน้าท้องโป้งแข็งตึง กดเจ็บ ปวดท้องอย่างรุนแรง
        
        สูญเสียน้ำจากร่างกายจากการอาเจียน อาจมีอาการท้องเดิน
        
        เบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียน
        
        กระสับกระส่าย ระยะแรกหน้าแดง ต่อไปเมื่อมีอาการรุนแรงจะซีด ตัวเย็น เหงื่อออกในรายที่มีฝีในอุ้งเชิงกราน ถ้าไม่ได้รับการรักษา (จะแตก หนองเข้าช่องท้อง เกิดช็อคและถึงชีวิตได้
    - - อาการและอาการแสดง
        
        อาการเริ่มต้นคัดตึงเต้านมอย่างรุนแรง ต่อมาปวดเต้านมมาก มีไข้สูงอย่างรวดเร็ว อาจสูงถึง38.30-40* ซ. ชีพจรเร็ว ปวดเมื่อยตามตัว ปวดศีรษะ อาจมีอาการหนาวสั่น มีการคั่งของน้ำนม น้ำนมไหลออกน้อยลง บริเวณเด้านมแดง ร้อน แข็งตึง ขยายใหญ่ กดเจ็บ ในรายที่มีอาการลุกลามเกิดการอักเสบจะมีหนองออกจากเต้านม
      - การป้องกันการติดเชื้อของเต้านม
        
        ทำความสะอาดเต้านม และหัวนม เช็ดคราบที่ติดหัวนมออกด้วยน้ำสะอาด หลีกเลี่ยงการใช้สบู่หรือสารอย่างอื่นที่ทำให้หัวนมแห้ง
        
        ขณะดูดนมให้ปากหารกอยู่บนลานนมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ถ้าจะให้ทารกปล่อยหัวนมอย่าดึงออกกดปลายคางทารกให้อ้าปากก่อน แล้วจึงค่อยดึงหัวนมออก
        
        เปลี่ยนท่าในการให้นมบ่อยๆ เพื่อไม่ให้แรงกดจากการดูดของทารกลงบนส่วนใดส่วนหนึ่งของหัวนมมากเกินไป
        
        ถ้ามีอาการกัดตึงเต้านมให้บีบน้ำนมออกให้ลานนมอ่อนนุ่ม และนวดเด้านมเบาๆก่อนให้ทารกดูด
        
        5.สวนเสื้อยกทรงที่มีขนาดพอเหมาะพยุงเต้านมไว้
        
        บุคลากรในทีมสุขภาพและหญิงหลังคลอด ควรล้างมือบ่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่จะสัมผัสเต้านม หัวนม และนำให้หญิงหลังคลอดรักษาร่างกาย และเสื้อผ้าให้สะอาด
      - การรักษาพยาบาลขณะมีการอักเสบติดเชื้อ
        
        ตรวจคูอาการและอาการแสดง ส่งเพาะเชื้อจากหัวนมและน้ำนม เพื่อพิจารณาให้ยาปฏิชีวนะตามความเหมาะสม
        
        ให้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา ถ้ามีหนองอาจต้องผ่า และเปีดทางให้หนองไหลออกอาจจำเป็นต้องนอนโรงพยาบาล
        
        ลดการกระตุ้นเต้านม และหัวนมบริเวณที่มีการติดเชื้อ รักษาความสะอาด ใช้ความร้อนเป่า เพื่อช่วยให้การไหลเวียนของเลือดและน้ำนมดี ลดความเจ็บปวด และอาจช่วยให้น้ำนมออกมา โดยใช้เครื่องปั๊มน้ำนม หรือใช้มือบีบแต่ไม่นวด
        
        กรณีเต้านมอักเสบให้ทารกดูดนมต่อไปได้ ถ้าเต้านมเป็นฝืงดทารกดูคนมข้างนั้นและบีบน้ำนมออก อย่างไรก็ตามการให้ทารกดูดนมยังมีความเห็นขัดแข้งกันอยู่ แต่ยังคงให้ดูดข้างที่ไม่เป็นฝี
        
        กรณีเต้านมอักเสบให้ทารกดูดนมต่อไปได้ ถ้าเต้านมเป็นฝืงดทารกดูคนมข้างนั้นและบีบน้ำนมออก อย่างไรก็ตามการให้ทารกดูคนมยังมีความเห็นขัดแย้งกันอยู่ แต่ยังคงให้คูดข้างที่ไม่เป็นฝีต่อไปโดยไม่ต้องหยุดดูด และกลับมาดูดข้างที่เป็นฝีเมื่อแพทย์อนุญาต
        
        สวมเสื้อชั้นในหรือพันผ้า (breast binder) ช่วยพยุงเด้านมไว้ ต้องระวังไม่พันผ้าแน่นหรือสวมเสื้อชั้นในคับเกินไป
        
        ในรายที่แพทย์เปิดแผลเพื่อระบายหนองออก ให้ทำความสะอาดแผลวันละ2 ครั้ง
        
        แนะนำการรักษาความสะอาดของร่างกาย และการบำรุงสุขภาพให้แข็งแรง
        
        ลดความกลัว ความวิตกกังวล ให้กำลังใจ
    - - อาการและอาการแสดง
        
        ถ้ามีการอักเสบของหลอดเลือดดำบริเวณพื้นผิวจะมีอาการ ดังนี้
        
        ปวดน่องเล็กน้อย มีอาการบวม แดง ร้อน หลอดเลือดดำเข็ง
        
        ถ้ามีการอักเสบของหลอดเลือดดำที่ลึกลงไปจะมีอาการ ดังนี้
        
        มีไข้ต่ำๆ ผิวหนังร้อน แต่มองไม่เห็นหรือกลำไม่ได้ กดหลอดเลือดดำส่วนลึกเจ็บ
        
        ดันปลายเท้าเข้าหาลำตัวให้น่องตึงจะรู้สึกปวดมาก (Homan's sign = positive)
        
        กล้ามเนื้อน่องเกร็ง ปวดตื้อๆที่น่อง หรือที่ขา
        
        มีอาการบวมบริเวณขา เนื่องจากหลอดเลือดดำอุดตัน
      - ปัจจัยส่งเสริมให้มีการอักเสบของหลอดเลือดดำ
        
        มีประวัติเคยมีการอักเสบของหลอดเลือดดำมาก่อน
        
        มีหลอดเลือดดำพองขอด
        
        เคยผ่าตัดเกี่ยวกับช่องท้องและอุ้งเชิงกราน
        
        ได้รับเอสโตรเจน
        
        อ้วนมาก
        
        ได้รับบาดเจ็บจากการคลอด
        
        คลอดโดยขึ้นขาหยั่ง (Lithotomy) เป็นเวลานาน
        
        ได้รับการรักษาทางหลอดเลือดดำ
  - - - น้ำหนักตัวน้อยกว่าปกติตั้งแต่ระยะตั้งครรภ์ หรือภาวะโภชนาการไม่ดีเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการติดเชื้อ และมักพบการติดเชื้อหลังคลอดในผู้ที่มีฐานะทางเศรษฐกิจไม่ดีมากกว่าผู้มีฐานะดี
        
        มีภาวะเลือดจาง เป็นผลให้ด่านป้องกันการติดเชื้อของร่างกายอ่อนแอ
        
        ถุงน้ำทูนหัวแตกเกิน 24 ชั่โมงก่อนคลอด ซึ่งแบคที่เรียอาจลุกลามเข้าไปในมดถูกได้ขณะที่ทารกอยู่ในครรภ์
        
        การตรวจทางช่องคลอดบ่อยๆ ในระยะคลอด โดยเฉพาะในรายที่ถุงน้ำแตกแล้ว
        
        เนื้อเยื่อของหนทงคลอดได้รับการกระทบกระเทือน ไม่ว่าจะมีบาดแผลเปิดหรือมีการชอกช้ำของเนื้อเยื่อ หรือ มีการบวมเลือดของหนทางคลอด
        
        การตรวจสอบเสียงหัวใจของทารกผ่านทางช่องคลอด (internal fetal monitoring) อาจมีการปนเปื้อนได้เมื่อใส่ electrode เข้าไป
        
        การคลอดยากหรือระยะคลอดยาวนานเกิน 24 ชั่วโมง การได้รับสูติศาสตร์หัตถการ การบาดเจ็บจากการช่วยคลอด อาจทำให้เนื้อเยื่อมีการฉีกขาด มีรอยแยกเป็นหนทางนำเชื้อเข้าสู่ร่างกาย
        
        เทคนิคการทำคลอดไม่ถูกต้องเหมาะสม มีการแพร่เชื้อเข้าสู่ร่างกายโดยตรง หรือทำผ่าตัดเอาทารกออกทางหน้าท้องหลังถุงน้ำแตก หรือรายที่คลอดฉุกเฉินนอกโรงพยาบาล หรือรายที่ได้รับการสวนปัสสาวะระหว่างคลอด
        
        มีเศษรกค้างในโพรงมดลูก เสี่ยงต่อการติดเชื้อเนื่องจากเนื้อเยื่อตายเป็นอาหารที่ดีของเชื้อแบคทีเรีย
        
        ทำการล้วงรก หรือทำการตรวจโพรงมดลูกหลังคลอดรายที่มีเศษรกหรือมีเลือดออกมามากผิดปกติทำให้เชื้อเข้าไปขณะตรวจ
        
        มีการตกเลือด ทำให้ร่างกายอ่อนแอลง
        
        การดูแลฝีเย็บที่ไม่ถูกต้องหรือขาดการดูแลรักษาความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอก
      - การวินิจฉัย
        
        จากประวัติส่วนตัว ประวัติระยะตั้งครรภ์ การคลอด
        
        จากการตรวจทางห้องทดลอง
        
        การนับเซลล์เม็ดเลือด
        
        ความเข้มขั้นของเลือด
        
        การนับเซลล์เม็ดเลือดขาว
        
        แกรมสเตน
        
        การเพาะเชื้อ
        
        การตรวจปัสสาวะ การเพาะเชื้อในปัสสาวะ
      - การรักษา
        
        -ใช้ยาปฏิชีวนะ อาจให้ทางปากหรือทางหลอดเลือดขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อและความรุนแรง
        
        ติดเชื้อเล็กน้อย ไม่จำเป็นต้องนอนโรงพยาบาล อาจให้ขาไปรับประทานที่บ้าน และแนะนำการปฏิบัติตัวที่ถูกต้อง
        
        ติดเชื้อปานกลาง อาจจำเป็นต้องนอนโรงพยาบาลให้ขาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำจนกว่าไข้จะลด อย่างน้อย 24 ชั่วโมง จึงจะให้ออกจากโรงพยาบาล และให้ยารับประทานต่อที่บ้าน
        
        ติดเชื้อรุนแรง อาจเกิดหลังทำผ่าตัดเอาทารกออกทางหน้าท้อง หรือคลอดทางช่องคลอดที่ถุงน้ำแตกก่อนคลอดเป็นเวลานาน ฯลฯ การรักษาจะให้ยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำ ให้นอนพักในท่าsemi-fowler เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อเข้าไปในช่องท้อง และช่วยให้น้ำคาวปลาไหลสะดวก