Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลหญิงที่มีเลือดออกระยะการตั้งครรภ์ - Coggle Diagram

- - - - การเจริญชั้นนอกสุดของตัวอ่อนที่ใช้ฝั่งตัว ทำให้เกิดแผลขนาดใหญ่ของผนังท่อนำไข่และท่อนำไข่แตกในที่สุด ระยะนี้จะมีเลือดออกจำนวนมากในอุ้งเชิงกราน หญิงตั้งครรภ์จะมีอาการช็อกและปวดท้องอย่างรุนแรง พบได้เสมอในรายที่มีการฝังตัวที่ท่อนำไข่ส่วนอินเตอสทิเชียลหรืออิสมัส การตกเลือดจะเกิดอย่างรวดเร็วและจำนวนมาก อาจทำให้หญิงตั้งครรภ์เสียชีวิตถ้าได้รับการช่วยเหลือไม่ทันท่วงที
      - ตัวอ่อนอาจตายหลังการฝังตัว แต่ยังคงอยู่ใน ท่อนำไข่และถูกล้อมรอบด้วยเลือดเกิดก้อนที่มาจากการสลายตัวของไข่ (tubal mole) ถ้ามีเลือดออกภายในช่องท้องจะมีอาการปวดและกดเจ็บบริเวณท้องน้อย อาการและอาการแสดงของการตั้งครรภ์จะค่อย ๆ หายไป และผลตรวจสอบการตั้งครรภ์อาจได้ผลลบ หลังจากนั้นจะมีการลอกตัวของเชื่อบุโพรงมคลูก ทำให้มีเลือดสีคล้ำ ๆ ออกทางช่องคลอดำนวนเล็กน้อย ส่วนเลือดที่อยู่ล้อมรอบท่อนำไข่จะถูกดูดซึมไปในที่สุดหรืออาจมีการแท้ง (tubalabortion) ตามมา
      - การตั้งครรภ์ยังคงดำเนินต่อไปอีกระยะหนึ่ง ทำให้มีเลือดออกเพิ่มขึ้นในท่อนำไข่(hematosalpinx) เลือดและชิ้นส่วนของการตั้งกรรภ์ (product of conception) จะเคลื่อนตัวเข้าไปในอุ้งเชิงกราน (pelvic caviy) และลงไปสู่คัลดิแซก อาการปวดจะเพิ่มขึ้นและอาจมีอาการช็อกตามมา
  - - - มีปัจจัยขัดขวางไม่ให้ไข่ที่ถูกผสมแล้วเดินทางเข้าไปฝังตัวในโพรงมดลูก
        
        1.1 การอักเสบของท่อนำไ ข่ (salpingitis) มักเกิดจากการอักเสบเรื้อรังที่พบบ่อย คือ การติดเชื้อ
        
        1.2 ท่อนำไข่มีพังผืด (peritubal adhesion) เป็นผลจากการอักเสบติดเชื้อในอุ้งเชิงกราน
        
        1.3 ท่อนำไข่มีพัฒนาการที่ผิดปกติตั้งแต่กำเนิด เช่น ท่อนำไข่ยาวคดเคี้ยว มีแอ่งเว้า (diverticulum) งอพับหรือหักงอ (angulation) หรือท่อนำไข่ตีบตัน
        
        1.4 ท่อนำไข่มีแผลเป็นจากการผ่าตัด เช่น การผ่าตัดตกแต่งท่อนำไข่ (tuboplasty) การ ทำหมัน(tubal sterilization)
        
        1.5 ก้อนเนื้องอกที่รังไข่หรือท่อนำไข่ทำให้รูปร่างบิดเบี้ยวไป เช่น เนื้องอกมคลูก (myomauteri) เชื้อบุโพรงมดถูกเจริญผิดที่
        
        1.6 มีการตกไข่จากรังไข่ข้างหนึ่งแต่จะมีการผสมของไข่และเชื้ออสุจิในปีกมดลูกด้านตรงข้ามและเกิดการฝั่งตัวบริเวณนั้น
        
        1.7 การใช้ห่วงคุมกำเนิด อาจทำให้เกิดอักเสบติดเชื้อในโพรงมดลูกได้
        
        1.8 การใช้ยาเม็ดคุมกำเนิดที่มีแต่ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนอย่างเดียว
        
        1.9 เคยมีการตั้งครรภ์นอกมดลูกมาก่อน (previous ectopic pregnancy)
        
        1.10 มีประวัติรักษาภาวะมีบุตรยาก เช่น การทำเด็กหลอดแก้วและฉีดตัวอ่อนหลายตัวเข้าในโพรงมดลูก
        
        1.11 เคยมีประวัติการทำแท้งมาก่อนหลายครั้ง ทำให้มีการติดเชื้อในโพรงมดถูกและท่อนำไข่
        
        1.12 การตกไข่จากรังไข่ค้านหนึ่งเข้าไปในบริเวณคัลคิแซก (cul-do-sac) และเข้าไปในท่อนำไข่ด้านตรงข้าม ซึ่งไข่ดังกล่าอาจถูกผสมโดยอสุจิแล้ว จึงเกิดการฝังตัวได้เร็วเพราะอยู่ในระยะที่ตัวอ่อนพัฒนาไปมากแล้ว หรือไข่ที่ถูกผสมแล้วนั้นได้เจริญขึ้นมีขนาดใหญ่เกินไป ทำให้ไม่สามารถเดินทางผ่านส่วนปลายที่แคบของท่อนำไข่ได้ จึงเกิดการตั้งครรภ์นอกมดลูกขึ้น
        
        1.13 มารคาที่มีอายุมากกว่า 3ร ปี มารดาที่มีประวัติการสูบบุหรี่ ซึ่งเป็นปัจจัยเสี่ยงน้อยต่อการเกิดภาวะตั้งครรภ์นอกมดลูก
  - - - 1 ผ่าตัดปีกมดลูก (salpingectomy) ในกรณี ที่ปีกมดลูกยังไม่แตก อาบใช้วิธีการผ่าตัดเปิดช่องเล็กๆ ตรงท่อนำไข่ที่ตำแหน่งการตั้งครรภ์แล้วเอาชิ้นส่วนของการตั้งครรภ์ออก (lincar salpingostomy)
      - 1.2 ผ่าตัดมดลูกและปีกมดลูก (hysterectomy and salpingectomy)