Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลมารดาที่มีภาวะแทรกซ้อนในระยะหลัง คลอด - Coggle Diagram

- - - - การตรวจภายใน
      - ถุงน้ำคร่ำแตกก่อนการเจ็บครรภ์จริง
      - การเจ็บครรภ์คลอดที่ยาวนาน
      - การผ่าตัดที่มดลูก
      - การตรวจ Internal electrical monitoring
  - - - ปวดศีรษะ อ่อนเพลีย
      - มีไข้ ไม่เกิน 38.8 องศาเซลเซียส
      - น้ำคาวปลามีกลิ่นเหม็นและไม่เปลี่ยนสี มีสีแดงน้ำตาล
      - มดลูกขนาดใหญ่ คลำได้ทางหน้าท้อง นุ่ม กดเจ็บ
      - ชีพจรเร็ว
      - WBC > 20,000 /mm3 , neutrophil สูง
  - - - ซักประวัติ อาการและอาการแสดง
      - การตรวจร่างกาย มดลูกโต นุ่ม กดเจ็บ เจ็บสีข้าง
      - ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ CBC
  - - - ในรายที่มีอาการรุนแรง อาจได้รับสารน้ทางหลอดเลือดดำ ร่วมกับ oxytocin
      - ดูแลให้ยาปฏิชีวนะ
      - ให้ยาลดปวด ลดไข้
      - ติดตาม V/S
      - ดูแลให้นอนพักผ่อนมากที่สุด
      - แนะนำให้งดการมีเพศสัมพันธุ์ และงดสวนล้างช่องคลอด
      - จัดให้นอนท่า fow ler’sช่วยให้น้ำคาวปลาไหลสะดวก
      - แนะนำการทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์ และล้างมือให้สะอาดอยู่เสมอ
- - - - อาการและอาการแสดง อาการผิดปกติในระยะคลอดหรือมีภาวะเลือดออกมาก ตกขาว ปวดหลัง
    - - ยอดมดลูกยังสูงกว่าระดับกระดูกหัวหน่าว นุ่ม
  - - - ปวดมดลูกและมีไข้
      - น้ำคาวปลาไม่จาง หรือจางแล้วกลับมาเป็นสีแดงอีก
      - ระดับยอดมดลูกไม่ลด
      - เหนื่อย อ่อนเพลีย
  - - - มดลูกคว่ำหลังหรือคว่ำหน้ามาก
      - มารดาหลังคลอดที่ไม่ได้เลี้ยงบุตรด้วยนมมารดา
      - มีเศษรก หรือเยื่อหุ้มรกค้างในโพรงมดลูก
      - มีการอักเสบติดเชื้อของเยื่อบุโพรงมดลูก
      - ความตึงตัวของการหดรัดตัวของกล้ามเนื้อมดลูกไม่ดี
      - เนื้องอกของมดลูก
  - - - ให้ยาช่วยการบีบตัวของมดลูก นิยมให้ methergin 0.2 มิลลิกรัม หรือ Oxytocin
      - ให้ยาปฏิชีวนะถ้ามีการอักเสบของเยื่อบุโพรงมดลูก
      - สาเหตุเกิดจากมีรกและเศษเยื่อหุ้มรกค้างในโพรง
      - มดลูกให้ขูดมดลูก
  - - - คลึงมดลูกให้หดรัดตัวก่อนวัดระดับยอดมดลูก และดูแลให้กระเพาะปัสสาวะว่าง
      - แนะนำวิธีที่ทำให้น้ำคาวปลาไหลได้สะดวก เช่น ลุกเดิน นอนคว่ำใช้หมอนรองท้องน้อย
      - ติดตาม V/S
- - - - ปวดท้องน้อยด้านล่างและปวดสีข้าง
      - ตรวจพบก้อน
      - อาจมีไข้
  - - - การซักประวัติ
      - การตรวจร่างกาย
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ
- - - - อาการและอาการแสดง
    - - การตรวจทางช่องคลอดร่วมกับการตรวจทางทวารหนัก (rectovaginal exame)
  - - - ไข้ 38.9-40 องศาเซลเซียส
      - มดลูกโตขึ้น หรือกดเจ็บที่มดลูกส่วนล่างข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง
      - หนาวสั่น
      - หายใจเร็วตื้น
      - กระหายน้ำ
      - ท้องอืด คลื่นไส้อาเจียน
  - - - รักษาตามอาการ
      - ให้ยาปฏิชีวนะให้ตรงกับเชื้อ
      - ถ้ามีฝีหรือหนองต้องระบายออก
  - - - จัดท่าให้นอน Semi - fowler
      - ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - สังเกตการเปลี่ยนแปลงของอาการ
      - ดูแลให้ได้รับน้ำ ประมาณวันละ 3,000 - 4,000 มิลลิลิตร
      - แนะนำการปฏิบัติตัว ขณะอยู่โรงพยาบาลและเมื่อกลับบ้าน
- - - - มีไข้
      - เต้านมมีลักษณะ แดง บวมตึง แข็ง เจ็บ ปวด
      - ต่อมน้ำเหลืองใต้รักแร้โต
  - - - ให้ยาแก้ปวด
      - เพาะเชื้อ
      - ให้ยาปฏิชีวนะ
      - เจาะระบายหนอง
  - - - แนะนำการทำความสะอาดหัวนมให้เพียงพอ และให้ทารกดูดนมอย่างถูกต้องในข้างที่ปกติ
      - ลดการกระตุ้นเต้านมและหัวนมบริเวณที่มีการติดเชื้อ
      - แนะนำการสวมเสื้อชั้นใน หรือพันผ้าช่วยพยุงเต้านม
      - ลดความกลัว ความวิตกกังวล
- - - - อาการและอาการแสดง
  - - - การอักเสบของเยื่อบุในอุ้งเชิงกราน
      - มีการอักเสบติดเชื้อในโพรงมดลูก
      - แผลผ่าตัดในมดลูกแยกหรือเนื้อเน่าเปื่อย
      - ที่ท่อนำไข่และรังไข่แตก
  - - - ปวดท้องหรือสัมผัสแล้วปวดท้อง ในบางรายไม่ชัดเจน
      - ท้องอืดหรือแน่นท้อง
      - ไข้สูง อุณหภูมิ 39 - 40.5 องศาเซลเซียส
      - ชีพจร 160 ครั้ง/นาที
      - คลื่นไส้อาเจียน
      - ในบางราย มีฝีหนองร่วมด้วยที่ cul de sac , subdiaphragmatic space
  - - - NPO
      - ให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำให้เพียงพอ
      - ให้ gastric suction เพื่อลด distension
      - งดน้ำและอาหารทางปาก
      - ถ้าอาการไม่ดีขึ้นอาจต้องตัดมดลูกล้างเอาหนองออก
      - ให้ยาแก้ปวด
      - ให้ยาปฏิชีวนะให้ตรงกับเชื้อ
  - - - ให้นอนท่า semi-fowler
      - ประเมินเสียงการเคลื่อนไหวของลำไส้ ถ้ามีท้องอืดควรรายงานแพทย์
      - ดูแลให้ยาแก้ปวด
      - ให้การพยาบาลตามอาการ แนะน ำการปฏิบัติตัวขณะอยู่โรงพยาบาลและกลับบ้าน
      - แนะนำและระมัดระวังเทคนิคปราศจากเชื้อ ล้างมือให้สะอาด
      - ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวินะ และสารน้ำทางหลอดเลือดดำ ตามแผนการรักษา
  - - - ประเมินสาเหตุการติดเชื้อ
      - ประเมินบริเวณที่มีการติดเชื้อ
      - ให้คำแนะนำในการรักษาสุขภาพ
      - ระบายหนอง ให้ยาปฏิชีวนะ
      - ให้ยาแก้ปวด ลดไข้
      - ให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ
      - เตรียมอุปกรณ์กู้ชีพ
- - - - มีปัญหาปัสสาวะ
      - ปวดบริเวณมีก้อนเลือด
      - ปวดถ่วงนช่องคลอด
  - - - การผ่าตัดเอาก้อนเลือดออก
      - ถ้าขนาดก้อนไม่ใหญ่ ให้รักษาตามอาการ
      - ให้ยาแก้ปวด แก้อักเสบ
      - ใส่สายสวนปัสสาวะในรายที่ปัสสาวะเองไม่ได้
- - - - การบำบัดด้วยยา
        เข้ากลุ่มกิจกรรมบำบัด
    - - แนะนำสามีและญาติให้กำลังใจ
        
        ดูแลให้ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ
        
        สร้างความสัมพันธ์กับมารดา
        
        หากอาการรุนแรงให้สังเกตอาการและดูแลอย่างใกล้ชิด
  - - - สับสน จำเวลา บุคคล สถานที่ไม่ได้
        
        กระสับกระส่าย หงุดหงิดง่าย
        
        เริ่มตั้งแต่ 48-72 ชั่งโมง หลังคลอด
        
        นอนไม่หลับ
        
        วิตกกังวลอย่างมาก
        
        ร้องไห้คร่ำครวญ
        
        หลงผิด หูแว่ว ประสาทหลอน
    - - เก็บสิ่งที่อาจก่อให้เกิดอันตราย
        
        สังเกตอาการอย่างใกล้ชิด
        
        ให้ความสนจทุกกิจกรรมและคำพูด
        
        ป้องกันการทำร้ายตนเอง
        
        ดูแลให้ได้รับยา
    - - รับไว้ในโรงพยาบาลและงดให้นมบุตร
      - การใช้ยา
        
        ยาต้านโรคจิต
        
        ยาลดภาวะซึมเศร้า
        
        ยาควบคุมอารมณ์
- - - - ซักประวัติ อาการและอาการแสดง
      - ตรวจร่างกาย
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ
  - - - ปวด บวม แดง ร้อน มีหนองที่แผล
      - ปัสสาวะลำบาก
      - ไข้ต่ำๆ
  - - - ให้ hot sitz bath
      - ตัดเนื้อเยื่อที่ตายออกทั้งหมด
      - การให้ยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำ
      - ถอดไหมที่เย็บและเปิดแผลทั้งหมด
      - ทำความสะอาดแผลวันละ 2 ครั้ง ด้วย betadine
      - ให้ยาแก้ปวด
      - ใช้ยาชา 1% xylocain jelly ทาที่แผล
  - - - ดูแลให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
      - ดูแลทำความสะอาดบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอก
      - ติดตามประเมินแผลฝีเย็บทุกวัน โดยให้หญิงหลังคลอดนอนตะแคง
      - กระตุ้นให้ลุกเดินบ่อย ๆ เพื่อช่วยให้เลือดไปเลี้ยงแผลได้ดีขึ้น
      - แนะนำให้เปลี่ยนผ้าอนามัยบ่อย ๆ เมื่อชุ่ม
      - ตรวจและบันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง
      - เมื่อแผลติดดีขึ้น ให้นั่งแช่ก้นวันละ 2 - 3 ครั้ง