Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Język jako kod i jego funkcje - Coggle Diagram
Język jako kod i jego funkcje
Uniwersalia językowe
dwuklasowość
cenemy i pleremy
otwartość i produktywność
dyskretność
metajęzykowość
arbitralność
nadużywalność
zdalność
znaczącość
referencyjność
referencyjność
przemienność
zwrotność i samozwrotność
wyspecjalizowanie
przekaz drogą kulturową
wyuczalność
linearność
modalność
ant. globalność
redundantność
binarność
fenomenowość
Jacobson
model komuniakacji językowej
kontekst
funkcja przedstawieniowa
nadawca
funkcja ekspresywna
komunikat
funkcja poetycka
kod
funkcja metajęzykowa
kontakt
funkcja fatyczna
odbiorca
funkcja impresywna
T.Milewski
język jako element zjawiska mowy
tekst
komunikat – składający się z formy i treści
słuchanie
odbiór
mówienie
nadawanie informacji
język
sposób upakowania znaczenia w komunikacie
język= szczególny rodzaj kodu
język
twór
obiekt trwały w czasie
społeczny
intersubiektywny
abstrakcyjny
system znaków i reguł
znak
kod
system znaków
komunikat
konkretna sekwencja znaków
semiologia
semiotyka
nauka o znakach
semantyka
nauka o znaczeniu
definicja
dowolny element otaczającego nas świata, wyodrębniony i przeciwstawiany reszcie tego świata, czyli tłu oraz innym znakom
posiadający obok swojej formy fizycznej „zagłębionej” w substancji – treść odnoszącą odbiorcę znaku do innych elementów rzeczywistości, bądź ich zbiorów, nieobecnych w znaku.
Fonemowość vs binarność
fenomenowość
cecha polegająca na istnieniu arbitralnego kryterium klasyfikacji nieskończonego (potencjalnie) zbioru elementarnych znaków językowych (dźwięków) w hierarchiczny system stosunkowo niewielkiej liczby w zasadzie rozłącznych podzbiorów (system fonematyczny)
binarne cechy diakrytyczne
Pełnią funkcję delimitacyjną
Pełnią funkcję dystynktywną - decydują o znaczeniu
tworzą system opozycji binarnych, każdą można opisać poprzez symbol zero-jedynkowy
np: dźwięczność/brak dźwięczności, szczelinowość/brak szczelinowości
Są arbitralne, choć oparte na cechach fizycznych dźwięków
Fonem
na podst. cech diakrytycznych
Zespół jednocześnie występujących, określonych cech diakrytycznych (dystynktywnych)
oparta o sposób funkcjonowania w systemie języka
Klasa głosek, w której obrębie zmiana (cech) nie zmienia znaczenia wyrazu
Fonem (i język) to twory ABSTRAKCYJNE
znaki
sygnały
sygnały semantyczne
sygnały arbitralne
dwuklasowe
fonemowe (język)
bianrne
bezfonemowe
niebinarne
jednoklasowe
obrazy
apele
symptomy
pismo Egipskie
inderludium
formy zewnętrzne pisma
hieratyczne
demotyczne
hieroglificzne
funkcje znaków
fonogram
determinatyw
ideogram
kryptogram
Fenicjanie
tendencja
ideogram
pismo fonetyczne
kod jednoklasowy
kod dwuklasowy, fenomowy
przejęli tylko funkcję 2
, czyli fonogram
łatwiej było stworzyć coś od początku, niż przekształcać istniejący, funkcjonujący system