Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Młoda Polska 1890-1918 - Coggle Diagram

- - - - Sonet Staffa pokazuje koncepcję sztuki i artysty, połączoną z filozofią Nietzschego. W utworze została użyta liryka bezpośrednia, a podmiotem lirycznym jest kowal, którego cel to wykucie serca.
    - - Poeta nadaje pojęciom abstrakcyjnym cechy ludzkie, zastosował personifikację snów („na próżno czekały na słońca oblicze”, „odziane w łachmany szat czarnej żałoby”). W utworze występuje szatan, mający znaczenie symboliczne, oznacza smutek, rozpacz, utratę nadziei.
  - - - Jak się możemy domyślać, tytuł pochodzi od zjawiska chłopomanii, które zostało ukazane w książce, czyli że zamożni mężczyźni biorą za swoje wybranki kobiety, dziewczyny pochodzenia chłopskiego
  - - - Stanisław Wyspiański napisał „Wesele” w 1900 roku. Bezpośrednią inspiracją do powstania sztuki był ślub poety Lucjana Rydla i chłopki Jadwigi Mikołajczykówny. Wesele państwa młodych odbyło się w dworku Włodzimierza Tetmajera i jego żony Anny w podkrakowskich Bronowicach. Na przyjęciu zgromadziła się cała elita intelektualna i artystyczna ówczesnego Krakowa. Wśród gości byli między innymi sam Wyspiański, Kazimierz Tetmajer czy Tadeusz Boy-Żeleński. Była również obecna cała zaproszona wieś, ślub stanowił bowiem mezalians i wpisywał się w młodopolską chłopomanię.
  - - - Tytuł powieści Stefana Żeromskiego można rozpatrywać w sensie dosłownym oraz metaforycznym. W znaczeniu dosłownym, ekonomiczno-społecznym, ludzie bezdomni to ludzie, którzy nie mają własnego domu. Żeromski podkreśla ten fakt, określając ich mieszkania jako „nory” i „budy”.
  - - - Tytuł wskazuje na konkretny czas, w którym osadzona jest sytuacja liryczna. Koniec XIX wieku ma ogromny wpływ na stan psychiczny podmiotu lirycznego. Człowiek może sięgać po przekleństwa, ironię, pogardę, rozpacz, walkę czy rezygnację, wszystkie te propozycje są jednak negowane przez podmiot liryczny.
    - - Utwór jest impresjonistyczną próbą uchwycenia chwili, poeta nadał mu plastyczności dzięki epitetom („śpiącej wody”, „szumy powiewne”, „woń rzeźwą”, „pierzem puszystym”, „mosty wiszące”). Obecne są porównania („po cichu tak leci, jak my same”, „przerzućmy się jak mosty wiszące”).
  - - - Utwór jest przykładem liryki sytuacyjnej, przedmiotem opisu stają się poszczególne elementy górskiego krajobrazu. Podmiot liryczny przedstawia subtelne zmiany w naturze, które podkreśla nagromadzenie czasowników. Przyroda w utworze ma własne emocje i zmienne nastroje, a osoba mówiąca stara się je uchwycić.