Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ปัญหาที่พบบ่อยในทารกคลอดก่อนกําหนด, ดาวน์โหลด, rds, ปอดเรื้องรัง,…

- - - - รุนแรงน้อย
      - รุนแรงปานกลาง
        
        ทารกจะมีอาการของการกดการหายใจ อาจหายไดภ้ายใน 4-7 วนัหากไมม่ีอาการแทรก ซอ้น
      - รุนแรงมาก
        
        ทารกจะมีการหายใจลม้เหลวทนัทีหลงัคลอดหรอื 2-3 ช่วัโมง หลงัคลอด
    - - หากวินิจฉัยัได้ว่ามีความเส่ียงต่อการสำลักขี้เทาใหใ้ช้ลูกยางแดง ดูดทางปากและจมูก
    - - เนื้อเยื่อพร่องออกซิเจนเนื่องจากการสูดสําลักขี้เทา
      - มีโอกาสได้รับน้ําและสารอาหารไม่เพียงพอเนื่องจากภาวะหายใจลําบาก
  - - - ขาดสารลดแรงตึงผิว (surfactant)
    - - การซักประวัติ การตรวจรา่งกาย การตรวจทางชีวเคมี การถ่ายภาพรังสีปอด
    - - หายใจลำบาก
      - อาการเขียว
      - ความดันโลหิตต่ำทั่วร่างกาย
      - เสียงหายใจผิดปกติมักได้ย้ินเสียงเครป(fine crepitation)
    - - การรกัษาแบบประคับประคอง
      - การรกัษาด้วยออกซิเจน
      - การรักษาด้วยสารลดแรงตึงผิว
      - การใช ้ECMO
      - การเพ่ิมปริมาณเลือดไปปอด ด้วยการให้ยาคลายกล้ามเนื้อ
      - การรักษาด้วย liquid ventilation
    - - มีภาวะเนื้อเยื้อได้รับออกซิเจนไมเ่พียงพอเน่ื่องจากถุงลมปอดทำหน้าที่ไดไ้ม่สมบูรณ์จากการคลอดก่อนกำหนด
      - เสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการได้รับออกซเิจนความดันบบวกและ การรักษาด้วยเครื่องช่วยหายใจเป็นเวลานาน
  - - - มีอาการ หายใจเร็ว หายใจแรงขึ้น มีการดึงรั้งของกล้ามเนื้อระหวา่งช่องซี่โครง
    - - การรักษาเน้นการให้สารอาหาร ให้ออกซิเจน และให้ยา
    - - ทารกมีภาวะเนื้อเย่ื่อได้รับออกซิเจนไมเ่พียงพอเน่ืองจากถุงลมปอดทำหน้าท่ีได้ไ้ม่สมบรูณ์
  - - - การนำความร้อน (conduction)
      - การพาความร้อน(convection)
      - การระเหยของน้ำ(evaporation)
      - การแผ่รังสี(radiation)
    - - เกิดภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ
      - ภาวะกรดคลั่งในเลือด
      - ออกซเิจนในเลือดต่ำ
      - เกิดภาวะหยุดหายใจในที่สุด
    - - การเพิ่มอณุหภมูิของร่างกายอย่างช้าๆ โดยนำทารกอยู่ในตู้อบและ ปรับอุณหภูมิของตู้อบ
      - การเพิ่มอุณหภูมิของร่างกายอย่างเร็ว โดยวางทารกใต้เครื่องให้ความ
        อบอุ่นแผ่รังสี
    - - การเพิ่มอุณหภูมิของร่างกายอย่างช้าๆ โดยนําทารกอยู่ในตู้อบและ
        ปรับอุณหภูมิของตู้อบ
      - การเพิ่มอุณหภูมิของร่างกายอย่างเร็ว โดยวางทารกใต้เครื่องให้ความ
        อบอุ่นแผ่รังสี
  - - - ไม่มีอาการเฉพาะ อาการมักเกิดจากทารกกระตุ้นระบบประสาทซิมพาเธติคส์ คือหัวใจเต้นเร็ว เหงื่อออก มือเท้าสั่น กินนมไม่ได
    - - ตรวจระดับนํ้าตาลในเลือด
    - - ไม่แสดงอาการให้ 5% dextrose in water (5% D/W) หรือ 10% D/W
      - แสดงอาการทุกรายให้ 5% D/W 2 มก./กก.ทางหลอดเลือดดําโดยเร็วภายใน 1 นาที
    - - มีโอกาสเกิดภาวะชักเนื่องจากนํ้าตาลในเลือดตํ่า
  - - - Pathological Jaundices
        
        ภาวะตัวเหลืองที่ผิดปกติ
        
        สาเหตุ
        
        มีการสร้างบิลิรูบินเพิ่มขึ้นกว่าปกติ
        
        ตับสามารถกําจัดบิลิรูบินได้น้อยลงเนื่องจากภาวะต่างๆ
        
        มีการดูดซึมของบิลิรูบินจากลําไส้เพิ่มขึ้นจากภาวะต่างๆ
        
        ภาวะติดเชื้อในครรภ
        
        ภาวะทารกคลอดก่อนกําหนด
      - Breast milk jaundice
        
        เกิดจากการที่ทารกยังดูดนมได้ไม่ดีและปริมาณ
        นํ้านม แม่ยังมีน้อย ทําให้ทารกขาดนํ้าและพลังงาน
        
        อาการและอาการแสดง
        
        อาการตัวเหลืองมักเห็นบริเวณใบหน้าก่อนเห็นชัดมากขึ้นที่ลําตัวและแขนขาเมื่อระดับบิลิรูบินสูงขึ้น
        
        มีรอยจํ้าเลือดตามตัว
        
        ตับหรือม้ามโตพบในทารก
        ที่ติดเชื้อในครรภ์
        
        การรักษา
        
        การส่องไฟ (Phototherapy)
        
        การรักษาด้วยยา เช่น ยา Phenobabital
        
        การเปลี่ยนถ่ายเลือด (Blood exchange)
      - Physiological (normal) jaundice
        
        ภาวะตัวเหลืองในทารกแรกเกิดปกติพบมากกว่าร้อยละ 50 ของทารกแรกเกิดทั้งหมด
        
        สาเหตุ
        
        เกิดจากความไม่สมบูรณ์ในการทํางานของตับทําให้การขับบิริลูบินออกยังทําได้ช้า พบในช่วงวันที่ 2–4 และจะหายไปเองใน 1–2 สัปดาห์
  - - - ระยะหลัง (late onset sepsis)
      - ระยะเริ่มต้น (early onset sepsis)
      - มีตั้งแต่ไข้สูง ตัวเย็น เซื่องซึม เบื่ออาหาร หอบเหนื่อย และอาเจียน
    - - ซักประวัติ ตรวจร่างกายอย่างละเอียด และการตรวจทางห้องปฏิบัติการโดยรวจหาเชื้อโรคในกระแสเลือด
    - - เชื้อกรัมบวกรูปกลมและกรัมบวกรูปแท่ง
    - - รักษาแบบเฉพาะ คือให้ยาปฏิชีวนะทันทีหลังจากการตรวจทาง
      - รักษาภาวะแทรกซ้อน
      - รักษาแบบประคับประคองและตามอาการ
  - - - การขาดออกซิเจน
      - การติดเชื้อแบคทีเรียในลําไส้ (infection) และจากการติดเชื้อกรัม
        ลบรูปแท่ง
      - การได้รับนม โดยเฉพาะทารกคลอดก่อนกําหนดไม่สามารถย่อยนมได้
        ดี
    - - ซึม อาจหยุดหายใจ ความดันโลหิตตํ่าท้องอืด อาเจียนปนนํ้าดี หรือ มีนมเหลือค้างในกระเพาะอาหาร และถ่ายอุจจาระเป็นมูกเลือด
    - - การซักประวัติ การสังเกตอาการ การตรวจร่างกายการถ่ายภาพรังสี ตรวจอุจจาระ เพื่อดูเลือด และตรวจเลือด
    - - งดอาหารและนํ้าทางปากเป็นเวลาประมาณ 10-14 วัน
      - ให้ยาปฏิชีวนะ
      - ให้ออกซิเจน หรือเครื่องช่วยหายใจ
      - ใส่สายสวนกระเพาะอาหาร ดูด content ออกเป็นระยะ
      - แก้ไขความผิดปกติของดุลเกลือแร่ การแข็งตัวของเลือด และภาวะซีด
      - ให้สารนํ้าและสารอาหารทางหลอดเลือดดําให้เพียงพอ
      - การให้อาหารทางลําไส้ ควรเริ่มต้นด้วยสารนํ้าเกลือแร่ นมเจือจาง
  - - - จํานวนชั่วโมงและปริมาณความเข้มข้นของออกซิเจนที่ทารกได้รับ
      - มารดาที่เลือดออกระหว่างตั้งครรภ
      - ทารกที่ภาวะหยุดหายใจที่ต้องรักษาด้วยการช่วยหายใจ
      - ทารกที่ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด
      - ทารกได้รับอาหารทางหลอดเลือดดํานานๆ และได้รับเลือดหลายครั้ง
      - ทารกมีภาวะขาดออกซิเจน
    - - พบว่าอาร์โอพีระยะ 1 และ 2 มักจะรักษาหายเป็นปกติ ส่วนระยะ3 รักษาโดยใช้วิธีจี้ด้วยความเย็น
- - - - ยังไม่ทราบแน่นนอน
    - - ปากแหวงตลอดริมฝี ปากและเหงือก
      - ปากแหว่งบางส่วนจะมีรอยแหว่งบริเวณริมฝี ปากหรือไม่มีก็ได้
      - ปากแหว่งสองข้างชนิดมีรอยแหวงบางส่วนหรือมีรอยแหว่งตลอด
    - - เพดานโหวบางส ่ ่วนและเพดานโหวชนิด ่ submucous
      - เพดานโหวตลอด ่ (complete palate)
    - - ผ่าตัดตกแต่งปิดรอยแหว่งหรือรอยโหว่
  - - - มีนํ้าลายมาก ไอ
      - สําลักง่ายเมื่อให้ดูดนํ้า
      - ท้องอืด หายใจลําบาก เขียว และอาจหยุดหายใจได้
      - มักมีปอดอักเสบร่วมด้วยเสมอ
    - - ผ่าตัดปิดรูติดต่อนั้นและต่อหลอดอาหาร
    - - ใส่ N-G tube ลงไปได้ไม่ตลอด
      - X - ray พบลมในกระเพาะอาหาร
      - อาการทางคลินิก และมักพบในทารกที่เกิดจากมารดาที่มีpolyhydramnios
    - - ระยะก่อนผ่าตัด ปัญหาทางการพยาบาล
        
        มีโอกาสเกิดการสําลักนํ้าลายหรือนํ้าย่อย จากกระเพาะอาหารไหลย้อนเข้าไปในหลอดลมคอ
      - ระยะหลังการผ่าตัด
        
        1.มีโอกาสเกิดภาวะพร่องออกซิเจนจากการมีเสมหะอุดกั้นทางเดินหายใจ
        
        2.มีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนในระยะแรกหลังการผ่าตัด คือมีรูรั่ว หรือการตีบแคบของรอยต่อ
        
        3.มีโอกาสเกิดภาวะขาดสารนํ้า สารอาหาร และอิเล็กโตรไลต์เนื่องจากการงดนํ้าและอาหารทางปาก
    - - ในระยะก่อนผ่าตัด
        
        ดูแลให้ได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
        
        ให้อยู่ในตู้อบ มีความชื้นเพียงพอ
        
        จัดท่านอน ป้องกันการสูดสำลัก หรือป้องกันของเหลวในกระเพาะอาหารไหลย้อนเข้าไปในหลอดลม
        
        ดูดเสมหะ , น้ำลายบ่อยๆ
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำและสารอาหารอย่างเพียงพอทางหลอดเลือดดำ
        
        ประคับประคองด้านจิตใจ อารมณ์เด็กป่วยและบิดามารดา
      - ในระยะหลังการผ่าตัด
        
        ดูแลให้ได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
        
        ให้อยู่ในตู้อบ ให้ออกซิเจนที่มีความชื้นสูง ประเมินอาการขาดออกซิเจน
        
        ดูดน้ำลายและเสมหะให้บ่อยๆ อย่างนุ่มนวล
        
        ป้องกันการแยกของแผลที่เย็บปิดรูติดต่อ หรือแผลที่ต่อหลอดอาหาร
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำและสารอาหารอย่างเพียงพอ
        
        ป้องกันการติดเชื้อของแผลผ่าตัดที่ทรวงอก
        
        ประคับประคองจิตใจของเด็กป่วย
  - - - ผู้ป่วยจะมีอาการ ไม่ถ่ายขี้เทา ท้องอืด อาเจียน
        หายใจลําบาก dehydration ใน 2-3 วันต่อมา
    - - ตรวจพบไม่มีรูทวารหนัก
      - ไม่สามารถสอดนิ้ว หรือปรอทเข้าไปในรูทวารหนักได้
      - ไม่พบ meconium stool ตั้งแต่เกิด
      - ผล X-ray โดยใช้วิธีของ Wanggensteen-Rice จับหัวเด็กห้อยลง ลมที่อยู่ในลําไส้ใหญ่จะลอยขึ้นไปอยู่ที่กระพุ้งทวารหนัก
    - - ขึ้นอยู่กับชนิดของความพิการ
    - - ระยะก่อนผ่าตัด
        
        แก้ไขปัญหาการขาดสมดุลของนํ้า และอิเล็คโตรลัยท์
        
        บรรเทาอาการท้องอืด โดยให้ทารกนอนศีรษะสูง หรือใส่สายสวนคากระเพาะอาหาร
      - ระยะหลังผ่าตัด
        
        กรณีตกแต่งทวารหนักตั้งแต่เกิดทําความสะอาดแผลหลังการขับถ่าย
        ทุกครั้ง เพื่อไม่ให้แผลติดเชื้อเมื่อแผลหายดีแพทย์จะเริ่มถ่าง
        ขยายรูทวารหนัก
        
        กรณีที่ต้องทํา Colostomy และทําการตกแต่งรูทวารหนักใน
        ภายหลังในความผิดรูประดับกลางและสูงต้องอธิบายให้บิดามารดาทราบ
        ก่อนว่าบุตรของตนมีความผิดรูปลักษณะใดทําไมต้องทํา Colostomy
        แนะนําแนวทางการรักษาต่อเนื่องอย่างไร
  - - - อาจเกิดจากกรรมพันธุ์ การขาด
        ออกซิเจน การได้รับสารเคมี หรือรังสีต่างๆ
    - - ตรวจความรู้สึกเจ็บ และการเคลื่อนไหวของแขนขา แล้วสังเกตปฏิกิริยาตอบสนองของทารกขณะกระตุ้นทารกจะไม่มีปฏิกิริยาเปลี่ยนแปลงที่ใบหน้า และแขนขา
    - - การผ่าตัดมักจะคํานึงถึงโอกาสรอดจากความพิการของเด็ก
    - - ระยะก่อนผ่าตัด
        
        อาจเกิดถุงแตก หรือติดเชื้อบริเวณรอยโรค
        
        มีโอกาสติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะ หรือมีการอักเสบบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์
      - ระยะหลังผ่าตัด
        
        มีโอกาสติดเชื้อบริเวณแผลผ่าตัดได้ง่าย จากการปนเปื้อนอุจจาระหรือปัสสาวะ
        
        มีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด
  - - - การมีโครโมโซมเกินมา 1 แท่ง คือ
        โครโมโซมคู่ที่ 21 มี 3 แท่ง
    - - ผิดปกติทั้งทางร่างกายและ
        สติปัญญาเห็นชัดเจนตั้งแต่แรกเกิด
    - - การตรวจวิเคราะห์โครโมโซมของทารก
      - ประวัติครอบครัว
      - จากอาการและอาการแสดง
    - - ให้การบําบัดโรคที่เกิดร่วมกัน และให้ผู้ป่ วยเหล่านี้
        สามารถช่วยตนเองได้ในชีวิตประจําวันสิ่งสําคัญประการแรกคือ การยอมรับจากครอบครัวของผู้ป่วย
    - - บิดามารดามีความเครียด และไม่ยอมรับสภาพของบุตรที่มีภาวะปัญญา
        อ่อน
      - บิดามารดาขาดความรู้ความเข้าใจในการดูแลเด็กกลุ่มอาการดาวน์