Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ปัญหาที่พบบ่อยในทารกครบกําหนด - Coggle Diagram

- - - - รุนแรงน้อย ทารกจะหายใจเร็วเพื่อเพิ่ม minute ventilation อาการจะหายไปภายใน 24 ชั่วโมง
      - รุนแรงปานกลาง ทารกจะมีอาการของการกดการหายใจ คือ หายใจเร็ว ช่องซี่โครงยุบลงขณะหายใจ เขียวคลํ้า
      - รุนแรงมาก ทารกจะมีการหายใจล้มเหลวทันทีหลังคลอดหรือ 2-3 ชั่วโมง หลังคลอด อาจมีอาการเลือดขาดออกซิเจนอย่างรุนแรง
    - - ให้ใช้ลูกยางแดง ดูดทางปากและจมูกเมื่อศีรษะทารกพ้นจากช่องคลอด
      - ในรายที่มีขี้เทาที่เหนียวและปริมาณมากจะใส่ท่อช่วยหายใจและดูดขี้เทาออกทางท่อช่วยหายใจ
    - - 1.เนื้อเยื่อพร่องออกซิเจนเนื่องจากการสูดสําลักขี้เทา
      - 2.มีโอกาสได้รับน้ำและสารอาหารไม่เพียงพอเนื่องจากภาวะหายใจลําบาก
  - - - การนําความร้อน (conduction)
      - การพาความร้อน (convection)
      - การระเหยของนํ้า (evaporation)
      - การแผ่รังสี (radiation)
    - - การเพิ่มอุณหภูมิของร่างกายอย่างช้าๆ โดยนําทารกอยู่ในตู้อบและปรับอุณหภูมิของตู้อบ
      - การเพิ่มอุณหภูมิของร่างกายอย่างเร็ว โดยวางทารกใต้เครื่องให้ความอบอุ่นแผ่รังสี
    - - มีภาวะอุณหภูมิกายตํ่าเนื่องจากศูนย์ควบคุมอุณหภูมิยังทําหน้าที่ไม่สมบูรณ์จากการเกิดก่อนกําหนด
    - - เกิดภาวะนํ้าตาลในเลือดตํ่า
      - ออกซิเจนในเลือดตํ่า
      - ภาวะกรดคั่งในเลือด
      - ภาวะหยุดหายใจในที่สุด
  - - - แบ่งเป็น 3 ชนิด
        
        Physiological (normal) jaundice ภาวะตัวเหลืองในทารกแรกเกิดปกติพบมากกว่าร้อยละ 50 ของทารกแรกเกิดทั้งหมด
        
        สาเหตุ อาจเกิดจากความไม่สมบูรณ์ในการทํางานของตับจึงทําให้กระบวนการในการขับบิริลูบินออกยังทําได้ช้า
        
        . Breast milk jaundiceภาวะนี้มักเกิดในช่วงอายุ 2 – 4 วัน
        
        เกิดจากการที่ทารกยังดูดนมได้ไม่ดีและปริมาณนํ้านม แม่ยังมีน้อย ทําให้ทารกขาดนํ้าและพลังงาน มีการขับถ่ายออกมาน้อยไปด้วย
        
        . Pathological Jaundices ภาวะตัวเหลืองที่ผิดปกติ เกิดได้จากหลายสาเหตุ
        
        มีการสร้างบิลิรูบินเพิ่มขึ้นกว่าปกติ :
        
        ภาวะทารกคลอดก่อนกําหนด
        
        ภาวะติดเชื้อในครรภ์
        
        ตับสามารถกําจัดบิลิรูบินได้น้อยลงเนื่องจากภาวะต่างๆ
    - - รอยจํ้าเลือดตามตัว อาจพบ petichial หรือ purpuric spot 3) ซึม
      - อาการตัวเหลืองมักเห็นบริเวณใบหน้าก่อน และจะเห็นชัดมากขึ้นที่ลําตัวและแขนขา
      - ตับหรือม้ามโต พบใน hemolytic disease of the newborn หรือทารกที่ติดเชื้อในครรภ์
    - - ประเมินสัญญาณชีพทุก 2- 4 ชั่วโมง
      - การเปลี่ยนถ่ายเลือด
      - ดูแลให้ทารกได้รับนมมารดาได้เท่าที่มารดาต้องการหรือทารกต้องการ
      - ประเมินการได้รับสารนํ้าและดูแลให้ทารกได้รับสารนํ้าหรือนมอย่างเพียงพอเพื่อให้ทารกสามารถขับบิลิรูบินออกทางอุจจาระได้
      - ตรวจหาหรือติดตามผลระดับของบิลิรูบินในกระแสเลือดทุก 12 ชั่วโมง
  - - - หายใจลําบาก
      - อาการเขียว
      - ความดันโลหิตตํ่าทั่วร่างกาย
      - เสียงหายใจผิดปกติมักได้ยินเสียง(fine crepitation)
    - - การซักประวัติ
      - การตรวจทางชีวเคมี
      - การถ่ายภาพรังสีปอด
      - การตรวจร่างกาย
    - - มีภาวะเนื้อเยื่อได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอเนื่องจากถุงลมปอดทําหน้าที่ได้ไม่สมบูรณ์จากการคลอดก่อนกําหนด
      - เสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการได้รับออกซิเจนความดันบวกและการรักษาด้วยเครื่องช่วยหายใจเป็นเวลานาน
    - - การรักษาด้วยสารลดแรงตึงผิว
      - การรักษาแบบประคับประคอง
      - การรักษาด้วยออกซิเจน
  - - - มีอาการหายใจเร็ว หายใจแรงขึ้น
      - มีการดึงรั้งของกล้ามเนื้อระหว่างช่องซี่โครง และใต้ชายโครง
      - ระยะเวลาของการหายใจออกยาวขึ้น
    - - ต้องให้ออกซิเจนต่อเนื่องเป็นเวลานานไม่น้อยกว่า 30 วัน
      - สามารถวินิจฉัยได้เมื่อหายจากโรคปอดชนิดเฉียบพลันแล้ว
    - - ให้ออกซิเจน และให้ยา
      - การรักษาเน้นการให้สารอาหาร
    - - ทารกมีภาวะเนื้อเยื่อได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ เนื่องจากถุงลมปอดทําหน้าที่ได้ไม่สมบูรณ์
  - - - ไม่มีอาการเฉพาะของภาวะนํ้าตาลในเลือดตํ่าของทารก
      - หัวใจเต้นเร็ว เหงื่อออก มือเท้าสั่น กินนมไม่ได้
      - หรือเกิดจากการทํางานของสมองเสีย คือ ซึม ชัก หยุดหายใจ ตัวเขียว
    - - ตรวจระดับนํ้าตาลในเลือด
    - - ทารกที่มีภาวะนํ้าตาลในเลือดตํ่า แต่ยังไม่แสดงอาการ เมื่อวินิจฉัยได้แล้ว ให้ 5% dextrose in water (5% D/W) หรือ 10% D/W
      - ทารกที่มีภาวะนํ้าตาลในเลือดตํ่าและแสดงอาการทุกรายให้ 5%D/W 2 มก./กก.ทางหลอดเลือดดําโดยเร็วภายใน 1 นาที
    - - มีโอกาสเกิดภาวะชักเนื่องจากนํ้าตาลในเลือดตํ่า
  - - - เชื้อกรัมบวกรูปกลมและกรัมบวกรูปแท่ง
    - - การซักประวัติ รวมทั้งประวัติการเจ็บป่วย
      - การตรวจร่างกายอย่างละเอียด และการตรวจทางห้องปฏิบัติการโดยตรวจหาเชื้อโรคในกระแสเลือด
    - - ระยะเริ่มต้น (early onset sepsis)
      - ระยะหลัง (late onset sepsis)
    - - รักษาแบบเฉพาะ คือให้ยาปฏิชีวนะทันทีหลังจากการตรวจทางห้องปฏิบัติการและเจาะเลือดส่งเพาะเชื้อ
      - รักษาแบบประคับประคองและตามอาการ
      - รักษาภาวะแทรกซ้อน
    - - มีการติดเชื้อในร่างกายเนื่องจากระบบภูมิคุมกันยังไม่สมบูรณ์จากการเกิด
        ก่อนกําหนด
  - - - การขาดออกซิเจน
      - ปัจจุบันยังไม่สามารถระบุสาเหตุที่แน่นอนได้
      - การได้รับนม โดยเฉพาะทารกคลอดก่อนกําหนดไม่สามารถย่อยนมได้ดี
      - การติดเชื้อแบคทีเรียในลําไส้ (infection)
    - - คล้ายภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด คือ ซึม อาจหยุดหายใจ ความดันโลหิตตํ่า ท้องอืด อาเจียนปนนํ้าดี
      - มีนมเหลือค้างในกระเพาะอาหาร และถ่ายอุจจาระเป็นมูกเลือด หรือตรวจพบเลือด (reducing substance)
    - - การซักประวัติ การสังเกตอาการ การตรวจร่างกายการถ่ายภาพรังสี
      - การตรวจร่างกายการถ่ายภาพรังสี
      - ตรวจอุจจาระ เพื่อดูเลือด และตรวจเลือด
    - - งดอาหารและนํ้าทางปากเป็นเวลาประมาณ 10-14 วัน
      - ให้ออกซิเจน หรือเครื่องช่วยหายใจ
      - ให้สารนํ้าและสารอาหารทางหลอดเลือดดําให้เพียงพอ
      - การให้อาหารทางลําไส้ ควรเริ่มต้นด้วยสารนํ้าเกลือแร่ นมเจือจาง แล้วเพิ่มความเข้มข้นของนมจนปกติ เมื่อทารกรับได้
    - - มีโอกาสเกิดการติดเชื้อในกระแสเลือดเนื่องจากลําไส้มีภาวะขาดเลือดไปเลี้ยง
      - เนื้อเยื่อร่างกายพร่องออกซิเจนจากการแลกเปลี่ยนก๊าซได้ไม่ดีเนื่องจากมีภาวะท้องอืด
  - - - พบว่าอาร์โอพีระยะ 1 และ 2 มักจะรักษาหายเป็นปกติ )
      - ส่วนระยะ3 รักษาโดยใช้วิธีจี้ด้วยความเย็น(cryotherapy)
    - - สาเหตุ
        
        มารดาที่เลือดออกระหว่างตั้งครรภ์
        
        ทารกที่ภาวะหยุดหายใจที่ต้องรักษาด้วยการช่วยหายใจ โดยใช้ถุงช่วยหายใจและหน้ากาก และเครื่องช่วย
        หายใจ
        
        ทารกที่ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด
        
        ทารกมีภาวะขาดออกซิเจน
        
        แสงสว่างในหออภิบาลทารกแรกเกิด
- - - - อาจได้รับอาหารไม่เพียงพอหรือสําลักนมได้ง่าย เนื่องจากการดูดกลืนไม่ดี
      - มีโอกาสอาจเกิดการติดเชื้อในช่องปาก และหูชั้นกลาง หลังผ่าตัดตกแต่งปากแหว่งและเพดานโหว่
      - . มีโอกาสเกิดภาวะหายใจลําบาก ภายใน 48 ชั่วโมงแรกหลังผ่าตัด
    - - ในระยะก่อนผ่าตัด
    - - โดยการผ่าตัดตกแต่งปิดรอยแหว่งหรือรอยโหว่
    - - ปากแหว่ง(cleft lip)
        
        ปากแหว่งตลอดริมฝี ปากและเหงือก (completecleft of the lip and alveolus)
        
        ปากแหว่งบางส่วน (incomplete cleft of the lip)
        
        ปากแหว่งสองข้าง (bilateral cleft lip)
        
        อาจเป็นชนิดมีรอยแหว่งบางส่วน (incomplete)
        
        หรือมีรอยแหว่งตลอด(complete)
      - เพดานโหว่(cleft palate)
        
        เพดานโหว่ตลอด (complete palate)
        
        เพดานโหวบางส่วนและเพดานโหว่ชนิด submucous
  - - - ส่วนมากจะมีอาการผิดปกติตั้งแต่แรกเกิดใหม่ๆ ไม่กี่ชั่วโมง และจะชัดขึ้นเมื่ออายุได้
        2-3 วัน
      - มีนํ้าลายมาก ไอ เมื่อดูดเอาออกทิ้งจะมีขึ้นมาอีกในเวลาไม่นาน
      - สําลักง่ายเมื่อให้ดูดนํ้า ทารกจะสํารอกทันที
      - ท้องอืด หายใจลําบาก เขียว และอาจหยุดหายใจได้
      - มักมีปอดอักเสบร่วมด้วยเสมอ เนื่องจากสําลักเอานํ้าลายหรือนํ้าเข้าไป
    - - แล้วแต่แบบของความผิดปกติโดยผ่าตัดปิดรูติดต่อนั้นและต่อหลอดอาหาร
    - - อาการทางคลินิก และมักพบในทารกที่เกิดจากมารดาที่มีpolyhydramnios
      - X - ray พบลมในกระเพาะอาหาร
    - - ระยะหลังการผ่าตัด
        
        มีโอกาสเกิดภาวะพร่องออกซิเจนจากการมีเสมหะอุดกั้นทางเดินหายใจ
      - ระยะก่อนผ่าตัด
        
        มีโอกาสเกิดการสําลักนํ้าลายหรือนํ้าย่อย จากกระเพาะอาหารไหลย้อนเข้าไปในหลอดลมคอ
  - - - ผู้ป่วยจะมีอาการ ไม่ถ่ายขี้เทา ท้องอืด อาเจียน หายใจลําบาก dehydration ใน 2-3 วันต่อมา
    - - ไม่พบ meconium stool ตั้งแต่เกิดและผู้ป่วยอาการท้องอืด อาเจียน หายใจลําบาก
      - ตรวจพบไม่มีรูทวารหนัก
      - ไม่สามารถสอดนิ้ว หรือปรอทเข้าไปในรูทวารหนักได้
    - - ขึ้นอยู่กับชนิดของความพิการ
    - - ระยะหลังผ่าตัด
        
        กรณีตกแต่งทวารหนักตั้งแต่เกิด ทําความสะอาดแผลหลังการขับถ่าย
        ทุกครั้ง เพื่อไม่ให้แผลติดเชื้อ หรือฉีกขาด
        
        กรณีที่ต้องทํา Colostomy และทําการตกแต่งรูทวารหนักในภายหลังในความผิดรูประดับกลางและสูง ต้องอธิบายให้บิดามารดาทราบก่อนว่าบุตรของตนมีความผิดรูปลักษณะ
      - ระยะก่อนผ่าตัด
        
        แก้ไขปัญหาการขาดสมดุลของนํ้า และอิเล็คโตรลัยท์
        
        บรรเทาอาการท้องอืด โดยให้ทารกนอนศีรษะสูง หรือใส่สายสวนคากระเพาะอาหาร
  - - - การผ่าตัดมักจะคํานึงถึงโอกาสรอดจากความพิการของเด็ก
    - - เกตปฏิกิริยาตอบสนองของทารก ขณะกระตุ้นทารกจะไม่มีปฏิกิริยาเปลี่ยนแปลงที่ใบหน้า และแขนขา
      - การตรวจระบบประสาทโดยตรวจความรู้สึกเจ็บ และการ
        เคลื่อนไหวของแขนขา
    - - ยังไม่ทราบแน่ชัด อาจเกิดจากกรรมพันธุ์ การขาดออกซิเจน การได้รับสารเคมี หรือรังสีต่างๆ การขาดสารอาหารในมารดา หรือการติดเชื้อต่างๆ
    - - ระยะก่อนผ่าตัด
        
        อาจเกิดถุงแตก หรือติดเชื้อบริเวณรอยโรค
        
        มีโอกาสติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะ หรือมีการอักเสบบริเวณอวัยวะสืบพันธุ์
      - ระยะหลังผ่าตัด
        
        . มีโอกาสติดเชื้อบริเวณแผลผ่าตัดได้ง่าย จากการปนเปื้อนอุจจาระหรือปัสสาวะ
        
        มีโอกาสเกิดภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด เช่น ภาวะนํ้าคั่งในกะโหลกศีรษะ เยื่อหุ้มสองอักเสบ แผลกดทับ
  - - - ที่พบบ่อยที่สุดคือ การมีโครโมโซมเกินมา 1 แท่ง คือ โครโมโซมคู่ที่ 21 มี 3 แท่ง
    - - มีลักษณะผิดปกติทั้งทางร่างกายและสติปัญญาลักษณะความผิดปกติทางร่างกายเห็นชัดเจนตั้งแต่แรกเกิด
    - - การตรวจวิเคราะห์โครโมโซมของทารก จากการตรวจ chorionic villus เมื่ออายุครรภ์ 9-12 สัปดาห์
      - จากอาการและอาการแสดง
    - - มุ่งที่จะให้การบําบัดโรคที่เกิดร่วมกัน และให้ผู้ป่วยเหล่านี้สามารถช่วยตนเองได้ในชีวิตประจําวัน สิ่งสําคัญประการแรกคือ การยอมรับจากครอบครัวของผู้ป่วย
    - - . บิดามารดาขาดความรู้ความเข้าใจในการดูแลเด็กกลุ่มอาการดาวน์
      - บิดามารดามีความเครียด และไม่ยอมรับสภาพของบุตรที่มีภาวะปัญญาอ่อน