Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
สรุปและประมวลความรู้ที่ ได้จากการศึกษาสิทธิมนุษยชน - Coggle Diagram
สรุปและประมวลความรู้ที่
ได้จากการศึกษาสิทธิมนุษยชน
ความหมายของสิทธิมนุษยชน และศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
เรื่องกลไกการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนภายใน
กลไกสถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
เสนอแนะมาตรการหรือแนวทางในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนต่อรัฐสภา คณะรัฐมนตรี และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมตลอดทั้งการแก้ไขปรับปรุงกฎหมาย กฎ ระเบียบ หรือคำสั่งใด ๆ เพื่อให้สอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชน
ชี้แจงและรายงานข้อเท็จจริงที่ถูกต้อง โดยไม่ชักช้าในกรณีที่มีรายงานสถานการณ์เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนในประเทศไทยโดยไม่ถูกต้องหรือไม่เป็นธรรม
จัดทำรายงานและประเมินสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนของประเทศเสนอต่อรัฐสภาพและคณะรัฐมนตรี และเผยแพร่ต่อประชาชน
สร้างเสริมทุกภาคส่วนของสังคมให้ตระหนักถึงความสำคัญของสิทธิมนุษยชน
ตรวจสอบและรายงานข้อเท็จจริงที่ถูกต้องเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิมนุษยชนทุกกรณีโดยไม่ล่าช้า และเสนอแนะมาตรการหรือแนวทางที่เหมาะสมในการป้องกันหรือแก้ไขการละเมิดสิทธิมนุษยชน รวมทั้งการเยียวยาผู้ได้รับความเสียหาย
หลักการปารีส
บทบาทในการส่งเสริมสิทธิมนุษยชน
บทบาทในการคุ้มครองสิทธิมนุษยชน และทำหน้าที่กึ่งตุลาการ
การดำเนินความสัมพันธ์กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และองค์กรอื่น ๆทั้งในและต่างประเทศ
การให้คำปรึกษา
การเฝ้าระวังสถานการณ์
แผนส่งเสริมสิทธิมนุษยชน และกลยุทธ์ 8 ด้าน
กลยุทธ์ที่ 3 กระตุ้นและสร้างบุคคลต้นแบบด้านสิทธิมนุษยชน
กลยุทธ์ที่ 4 การสื่อสารธารณะเพื่อสร้างวัฒนธรรมสิทธิมนุษยชน
กลยุทธ์ที่ 2 พัฒนาเครื่องมือส่งเสริมความรู้ความเข้าใจด้านสิทธิมนุษยชนและสร้างแหล่งเรียนรู้ เป็นกิจกรรมส่งเสริมสิทธิมนุษยชน และทาง ครม.ได้นำหลักสูตรและคู่มือได้ขยายต่อ
กลยุทธ์ที่ 5 ติดตาม วิเคราะห์ ให้ข้อเสนอแนะ และเข้าไปมีส่วนร่วมในแผนยุทธศาสตร์แผนปฏิบัติการ หรือกิจกรรม
กลยุทธ์ที่ 1 ให้มีหลักสูตรสิทธิมนุษยชนศึกษาในกลุ่มเป้าหมายที่หลากหลาย
กลยุทธ์ที่ 6 ขยายประเด็นสิทธิมนุษยชนจากวาระโลกเพื่อสร้างความรับรู้และผลักดันให้เกิดการดำเนินการให้สอดคล้องตามวาระโลก
การพัฒนายั่งยืน 17 เป้าหมาย
หลักการชี้แนะเรื่องสิทธิมนุษยชนสำหรับธุรกิจ
กลยุทธ์ที่ 7 จัดให้มีศูนย์กลางการบูรณาการและการเรียนรู้ด้านสิทธิมนุษยชนศึกษา เน้นงานส่งเสริมและคุ้มครอง จัดตั้งศูนย์ศึกษาและประสานงานด้านสิทธิมนุษยชนในภูมิภาคต่าง ๆกับมหาวิทยาลัย และโครงการเยาวชนคนรุ่นใหม่ใส่ใจในการเคียงข้างสิทธิมนุษยชน
กลยุทธ์ที่ 8 สร้างดัชนี Thailand Human Rights Index: Thailand HRI ในรัฐกิจ ธุรกิจ ประชากิจ
ธุรกิจกับสิทธิมนุษยชน
สิทธิมนุษยชนเกี่ยวข้องกับภาคธุรกิจ
การเคารพสิทธิมนุษยชนได้กลายเป็นมาตรฐานที่สำคัญประการหนึ่งที่รัฐบาลหลายประเทศ ตลอดจนคู่ค้าธุรกิจในประเทศต่าง ๆได้กำหนดให้ต้องดำเนินการ จึงมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นกติกาของการค้าการลงทุนระหว่างประเทศในอนาคต
หลักการทั่วไปของ UNGP
เสาที่ 1 หน้าที่ของรัฐในการปกป้องคุ้มครองสิทธิมนุษยชน ข้อ 1 -10
มายถึง รัฐมีหน้าที่ในการคุ้มครอง มิให้เกิดการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินธุรกิจ
เสาที่ 2 ความรับผิดชอบของภาคธุรกิจในการเคารพ หลักสิทธิมนุษยชน ข้อ 11- 24
บุคคลและองค์กรที่ประกอบธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจประเภทใด หรือขนาดใดก็ตาม ย่อมมีความรับผิดชอบที่จะเคารพสิทธิมนุษยชน
เสาที่ 3 การเข้าถึงการเยียวยา ข้อ 25 -31
หมายถึง การแก้ไข ฟื้นฟู ชดเชย เมื่อเกิดผลกระทบหรือมีการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่เนื่องมาจากการประกอบธุรกิจ
เรื่องสาเหตุปัญหาความขัดแย้งสิทธิมนุษยชน
ปัญหาความไม่เป็นธรรมในกฎหมาย
ปัญหากฎหมาย ระเบียบ มีความล้าหลัง และกฎหมายรัฐธรรมนูญไม่เป็นธรรม ซึ่งประชาชนอ้างรัฐธรรมนูญ และกติการะหว่างประเทศ
แต่เจ้าหน้าที่อ้างกฎหมาย (และมาตรา 44/คำสั่ง คสช.) และพบว่ากฎหมายล้าหลัง
ทิศทางการพัฒนา/แผนพัฒนา/นโยบาย/กฎหมาย
แรงงานราคาถูกจากชนบท กลัวย้ายฐานการผลิต แต่รัฐต้องปกป้องชีวิตของแรงงานด้วย
ธุรกิจเกษตร การปลูกพืชเชิงเดี่ยว/พันธสัญญา
อุตสาหกรรม สิทธิพิเศษส่งเสริมลงทุน/การส่งออก (การเช่าที่ดินของกลุ่มทุนให้สิทธิเช่า 99 ปี)
โครงการขนาดใหญ่ เขื่อน ไฟฟ้า การเวนคืน
การแย่งชิงทรัพยากร
การแย่งชิงฐานทรัพยากรรุนแรง
ป่า /ป่าไม้ กฎหมายและนโยบาย เจอคดีโลกร้อน
น้ำ/ลุ่มน้ำ สิทธิชุมชน/ลุ่มน้ำนานาชาติ
แร่/แร่ใต้ดิน/ภูเขา/ที่ป่า/ทะเล เป็นของรัฐ รัฐทำให้เป็นสินค้า ผ่านระบบสัมปทาน
ทะเล/ชายฝั่ง พลังงาน ประมงพื้นบ้าน
ที่ดิน เป็นสินค้า มือใครยาวสาวได้สาวเอา ที่ดินกระจุกตัว/คนไม่มีที่ดินมั่นคง/ที่เกษตรลดลง/เอกสารสิทธิมิชอบ
ระบบนิเวศ/ความหลากหลายทางชีวภาพ ทรัพย์สินทางปัญญา
โครงสร้างสังคมที่ไม่เป็นธรรม
อำนาจและอิทธิพลของทุน/ต่างชาติ/นักการเมือง/ข้าราชการ/นักการเมืองท้องถิ่น
การยึดป่าโดยกลุ่มอิทธิพล
ที่ดินกระจุกตัว /โกง/กว้านซื้อ/สัมปทานป่า
ระบบการบริหาร/ไม่มีธรรมาภิบาล
รัฐวางเฉย ปกป้องเจ้าหน้าที่และทุน เช่น กฎหมายป่าไม้ หากราษฎรคัดค้านจะอนุญาตให้ทำเหมืองแร่ไม่ได้ แต่กลับพบว่ารัฐอนุมัติให้ทำ
นักการเมืองท้องถิ่นรับใช้ทุน/ตามไม่ทัน ทุกโครงการต้องมีมติ อบต.เห็นชอบในการดำเนินโครงการ แต่กลับพบว่า อบต.กลับไม่กล้าคัดค้าน และมีการทุจริตรับเงิน เป็นต้น
ไม่มีกลไกการจัดการเรื่องร้องทุกข์ของประชาชน ส่วนใหญ่เรื่องยืดเยื้อเป็น 10 ปี โดยเฉพาะเรื่องที่ดินและป่าไม้ และพบว่ากลไกทีรับเรื่องทำงานไม่มีประสิทธิภาพ การแก้ปัญหาไม่เกิดขึ้น