Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Obszary morskie pod ograniczoną jurysdykcją państwową - Coggle Diagram
Obszary morskie pod ograniczoną jurysdykcją państwową
Morska strefa ekonomiczna
Państwo nadbrzeżne ma prawa suwerenne do: badania,
eksploatacji, ochrony, gospodarowania zasobami naturalnymi, jurysdykcji w zakresie ustanawiania i użytkowania sztucznych wysp, instalacji i urządzeń i morskich badan naukowych i ochrony środowiska morskiego.
szerokość strefy ekonomicznej nie może przekroczyć 200 mil, licząc od linii podstawowej morza terytorialnego
wszystkie państwa korzystają z wolności żeglugi i przelotu, układania kabli i rurociągów oraz innych sposobów korzystania z morza, które są zgodne z prawem międzynarodowym
Jeżeli doszłoby do konfliktu interesów państwa nadbrzeżnego z interesami jakiegokolwiek innego państwa lub państw, jeżeli konwencja nie przyznaje praw lub jurysdykcji w wyłącznej strefie ekonomicznej państwu nadbrzeżnemu, to konflikt jest rozstrzygany w oparciu o zasadę słuszności
Morski pas przyległy
państwo nabrzeżne jest uprawnione do sprawowania kontroli
dla zapobiegania naruszaniu jego ustaw lub przepisów celnych, skarbowych, imigracyjnych lub sanitarnych w obrębie jego terytorium lub morza terytorialnego
dla karania naruszeń powyższych ustaw i przepisów popełnionych w obrębie swego terytorium lub morza terytorialnego
obszar morza otwartego o szerokości nieprzekraczającej 24 mil, przylegający do zewnętrznej granicy morza terytorialnego, na którym państwo nadbrzeżne sprawuje w odniesieniu do obcych statków kontrolę w specjalnie przewidzianych dziedzinach i w ograniczonym zakresie
nowelizacja ustawy o obszarach morskich RP z 2015 r. spowodowała ponowne ustanowienie strefy przyległej
Szelf kontynentalny
Półka kontynentalna, przylądowy obszar morski
Uprawnienia państw - państwo nadbrzeżne wykonuje nad szelfem kontynentalnym prawa suwerenne w celu badania i eksploatacji jego naturalnych zasobów. Prawa te mają charakter ekskluzywny (nawet jeśli państwo nadbrzeżne nie bada lub nie eksploatuje jego zasobów, inne państwa nie mogą podejmować tego typu działalności lub zgłaszać roszczeń).
Szelf nie jest rzeczą niczyją i nie może zostać zawłaszczony przez inne państwa. Konwencja nie daje państwu nadbrzeżnemu suwerenności nad szelfem, lecz przyznaje mu tylko wykonywanie "praw suwerennych dla badania i eksploatacji"
Dno morskie oraz warstwy ziemi pod dnem morskim przylegające do wybrzeża, ale znajdujące się poza granicami morza terytorialnego
Sięga on do zewnętrznego skraju krawędzi kontynentalnej, która zgodnie z formułą irlandzką może być wyznaczana albo linią łączącą najbardziej wysunięte zewnętrzne punkty, w których grubość skał osadowych stanowi co najmniej 1% najkrótszej odległości od tego punktu do podnóża zbocza kontynentalnego, albo linią wyznaczaną przez punkty znajdujące się w odległości nie większej niż 60 mil od podnóża zbocza kontynentalnego.
Maksymalnie 350 mil morskich od linii podstawowej, od której jest mierzona szerokość morza terytorialnego lub 100 mil od izobaty 2500 m.
Państwo nadbrzeżne zobowiązane jest do dokonywania wpłat lub świadczeń w naturze za eksploatację zasobów mineralnych szelfu kontynentalnego poza 200 milami od linii podstawowej.
Strefa rybołóstwa
Na podstawie konwencji z 1982 roku państwo same określa strefę, w której dopuszcza się rybołówstwa uwzględniając ochronę życia od przełowienia
Wchodzi w skład strefy ekonomicznej czyli w granicach 200 mil od linii podstawowej morza terytorialnego
Państwo powinno podejmować wszelkie środki by odtworzyć populację na poziomie gwarantującym maksymalną wydajność połowu
Jeżeli państwo nie jest w stanie pozyskać całego dopuszczanego połowu to powinno w drodze porozumień dopuścić inne państwa do nadwyżki