Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
นโยบายคุ้มครองและอนุรักษ์มรดกวัฒนธรรมไทย - Coggle Diagram
นโยบายคุ้มครองและอนุรักษ์มรดกวัฒนธรรมไทย
รัชกาลที่ 4
ประกาศเขตรังวัด ผู้ร้ายขุดวัด
ประกาศฉบับนี้มีข้อกำหนดให้ซาวบ้านที่อาศัยอยู่ในเขตวัดช่วยดูแลป้องกันพื้นที่นั้น
หากวัดใดถูกทำลาย ชาวบ้านในชุมชนนั้นมิได้แจ้งต่อทางการจะถูกลงโทษ
รัชกาลที่ 9
พ.ศ.2492-2500
จัดตั้งกระทรวงวัฒนธรรมดูแลกรมศาสนา
กรมการวัฒนธรรมและกรมศิลปกร
รวมทั้งสภาวัฒนธรรมแห่งชาติ
พ.ศ.2545
จัดตั้งกระทรวงวัฒนธรรมต่มพระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวงทบวง
กรม พ.ศ.2545 ยกระดับการปฏิบัติงานของสวช.
พ.ศ.2522
มีการตราพระราชบัญญัติสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ
เพื่อเป็นหน่วยงานกลางด้านศิลปวัฒนธรรม
สำหรับประสานการปฏิบัติด้านวัฒนธรรมสาขาต่างๆ
รัชกาลที่ 6
ให้กรรมการหอพระสมุดสำหรับพระนครและราชบัณฑิตยสภา
มีหน้าที่รับผิดชอบวัตถุโบราณ
ออกประกาศการจัดการตรวจรักษาของโบราณ พ.ศ.2466
รัชกาลที่ 8
พ.ศ.2475
ประกาศหน้าที่รับผิดชอบเกี่ยวกับโบราณวัตถุสถานและการพิพิธภัณฑ์ไปให้กรมศิลปกร
กระทรวงธรรมการ
ประกาศใช้พระราชบัญัติบำรุงวัฒนธรรมแห่งชาติ
พ.ศ.2483
และฉบับที่2 พ.ศ.2485
มีการบัญญัติความหมายของคำว่า "วัฒนธรรม"
มีหน้าที่รับผิดชอบ3ประการคือ
1.การศึกษา การค้นคว้าวิจัย
2.การปลูกฝังเผยแพร่
3.การปกป้องคุ้มครอง
รัชกาลที่ 7
ประกาศใช้พระราชบัญญัติพิพิธภัณฑ์
พ.ศ.2469
รวบรวมโบราณวัตฤที่อยู่ตามสถานที่ต่างๆ
มาเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ
ออกพระราชบัญญัตีว่าด้วยการส่งโบราณวัตถุและศิลปวัตถุออกนอกประทศต้องได้รับการอนุญาตจากราชบัณฑิตยสภา
รัชกาลที่ 5
จัดตั้งหอพระสมุดวชิรญาณเก็บรักษาหนังสือ
เอกสารโบราณ
จัดแสดงสมบัติของชาติและของที่มีผู้นำมาถวาย
จัดตั้งโบราณสโมสรในปลายรัชกาลเพื่อสำรวจดูแลสมบัติโบราณ
มีการกำหนดแนวทางใหม่ในการอนุรักษ์
รัชกาลที่ 1
กฎหมายตราสามดวงมีข้อกำหนดเพื่อการอนุรักษ์ป้องกันและทำลายองค์กศาสนาและสงวนรักษาโบราณวัตถุสถาน
กำหนดบทลงโทษไว้ค่อนข้างรุนแรง
แนวทางการอนุรักษ์ยังยึดแบบอยุธยา