Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การพยาบาลบุคคลที่มีภาวะจิตเวชฉุกเฉิน - Coggle Diagram
การพยาบาลบุคคลที่มีภาวะจิตเวชฉุกเฉิน
ลักษณะอาการและอาการแสดงของภาวะจิตเวชฉุกเฉินที่พบบ่อย
พฤติกรรมรุนแรง (violence behavior)
มีท่าทางตึงเครียด หน้านิ่งคิ้วขมวด ตาจ้องขมึงไปรอบ ๆ เพื่อหาบุคคลหรือสิ่งของที่เป็นเป้าหมายการทําร้าย ทําลาย ขู่ฆ่า
แสดงความโกรธอย่างรุนแรง ขาดการควบคุมอามณ์
เคยมีประวัติมีพฤติกรรมรุนแรง
พฤติกรรมการฆ่าตัวตาย (suicide behavior)
suicidal intention ความต้องการที่จะฆ่าตัวตาย
suicide committed suicide การฆ่าตัวตายสําเร็จ
suicidal ideation ความคิดอยากฆ่าตัวตาย ซึ่งระดับความรุนแรงจะแตกต่างกันไปตามความรุนแรงของ suicidal intention
suicidal attempt การพยายามฆ่าตัวตาย
self-injurious or self-harm behavior พฤติกรรมที่ตั้งใจทําร้ายตนเองให้บาดเจ็บ เจ็บปวดหรือส่งผลทําลายร่างกายโดยไม่มี suicidal intention
ภาวะสับสนเพ้อคลั่ง (delirium)
อายุที่เริ่มมีความผิดปกติทางจิตครั้งแรกมากกว่า 45 ปี
อาการเริ่มต้นเป็นอย่างเฉียบพลัน
มีประวัติโรคทางกายรื้อรัง เช่น เบาหวาน ตับวาย ไตวาย หรืออาการป่วยทางกายนํา
มีประวัติใช้สารเสพติด
การสูญเสียความชํานาญในการจัตวางภาพ (constructional apraxia)
กลุ่มอาการหายใจถี่ (hyperventilation syndrome)
การมีอาการขึ้นมาทันทีทันใด
หายใจลึกและเร็วเป็นเวลาหลายนาทีโดยที่ไม่รู้ตัว จากนั้นจะเริ่มมีอาการเจ็บแน่นหน้าอก หายใจไม่อิ่ม วิงเวียน ใจสั่น นิ้วมือจีบยืดเกร็ง (carpopedal spasm)
อาการแพนิค (panic attack disorders)
ผู้ป่วยมีความกลัวอย่างรุนแรง
อาการเกิดทันทีและเป็นมากถึงระดับสูงสุดภายใน 10 นาที
อาการพิษจากสารเสพติดและอาการขาดสาร (substance intoxication and withdrawal)
อาการพิษสุรา (alcohol intoxication)
อาการขาดสุรา (alcohol withdrawal)
อาการพิษของแอมเฟตามีน (amphetamine intoxication) รู้สึกสบายผิดปกติ ร่วมกับอารมณ์รื่นเริงสนุกสนาน จนถึงขั้นความรู้สึกตื่นตัวสูง กระวนกระวายหงุดหงิด โกรธง่าย การตัดสินใจเสีย
อาการขาดแอมเฟตามีน (amphetamine withdrawal) รู้สึกไม่สบาย อ่อนเพลีย ฝันร้าย
อาการพิษจากฝิ่น (opioid intoxication) อารมณ์ร่าเริงในระยะแรกแล้วเปลี่ยนเป็นรู้สึกไม่สุขสบาย พลุ่งพล่าน กระวนกระวายหรือเชื่องช้า และมีอาการทางกาย เช่น ม่านตาหด พูดไม่ชัด
อาการขาดฝิ่น (opioid withdrawal) โดยจะเกิดอาการวิตกกังวล กระวนกระวาย อยากเสพฝิ่น รู้สึกไม่สบาย อ่อนเพลีย ฝันร้าย
สาเหตุของของภาวะจิตเวชฉุกเฉินที่พบบ่อย
สาเหตุหรือปัจจัยที่ทําให้บุคคลมีพฤติกรรมรุนแรง
พฤติกรรมรุนแรงที่มีสาเหตุจากโรคทางจิต (functional causes)
พฤติกรรมรุนแรงที่มีสาเหตุจากความผิดปกติทางกาย (organic causes)
พฤติกรรมการฆ่าตัวตาย (suicide behavior) มีสาเหตุหรือปัจจัยในการเกิดพฤติกรรม
โรคทางจิตเนื่องจากการปรับตัว (adjustment disorder)
โรคซึมเศร้า (major depressive disorder)
โรคจิตเภท (schizophrenia)
ติดสุราหรือยาเสพติด (alcohol dependence or substance dependence)
บุคลิกภาพผิดปกติ (personality disorder)
ภาวะสับสนเพ้อคลั่ง (delirium) มีสาเหตุหรือปัจจัยในการเกิดภาวะสับสนเพ้อคลั่ง
central nervous system disorder ประสบอุบัติเหตุกระทบกระเทือนสมอง
endocrinopathy
systemic lines
ยาที่เป็นสาเหตุของการเกิดอาการสับสนเพ้อคลั่ง เช่น antihistamine,
สาเหตุหรือปัจจัยในการเกิดกลุ่มอาการหายใจถี่
ถูกกระตุ้นโดยความเครียดและอารมณ์ท่วมท้น
อาการแพนิค (panic attack disorders) มีสาเหตุหรือปัจจัยในการเกิดอาการแพนิค
พันธุกรรม
ปัจจัยทางจิตใจ
การมีจุดอ่อนทางชีวภาพแฝงอยู่
การบําบัดรักษาของภาวะจิตเวชฉุกเฉินที่พบบ่อย
พฤติกรรมรุนแรง (violence behavior)
การป้องกันการเกิดพฤติกรรมรุนแรง (violence precautions)
การควบคุมพฤติกรรมรุนแรง (violence control)
การแยกหรือจํากัดบริเวณ (seclusion)
การผูกมัด (physical restraints)
การใช้ยาควบคุมอาการ (medication)
พฤติกรรมการฆ่าตัวตาย (suicide behavior)
การรักษาทางกายเป็นอันดับแรก (management of medical surgical consequences of suicide attempt)
การป้องกันและเฝ้าระวังการฆ่าตัวตายซ้ํา (suicide precautions)
การประเมินและวางแผนการดูแลต่อเนื่อง
ภาวะสับสนเพ้อคลั่ง (delirium)
การบําบัดรักษาด้วยยา antipsychotics drug ได้แก่ haloperidol
การบําบัดด้านสิ่งแวดล้อม
การผูกยึด (restrain) เนื่องจากผู้ป่วย delirium มักมีอาการสับสนวุ่นวายเกิดขึ้นเป็นช่วงๆโดยที่ไม่สามารถทํานายได้ ผู้ป่วยอาจทําร้ายตัวเองและผู้อื่น อาจไต้รับบาตเจ็บจากการตกเตียง
การส่งเสริมการรับรู้สิ่งแวดล้อมที่ถูกต้อง (orientation)
ควรให้ผู้ป่วยอยู่ในที่ ที่มีแสงสว่างอย่างเพียงพอ มีเสียงบ้างพอสมควร
กลุ่มอาการหายใจถี่
ให้ความมั่นใจแก่ผู้ป่วย (reassurance) ว่าอาการที่เกิดขึ้นนั้นไม่มีอันตรายถึงชั้นเสียชีวิตเพื่อลดระดับความกังวลและกลัวของผู้ป่วย
ช่วยให้ผู้ป่วยสงบและผ่อนคลาย
สอนให้ผู้ป่วยหายใจในอัตราที่ปกติ (breathing exercise)
ให้ความรู้และการปฏิบัติตัวแก่ผู้ป่วยหรือทําหน้าที่เป็นที่ปรึกษาแก่ผู้ป่วยและญาติ
อาการแพนิค
สร้างสัมพันธภาพที่ดีต่อผู้ป่วย
ใช้หลัn therapeutic communication ให้กําลังใจและประคับประคองจิตใจ แสดงความใส่ใจสัมผัสร่างกายผู้ป่วยตามความเหมาะสม เพื่อทําให้ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลาย
แยกผู้ป่วยออกมาจากสถานการณ์ที่ทําให้เกิดอาการ โดยเคลื่อนย้ายผู้ป่วยไปอยู่ที่สงบ
ให้ยาตามแผนการรักษา
ให้ความรู้และการปฏิบัติตัวแก่ผู้ป่วย ทําหน้าที่เป็นที่ปรึกษาแก่ผู้ป่วยและญาติ