Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 5.12 การพยาบาลผู้ใหญ่และผู้สูงอายุที่มีการเจ็บป่วยทางจิตเวชบุคคลที่ม…

- - - - A. มีหลักฐานจากประวัติและการตรวจประเมิน พบความบกพร่องของสมองด้านความคิดและการรับรู้อย่างน้อยหนึ่งด้านต่อไปนี้ สมาธิและความสนใจ(attention) ความสามารด้านการบริหารจัดการ (executive function) การเรียนรู้ ความจำ การใช้ภาษาด้าน perceptual motor หรือ social cognition
      - B. อาการดังกล่าวมีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตอย่างอิสระด้วยตนเองที่ทำอยู่เป็นประจาทุกวัน ต้องมีผู้ช่วยในการทำกิจกรรมที่ซับซ้อน เช่น การจัดยา การจ่ายเงิน
      - C. อาการดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นในขณะที่มีภาวะเพ้อ (Delirium)
      - D. อาการดังกล่าวไม่สามารถอธิบายด้วยโรคจิตเวชอื่น เช่น โรคจิตเภท โรคซึมเศร้า
  - - - 4.1 สูญเสียความสามารถด้านทิศทาง ด้านสามมิติ วางของผิดที่แล้วไม่สามารถกลับไปที่เดิมเพื่อนำของนั้นๆมาได้ โดยเฉพาะสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย
        4.2 การตระหนักรู้ความเจ็บป่วยของตนเอง (insight) ผู้ป่วยไม่ทราบ และไม่ยอมรับความสามารถที่ลดลงของตนเอง หรือความบกพร่องต่างๆ ทำให้ไม่ร่วมมือต่อการรักษา อาการนี้เป็นความบกพร่องของสมองส่วน frontal ถ้าเป็นมาก อาจมีพฤติกรรมวุ่นวายหรือก้าวร้าวได้
- - - - 3.1 การปฏิบัติกิจวัตรประจาวันของตนองที่เป็นพื้นฐาน ( basic ADL) เช่นการอาบน้ำ ใส่เสื้อผ้า สามารถเลือกเสื้อผ้าที่ตนองชอบได้เอง ถูกต้องตามกาลเทศะ
      - 3.2 การดูแลสิ่งแวดล้อม ที่อยู่อาศัย ทั้งด้านความปลอดภัยและความเหมาะสม เช่น การเตรียมบ้าน ห้องนอน ห้องน้า ไม่ทาให้เกิดอันตราย มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็น เช่น ทางลาด ราวจับ เป็นต้น มีแสงสว่างเพียงพอ สีสันไม่ฉูดฉาด ไม่มีกระจกที่ทำให้ผู้ป่วยสับสน
      - 3.3 การดูแลฟื้นฟูทั้งด้านร่างกาย จิตใจ และอาชีพ ได้แก่ การออกกำลังกาย การฟื้นฟูความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ การเคลื่อนไหวข้อต่อต่างๆ การมีกิจกรรมที่ทำให้สดชื่นแจ่มใสร่าเริงมีความสุขซึ่งจะช่วยลดภาวะซึมเศร้า และความเครียด
      - 3.4 การดูแลในวาระสุดท้ายของชีวิต ผู้ป่วยสูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมจะมีการถดถอย ไม่สามารถทำกิจวัตรหรือหน้าที่ต่างๆ และเสียชีวิตในที่สุด การร่วมเป็นทีมที่ปรึกษาดูแลโรคทางกายจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต
      - 3.5 การดูแลด้านกฎหมาย ความสามารถในการตัดสินใจและความจำของผู้ป่วยจะเสื่อมลงแพทย์จะแจ้งการวินิจฉัยโรคแก่ผู้ป่วยเพื่อให้ญาติของผู้ป่วยเตรียมตัววางแผนด้านทรัพย์สิน และการตัดสินใจอื่นๆ
      - 3.6 การดูแลผู้ดูแล ผู้ดูแลจะมีความเสี่ยงสูงต่อความเครียดและภาวะซึมเศร้า ควรให้ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการดูแลผู้ป่วยสมองเสื่อม ให้ความเข้าใจ เป็นที่ปรึกษา แนะนำวิธีการและเทคนิคการดูแลผู้ป่วย
- - - - 3.1 สอนญาติที่จะเป็นผู้ดูแลผู้ป่วย เนื่องจากผู้ป่วยโรคนี้ไม่จำเป็นต้องอยู่โรงพยาบาล โดยให้ญาติมีความเข้าใจอาการของโรคยอมรับความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย
      - 3.2 ผู้ป่วยที่เริ่มรู้ว่าตนเองมีอาการหลงลืมจะรู้สึกสูญเสีย ตกใจ เศร้า พยาบาลหรือผู้ดูแลควรให้ผู้ป่วยได้ระบายและพูดถึงความรู้สึก ให้กำลังใจในการแก้ไข เช่น จดสิ่งที่จะต้องทำ การนัดหมาย ความต้องการต่างๆ
      - 3.3 ผู้ป่วยที่หลงลืม ไม่ควรพูดล้อเลียน ตำหนิให้ผู้ป่วยเสียหน้า ควรแนะนำหรือเตือนอย่างสุภาพ
      - 3.4 ดูแลสุขอนามัยด้านร่างกายของผู้ป่วยเพราะผู้ป่วยที่มีปัญหาการสื่อสารจะไม่สามารถบอกความผิดปกติที่เกิดขึ้นได้
      - 3.5 ดูแลความสะอาด สุขอนามัยส่วนตัว การอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว การขับถ่าย
      - 3.6 ให้ผู้ป่วยได้รับอาหารและน้ำอย่างเพียงพอ
      - 3.7 หลีกเลี่ยงการบังคับสิ่งที่ผู้ป่วยไม่สามารถทำได้ เพื่อไม่ให้ผู้ป่วยรู้สึกสูญเสียคุณค่าในตนเอง
      - 3.8 ยอมรับต่อพฤติกรรมแปลกๆของผู้ป่วย ไม่โต้เถียง บังคับให้เปลี่ยนพฤติกรรมหรือล้อเลียนให้ได้อาย
      - 3.9 จัดให้มีปฏิทินและนาฬิกาตัวโตๆไว้ในที่ที่ผู้ป่วยสามารถมองเห็นได้โดยง่าย
      - 3.10 ควรสื่อสารกับผู้ป่วยด้วยคำถามปิด ตอบเพียงสั้นๆ ไม่ต้องให้ผู้ป่วยอธิบายมากมายนัก
      - 3.11 การสื่อสารด้วยท่าทางจะช่วยเสริมการสื่อสารด้วยคำพูดได้ดียิ่งขึ้น เช่น การยิ้ม การสัมผัส จับมือ เป็นต้น
      - 3.12 ให้อิสระในการทำกิจกรรมต่างๆ โดยให้ผู้ป่วยช่วยเหลือตนเองให้มากที่สุด
      - 3.13 หลีกเลี่ยงการทดสอบความจำหรือความสามารถ เพราะจะทำให้ผู้ป่วยวิตกกังวลมากขึ้น
      - 3.14 ลดการรบกวนการนอนโดย
      - ออกกำลังกาย ทำกิจกรรมในเวลากลางวัน
      - ปัสสาวะก่อนนอน
      - เปิดไฟให้มองเห็นสิ่งต่างๆชัดเจน
      - ถ้ามีอาการนอนไม่หลับควรปรึกษาแพทย์
      - 3.15 ระวังการพลัดตกหกล้มหรือหลงทางเมื่อออกจากบ้านไปแล้วกลับไม่ถูก
      - 3.16 ฟื้นฟูความจาโดยเรียกชื่อผู้ป่วย นำรูปครอบครัวหรือคนใกล้ชิดมาให้ผู้ป่วยดู