Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
MUZYKA WSPÓŁCZESNA - Coggle Diagram
MUZYKA WSPÓŁCZESNA
NEOKLASYCYZM
OŚRODEK FRANCUSKI – „GRUPA SZEŚCIU”
OŚRODEK NIEMIECKI
PAUL HINDEMITH (1895 – 1963)
OŚRODEK BRYTYJSKI
BENJAMIN BRITTEN (1913 – 1976)
OŚRODEK ROSYJSKI
DYMITR SZOSTAKOWICZ (19O6 – 1975)
OŚRODEK AMERYKAŃSKI
George Gershwin (1898 – 1937) – prekursor łączenia elementów muzyki klasycznej i jazzu
Walter Piston (1894 – 1976)
Aaron Copland (1900 – 1990)
Samuel Barber (1910 – 1981)
czyli muzyka najnowsza = XX i XXI w.
wiele zróżnicowanych, niezależnych kierunków
poszukiwanie nowego języka dźwiękowego
odchodzenie od dawnych systemów dźwiękowych
nowe, nowe, nowe
„WITALIZM” I POCZĄTKI NEOKLASYCYZMU
IGOR STRAWIŃSKI (1882 – 1971)
życie
twórczosć
SIERGIEJ PROKOFIEW (1891 – 1953)
życie
twórczość
BELA BARTOK (1881 – 1945)
życie
twórczość
WIEDEŃSKA SZKOŁA MUZYCZNA
ARNOLD SCHÖNBERG (1882 – 1971)
ALBAN BERG (1885 – 1935)
ANTON WEBERN (1883 – 1945)
PRZEŁOM XIX/XX w.
dążenie do odejścia od starego systemu dźwiękowego
ALEKSANDER SKRIABIN 1871-1915
rosjanin, :black_right_pointing_double_triangle_with_vertical_bar: daleki od nurtu narodowego
filozoficzne podejście do muzyki
Dążył dopołączenia sztuk, tzw.synestezji(kojarzenie wrażeń słuchowych z wyobrażeniami barw). :explode:
twórczość postrzegamy ewolucyjnie
na początku dzieła (inspirowane Chopinem, całkiem tonalne)
później na bazie chromatyzacji materiału, wprowadza nowe rozwiązania skalowe i akordowe.Jego język dźwiękowy stopniowo odchodzi od układów dur -moll - rozwija m.in. tzw. system centrowy, w którym centrumoktawy staje się dźwięk „fis” wprowadzający napięcieharmoniczne.
tworzył m.in.: sonaty,etiudy i preludia.
Jest też autorem muzyki orkiestrowej: trzy Symfonie, „La poeme de l’extase” (”Poemat Ekstazy”),„Prometeusz” – dzieło na orkiestrę i chór, w którym Skriabin planował użycie instrumentu o nazwie „clavier a lumière” („fortepian świetlny”).
Impresjonizm muzyczny
CLAUDE DEBUSSY (1862 – 1918)
ŻYCIE
Urodził się 22 VIII 1862 r. w małej miejscowości Saint-Germain-en-Laye,
W 1872 roku został przyjęty do Konserwatorium w Paryżu, do klasy fortepianu, a w 1880 roku zapisał się do klasy kompozycji.
Od początku lat 90. XIX wieku prowadzi samodzielne życie jako kompozytor. :writing_hand:
Uzyskał za swoją działalność wiele nagród i odznaczeń, w tym, w 1903 roku, Francuską Legię Honorową. :medal:
TWÓRCZOŚĆ
Jedną z najważniejszych cech muzyki Debussy’ego, jednocześnie w ciekawy sposób łączącą go z malarzami –impresjonistami - jest zwracanie szczególnej uwagi na stronę kolorystyczną utworów - dobieranie ciekawych barw oraz akordów.
W harmonice Debussy, stosuje np. akordy kwartowo-kwintowe. Często dobiera akordy nie ze względu na ich rolę w tonacji, ale ze względu na ich brzmienie i pewnego rodzaju nastrój.
Preferuje brzmienia subtelne i delikatne w obrębie dynamiki
4"piano" (takty z oznaczeniem "piano" lub "pianissimo" zajmują nawet do 80 %czasu trwania dzieł).
„oddynamizowanie”orkiestry w dziełach Debussy’ego,
elementy innych skal np. sześciostopniowej skali całotonowej, czy pentatoniki
NAJWAŻNIEJSZE DZIEŁA
orkiestrowe
Preludium do Popołudnia Fauna" (1894) – jednoczęściowe dzieło symfoniczne przełomowe zarówno dla twórczości Debussy’ego jak i dla ówczesnej muzyki
dwa trzyczęściowe dzieła o swobodnej budowie formalnej :"La Mer" ("Morze") i „Images” („Obrazy”)
fortepianowe
dwa zbiory po 12 Preludiów o tytułach pozamuzycznych
zbiór 12 Etiud
wiele innych cykli i zbiorów miniatur, w tym np. : "Images" ("Obrazy"), „Suite Bergamasque” (nazwa nawiązuje do formy tanecznej z okolic Bergamo we Włoszech”), „Children’s Corner” („Kącik Dziecięcy”)
muzyka sceniczna
opera "Peleas i Melizanda"
inne dzieła : w tym muzyka kameralna, fortepianowa, wokalna
MAURICE RAVEL (1875 – 1937)
życie
studiował w Konserwatorium Paryskim.
W 1910 roku, m.in. z Gabrielem Faure, Ravel uczestniczył w utworzeniu tzw. „Niezależnego Towarzystwa Muzycznego”(„Société Musicale Indépendente”), które miało z założenia promować nową, francuską muzykę.
Podczas I Wojny Światowej został wysłany na front jako kierowca ciężarówki. W tym czasie też głęboko przeżył śmierć swojej matki. Później wiele podróżował, choć zmarł w Paryżu
Na początku XXwieku pięciokrotnie próbował zdobyć prestiżową nagrodę dlamłodych kompozytorów „Prix de Rome”. Te bezskutecznestarania doprowadziły do wielkich zmian w ówczesnym,niezwykle konserwatywnym środowisku muzycznym Francji.
twórczość
wiele odniesień do
tradycji iberyjskich w twórczości Ravela.
:warning: JEDYNYM, choć istotnym, elementem zbieżnym między stylami obu kompozytorów było uwypuklenie roli kolorystyki w utworze (INACZEJ SIĘ RAVEL I DEBUSSY NIE ŁĄCZĄ)
BYŁ wybitnym instrumentatorem, czego, opracował m.in. na orkiestrę suitę fortepianową M.Musorgskiego „Obrazki z Wystawy”
Bardzo wiele swoich utworów opracowywał w dwóch wersjach, na fortepian oraz na orkiestrę.
W zakresie harmoniki nie wprowadzał może tak nowatorskich elementów jak Debussy, ale również jest to w jego dziełach ważny element.
Szczególną wagę przykładał także do formy,skrupulatnie dopracowując swoje utwory pod tym względem
dzieła w dwóch wersjach
suita „Le Tombeau de Couperin” („Nagrobek Couperina”)
cykle, takie jak : „Valses nobles et sentimentales” („Walce Szlachetne i Sentymentalne”), „Ma Mere L”oye” („Moja Matka Gęś”) i.t.d.
pojedyncze miniatury, w tym niezwykle popularna „Pavane pour une infante défunte” („Pawana na śmierć Infantki”)
dzieła stricte orkiestrowe
„La Valse” i „Bolero” - drugi z tych utworów pozostaje niezwykłym przykładem konsekwentnego formalnie skonstruowania przebiegu dzieła w oparciu o ewolucję kolorystyczną jednego, wyjściowego tematu
:dancer: muzyka do baletu „Dafnis i Chloe”, dwa koncerty fortepianowe, utwory wokalne i kameralne