Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
📘Układ hormonalny📗 - Coggle Diagram
📘Układ hormonalny📗
Karłowatość
Karłowatość przysadkowa
nanosomia pituitaria) – choroba endokrynologiczna związana ze zmniejszonym wydzielaniem przez przysadkę mózgową hormonu wzrostu (somatotropiny) oraz gonadotropin. Skutkiem choroby jest niedobór wzrostu i hipogonadyzm.
-
-
-
gromadzenie się tkanki tłuszczowej w pasie,
-
spowolniony wzrost zębów,
-
Gigantyzm
Gigantyzm – ogromne rozmiary ciała na skutek nadmiernego wzrostu całego kośćca i masy tkanek, mocno przekraczającego normy dla danej rasy.
U ludzi gigantyzm jest chorobą objawiającą się nadmiernym wzrostem ciała (powyżej 97 centyla dla danej populacji). Wyróżnia się dwie zasadnicze odmiany gigantyzmu: gigantyzm przysadkowy i gigantyzm eunuchoidalny. Nadmierny wzrost może być też objawem innych chorób, jak: zespół Marfana, zespół Beckwitha i Wiedemanna, zespół Sotosa.
-
-
-
-
-
-
bóle głowy, nudności i zaburzenia widzenia (spowodowane uciskiem gruczolaka na nerwy w mózgu).
Akromegalia
Akromegalia – choroba spowodowana nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu (somatotropiny) przez hormonalnie czynnego gruczolaka komórek kwasochłonnych przedniego płata przysadki mózgowej. Akromegalia występuje u osób dorosłych, u których skończony został proces wzrastania kości, a nasady kości długich uległy mineralizacji i zrośnięciu. U dzieci i młodzieży nadmiar hormonu wzrostu powoduje gigantyzm, odróżniający się od akromegalii nadmiernym wzrostem kości długich.
-
Cukrzyca typu l
Cukrzyca typu 1 to przewlekła choroba, w której komórki układu odpornościowego atakują komórki trzustki. Dlatego też zalicza się ją do chorób autoimmunologicznych. Przez zaatakowanie zdrowej trzustki organizm nie jest w stanie sam produkować hormonu insuliny, który jest potrzebny do metabolizmu cukrów w organizmie. Z tego powodu przy cukrzycy typu 1 występuje zbyt wysoki poziom glukozy we krwi, czyli hiperglikemia.
Cukrzyca typu ll
Cukrzyca typu 2 jest uznana obecnie za chorobę cywilizacyjną. Ma na nią wpływ głównie otyłość oraz uwarunkowania genetyczne, ponieważ chorobę można odziedziczyć. Podstawą leczenia, jak i profilaktyki jest odpowiednio zbilansowana dieta oraz aktywność fizyczna. Leczenie jest to złożony proces, który wymaga od pacjenta dużego zaangażowania i współpracy.
-
-
Główna funkcja
Podstawową funkcją układu hormonalnego jest utrzymanie homeostazy, czyli wewnętrznej równowagi parametrów w systemie, co zazwyczaj oznacza zdolność do samoregulacji procesów życiowych. Każdy z gruczołów wydziela inny rodzaj hormonów, które mają określone zadania.
Nadnercza to parzyste gruczoły dokrewne, wewnętrzna warstwa nadnerczy wydziela adrenalinę oraz noradrenalinę. Zewnętrzna część wydziela kortyzol, regulujący metabolizm białek, tłuszczów i cukrów. Nadnercza produkują również inne hormony z grupy kortyzolu
(tzw. kortykosteroidy), które regulują wodno-mineralną gospodarkę ustroju.
Trzustka leży w pobliżu dwunastnicy, zbudowana jest z tzw. wysp Langerhansa, które regulują poziom glukozy we krwi. Trzustka wydziela dwa hormony: glukagon i insulinę. Glukagon podwyższa poziom cukru we krwi, poprzez rozkład glikogenu w wątrobie. Dzięki niemu nie dochodzi do drastycznych spadków poziomu cukru we krwi między posiłkami. Insulina obniża poziom cukru we krwi, działa więc antagonistycznie do glukagonu. Normalne stężenie glukozy we krwi to 70-110 mg/100cm3.
Jądra produkują testosteron, odpowiadający za rozwój cech męskich, popęd płciowy oraz powstawanie plemników, a jajniki regulują cykl menstruacyjny, popęd płciowy oraz wykształcenie się żeńskich cech. Jajniki produkują również progesteron, odpowiadający za podtrzymanie ciąży.
Przysadka to gruczoł leżący u podstawy mózgu, gruczołowa część przysadki uwalnia hormon wzrostu- somatotropinę, szczególnie aktywny w trakcie tzw. skoku pokwitaniowego.
Tarczyca zlokalizowana jest przed tchawicą, podstawowym hormonem, który wydziela jest tyroksyna. Tyroksyna powoduje wzrost zużycia tlenu i zwiększa tempo metabolizmu.