Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลผู้ใหญ่และผู้สูงอายุที่มีการเจ็บป่วยทางจิตเวช โรคความผิดปกติของก…

- - - - แบบที่ 2 แบบรับประทานมากและมีการขับอาหารออกจากร่างกาย (binge eating / purging
        type)
      - แบบที่ 1 แบบจำกัด (restricting type)
      - เป็นภาวะที่บุคคลปฏิเสธการมีน้ำหนักตัวปกติ มีความวิตกกังวลเกี่ยวกับน้ำหนักตัวของตนเองตลอดเวลา มีความกลัวอย่างรุนแรงเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวหรือ กลัวอ้วนมากๆ ทั้งที่มีน้ำหนักตัวน้อย และไม่คำนึงถึงผลกระทบของร่างกายที่เกิดจากการปฏิเสธอาหาร
    - - เป็นภาวะที่ร่างกายมีความรู้สึกผิดปกติ เห็นอาหารแล้วเกิดความอยากบริโภคและบริโภคได้ในปริมาณมากกว่าปกติ โดยไม่สามารถควบคุมตนเองได้ โดยเฉพาะอาหารประเภทแป้งและน้ำตาล
      - การบริโภคอาหารแต่ละครั้งจะบริโภคในปริมาณมากในเวลารวดเร็ว
      - เมื่อบริโภคเสร็จแล้วจะรู้สึกผิด
        ไม่สบายใจ และพยายามเอาอาหารที่บริโภคเข้าไปออกด้วยวิธีการต่างๆ
        เช่น ล้วงคอให้อาเจียน กินยาระบาย หรือออกกำลังกายอย่างหนักติดต่อกันนานหลายชั่วโมง เพื่อใช้พลังงานจากอาหารที่บริโภคให้หมด
- - - - ด้านพันธุกรรม
      - ด้านสารสื่อประสาทในสมอง
    - - พัฒนาการของจิตใจ
      - บุคลิกภาพ
      - ลักษณะการเลี้ยงดู
    - - สัมพันธภาพในครอบครัว
      - สังคมเมืองที่มีความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและอุตสหกรรม
  - - - ยาต้านเศร้ากลุ่ม selective serotonin reuptake inhibitor (SSR) ได้แก่ ยาฟูลออกซีทีน
        (fluoxetine) ใช้รักษาบุคคลที่เป็นอนอเรคเซีย เนอร์โวซ่า และบุคคลที่เป็นบูลิเมียเนอร์โวซ่า
      - ยาต้านเศร้ากลุ่ม tricyclic antidepressant (ICAs) ได้แก่ ยาอะมิทริปไทลีน (amitriptyline)
        และยาอิมิพรมิน (imipramine) ใช้รักษาบุคคลที่เป็นบูลิเมีย เนอร์โวซ่า
      - ยากระตุ้นความอยากอาหาร ได้แค่ megestrol acetate ใช้รักษาบุคคลที่เป็นอนอเรคเซีย
        เนอร์โวซ่า
    - - .
        
        ป็นการรักษาอันดับแรก ๆ ในบุคคลที่มี
        
        ความผิดปกติของการรับประทานอาหาร ซึ่งต้องได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องอย่างน้อย 1 ปี ซึ่งจะช่วยให้บุคคลที่มี
        
        ความผิดปกติของการรับประทานอาหารเข้าใจ ยอมรับการเจ็บป่วย และให้ความร่วมมือในการรักษาเพิ่มขึ้น
    - - .
        
        บุคคลที่มีความผิดปกติของการรับประทานอาหาร
        
        ส่วนใหญ่จะมีความคิดและความเชื่อที่สัมพันธ์กับอาหาร น้ำหนัก มโนทัศน์แห่งตน (self-concept) และสัมพันธภาพ
        
        ระหว่างบุคคล การบำบัดด้านความคิดจึงมีเป้าหมาย เพื่อแก้ไขความคิดและความคิดรวบยอด เกี่ยวกับตนเองทั้งเรื่อง
        
        รูปร่างและน้ำหนักตัวที่บิดเบื่อนจากความจริงอย่างรุนแรง ช่วยให้รับรู้สิ่งเร้าจากภายในร่างกาย เช่น ความหิว และ
        
        อารมณ์หรือความต้องการที่แท้จริงของตนเองได้ตามความเป็นจริง
    - - .
        
        ผู้บำบัดจะต้องสังเกตอาการของการรับประทาน
        
        อาหาร และอาการแสดงของความผิดปกติของการรับประทานอาหารอย่างใกล้ชิด เพื่อวางแผนในการบำบัดที่
        
        เหมาะสมในแต่ละรายเพื่อเพิ่มน้ำหนัก ปรับพฤติกรรมการรับประทานอาหาร และการออกกำลังกายเพราะผุดคลที่มี
        
        ความผิดปกติของการรับประทานอาหาร แต่ละรายจะมีพฤติกรรมที่แตกต่างกัน
    - - เป้าหมายอันดับแรกของครอบครัวบำบัด คือ พยายามให้
      - ครอบครัวเข้ามามีส่วนร่วมในการหยุดพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ผิดปกติ มีงานวิจัยแสดงให้เห็นว่าครอบครัว
      - บำบัดจะช่วยหยุดพฤติกรมการกินรับประทานอาหารที่ผิดปกติได้อย่างมีประสิทธิผล เป้าหมายที่สำคัญของการทำ
      - ครอบครัวบำบัดของวัยรุ่นที่มีความผิดปกติของการรับประทานอาหารที่ผิดปกติ
    - - บุคคลที่มีความผิดปกติของการการรับประทานอาหารที่ผิดปกติ
      - ส่วนใหญ่จะมีพฤติกรรมแยกตัวออกจากคนอื่น พยายามหลีกเลี่ยงการการรับประทานอาหารร่วมกับคนอื่น
      - เพื่อเก็บความลับเกี่ยวกับพฤติกรรมการรับประทานอาหารที่ผิดปกติของตนองไว
    - - โภชนการจะดูแลวางแผนจัดเมนูอาหารที่เหมาะสม
      - สำหรับบุคคลที่มีความผิดปกติของการรับประทานอาหารและให้ความรู้เกี่ยวกับอาหาร เช่น การคำนวณการวางแผน
      - โปรแกมการรับประทานอาหาร วางแผนมื้ออาหาร ซึ่งการคำนวณความต้องการสารอาหาร จะต้องคงไว้ซึ่งความ
      - ต้องการสารอาหารมากกว่าแคลอรี่ที่ควรได้รับในระดับปกติ ร้อยละ 30-50
    - - นักอาชีวบำบัดช่วยให้บุคคลที่มีความผิดปกติของการ
      - รับประทานอาหาร ได้เรียนรู้การวางแผนในการเลือกซื้อหารและประกอบอาหารตัวยตนเอง เพื่อให้บุคคลที่มีความ
      - ผิดปกติของการรับประทานอาหารสามารถวางแผนจัดเมนูอาหารออกมาสมบูรณ์ยิ่งขึ้น การแนะแนวอาชีพและฝึก
      - อาชีพเพื่อให้บุคคลที่มีความผิดปกติของการรับประทานอาหาร สามารถนำไปใช้ในการประกอบอาชีพเมื่อออกจาก
      - โรงพยาบาล
- - - - การสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัด การสร้างสัมพันธภาพที่ดีกับผู้รับบริกาที่มีความผิดปกติของ
      - การรับประทานอาหารเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะผู้รับบริการมักไม่ให้ความร่วมมือในการรักษาเนื่องจากไม่ยอมรับว่า
      - อาการเหล่านั้นเป็นปัญหาและมีความรู้สึกว่าตนเองมีปมด้อย รวมทั้งไม่เห็นด้วยกับการรักษา มีความคิดว่าเป็นการ
      - บังคับจึงมีพฤติกรรมต่อต้านการรักษา ดังนั้น ในการสร้งสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดพยาบาลจะให้การช่วยเหลือเพื่อ
      - ช่วยบรรเทาความไม่สบายใจในสิ่งที่เป็นปัญหา ส่งเสริมให้ผู้รับบริการสามารถมองเห็นและเข้าใจถึงปัญหา และมีการ
      - เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในทางที่เหมาะสมต่อไป การสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดเมื่อผู้รับบริการมีความเข้าใจ
      - ตนเอง จะช่วยให้ผู้รับบริการสามารถมองเห็นและเข้าใจถึงปัญหามากขึ้นเกิดความศรัทธา และร่วมมือในการปฏิบัติ
      - ตามคำแนะนำเพิ่มขึ้น
    - - การดูแลให้ได้รับสารอาหารและน้ำที่เพียงพอ ผู้รับบริการที่มีความผิดปกติของการรับประทาน
      - อาหาร จะมีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานพยาบาลจึงต้องดูแลให้ได้รับสารอาหารอย่างเพียงพอ ไม่ว่าจะเป็นทางปาก
      - หรือทางสายให้อาหาร โดยพยาบาลจะต้องวางแผนกำหนดตารางการได้รับอาหารในแต่ละวันให้ชัดเจน และดูแลให้
      - ได้รับสารอาหารและน้ำตามเวลาที่กำหนด แจ้งให้ผู้รับบริการทราบเมื่อถึงเวลาอาหาร ชนิดอาหารและข้อปฏิบัติต่าง ๆ
      - ตามความเป็นจริง เพื่อให้ผู้รับบริการเข้าใจเหตุผล เห็นความสำคัญและทราบเป้าหมายของการพยาบาลที่ชัดเจน
      - ปริมาณสารอาหารที่ควรได้รับในแต่ละวัน ระยะแรกจะเริ่มให้ประมาณ 1,000 - 6,000 กิโลแคลอรี่ต่อวัน และเพิ่มขึ้น
      - เรื่อย ๆ จนถึง 3,000-4,000 กิโลแคลอรี่ต่อวัน เป้าหมายของเพิ่มน้ำหนักประมาณ 1-1.4 กิโลกรัม/สัปดาห์ หลักการในการให้อาหาร
    - - การรักษาด้วยยา บทบาทที่สำคัญของพยาบาล คือ การดูแลให้ผู้รับบริการได้รับยา
      - ครบถ้วนตามแผนการรักษา ส่งเสริมให้ผู้รับบริการเห็นความสำคัญของการรับประทานยา ร่วมมือรับประทาน
      - ยาอย่างต่อเนื่อง และต้องเฝ้าระวังผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นจากการรับประทานยา ถ้าผู้รับบริการรู้สึกทุกข์
      - ทรมานจากผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นจากยา จะส่งผลให้ความร่วมมือในการรับประทานยาลดลง
    - - ให้ผู้รับบริการสำรวจความเชื่อความรู้สึกของตนเองที่มีต่อรูปร่างและน้ำหนักของตนเอง โดยมี
      - เป้าหมายของการให้คำปรึกษาเพื่อให้ผู้รับบริการได้ปรับเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับน้ำหนักของตนเองให้ดีขึ้น
      - สนับสนุนให้ผู้รับบริการได้พูดระบายความรู้สึกที่มีต่อตนเอง ความรู้สึกที่มีต่อน้ำหนักและ
      - รูปร่างของตนเอง ความรู้สึกเครียดเกี่ยวกับอาหารและน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น ความรู้สึกที่มีต่อครอบครัว เช่น รูปแบบ
      - การเลี้ยงดู บทบาทของคนในครอบครัว กิจกรรมต่าง ๆ การสื่อสารและสัมพันธภาพภายในครอบครัว หรือเหตุการณ์ที่
      - ทำให้เกิดความรู้สึกเจ็บปวด เพื่อหาแนวทางร่วมกันในการจัดการกับความรู้สึกเหล่านั้น
      - ปรับปลี่ยนทัศนคติของผู้รับบริการในการรับรู้ภาพล้กษณ์ของตนเองในทางบวกช่วยสร้างความ
      - กระจ่างเกี่ยวกับความคิดที่มีต่อรูปร่างของตนเอง และปรับปลี่ยนความคิดที่บิดเบือนจากความเป็นจริง
      - การเสริมพลังอำนาจในตนเองให้กับบุคคลที่มีความผิดปกติของการรับประทานอาหารมี
      - ความรู้สึกเชื่อมั่นในตนเองในการควบคุมเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้เพราะผู้รับบริการสวนใหญ่จะมีความรู้สึกว่าตนมีปมด้อย
      - มีความรู้สึกอ่อนไหวง่าย วิธีนี้จะช่วยให้ผู้รับบริการได้เรียนรู้ที่จะเคารพตนเอง เชื่อว่าตนเองเป็นอิสระ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ
      - พ่อแม่ ครอบครัวหรือสังคมเท่านั้น
      - ให้สุขภาพจิตศึกษา ถือเป็นกิจกรรมการพยาบาลที่สำคัญ ซึ่งถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการรักษา
      - พยาบาลจะต้องให้ความรู้แก่ผู้รับบริการและญาติผู้ดูแลเกี่ยวกับโรค สาเหตุของโรค อาการ อันตรายจาก
      - ภาวะแทรกซ้อน ความจำเป็นในการเพิ่มน้ำหนักตัวให้อยู่ในเณฑ์ปกติ
      - ครอบครัวบำบัด มีความสำคัญมากเพราะผู้รับบริการโดยเฉพาะวัยรุ่นส่วนใหญ่ยังต้องอศัยอยู่
        กับครอบครัว
      - กลุ่มบำบัด เป็นอีกหนทางสำหรับบุคคลที่มีความผิดปกติของการรับประทานอาหารจะช่วยให้
        รู้สึกปลอดภัยและรู้สึกว่าตนเองไม่ได้แตกต่างจากบุคคลอื่น
      - การเยี่ยมน ในกรณีผู้รับบริการที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมีอาการดีขึ้นก่อนที่จะให้
        ผู้รับบริการกลับบ้าน