เป็นกฎหมายที่ใช้บังคับในกิจการทั่วไปที่มีการจ้างแรงงานที่กำหนดแนวทางปฏิบัติต่อกันระหว่างฝ่ายนายจ้างกับฝ่ายลูกจ้าง

วัตถุประสงค์และขอบข่ายใช้บังคับผู้ประกอบกิจการทั่วไปที่มีการใช้แรงงานเพื่อให้นายจ้างและลูกจ้างมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง หมายถึง จากเดิมที่ไม่มีข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างงานแล้วทำให้มีขึ้นนมา

ข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างงาน หมายถึง จากเดิมมีข้อตกลงอยู่แล้วแต่ต้องการเปลี่ยนสาระของข้อตกลง

เมื่อพิทพาทแรงงานการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยพนักงานประนอมข้อพิทพาทจะเริ่มต้นตั้งแต่จัดให้มีการเลือกตั้งผู้แทนลูกจ้างเข้าทำการเจรจาข้อพิพาท

การใช้มาตราการทางแรงงานสัมพันธ์ เป็นมาตราการหนึ่ง ที่ลูกจ้างนายจ้างอาจนำมาใช้ หลังจากผ่านขั้นตอนการพิจารณาระงับข้อพิจารณาระงับข้อพิพาทแรงงาน คือ การเจรจา การไกล่เกลี่ย จากพนักงานประนอมข้อพิพาทแรงงานมาแล้ว แต่ไม่สามารถตกลงกันได้ นายจ้างและลูกจ้างไม่มีความประสงค์ตั้งผู้ชีขาดข้อพิพาทแรงงาน แต่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งประสงค์จะใช้มาตรการทางแรงงานสัมพันธ์ อันได้แก่ ฝ่ายลูกจ้างจะนัดหยุดงานประท้วงนายจ้าง ฝ่ายนายจ้างก็จะปิดงาน คือหยุดการจ้างลูกจ้าง อันเป็นวิธีการบังคับเศรษฐกิจ