Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

มะเร็ง, image, image, image, image, image, image, image, image, image,…

- - - - หยุดให้ยาเคมีบำบัดทันที แต่ไม่ต้องดึงเข็มออกจากตัวผู้ป่วย
      - รายงานแพทย์
      - ใช้ปากกาเมจิกเขียนตำแหน่งรอยผิวหนังที่เกิดการรั่วของยา หรือถ่ายรูปไว้
      - สวมถุงมือแบบ Nitrile Gloves ใช้ syringe 3 มล.หรือ 5 มล. ต่อเข้ากับ IV catheter ที่ให้ยาเคมีบำบัด ดูดเลือดหรือยาเคมีบำบัดส่วนที่รั่วซึมออกให้มากที่สุด ถ้ามียา Antidote ให้ฉีดยาโดยใช้เข็มที่คาอยู่กับผู้ป่วย
      - ดึงเข็มที่ให้ยาเคมีบำบัดออก ใช้สำลีวางตำแหน่งที่ดึงเข็มออก และห้ามกด/คลึง
      - ทายาบริเวณผิวหนังที่เกิดการรั่วซึมตามแผนการรักษาของแพทย์ เช่น ไฮโดรคอร์ติโซน 1% วันละ 2 ครั้ง หรือใช้ครีม DMSO (Dimethyl Sulfonate) ทาเบาๆ ทุก 2 – 8 ชั่วโมง
      - ประคบความอุ่น/ความเย็น ขึ้นกับยาเคมีบำบัดแต่ละชนิด
      - ยกอวัยวะส่วนที่ยาเคมีบำบัดรั่วซึมให้สูงกว่าระดับหัวใจ และกระตุ้นให้มีการเคลื่อนไหวของอวัยวะนั้น เพื่อลดอาการบวมและป้องกันการดึงรั้งของเนื้อเยื่อเป็นเวลา 48ชม.
      - สังเกตอาการเปลี่ยนแปลงของผิวหนังบริเวณที่เกิดการรั่วซึมของยาเป็นระยะๆ เช่นอาการปวด บวมแดง เป็นผื่นแดง (Erythema) การเกิดตุ่มพอง (Blister) และอาการของการเกิด necrosis เป็นต้น
      - บันทึก วัน เวลา ชนิด ขนาดของยาเคมีบำบัดที่ให้ รวมทั้งวิธีการให้ ชนิดและขนาดของเข็มที่ให้ยา ปริมาณยาที่รั่วซึมโดยประมาณ บันทึกตำแหน่ง และความกว้างที่เกิด extravasations และการรักษาพยาบาลเมื่อเกิดการรั่วซึมของยา
      - ให้คำแนะนำแก่ผู้ป่วยในเรื่องการประเมิน อาการผิดปกติของผิวหนังที่อาจเกิดจาสาเหตุ ยาเคมีบำบัดรั่วซึมออกนอกหลอดเลือดให้แจ้งพยาบาลทันที เมื่อพบอาการ ผิดปกติบริเวณผิวหนัง
  - - - วางแผนจำหน่ายผู้ป่วย ตั้งแต่เริ่มรับผู้ป่วยเข้าพักรักษาในโรงพยาบาล ระหว่างที่อยู่ในโรงพยาบาลและก่อนจำหน่ายกลับบ้าน เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลอย่างต่อเนื่อง
      - ทบทวนข้อมูลและความรู้แก่ผู้ป่วยเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวตั้งแต่ก่อนรักษา แก้ไขข้อมูลหรือบอกข้อมูลที่ถูกต้อง เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ป่วยมีความรู้และสามารถดูแลตนเองได้อย่างถูกต้อง
- - - - ความรู้เกี่ยวกับการรักษาด้วยการฉายรังสี ขั้นตอนการรักษาและ ภาวะแทรกซ้อนเพื่อให้ผู้ป่วยมีความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับกระบวนการรักษาและลดความวิตกกังวล
      - การส่งเสริมภาวะโภชนาการที่เหมาะสมเพื่อให้ร่างกายแข็งแรง สมบูรณ์ พร้อมรับการรักษาและลดผลข้างเคียงต่างๆ ขณะที่ได้รับการฉายรังสี
      - การรักษาความสะอาดในช่องปากและการดูแลช่องปากที่ถูกต้องในผู้ป่วย มะเร็งศีรษะและคอเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนในช่องปากที่รุนแรงระหว่างการฉายรังสี
      - การบริหารแขนและหัวไหล่ที่ถูกต้องในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมเพื่อป้องกัน ภาวะแขนและข้อไหล่ติดระหว่างการฉายรังสี ซึ่งส่งผลต่อการจัดท่าในการฉายรังสีหรือภาวะไม่พึงประสงค์ต่างๆ จากการฉายรังสีในตำแหน่งอื่นๆ เช่น หัวไหล่ แขน
      - การดูแลตนเองในกรณีที่มีโรคประจำตัวหรือได้รับการรักษาโรคอื่นๆร่วม ด้วยเพื่อป้องกันภาวะโรคประจำตัวแทรกซ้อนในระหว่างรับการฉายรังสี
    - - สร้างสัมพันธภาพ ประเมินสภาพผู้ป่วยด้านร่างกาย จิตใจ สังคม
      - ให้ข้อมูลเกี่ยวกับขั้นตอนการฉายรังสีและการปฏิบัติตัวขณะรับการ ฉายรังสีเพื่อลดความวิตกกังวล
      - ให้ความรู้เกี่ยวกับการดูแลผิวหนังและเส้นกำหนดตำแหน่งพื้นที่ที่ ได้รับรังสีและแนวทางการส่งเสริมภาวะโภชนาการเพื่อลดอุบัติการณ์การเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการ รักษา
      - ประเมินสภาพช่องปากและให้ความรู้ สาธิตการดูแลช่องปากที่ ถูกต้อง ได้แก่ การเลือกใช้แปรงสีฟัน ยาสีฟัน วิธีการแปรงฟัน การบ้วนปาก การติดตามประเมินสภาพ ช่องปากด้วยตนเอง
    - - ให้ความรู้ผู้ป่วยเกี่ยวกับภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการฉายรังสี ได้แก่ การเปลี่ยนแปลงของผิวหนัง (Radiation dermatitis) ภาวะเยื่อบุช่องปากอักเสบ (Oral mucositis) ภาวะน้ำลายแห้ง (Xerostomia) ภาวะผมร่วง (Alopecia)
      - ประเมินภาวะแทรกซ้อนจากการฉายรังสีเป็นระยะ
      - ประสานงานกับรังสีแพทย์หากพบภาวะแทรกซ้อนในระดับรุนแรง ได้แก่ การเปลี่ยนแปลงของผิวหนัง (Radiation dermatitis) ภาวะเยื่อบุช่องปากอักเสบ (Oral mucositis) ระดับ 3 ขึ้นไปหรือ อาการของภาวะสมองบวม (Brain edema) เพื่อพิจารณาการรักษา หรือหยุดพักฉายรังสี
    - - ให้ความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติตัวภายหลังฉายรังสีครบตามแผนการ รักษาและแนะนำให้มาพบแพทย์เพื่อประเมินผลการรักษาและเฝ้าระวังการกลับเป็นซ้ำของโรค ภาวะแทรกซ้อนระยะยาวจากการรักษา
      - ให้ความรู้ แนะนำการดูแลช่องปากภายหลังได้รับการฉายรังสีและวิธี ป้องกันภาวะแทรกซ้อนระยะยาว (การฉายรังสีบริเวณใบหน้า คอ ) ได้แก่ ภาวะพังผืด (Fibrosis) ขากรรไกรยึดติด (Jaw stiffness) ภาวะกระดูกกรามตาย (Osteoradionecrosis)
      - การฉายรังสีบริเวณช่องอก ให้ความรู้ สาธิตวิธีการบริหารแขน หัวไหล่และการนวดผิวหนังใน บริเวณที่ได้รับรังสีเพื่อป้องกันพังผืด (Fibrosis) แขนบวม (Arm edema) และการบริหารปอดอย่างมี ประสิทธิภาพ (Breathing exercise) เพื่อลดความเสี่ยงของการเกิดพังผืดที่ปอดภายหลังการฉายรังสี
      - การฉายรังสีบริเวณช่องท้อง เกี่ยวกับการเลือกรับประทานอาหารที่เหมาะสมระหว่างรับการฉายรังสี โดยหลีกเลี่ยงอาหารและเครื่องดื่มต่างๆที่ทำให้เกิดแก๊ซในระบบทางเดินอาหาร รวมทั้งแนะนำให้ผู้ป่วยขับถ่ายเป็นประจำทุกวันเนื่องจากแก๊ซหรืออุจจาระอาจทำให้ ลำไส้ขยายตัวส่งผลให้เกิดความคลาดเคลื่อนของตำแหน่งที่ฉายรังสีได้
      - สาธิตวิธีการนวดหน้าท้องในบริเวณที่ได้รับรังสี เพื่อป้องกันพังผืด (Fibrosis) การบริหารขาเพื่อป้องกันขาบวม (Leg edema) ภาวะหลอดเลือดดำส่วนลึกอุดตัน (Deep vein thrombosis)
- - - - 1) ด้านความรับผิดชอบต่อสุขภาพ
      - 2) ด้านกิจกรรมทางร่างกาย
      - 3) ด้านโภชนาการ
      - 4) ด้านการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล
      - 5) ด้านการพัฒนาจิตวิญญาณ
      - 6) ด้านการจัดการความเครียด
      - ส่วนคุณภาพชีวิตใช้
    - - การเกิดอาการข้างเคียงที่แตกต่างหลากหลาย ได้แก่ อาการอ่อนเพลีย เมื่อยล้า เบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียน ผมร่วง สีผิวเปลี่ยนแปลง นํ้าหนักลด และภาพลักษณ์เปลี่ยนไปทำให้เกิดความไม่มั่นใจในรูปร่างของตนเอง สูญเสียภาพลักษณ์จึงมีผลต่อการปรับตัวด้านสัมพันธภาพในครอบครัวและส่งผลกระทบต่อการเข้าสังคม
      - ผู้ป่วยและญาติผู้ดูแลต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับผลข้างเคียงของการทำเคมีบำบัด
        ผลข้างเคียงที่เกิดจากเคมีบำบัดนั้นเกิดจากการที่ตัวยาไปทำลายเซลล์มะเร็ง ทำให้มีผลกับเซลล์ปกติด้วย โดยเซลล์ปกติมีด้วยกัน 2 ชนิด ได้แก่ ชนิดแบ่งตัวเร็ว และชนิดที่ไม่ได้แบ่งตัวเร็ว โดยเซลล์ที่ได้รับผลกระทบจะเป็นเซลล์ชนิดแบ่งตัวเร็ว เช่น เซลล์รากผม เซลล์เม็ดเลือด เซลล์เยื่อบุในช่องทางเดินอาหารตั้งแต่ปากถึงทวารหนัก
      - ผลข้างเคียงที่เกิดขึ้นจะเกิดเพียงชั่วคราวและฟื้นตัวได้เร็ว เมื่อหยุดการรักษาร่างกายก็จะกลับมาเป็นปกติ เช่น ผมที่เคยร่วงก็จะกลับมาขึ้นเป็นปกตินั่นเอง โดยผลข้างเคียงที่เกิดขึ้นนั้นยังขึ้นอยู่กับชนิดของยา พบว่ายาบางตัวในการทำเคมีบำบัดก็ไม่ได้ทำให้ผมร่วง โดยส่วนมากยาที่ทำให้ผมร่วง คือ ยารักษามะเร็งเต้านม