Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

แนวคิด ทฤษฎี และหลักการ ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิต และการพยาบาลจิตเวช,…

- - - - มีผล
        
        ทำให้การหลับ/ไม่หลับของ Pt.
        
        ทำให้อารมณ์เปลี่ยนแปลง เนื่องจากการนอนไม่หลับ เช่น หงุดหงิดมากขึ้น/ร่างกายตึงเครียด
        
        ตอนตื่น
        
        ความรู้สึกที่อยากรับประทานอาหาร/ไม่อยากรับประทานอาหาร
        
        ทำให้กินเยอะ หรือไม่กินเลย
    - - มีผลต่อ
        
        การตัดสินใจ,การพิจารณาไตร่ตรองในการทำสิ่งต่างๆ
        
        ตัดสินใจโดยไร้คุณธรรม
        
        ตัดสินใจโดยไม่มีเหตุผล
        
        ตัดสินใจผิดจากมนุษย์ทั่วไป
        
        การรับรู้
        
        การรู้สึกตัว
        
        รู้สึกตัวดี
        
        รู้สึกไม่ชัดเจน
        
        ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร
        
        การเคลื่อนไหว
        
        Pt. อาจจะมีการเคลื่อนไหวร่างกายมากเกินคนปกติ,มากเกินจุดประสงค์ที่จะต้องไปทำ, มากเกินความจำเป็น
        
        Pt.ไม่เคลื่อนไหวหรือเคลื่อนไหวน้อยเกินไป
        
        เคลื่อนไหวแบบแปลกๆ เช่น เคลื่อนไหวแล้วหยุดชะงัก
    - - เหมือนกับ epinephrine
    - - มีผลต่อ
        
        การเคลื่อนไหว เช่นเดียวกับ Dopamine
        
        ความจำ
        
        จำเรื่องเก่าได้ / ไม่ได้
        
        จำเรื่องใหม่ได้ / ไม่ได้
        
        ลืมเหตุการณ์ที่เกิด ก่อน / หลังอุบัติเหตุ เป็นต้น
    - - เช่น Pt.อาจจะสุขเต็มที่ หรือเศร้าเต็มที่ กระสับกระส่าย
      - มีผลต่อ
        
        อารมณ์ ความรู้สึกของคน
        
        การมีสมาธิ มีความคิด มีจิตใจที่แน่วแน่จดจ่อยู่ได้หรือไม่ได้
        
        ผลต่อการคิดมาก ร้อนร้นกระสับกระส่าย วิตกกังวล
    - - มีผลต่อ
        
        การตอบสนองทางประสาท
        
        การคิด
        
        การทำงานที่ผ่านสมอง
        
        ปฏิกิริยาย้อนกลับต่อสิ่งเร้าที่เข้ามากระทบ
  - - - ยาเม็ด/ยาฉีด/แคปซูล/ยาเคลือบ
      - กลุ่มที่ 1 Antipsychotic drugs
        
        ต้านอาการทางจิต
        
        ภาพหลอน
        
        หลงผิด
        
        หูแว่ว
        
        แยกตัว
      - กลุ่มที่2 Anti-anxiety drugs & Sedative
        
        ลดความวิตกกังวล
        
        ทำให้ผู้ป่วยคิดแบบ anxiety น้อยลง
      - กลุ่มที่3 Mood stabilizing drugs
        
        จัดการอารมณ์โดยตรง
      - กลุ่มที่ 4 Anticholinergic drugs
        
        ลดอาการข้างเคียงที่เกิดจาการใช้ยา
      - กลุ่มที่ 5 antidepressant agents
        
        ยาต้านเศร้า
    - - ปล่อยกระแสไฟฟ้าเล็กน้อยเข้าไปในร่างกายของ pt.
      - กระแสไฟฟ้าจะไปจัดการกับสารสื่อประสาทให้มีความสมดุล
- - - - เป็นแรงผลักดันของจิตใจที่ติดตัวทุกคนมาตั้งแต่กำเนิด
      - เป็นแรงขับตามสัญชาตญาณ
      - เป็นความต้องการเบื้องต้นและกระทำเพื่อสนองความต้องการตนเองเท่านั้น
    - - เป็นส่วนของจิตใจที่ดำเนินการโดยอาศัยเหตุและผลเพื่อตอบสนอง
        สิ่งที่ตนปรารถนา ตามหลักแห่งความเป็นจริง(Reality principle)
      - การทำงานของจิตใจส่วนนี้ อยู่ในระดับจิตสำนึก
    - - เป็นส่วนของจิตใจที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับมโนธรรม(Conscience)
        คือ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ที่มีอยู่ในจิตใจของบุคคล
  - - - การทดเทิด (Sublimation)
        
        การเปลี่ยนความรู้สึกหรือแรงผลักดันให้เป็นรูปแบบที่สังคมยอมรับ
        
        เช่น นายดำชอบความรุนแรงก้าวร้าวเลยไปเรียนชกมวย หรือ กะเทยชอบสร้างความสามารถด้านใดด้านหนึ่งที่โดดเด่นเพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยได้รับการยอมรับจากสังคม
      - การระงับยับยั้งหรือข่มจิต (Suppression)
        
        จัดการกับความขัดแย้งที่เกิดขึ้นโดยการใช้วิธีเก็บปัญหาเอาไว้ก่อนในระดับจิตสำนึก
        
        เช่น กังวลใจหลังสอบเพราะรู้สึกว่าทำไม่ได้ แต่บอกกับตัวเองว่าถึงกังวลไปก็ทำอะไรไม่ได้
        รอผลสอบออกมาแล้วค่อยมาว่ากันอีกที
      - การแสดงอารมณ์ขัน (Humor)
        
        การใช้อารมณ์ขันเพื่อแสดงความรู้สึกหรือความคิดออกมา โดยที่ตนก็ไม่รู้สึกอึดอัดและเป็นผลดีต่อผู้อื่น
        บางครั้งความตลกขบขันก็ช่วยผ่อนคลายสถานการณ์และทนต่อสภาพที่น่าหวาดกลัวได้ดียิ่งขึ้น
        
        เช่น นักเรียนบอกครูว่า “ครูครับสอนผิดบทเรียนครับ” ครูตอบกลับว่า “ครูต้องการดูว่ามีใครฟังครู
        อยู่บ้างหรือเปล่า” นักเรียน และครู ต่างหัวเราะไปพร้อมกัน
      - นอกจากนี้ยังมีการแสดงออกอื่นๆอีก เช่น การคาดการณ์(Anticipation), การเห็นประโยชน์ของผู้อื่น(Altruism), การยืนหยัดด้วยตัวเอง(Self - Assertion),
        การบำเพ็ญตบะ(Ascetism), การเป็นสมาชิก(Affilliation) และการสังเกตตัวเอง(Self - Observation)
    - - การเก็บกด (Repression)
        
        การเก็บกดความคิด ความรู้สึก หรือความต้องการที่ตนเองไม่ยอมรับไว้ในระดับจิตไร้สำนึก ผลของการเก็บกดคือ “ลืม”
        
        เช่น ผู้ป่วยไม่ทราบว่าตนเคยถูกข่มขืนตอนอยู่ชั้นประถมฯ จนกระทั่งได้อ่านไดอารี่ของแม่
      - การแทนที่ (Displacement)
        
        การเปลี่ยนเป้าหมายที่ตนเองเกิดความรู้สึก ไปยังสิ่งอื่นซึ่งมีผลเสียน้อยกว่า
        
        เช่น ถูกหัวหน้าตำหนิรู้สึกโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้ กลับมาฉุนเฉียวกับคนหรือสัตว์เลี้ยงที่บ้าน
      - การใช้เชาวน์ปัญญา (Intellectualization)
        
        หันเหความสนใจไปสู่การใช้ความคิดปรัชญาต่างๆ เพื่อเลี่ยงการเผชิญกับสิ่งที่ไม่สบายใจ
        
        เช่น ศูนย์หน้าทีมฟุตบอลที่แพ้มักหลีกเลี่ยงความรู้สึกว่าตนเองแย่ โดยการหันมาสนใจรายละเอียดเรื่องการวางแผนและขั้นตอนที่
        บกพร่อง กลไกแบบนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งดี แต่ถ้าใช้บ่อยๆ ก็จะทำให้เกิดการบิดเบือนความจริง และไม่กล้าเผชิญกับความเป็นจริงได้
      - แบบอื่นๆที่เหลือ เช่น การกระทำที่ตรงกันข้าม(Reaction - Formation), การปลดเปลื้อง(Undoing), การกำหนดรู้ภายนอก(Externalization),
        การยับยั้งจุดหมาย(Aim Inhibition), การแตกแยก(Dissociation), การแยกอารมณ์(Isolation of Affect), การควบคุม(Controlling),
        การให้ความสำคัญทางเพศ(Sexualization), การแปรเปลี่ยน(Conversion), การเลียนแบบ(Identification) และการทำให้เป็นสัญลักษณ์(Symbolization)
    - - การปฏิเสธ (Denial)
        
        หลีกเลี่ยงการรับรู้ความเป็นจริงที่ทนรับไม่ได้โดยปฏิเสธการรับรู้
        
        เช่น แพทย์แจ้งว่าเป็นมะเร็ง ผู้ป่วยไม่เชื่อและไม่สนใจในสิ่งที่แพทย์แนะนำ
      - การโทษผู้อื่น (Projection)
        
        การโยนความรู้สึกหรือความต้องการที่ตนเองรับไม่ได้ให้เป็นของผู้อื่น
        
        เช่น มาทำงานสายเพราะตื่นสาย แต่กลับบอกหัวหน้าว่ารถสตาร์ทไม่ติด หรือนักเลงสนุ๊กเกอร์เล่นแพ้
        ก็บอกว่าเป็นเพราะสักหลาดชื้นและฝืดเกินไปทำให้ลูกไม่วิ่ง
      - การหาเหตุผลเข้าข้างตน (Rationalization)
        
        การหาสิ่งที่เป็นเหตุเป็นผลมาอธิบายความคิด หรือการกระทำของตนเองที่จิตใจยอมรับไม่ได้
        บางครั้งก็เพื่อรักษาชื่อเสียงของตนเอาไว้ไม่ให้เสียหน้าหรืออับอาย
        
        เช่น ผู้หญิงที่ไม่ยอมแต่งงาน ก็บอกกับเพื่อนๆว่าอยู่คนเดียวสบายใจกว่า ชีวิตแต่งงานไม่เห็นมีความสุขอะไรเลย
      - แบบอื่นๆ เช่น การทำให้คุณค่าลดลง(Devaluation), ความยิ่งใหญ่(Omnipotence), เพ้อฝัน(Fantasy), การแบ่งแยก(Spiltting),
        การพุ่งเข้าหาตัวเองหรือโทษตนเอง(Introjection), การถดถอย(Regression), การบ่นว่าไม่มีใครยอมช่วยเหลือ(Help-Prejecting Complaining) ฯลฯ
    - - การโทษผู้อื่นแบบหลงผิด (Delusional Projection)
        
        การใช้กลไกแบบโทษผู้อื่นอย่างรุนแรงจนเกิดการสูญเสีย ไม่อยู่ในโลกของความเป็นจริงและมีอาการหลงผิดร่วมด้วย
        
        เช่น ผู้ป่วยคิดว่าตัวเองเป็นบุคคลสำคัญที่ยิ่งใหญ่จนระแวงว่ามีคนลอบสังหารและติดตามตัวเขาอยู่ตลอด
        เนื่องจากมีผู้กระจายข่าวอยู่รอบตัวเขา(ซึ่งไม่มีจริง)
  - - - ทำหน้าที่ผลักดันให้มนุษย์แสวงหาความพอใจตามที่ตนเองต้องการ
    - - ทำหน้าที่ผลักดันให้มนุษย์แข่งขันกัน ชิงดีชิงเด่นกัน มีลักษณะพลังงานในทางทำลาย
  - - - พัฒนาการในขั้นนี้อยู่ในช่วงอายุ 0-1 ปี
      - ขั้นนี้จะมีความสนใจบริเวณปาก ปากนำความสุขเมื่อได้ถูกอาหารสนองความต้องการความหิว ถ้าไม่ได้รับการตอบสนองก็อาจจะทำให้เกิดความคับข้องใจ
    - - พัฒนาการในขั้นนี้อยู่ในช่วงอายุ 1-3 ปี
      - เป็นระยะขับถ่าย เด็กจะเรียนรู้การขับถ่าย ถ้าเด็กไม่ถูกบังคับก็จะเกิดความพอใจ ไม่ขัดแย้งและไม่เกิดความตึงเครียดทางอารมณ์
    - - พัฒนาการในขั้นนี้อยู่ในช่วงอายุ 3-6 ปี
      - เป็นระยะเกี่ยวข้องกับอวัยวะสืบพันธุ์ สนใจ อยากรู้อยากเห็น สภาพร่างกายแตกต่างไปตามเพศ
        เรียนรู้บทบาททางเพศของตน เลียนแบบบทบาทพ่อแม่ของตน ต้องการความรัก ความอบอุ่นจากพ่อแม่
    - - พัฒนาการในขั้นนี้อยู่ในช่วงอายุ 6-11 ปี
      - ระยะสนใจสังคมเพื่อนฝูง เด็กจะพยายามปรับตัวให้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับบุคคลอื่น ๆ
    - - พัฒนาการในขั้นนี้อยู่ในช่วงตั้งแต่วัยรุ่นถึงวัยผู้ใหญ่
      - ระยะที่มีความสนใจในเพศตรงข้ามมากขึ้น และเป็นจุดเริ่มต้นความรักระหว่างเพศ
  - - - การเชื่อมโยงเสรีโดยให้ผู้รับการบำบัดรักษาเชื่อมโยงความคิดจากความรู้สึกและจากความคิดหนึ่งไปสู่อีกความคิดหนึ่ง
        ตามที่เกิดขึ้นในจิตและให้พูดหรือบอกความรู้สึกและความคิดเหล่านี้ให้ผู้บำบัดฟังโดยไม่ต้องกลั่นกรอง ความรู้สึกและความคิด
        ที่เกิดขึ้นในจิตในขณะนั้น อาจจะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือความเจ็บปวด หรือแม้แต่เรื่องราวที่ไม่ค่อยสอดคล้องกับสถานการณ์
    - - การตีความฝัน เชื่อว่าขณะที่คนหลับ ความปรารถนาตลอดทั้งความรู้สึกต่างๆ ที่เก็บกดในจิตไร้สำนึกจะแสดงออกในรูปของความฝัน ด้วยเหตุนี้ ความฝันจะเป็นวิถีทาง
        ที่จะช่วยให้เข้าใจสิ่งที่เก็บกดในจิตใต้สำนึก ของบุคคลนั้น สำหรับในเรื่องความฝันนี้ นักจิตบำบัดจะให้ผู้รับการบำบัดเล่าเรื่องความฝันให้ฟัง โดยนักจิตบำบัดจะวิเคราะห์
        และตีความเกี่ยวกับปัญหา ปมขัดแย้งของผู้รับการบำบัด เพื่อหาความหมายที่แท้จริง ตลอดทั้งเนื้อหาทางแก้ปัญหาปมขัดแย้ง ที่เกิดขึ้น
    - - การวิเคราะห์ปมขัดแย้ง ในระหว่างการใช้เชื่อมโยงเสรีหรือการวิเคราะห์ความฝัน ผู้รับการบำบัดอาจจะชะงักงันอาจไม่เต็มใจหรือไม่สามารถจะพูดเกี่ยวกับความคิดหรือความรู้สึกในขณะนั้น
        เป็นความคิดที่เกี่ยวข้องกับปัญหาปมขัดแย้ง ผู้บำบัดจำเป็นจะต้องหาทางที่จะป้อนคำหรือแนะสิ่งบอกแนะบางประการ เพื่อให้ผู้รับการบำบัดสามารถนึกเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ภายหลังนั้นผู้บำบัด
        ควรจะนำข้อมูลที่ได้รับนี้ไปวิเคราะห์ เพื่อหาคำตอบหรือคลีคลายปัญหาปมขัดแย้งนั้น ๆ ของผู้รับการบำบัด เพื่อให้ผู้รับการบำบัดเข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้นได้กระจ่างและถูกต้องยิ่งขึ้น
    - - การวิเคราะห์การถ่ายทอดเทอารมณ์ ในระหว่างการบำบัดผู้รับการบำบัด มีการถ่ายเทหรือระบายอารมณ์ต่าง ๆ เกี่ยวกับบุคคลหรือเหตุการณ์ต่าง ๆ ในอดีตออกมาสู่ผู้บำบัดความรุนแรง
        ของการระบายหรือถ่ายเทอารมณ์ของผู้รับการบำบัดสู่ผู้บำบัดมากหรือน้อยนั้น จะขึ้นอยู่กับความรุนแรงของเหตุการณ์ในอดีตที่เก็บกดไว้ในจิตไร้สำนึกของรับการบำบัดนั้น
        การถ่ายเทอารมณ์นี้นับได้ว่าเป็นส่วนสำคัญของการบำบัดรักษา เพราะช่วยให้ผู้รับการบำบัดได้เข้าใจปัญหาของตนได้ชัดเจนขึ้น ได้มองเห็นความสัมพันธ์ต่าง ๆ ของเหตุการณ์
        หรือสถานการณ์ในอดีตที่ก่อให้เกิดปัญหาซึ่งมีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน
    - - ผู้รักษานอกจากจะทำความเข้าใจในเรื่องการต่อต้านการถ่ายเทความรู้สึก และกลไกการปกป้องตนเองแล้ว ยังต้องทำความเข้าใจในเรื่องพัฒนาการของจิตใจ
        ฟรอยด์ได้แบ่งพัฒนาการของจิตใจในระยะต้นออกเป็น 5 ขั้นตอนด้วยกัน คือ Oral, Anal, Phallic, Latencyและ Genital Stage ซึ่งในแต่ระยะจะมีลักษณะเฉพาะ
        และมีปัญหาสำคัญที่ควรแก่การทำความเข้าใจและศึกษาซึ่งปมปัญหาเกิดในขั้นใด ก็จะต้องคลี่คลายในขั้นนั้น
- - - - บุคคล (Person)
        
        พฤติกรรม คำพูด ท่าทางที่บอกถึง
        ความต้องการเฉพาะตัวและความต้องการ
      - สิ่งแวดล้อม (Environment)
        
        สถานการณ์ที่มีพยาบาล ผู้รับบริการ
        ระบบการพยาบาล
        
        ไม่ได้เจาะจงสิ่งแวดล้อมในด้านผู้ป่วย
      - สุขภาพ (Health)
        
        เป็นความรู้สึกสบายและมีสุข
        
        อิสระจากความไม่สุขสบายกายและใจ
    - - เกิดจากการที่ผู้ป่วยต้องการความช่วยเหลือเมื่อมีปัญหา
      - ใช้กระบวนการลดความไม่สุขสบาย
      - พยาบาลมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ป่วยช่วยเหลือลดความไม่สุขสบาย
      - ปรับปรุงพฤติกรรม และเพิ่มความสามารถในการดูแลตนเอง
    - - การเข้ากันได้ (Rapport)
        
        เข้ากันได้กับผู้ป่วยอย่างกลมกลืน
        
        ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลาย
      - การสร้างความไว้วางใจ (Trust)
        
        ความเชื่อมั่นอย่างจริงใจที่มีให้บุคคลๆหนึ่ง
        
        ไม่เคลือบแคลงว่าจะเกิดอะไรขึ้น
      - การมองในแง่ดีและการยอมรับโดยไม่มีเงื่อนไข (Unconditional PositiveRegard and Acceptance)
        
        ต้องมีความเต็มใจที่จะเข้าใกล้ผู้ป่วย
        
        มองในแง่ดี ไม่ตัดสินใจด้วยความเชื่อและคุณค่าของบุคคล
      - การเข้าถึงความรู้สึกหรือเข้าใจตามการรับรู้ของผู้รับบริการ (Empathy)
        
        พยาบาลเข้าใขความรู้สึกของผู้ป่วย
      - มีการติดต่อสื่อสารที่มีจุดประสงค์
        (Purposefulcommunication)
        
        เน้นการปรับปรุง ส่งเสริม ป้องกัน
      - มีการถ่ายโอนความรู้สึก (Transference)
        
        เป็นทั้งความรู้สึกทั้งบวกและลบที่ถ่ายโอนมายังพยาบาล
      - การกำหนดหรือตั้งเป้าหมายชัดเจน
        (Goal Formulation)
        
        เพื่อให้ปฏิบัติบรรลุตามเป้าหมาย
      - การมีอารมณ์ขัน (Humor)
        
        เพื่อผ่อนคลายความเครียดในบางสถานการณ์
  - - - บุคคล (Person)
        
        เป็นส่วนหนึ่งของสังคม เป็นผู้มีเหตุผลและความรู้สึกนึกคิด มีภาษาที่ใช้เป็นสัณญาลักษณ์ในการสื่อสาร มีความเชื่อ
      - สุขภาพ (Health)
        
        เป็นกระบวนการของการเจริญเติบโตและพัฒนาการของมนุษย์
        
        ความเจ็บป่วยอาจมีผลกระทบต่อบุคคลในทุกกลุ่มอายุและทุกระดับ
        
        ภาวะสุขภาพจะสัมพันธ์กับวิธีทางที่เเต่ละบุคคลใช้ในการเผชิญความเครียด
      - การพยาบาล (Nursing)
        
        กระบวนการปฏิสัมพันธ์ ระหว่างการพยาบาลกับผู้รับบริการ
        
        มีการแลกเปลี่ยน การรับรู้ข้อมูลซึ่งกันและกัน
        
        กำหนดเป้าหมายร่วมกัน
    - - ระบบของบุคคล(personal system)
        
        มโนทัศน์ที่เกี่ยวข้อง
        
        ภาพลักษณ์
        
        การเจริญเติบโตและพัฒนาการ
        
        อัตตา
        
        เทศะ
        
        การรับรู้
        
        กาละ
      - ระบบระหว่างบุคคล(interpersonal system)
        
        มโนทัศน์ที่เกี่ยวข้อง
        
        ความเครียด
        
        เจริญเติบโตและพัฒนาการ
        
        บทบาท
        
        ภาพลักษณ์
        
        ปฏิสัมพันธ์ที่มีเป้าหมาย
        
        เทศะ
        
        การสื่อสาร
        
        กาละ
        
        ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์
      - ระบบสังคม (social system)
        
        มโนทัศน์ที่เกี่ยวข้อง
        
        อำนาจ
        
        สถานภาพ
        
        อำนาจหน้าที่
        
        การตัดสินใจ
        
        องค์การ
    - - 1.พฤติกรรมของผู้รับบริการ
      - การตอบสนองของผู้รับบริการต่อสิ่งรบกวน
      - สิ่งรบกวนหรือปัญหา ซึ่งทำให้ผู้รับบริการต้องมาโรงพยาบาล
      - การตั้งเป้าหมายและกำหนดจุดมุ่งหมายที่เป็นไปได้ร่วมกันของพยาบาลและ ผู้รับบริการ
      - การค้นหาแนวทางปฏิบัติ
      - การตกลงร่วมกันถึงวิธีปฏิบัติ ที่ต้องมีความเห็นพ้องต้องกันและยอมรับในวิธี การปฏิบัติ
      - การบรรลุเป้าหมายของการปฏิสัมพันธ์ เป็นพฤติกรรมที่แสดงออกในขั้นสุดท้าย ซึ่งแสดงให้เห็นว่า จุดมุ่งหมายนั้นสำเร็จตามที่ตั้งเอาไว้
  - - - การปรับตัวด้านร่างกาย (Physiological mode)
        
        เป็นการปรับตัวเพื่อรักษาความมั่นคงของร่างกาย
        
        เป็นการปรับตัวต่อความต้องการพื้นฐานของร่างกาย
        
        เช่น
        
        ออกซิเจน
        
        อาหาร
        
        การพักผ่อน
        
        การขับถ่าย
      - การปรับตัวด้านอัตมโนทัศน์ (Self-concept mode)
        
        เป็นการปรับตัวเพื่อนำไปสู่ความมั่นคงทางด้านจิตใจ
        
        เป็นเกี่ยวกับความเชื่อและความรู้สึกของบุคคล
        
        เช่น
        
        รูปร่่าง
        
        หน้าตา
        
        สุขภาพ
      - การปรับตัวด้านบทบาทหน้าที่ (Role Function mode)
        
        เป็นการปรับตัวตามหน้าที่ของตนเองตามสังคมคาดหวัง
        
        แบ่งเป็น
        
        บทบาทตามปฐมภูมิ (Primary role)
        
        อายุ
        
        เพศ
        
        ระดับ
        
        บทบาททุติยภูมิ (Secondary role)
        
        บทบาทที่เกี่ยวกับงาน
        
        บทบาทตามอาชีพ
        
        บทบาททุติยภูมิ (Tertiary role)
        
        บทบาทชั่วคราว
      - การปรับตัวด้านการพึ่งพาซึ่งกันและกัน (Interdependent mode)
        
        เป็นการปรับตัวของบุคคลที่พึ่งพา ช่วยเหลือกัน
        
        จะต้องมีความสมดุลกันทั้งพึ่งตนเอง ผู้อื่น และการให้ผู้อื่นได้
        
        จะทำให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมั่นคงและปลอดภัย
    - - ประเมินระดับความสามารถในการปรับตัวทั้ง 4 ระดับ
      - ช่วยให้ผู้ป่วยปรับพฤติกรรมที่เป็นปัญหา
      - ตั้งเป้าหมายให้ผู้ป่วยให้เกิดขึ้นจริงภายหลังจากปฏิบัติการพยาบาลเสร็จสิ้น
  - - - บุคคลสามารถได้รับประโยชน์จากการพยาบาลเมื่อมีข้อจํากัดด้านสุขภาพที่ทําให้บุคคลผู้นั้นไม่สามารถดู แลตนเองหรือให้การดูแลบุคคลที่อยู่ภายใต้ความรับผิดชอบได้อย่างต่อเนื่อง หรือคุณภาพการดูแลนั้นไม่มีประสิทธิภาพหรือปริมาณไม่เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการการดูแลตนเองทั้งหมด
      - พลังและความสามารถของบุคคลในการปฏิบัติกิจกรรมการดูแลตนเอง
        
        เรียกว่า
        
        ความสามารถในการดูแลตนเอง (self-care agency)
    - - เป็นกิจกรรมที่เกิดขึ้นโดยความสมัครใจ เป็นการกระทําอย่างจงใจ และเรียนรู้ได้จากการมีปฏิสัมพันธ์และการสื่อสารกับบุคคลอื่นโดยมีเป้าหมายเพื่อความสมบูรณ์ในโครงสร้างและหน้าที่การทํางานของร่างกายรวมทั้งพัฒนาการของมนุษย์
      - บุคคลที่อยู่ในวัยผู้ใหญ่เป็นผู้มีสิทธิและความรับผิดชอบต่อการดูแลตนเอง เพื่อดํารงความเป็นเจ้าของชีวิตและสุขภาพของตนเองรวมทั้งมีความรับผิดชอบต่อบุคคลที่อยู่ในความรับผิดชอบของตนเอง
    - - ระบบของการกระทําที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาตามความสามารถและ ความต้องการการดูแลตนเองของผู้ป่วยหรือผู้รับบริการ
      - แบ่งเป็น 3 ระบบ
        
        2) ระบบทดแทนบางส่วน (Partly compensatory nursing system)
        
        พยาบาลจะช่วยผู้ป่วยสนองตอบ ต่อความต้องการการดูแลตนเองที่จำเป็นโดยร่วมรับผิดชอบในหน้าที่ร่วมกันระหว่างผู้ป่วยกับพยาบาล ผู้ป่วยจะพยายามปฏิบัติกิจกรรมในเรื่องที่เป็นการตอบสนองต่อความต้องการดูแลตนเองที่จำเป็นเท่าที่สามารถทำได้ ส่วนบทบาทของพยาบาลจะต้องปฏิบัติกิจกรรมการดูแลบางอย่างสำหรับผู้ป่วยที่ยังไม่สามารถกระทำได้
        
        เป็นระบบการพยาบาลให้การช่วยเหลือที่ขึ้นอยู่กับความต้องการและความสามารถของผู้ป่วย
        
        3) ระบบสนับสนุนและให้ความรู้ (Educative supportive nursing system)
        
        เป็นระบบการพยาบาลที่จะเน้นให้ผู้ป่วยได้รับการสอนและคำแนะนำในการปฏิบัติการดูแลตนเอง
        
        1) ระบบทดแทนทั้งหมด (Wholly compensatory nursing system)
        
        เป็นบทบาทของพยาบาลที่ต้องกระทำเพื่อทดแทนความสามารถของผู้รับบริการ โดยสนองตอบต่อความต้องการการดูแลตนเองทั้งหมด ชดเชยภาวะไร้สมรรถภาพในการปฏิบัติกิจกรรม การดูแลตนเองและช่วยประคับประคองและปกป้องจากอันตรายต่างๆ
      - วิธีการช่วยเหลือผู้ป่วย มี 5 วิธี
        
        การสอน
        
        การสนับสนุน
        
        การชี้แนะ
        
        การสร้างสิ่งแวดล้อม
        
        การกระทําให้
- - - - การมีสัมพันธภาพระหว่างบุคคล เป็นการลดความวิตกกังวล
    - - ความวิตกกังวล เกิดจากมารดาถ่ายทอดไปสู่บุตร
      - สามารถบอกได้ว่ารู้สูกอย่างไร มีพฤติกรรมอย่างไร
      - เรียนรู้ที่จะหลีกเลี่ยงความวิตกกังวล
    - - เพื่อไปสู่ความพึงพอใจ (Satisfaction) เน้าความต้องการทางสรีรวิทยา
      - เพื่อไปสู่ความมั่นคง (Security) มีความเป็นอยู่อย่างมีความสุข
    - - สร้างประสบการณ์ที่ดีให้ผู้ป่วย เพื่อให้สามารถสร้างสัมพันธภาพกับบุคคลอื่นได้
      - สร้างความเชื่อใจกับผู้ป่วย แสดงถึงความจริงใจไม่เสแสร้ง
      - กระตุ้นให้ผู้ป่วยสร้างสัมพันธภาพกับผู้อื่น
      - ช่วยให้ผู้ป่วยเข้าใจในตนเองและบุคคลอื่นให้มากขึ้น
- - - - ใช้ได้ดีกับผู้ป่วย Phobia
      - ลดความรู้สึกอย่างเป็นระบบก
    - - การแสดงออกเพื่อแสดงความรู็สึก (อยู่ตรงกลาง)
    - - เฝ้าดูความรู้สึกของตัวเอง
    - - การเสริมแรงทางบวก
        
        จะทำให้พฤติกรรมเหล่านั้นคงอยู่
    - - การเสริมแรงทางลบ
        
        จะทำให้พฤติกรรมเหล่านั้นหายไป
    - - ให้ดูตัวแบบ หาidol
    - - ลงโทษ
    - - การปรับแต่งพฤติกรรม
      - แบ่งเป็น
        
        Successive approximation
        
        พฤติกรรมย่อยสู่พฤติกรรมใหญ่
        
        Chsining
        
        พฤติกรรมใหญ่ก่อนค่อยกับมาทำพฤติกรรมย่อย
    - - สร้างแรงจูงใจก่อนเกิดพฤติกรรม
    - - สะสมแต้ม(พฤติกรรม) เพื่อแลกรางวัล
    - - เทคนิกการผ่อนคลาย
    - - ขึ้นกับผู้ป่วย ผู้ป่วยพร้อมที่จะเปลี่ยน
- - - - ความเชื้อไร้เหตุผล
    - - ความเชื่อไร้เหตุผล ต้องขจัด ต้องลด ทุกจะน้อยลง
    - - วางเป้าหมายในชีวิตระยะสั้นและระยะยาวให้เขาเพราะเขาไม่มีเป้าหมายในชีวิต
    - - ชอบโทษ โทษสิ่งแวดล้อม ความจริงบำบัด หลีกเรื่องความจริงย่อมทุก มองให้เห็นความจริง ยอมรับความจริง
    - - เราต้องฟังผู้ป่วย ยอมรับผู้ป่วย