Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

IDEOLOGIE XIX wiek klasa 4C, Postacie nacjonalizmu:, t2r43w5ps8441, Cechy…

- - - - Podstawowe założenia
        
        Struktury państwowe miały być zastąpione wspólnotami samorządowymi
        
        Wzniesienie wszelkich form władzy
        
        Nieograniczona wolność
        
        Likwidacja przymusy, dyskryminacji, wykorzystywania czy ucisku społecznego
      - Rodzaje anarchizmu
        
        Komunistyczny
        
        Jeden z nurtów anarchizmu i komunizmu; doktryna polityczna zakładająca, że po likwidacji kapitalizmu i państwa ludzie powinni połączyć się w komunistyczne wspólnoty, kooperujące ze sobą na zasadach federacji, równocześnie nie pozbawiające jednostek wolności osobistej i działające na zasadach demokracji bezpośredniej. Anarchokomunizm proponuje wprowadzenie społeczeństwa opartego na tzw. pomocy wzajemnej i szanowaniu innych.
        
        Indywidualistyczny
        
        Nurt polityczny powstały w XIX wieku. Podstawowym postulatem anarchoindywidualizmu jest sprzeciw wobec poddawania nieinwazyjnej jednostki zewnętrznej woli.
        
        Bezprzymiotnikowy
        
        Odnosi się do ujednoliconej formy anarchizmu, czyli doktryny bez żadnych szczegółowych określeń, takich jak komunistyczny, kolektywistyczny czy indywidualistyczny. Według innych to po prostu postawa akceptująca współistnienie różnych szkół anarchistycznych
        
        Kolektywistyczny
        
        Anarchistyczna doktryna polityczna i ekonomiczna, której twórcą był Michaił Bakunin i która zastąpiła mutualizm Proudhona jako czołowy nurt w dziewiętnastowiecznym ruchu anarchistycznym. Jednostka w myśli Bakunina winna być całkowicie wolna. Wolność nie może mieć granic. Jako że punktem wyjścia w filozofii Bakunina było pojęcie wolności, postulował on zniesienie państwa i powrót do idei wspólnoty
        
        Pacyfistyczny
        
        to anarchistyczna szkoła myśli, która opowiada się za użyciem pokojowych, pokojowych form oporu w walce o zmianę społeczną . Anarcho-pacyfizm odrzuca zasadę przemocy, która jest postrzegana jako forma władzy, a zatem jako sprzeczna z kluczowymi anarchistycznymi ideałami, takimi jak odrzucenie hierarchii i dominacji. Wielu anarcho-pacyfistów to także chrześcijańscy anarchiści , którzy odrzucają wojnę i stosowanie przemocy
        
        Chrześcijański
        
        Ruch w teologii politycznej, który twierdzi, że anarchizm stanowi nieodłącznym elementem chrześcijaństwa i Ewangelii. Według chrześcijańskich anarchistów, jedyną „instytucją", przed którą odpowiada człowiek, jest Bóg opisany w nauce głoszonej przez Jezusa Chrystusa.
        
        Feministyczny
        
        nurt anarchizmu, łączący go z feminizmem. Patriarchat i tradycyjne role płciowe postrzega jako formę mimowolnej, przymusowej hierarchii, która powinna być zastąpiona zdecentralizowaną wolną wspólnotą.
        
        Syndykalistyczny
        
        Nurt, który ukonstytuował się na początku XX w. w wyniku syntezy dotychczasowego anarchizmu i ruchu związkowego . Jego najbardziej znanym przedstawicielem był Georges Sorel. Anarchizm syndykalistyczny przyjął model związkowy jako formę organizacji walki ruchu robotniczego i zalążek przyszłego wolnego społeczeństwa. Anarchosyndykalizm kładzie szczególny nacisk na samorządność pracowniczą , a także położył większy nacisk na większe związki robotników-producentów , zamiast związków konsumentów (komun), jak w przypadku anarchokomunizmu, nurty te jednak nie wykluczają się wzajemnie. Podobna relacja zachodzi względem anarchokolektywizmu. Cel w jego przypadku był ten sam - likwidacja kapitalizmu oraz państwa oraz zastąpienie ich nowym, samorządnym społeczeństwem, przy czym niektórzy anarchosyndykaliści skłaniali się bardziej ku postulatom anarchokolektywistycznym , a inni ku rozwiązaniom anarchokomunistycznym.
- - - - IMMANUEL KANT
      - JOHN LOCKE
      - WOODROW WILSON
      - ADAM SMITH
  - - - GŁÓWNE MOTYWY
        -tolerancja
        -równość
        -wolność
        -rząd i władza
        -demokracja
        
        Ugrupowania liberalne
        
        W Ameryce Północnej, w przeciwieństwie do Europy, słowo „liberalizm” niemal wyłącznie odnosi się do socjalliberalizmu. Dominujące kanadyjskie i amerykańskie partie – Liberalna Partia Kanady oraz Partia Demokratyczna w Stanach Zjednoczonych, są często określane jako partie centrolewicowe. W Kanadzie dominacja Partii Liberalnej trwała przez prawie siedemdziesiąt lat w XX wieku. Z tego ugrupowania wywodzą się najbardziej wpływowi premierzy w historii Kanady, tacy jak: Pierre Trudeau, Lester Pearson i Jean Chrétien.
        
        Europa
        W Europie istnieje kilka tradycji liberalnych, z których najbardziej znaczące są tradycje angielska i francuska. W wersji angielskiej liberalizm kładł nacisk na rozpowszechnienie wartości demokratycznych oraz na przeprowadzenie reform konstytucyjnych. . Umiarkowani liberałowie przywiązani byli do elitaryzmu i krytyczni wobec demokracji. Z kolei postępowcy wspierali poszerzenie praw wyborczych czy powszechnego dostępu do edukacji. Z czasem również umiarkowani liberałowie zaakceptowali te postulaty jako część swojego programu i oba nurty uległy połączeniu. Np. niemiecka Wolna Partia Demokratyczna była w przeszłości podzielona na dwa obozy.
        
        Pozostałe obszary świata
        
        W Australii orędownikiem liberalizmu jest przede wszystkim centroprawicowa Liberalna Partia Australii
        
        W Azji liberalizm ma znacznie krótszą historię niż w Europie czy Ameryce. Liberalizm zorganizowany jest przez Radę Azjatyckich Liberałów i Demokratów, do której należą wpływowe partie polityczne, takie jak filipińska Partia Liberalna, Demokratyczna Partia Postępowa (Tajwan) i Partia dla Tajów (Tajlandia). Głównym motywem azjatyckiego liberalizmu przez kilka minionych dekad była demokratyzacja, mająca być sposobem na szybkie poprawienie sytuacji ekonomicznej kontynentu.
        
        W Indiach, najludniejszym kraju demokratycznym na świecie, dominującą partią jest Indyjski Kongres Narodowy. Został on utworzony pod koniec XIX wieku przez indyjskich liberałów i nacjonalistów, walczących o niepodległość Indii. W ugrupowaniu liberalizm dominował do początkowych lat XX wieku, a następnie stopniowo usuwał się w cień na rzecz zyskującego popularność socjalizmu. W swoim manifeście z 2009 Indyjski Kongres Narodowy pochwalił „świecki i liberalny” nacjonalizm indyjski, przeciwstawiany tendencjom natywistycznym, lokalnym i konserwatywnym
        
        W Afryce liberalizm jest stosunkowo słaby. Partia Wafd była nacjonalistyczną liberalną partią w Egipcie, mającą ogromne znaczenie w latach 20. i 30. XX wieku. Na poziomie kontynentalnym liberałowie są zrzeszeni się w African Liberal Network, w skład której wchodzą takie partie, jak marokański Ruch Ludowy, Senegalska Partia Demokratyczna i Zgromadzenie Republikanów na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Pośród państw afrykańskich szczególnie długimi tradycjami liberalnymi wyróżnia się Republika Południowej Afryki.
        
        Liberalizm w psychologii
        Psychologowie zbudowali szereg skal liberalizm-konserwatyzm mających mierzyć postawy jednostek. Liberalizm w tych skalach najczęściej oznacza przyjmowanie określonych przekonań wiązanych z liberalizmem obyczajowym, takich jak otwartość na zmiany społeczne, skłonność do akceptacji odmienności, czy swobody obyczajowej. Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii pokazały, że postawa liberalna koreluje z wyższymi zdolnościami poznawczymi (takimi jak inteligencja)
      - CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
        
        -idea wolności jednostki-popieranie prawa do wolności: osobistej, słowa i stowarzyszeń równości wobec prawa
        
        -propagowała go burżuazja ,dążąca do wprowadzania swobody gospodarczej
        
        -doktryna wywodzi się z myśli oświeceniowej
        
        -jego zwolennicy dystansowali się wobec demokratyzacji i rozszerzania praw politycznych na uboższe warstwy społeczne
      - RODZAJE LIBERALIZMÓW
        
        społeczny(kulturowy, obyczajowy) - jest zespołem poglądów na temat kultury i życia prywatnego. Przeciwstawia się ingerencji państwa w sferę życia prywatnego, a także opresji społecznej ograniczającej autoekspresję jednostek.Przykładem liberalizmu kulturowego jest np. sprzeciw wobec państwowych regulacji dotyczących sztuki, gier hazardowych, seksu, prostytucji, antykoncepcji, alkoholu i narkotyków. Pewną wczesną formą liberalizmu kulturowego był libertynizm.
        
        polityczny - jest zespołem poglądów na temat polityki. Cechuje go indywidualizm i przywiązanie do praw i wolności obywatelskich (takich jak wolność słowa, wolność wyznania, prawa wyborcze). Elementy te tworzą liberalny system polityczny, którego przykładem jest liberalna demokracja.
        
        religijny - ruch zapoczątkowany i prezentowany w XIX w. przez część chrześcijaństwa, w szczególności ewangelickiego, zwracający uwagę na indywidualne i subiektywne podejście jednostki do Boga.
        
        gospodarczy (ekonomiczny) - jest zespołem poglądów na temat gospodarki. Odrzuca on wszelkie ograniczenia, które krępują wolny rozwój gospodarczy i wolną konkurencję na rynku. Jest przeciwnikiem interwencjonizmu państwowego w gospodarkę (leseferyzm).
        
        1.filozoficzny - nurt naturalistycznego racjonalizmu, uznającego rozum indywidualny nie tylko za źródło wiedzy, ale i za jedyną miarę prawdy, zainaugurowali franc. myśliciele oświeceniowi i tzw. encyklopedyści (Wolter,D. Diderot, J. A. N. de Condorcet).
- - - - Tradycjonalizm
        
        Jego twórcą jest Joseph de Maistre. Tradycjonaliści starali się odbudować i przywrócić stary ład polityczny, byli zwolennikami Ancien régime’u i feudalizmu. W odróżnieniu od konserwatystów-ewolucjonistów, nie zadowalało ich konserwowanie społeczeństwa i tradycji, lecz dążyli do zniszczenia idei rewolucyjnych i ich zwolenników siłą. Ulubioną metodą tradycjonalistów bywał zamach stanu
      - Myśl polityczna, Ojcem był Edmund Burke Ewolucyjni konserwatyści akceptowali powolne zmiany systemu politycznego, lecz byli niechętni rewolucjom.
  - - - KONFEDERACJA
        
        Janusz Korwin-Mikke,
        
        Robert Winnicki,
        
        Grzegorz Braun
      - Solidarna Polska
        
        Zbigniew Ziobro
      - Platforma Obywatelska
        
        Borys Budka
  - - - Społeczeństwo w doktrynie konserwatywnej jest zbiorem jednostek, spójną całością. Porównać go możemy do organizmu, który składa się z wielu części współpracujących ze sobą. Zgodnie z doktryną konserwatywną interes społeczeństwa ma charakter nadrzędny wobec interesu jednostki. Społeczeństwo jest zbudowane na zasadzie hierarchiczności. Każdy człowiek zajmuje w niej inne miejsce i wykonuje inną pracę na rzecz społeczności.
- - - - Elementy ideologii socjalistycznej są łączone m.in. z: nacjonalizmem, chrześcijaństwem, islamem etc.