Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 4 การป้องกันและช่วยเหลือเด็กที่ได้รับอุบัติเหตุและสารพิษ - Coggle…

- - - - เนื้อเยื่อของร่างกายมีภาวะพร่องออกซิเจน เนื่องจากการอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนต้น
    - - 2.ดูแลให้ออกซิเจนตามแผนการรักษา
      - 3.สังเกตบันทึกสัญญาณชีพทุก 1-2 ชั่วโมง
      - 1.ดูแลรักษาเบื้องต้นอย่างรวดเร็ว
      - 4.ประเมินอาการและอาการแสดง
      - 5.เตรียมอุปกรณ์ในการช่วยเหลือเมื่อเกิดภาวะฉุกเฉิน
- - - - ระดับที่ 1 เนื้อเยื่อถูกทำลายเพียงบางส่วน ตื้นๆ มีอาการผื่นแดง ปวดแสบปวดร้อน ผิวหนังยังไม่พอง
      - ระดับที่ 2 มีการทำลายถึงผิวหนังชั้นใน ต่อมเหงื่อ และรูขุมขน จะปรากฏอาการบวมแดงมากขึ้น มีผิวหนังพอง และมีน้ำเหลืองซึม
      - ระดับที่ 3 มีการทำลายของหนังกำพร้าและหนังแท้ทั้งหมด รวมทั้งต่อมเหงื่อ ขุมขน และเซลล์ประสาท และอาจกินลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อหรือกระดูก ผู้ป่วยจึงมักไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดที่บาดแผล ยังมีโอกาสเกิดแผลหดรั้งทำให้ข้อยึดติด
  - - - กืจกรรมการพยาบาล
        
        1.ติดตามประเมินสังเกตอาการอย่างใกล้ชิด ถ้าพบความผิดปกติจะต้องรายงานแพทย์ เพื่อพิจารณาให้ออกซิเจนแก่เด็กทันที
        
        2.ดูแลเปิดทางเดินหายใจให้โล่งและไห้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        3.ส่งตรวจและติดตามผลการตรวจอีเล็ดโตรลัยท์ในเลือด
        
        4.ประเมินระดับการรู้สึกตัวเด็กที่ได้รับน้ำเพียงพอควรมีความรู้สึกตัวดี
        
        2.วัดสัญญาณชีพ ความดันหลอดเลือดกลาง
        
        5.สังเกตและบันทึกปริมาณปัสสาวะที่ออกเด็กควรมีปัสสาวะออกไม่ต่ำกว่า 1 มล/ก.ก./ชม.
        
        1.ดูแลให้ได้รับสารน้ำและอีเล็คโตรลัยท์ตามแผนการรักษา
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        2.ดูแลให้เด็กได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา เพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        
        3.ทำความสะอาดบาดแผลโดยเทคนิคปราศจากเชื้อ เนื่องจากเชื้อแบคทีเรียเข้ามารุกรานบริเวณที่มีบาดแผล
        
        1.จัดให้เด็กให้อยู่ในห้องแยกเฉพาะ อุปกรณ์เครื่องมือที่ใช้กับเด็กต้องปราศจากเชื้อ
        
        4.สังเกตและประเมินลักษณะของบาดแผล
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        2.ดูแลให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
        
        3.ป้องกันการติดเชื้อที่แผลเพื่อช่วยให้แผลหายเร็วและไม่ลุลามจนเกิดการหดรั้งของเนื้อเยื่อ
        
        1.ดูแลให้เด็กบริหารกล้ามเนื้อบริเวณแขนขาที่เกิดจากแผลความร้อน เพื่อป้องกันการหดรั้งและการยึดติดแข็งของข้อ
        
        4.ติดตามประเมินผลบริเวณกล้ามเนื้อหรือบริเวณอวัยวะทีเกิดแผล
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        2.ชั่งน้ำหนักวันละครั้งเพื่อประเมินว่าเด็กได้รับสารอาหารเพียงพอ
        
        3.สังเกตอาการที่เกิดในระบบทางเดินอาหาร
        
        1.ดูแลให้เด็กได้รับสารอาหารครบทั้งคุณภาพและปริมาณ
- - - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        2.ให้ออกซิเจนอย่างเพียงพอ
        
        3.เพิ่มความอบอุ่นให้แก่ร่างกายให้อยู่ในระดับอุณหภูมิปกติ เพื่อลดการเผาผลาญ ลดการใช้ออกซิเจน เพราะในขณะจมน้ำเด็กมักมีอุณหภูมิกายที่ต่ำกว่าปกติ
        
        4.สังเกตและประเมินอาการและอาการแสดงที่แสดงถึงภาวะการได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ
        
        1.ดูแลทางเดินหายใจให้โล่ง
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        2.เพิ่มปริมาตรของเหลวในหลอดเลือดในรายที่จมน้ำเค็มด้วยการให้สารน้ำทางหลอดเลือดตามแผนการรักษา
        
        3.ติดตามผลระดับอีเล็คโตรลัยท์จากการตรวจทางห้องปฏิบัติการบันทึกปริมาณน้ำเข้าและออก
        
        1.จำกัดและควบคุมการให้สารน้ำและอีเล็คโตรลัยท์ทางหลอดเลือดดำอย่างเคร่งครัดในรายที่จมน้ำจืด เพราะเด็กอยู่ในภาวะน้ำเกินอยู่
        
        4.สังเกตและประเมินสัญญาณชีพ ความดันหลอดเลือดดำกลาง ปริมาณสารน้ำเข้า–ออก
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.ให้ยาปฏิชีวนะทันทีตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        2.ประเมินอาการและอาการแสดงที่บ่งบอกถึงลักษณะของการติดเชื้อ เช่น สัญญาณชีพสภาพปอดลักษณะการหายใจ ลักษณะเสมหะ
- - - - Pallor paresthesia = สังเกตบริเวณอวัยวะส่วนปลาย เช่น การไหลเวียนเลือด สี อาการชา
      - Paralysis = การเคลื่อนไหวนิ้วมือนิ้วเท้า
      - Pain = อาการเจ็บปวด
      - Swelling = อาการบวม
      - Pulselessness = จับชีพจรเปรียบเทียบกับแขนขาข้างที่ปกติ
  - - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.ประเมินลักษณะการบาดเจ็บที่ได้รับโดยการสังเกต ดูการเคลื่อนไหวของข้อ จับชีพจรที่แขนขา
        
        2.เคลื่อนย้ายเด็กด้วยความระมัดระวัง
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.กระตุ้นให้ออกกำลังบริเวณกล้ามเนื้อและข้อต่างๆที่ไม่ได้ถูกจํากัดการเคลื่อนไหว ในรายที่เข้าเฝือกแนะนำให้ออกกำลังโดยการเกร็งกล้ามเนื้อที่อยู่ในเฝือกบ่อยๆ
        
        2.เปลี่ยนท่าที่เหมาะสมอย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมง
        
        3.ลดอาการท้องผูกด้วยการกระตุ้นให้เด็กมีการเคลื่อนไหว จัดอาหารที่มีกากมาก ดื่มน้ำให้ เพียงพอ
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.ทำความสะอาดบาดแผลก่อนการเข้าเฝือกหรือจัดดึงกระดูกให้เข้าที่ด้วยการชะล้างสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ภายในแผลออกให้หมด ใช้น้ำเกลือล้างแผล
        
        2.ประเมินลักษณะอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อ
        
        3.ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
        
        4.ดูแลให้รับประทานอาหารที่ช่วยเสริมสร้างเนื้อเยื่อที่ได้รับบาดเจ็บ เช่น อาหารที่มี โปรตีน แคลเซียม
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.ประเมินสภาพความต้องการทางด้านจิตใจของเด็กและญาติ
        
        2.สร้างความมั่นใจและความรู้สึกที่ดีแก่เด็กและญาติที่มีต่อการรักษาพยาบาลและตัวบุคลากรด้วยการแนะนำ อธิบายให้เข้าใจถึงแนวทางการรักษาพยาบาล การปฏิบัติตัว
        
        3.จัดกิจกรรมหรือเปิดโอกาสให้เด็กและญาติให้มีการระบายความรู้สึก
        
        4.ประเมินอาการเจ็บปวดให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
- - - - หมดสติ
      - รับประทานสารพิษพวกน้ำมันปิโตรเลียม เช่น น้ำมันก๊าด เบนซิน
      - ได้รับสารพิษชนิดกัดเนื้อ เช่น กรด ด่าง
  - - - ไหม้พอง ร้อนบริเวณริมฝีปาก ปาก ลำคอ และท้อง คลื่นไส้ อาเจียน กระหายน้ำ และมีอาการภาวะช็อค ได้แก่ ชีพจรเบา ผิวหนังเย็นชื้น
    - - อย่าทำให้อาเจียน
      - รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - ถ้ารู้สึกตัวดีให้ดื่มนม
  - - - แสบร้อนบริเวณปาก คลื่นไส้ อาเจียน หายใจออกมามีกลิ่นน้ำมัน อัตราการหายใจและชีพจรเพิ่ม อาจมีอาการขาดออกซิเจน ซึ่งอาจรุนแรงมากมีอาการเขียวตามปลายมือและปลายเท้า
    - - รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - ห้ามทำให้อาเจียน
      - ระหว่างนำส่งโรงพยาบาล ถ้าผู้ป่วยอาเจียนให้จัดศีรษะต่ำ เพื่อป้องกันการสำลักน้ำมันเข้าปอด
  - - - ยาแอสไพลิน: หูอื้อ การได้ยินลดลง เหงื่อออกมาก ปลายมือปลายเท้าแดง ชีพจรเร็ว คลื่นไส้อาเจียน หายใจเร็ว ใจสั่น
      - ยาพาราเซตามอล: จะถูกดูดซึมเร็วมาก โดยเฉพาะในรูปของสารละลาย ทำให้เกิดอาการคลื่นไส้อาเจียน ง่วงซึม เหงื่อออกมาก ความดันโลหิตต่ำ สับสน เบื่ออาหาร
    - - ทำให้สารพิษเจือจาง
      - ทำให้อาเจียน
      - ให้สารดูดซับสารพิษที่อาจหลงเหลือในระบบทางเดินอาหาร
  - - - นำผู้ป่วยออกจากบริเวณที่เกิดเหตุไปยังที่มีอากาศบริสุทธิ์
      - ประเมินการหายใจและการเต้นของหัวใจ ถ้าไม่มีให้ผายปอดและนวดหัวใจนำส่งโรงพยาบาล
      - กลั้นหายใจและรีบเปิดประตูหน้าต่างๆเพื่อให้อากาศถ่ายเท มีอากาศบริสุทธิ์เข้ามาในห้อง ปิดท่อก๊าซหรือขจัดต้นเหตุของพิษนั้นๆ