Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ระบบทางเดินหายใจ - Coggle Diagram

- - - - ผู้ป่วยสามารถดื่มน้ำหรือรับประทานอาหารได้โดยไม่ต้องปลดสายออก
        ไม่ค่อยรู้สึกอึดอัด และติดต่อสารกับผู้อื่นได้สะดวก
    - - อาจมีการระคายเคืองช่องจมูกทั้งสองข้าง ทำให้เยื่อบุจมูกบวมและมีน้ำมูกออกมาตันท่อได้
- - - - อาจเกิดจากไข้หวัด การติดเชื้อของทางเดินหายใจ หลอดลมอักเสบ จมูกและไซนัสอักเสบเรื้อรัง หอบหืด หลอดลมโป่ง
      - ฝุ่น ควัน สามรเคมี อาหารหรือน้ำที่สำลักเข้าไป
      - ความร้อน เย็นของอากาศจะทำให้การไอมากขึ้น
    - - ไอแห้งๆ ไม่มีเสมหะ
      - ไอมีเสมหะ
    - - สังเกตและบันทึกลักษณะ เสียง และความถี่ห่างของการไอ
      - ไอมีเสมหะสังเกต บันทึกจำนวน ลักษณะ สีและกลิ่นของเสมหะ
      - ประเมินประสิทธิภาพในการไอ
      - ดูแลเรื่องความสะอาดของปากและฟันและสิ่งแวดล้อม
      - กระตุ้นให้ดื่มน้ำอุ่น และกระตุ้นให้เปลี่ยนอิริยาบถบ่อยๆ
      - สอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ และดูแลให้ยาตามแผนการรักษา
  - - - ไอเป็นเลือดสด พบในหลอดลมพอง วัณโรค
      - ไอปนเลือด พบในมะเร็งของหลอดลม วัณโรคปอด
      - ไอเป็นสายเลือด พบในโรคหลอดลมอักเสบเฉียบพลัน และเรื้อรัง
      - ไอเป็นเสมหะสีคล้ายสนิม พบได้ในโรคปอดบวม
    - - อุบัติเหตุ
      - การอักเสบ การติดเชื้อ
      - เนื้องอก มะเร็ง
    - - ให้ผู้ป่วยพักผ่อนและให้การหายใจเคลื่อนไหวน้อยที่สุด
      - ประเมินชีพจร หายใจ และความดันโลหิต
      - เตรียมเครื่องมือในการช่วยเหลือ
      - ถ้าเสียเลือดมากอาจต้องให้เลือด ให้เฝ้าระวังการแพ้ที่อาจเกิดขึ้นได้
      - ผู้ป่วยอาจตกใจมาก ทำให้มีอาการหายใจเร็วขึ้นพยาบาลต้องคอย
        ปลอบโยน
  - - - เชื่อกันว่าเกิดจากการรับประทานอาหารมากเกิน เร็วเกินไป
      - บางคนอาจจะมีความตึงเครียดมากไป
      - บางคนอาจเกิดจากการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
      - สูบบุหรี่มากเกินไป
  - - - ทางเดินหายใจอุดกั้น หน้าที่ของปอดถูกทำลาย
      - การทำงานของหัวใจไม่ดี
      - สาเหตุเกี่ยวกับประสาท ทำให้การควบคุมการหายใจไม่ดี
    - - ดูแลให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูง และให้ออกซิเจนร่วมด้วย
      - ดูแลประคับประคองด้านจิตใจ และประเมินสัญญาณชีพตามความเหมาะสม
      - ดูแลให้ยาขยายหลอดลม ยาขับเสมหะ ตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้ออกซิเจนทาง Nebulizer เพื่อให้หายใจสะดวก
      - ให้ผู้ป่วยหัดหายใจ เพื่อลดอาการหายใจลำบาก
  - - - เจ็บหน้าอกเพราะกล้ามเนื้ออักเสบ
      - เจ็บหน้าอกเพราะเยื่อหุ้มปอดอักเสบ
      - เจ็บหน้าอกเพราะเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
      - เจ็บหน้าอกเพราะหัวใจ เช่น ในภาวะหลอดเลือดแดงหัวใจโคโรนารี
      - เจ็บหน้าอกเพราะหลอดลมอักเสบ
      - เจ็บหน้าอกเพราะประสาท เช่น โรคของรากประสาทสันหลัง
    - - คอยสังเกตอาการ ถ้าผู้ป่วยมีอาการเจ็บปวดที่เยื่อหุ้มปอด ควรแนะนำให้นอนตะแคงทับด้านที่เป็น ถ้าอาการไม่ดีขึ้น ต้องให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
      - ควรแยกให้ได้ว่าอาการเจ็บหน้าอกเกิดจากหัวใจ หรือปอด
- - - - ความกดดันของออกซิเจนในถุงลมปอดลดลง
      - พื้นที่ซึ่งใช้ในการแลกเปลี่ยนก๊าซระหว่างปอดกับกระแสโลหิตลดลง
      - ออกซิเจนไม่สามารถซึมผ่านจากถุงลมปอดไปสู่กระแสโลหิตได้สะดวก
    - - เป็นภาวะพร่องออกซิเจนที่เกิดจากความบกพร่องในการนำพาออกซิเจนไปสู่เซลล์ต่างๆ ของร่างกาย
    - - ความบกพร่องในการไหลเวียนของกระแสโลหิต เช่น การลดลงของปริมาณแรงดันเลือดจากหัวใจ
    - - เกิดขึ้นจากการที่เซลล์ต่างๆ ของร่างกายไม่สามารถนำเอาออกซิเจนไปใช้ได้เนื่องจากได้รับสารพิษ เช่น แอลกอฮอล์
  - - - มึนงง ปวดศีรษะ คลื่นไส้ ร้อนๆ หนาวๆ มือเท้าชา ตาพร่ามัว ลานสายตาแคบลงเคลิ้มฝันเป็นสุข ไม่รู้สึกวิตกกังวลใดๆ
    - - หายใจเร็วและลึกขึ้น เขียวคล้ำ สับสน การทำงานของกล้ามเนื้อ
        ไม่ประสานกัน หรือหมดสติในที่สุด
- - - - ควรทำอย่างต่อเนื่องและทำบ่อยๆครั้งต่อวัน เพื่อที่จะเกิดความ
        เคยชินและเมื่อมีสถานการณ์ที่กระตุ้นให้เกิดความเครียด จะได้ช่วยลดความเครียดได้
    - - ให้ผู้ป่วยนั่งตัวตรงโน้มตัวไปด้านหน้าเล็กน้อย หายใจเข้า – ออก ยาวๆ ลึกๆ 3 – 4 ครั้ง แล้วกลั้นหายใจไว้ แล้วไอออกมาแรงๆ เพื่อขับเสมหะออก
    - - การจัดท่าเพื่อระบายเสมหะ เป็นวิธีการที่อาศัยแรงโน้มถ่วงของโลกเป็นหลักก โดยจัดให้ส่วนของปอดที่ต้องการระบายอยู่เหนือกว่าหลอดลมและปาก
    - - การเคาะ ใช้อุ้งมือไม่ควรใช้ฝ่ามือ โดยทำมือให้เป็นลักษณะคุ้มนิ้วแต่ละนิ้วชิดกันเคาะบริเวณทรวงอก การเคาะแต่ละท่าควรใช้เวลาประมาณ 1 นาที
- - - - เพื่อขับเสมหะออกจากทางเดินหายใจส่วนบน
      - เพื่อกระตุ้นให้เกิดการไอขับเสมหะ
      - ป้องกันการสำลักสิ่งแปลกปลอมเข้าปอด
      - ภาวะแทรกซ้อน
        
        ระคายเคืองบริเวณรูจมูกและริมฝีปาก
        
        มีโอกาสติดเชื้อได้ง่าย
        
        ริมฝีปากแห้งเกิดเป็นแผลได้ง่าย
        
        . อาจเกิดการสำลักจากการกระตุ้น gag reflex หรือจัดท่าผู้ป่วยไม่ถูกต้อง
    - - ทำให้ทางเดินหายใจส่วนบนและส่วนล่างโล่ง
      - ป้องกันการติดเชื้อทางเดินหายใจ
      - ป้องกันการสำลักเข้าปอด
      - ลดความวิตกกังวลจากการหายใจลำบาก
      - ภาวะแทรกซ้อน
        
        ระคายเคืองของหลอดเสียงและกล่องเสียง
        
        หลอดลมตีบ การทะลุเข้าหลอดอาหาร
        
        ภาวะขาดออกซิเจน
        
        ปอดแฟบจากการดูดซ้ำหลายๆครั้ง
      - การประเมินผลการดูดเสมหะ
        
        ผู้ป่วยหายใจเสียงปกติ ทรวงอกขยายเท่ากันทั้ง 2 ข้าง ไม่ได้ยินเสียงเสมหะภายในปอด
        
        สัญญาณชีพปกติ อัตราการหายใจปกติสม่ำเสมอ ความดันโลหิตปกติ
        
        ผิวหนังสีปกติ ไม่มีภาวะ cyanosis
        
        ลักษณะเสมหะไม่มีภาวะติดเชื้อ