Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

สรุปการพยาบาลเด็กบทที่ 4 - Coggle Diagram

- - - - เนื้อเยื่อของร่างกายมีภาวะพร่องออกซิเจน เนื่องจากการอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนต้น
    - - ดูแลให้เด็กได้รับการรักษาเบื้องต้นอย่างรวดเร็ว
      - ดูแลให้ออกซิเจนตามแผนการรักษา
      - สังเกตบันทึกสัญญาณชีพ ทุก 1-2 ชั่วโมง
      - ประเมินอาการและอาการแสดงของการอุดกั้นทางเดินหายใจ
      - เตรียมอุปกรณ์ในการช่วยเหลือเมื่อเกิดภาวะฉุกเฉิน
        
        เครื่องดูดเสมหะ
        
        อุปกรณ์ให้ออกซิเจน
- - - - ถูกตี
      - รถชน
      - ตกจากที่สูง
  - - - ประเมินลักษณะการบาดเจ็บที่ได้รับ
      - เคลื่อนย้ายเด็กด้วยความระมัดระวัง
  - - - เปลี่ยนท่าที่เหมาะสมให้เด็กอย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมง
      - ลดอาการท้องผูกด้วยการกระตุ้นให้เด็กมีการเคลื่อนไหว
      - กระตุ้นให้เด็กมีการออกกำลังบริเวณกล้ามเนื้อและข้อต่างๆ
  - - - ประเมินลักษณะอาการ
        
        ลักษณะแผล
        
        สิ่งคัดหลั่ง
        
        อาการบวม
      - ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - ทำความสะอาดบาดแผลก่อนการเข้าเฝือก
      - ดูแลให้เด็กรับประทานอาหารที่จะช่วยเสริมสร้างเนื้อเยื่อ
        
        โปรตีน
        
        แคลเซียม
- - - - ให้ยาปฏิชีวนะทันทีตามแผนการรักษาของแพทย์
      - ประเมินอาการและอาการแสดงที่บ่งบอกถึงลักษณะของการติดเชื้อ
        
        สภาพปอด
        
        ลักษณะการหายใจ
        
        สัญญาณชีพ
        
        ลักษณะเสมหะ
  - - - ให้ออกซิเจนอย่างเพียงพอ
      - เพิ่มความอบอุ่นให้แก่ร่างกาย
      - ดูแลทางเดินหายใจให้โล่ง
      - สังเกตและประเมินอาการและอาการแสดง
- - - - ด่าง
      - กรด
    - - รังสีโคบอลต์
      - ระเบิดปรมาณู
      - แสงแดด
    - - น้ำร้อน
        
        กระติกน้ำ
        
        กาน้ำ
        
        ไอน้ำ
        
        หม้อน้ำ
      - น้ำมันร้อน ๆ
      - ไฟ
        
        พลุ
        
        ประทัด
        
        ตะเกียง
        
        เตาไฟ
        
        บุหรี่
  - - - ผิวหนังจะถูกทำลายเพียงบางส่วนอาการผื่นแดง ปวดแสบปวดร้อน ผิวหนังยังไม่พอง
    - - จะปรากฏอาการบวมแดงมากขึ้น มีผิวหนังพอง และมีน้ำเหลืองซึม จะรู้สึกปวดแสบปวดร้อนมาก อาจทำให้สูญเสียน้ำ โปรตีน และเกลือแร่ และติดเชื้อได้ง่าย
    - - บาดแผลที่มีการทำลายของหนังกำพร้าและหนังแท้ทั้งหมด ต่อมเหงื่อ ขุมขน และเซลล์ประสาทผู้ป่วยจึงมักไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดที่บาดแผลเนื่องจากเส้นประสาทที่อยู่บริเวณผิวหนังแท้ถูกทำลาย
  - - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้ยาแก้ปวด
        
        ป้องกันการติดเชื้อ
        
        ดูแลให้เด็กบริหารกล้ามเนื้อป้องกันการหดรั้ง และการยึดติดแข็งของข้อ
        
        4.. ติดตามประเมินผล
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้เด็กได้รับสารอาหารครบทั้งคุณภาพและปริมาณ
        
        ชั่งน้ำหนักวันละครั้ง เพื่อประเมินว่าเด็กได้รับสารอาหารเพียงพอ
        
        สังเกตอาการที่เกิดในระบบทางเดินอาหาร
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ทำความสะอาดบาดแผลโดยเทคนิคปราศจากเชื้อ
        
        สังเกตและประเมินลักษณะของบาดแผล
        
        ดูแลให้เด็กได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
        
        จัดให้เด็กให้อยู่ในห้องแยกเฉพาะ
- - - - ได้แก่
        
        สารหนู
        
        ฟอสฟอรัส
        
        อาหารเป็นพิษ
    - - ได้แก่
        
        มอร์ฟีน
        
        พิษจากงู
        
        ฝิ่น
    - - ได้แก่
        
        ด่างเข้มข้น
        
        น้ำยาฟอกขาว
        
        กรด
    - - ได้แก่
        
        ลำโพง
        
        ยาอะโทรปีน
  - - - อย่าทำให้อาเจียน
      - รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - ถ้ารู้สึกตัวดีให้ดื่มนม
    - - ห้ามทำให้อาเจียน
      - ถ้าผู้ป่วยอาเจียน ให้จัดศีรษะต่ำ เพื่อป้องกันการสำลักน้ำมันเข้าปอด
      - รีบนำส่งโรงพยาบาล
    - - นำส่งโรงพยาบาล
      - ทำให้ผู้ป่วยอาเจียน
      - ทำให้สารพิษเจือจาง ให้นม
    - - ทำให้อาเจียน
      - ให้สารดูดซับสารพิษ
      - ทำให้สารพิษเจือจาง
    - - นำผู้ป่วย ออกจากบริเวณที่เกิดเหตุ
      - ประเมินการหายใจและการเต้นของหัวใจ
      - กลั้นหายใจและรีบเปิดประตูหน้าต่าง ๆ
    - - บรรเทาอาการปวดและรักษาช็อค
      - ปิดแผล แล้วนำส่งโรงพยาบาล
      - อย่าใช้ยาแก้พิษทางเคมี
      - ล้างด้วยน้ำสะอาดนาน ๆ อย่างน้อย ๑๕ นาที
    - - อย่าใช้ยาแก้พิษทางเคมี
      - บรรเทาอาการปวดและรักษาช็อค
      - ล้างตาด้วยน้ำนาน ๑๕ นาที่
      - ปิดตา แล้วนำส่งโรงพยาบาล