Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 4 การพยาบาลเด็ก, นางสาวนันทิกานต์ สินพิทักษ์ เลขที่36 รุ่น37…

- - - - ข้อห้ามในการทำให้ ผู้ป่วยอาเจียน
        
        หมดสติ
        
        ได้รับสารพิษชนิดกัดเนื้อ เช่น กรด ด่าง
        
        รับประทานสารพิษพวก น้ำมันปิโตรเลียม เช่น น้ำมันก๊าด เบนซิน
  - - - ไหม้พอง ร้อนบริเวณริมฝีปาก ปาก ลำคอและท้อง
      - คลื่นไส้ อาเจียน กระหายน้ำ
      - มีอาการภาวะช็อค ได้แก่ ชีพจรเบา ผิวหนังเย็นชื้น
    - - ถ้ารู้สึกตัวดีให้ดื่มนม
      - อย่าทำให้อาเจียน
      - รีบนำส่งโรงพยาบาล
  - - - แสบร้อนบริเวณปาก คลื่นไส้ อาเจียน
      - อาจสำลักเข้าไปในปอดทำให้หายใจออกมา
        มีกลิ่นน้ำมัน หรือมีกลิ่นน้ำมันปิโตเลียม
      - อัตราการหายใจและชีพจรเพิ่ม
      - อาจมีอาการขาด ออกิเจน ซึ่งอาจรุนแรงมาก
        มีเขียวตามปลายมือ ปลายเท้า
    - - รีบนำส่งโรงพยาบาล
      - ห้ามทำให้อาเจียน
      - ระหว่างนำส่งโรงพยาบาล ถ้าผู้ป่วยอาเจียน
        ให้จัดศีรษะต่ำ เพื่อป้องกันการสำลักน้ำมันเข้าปอด
  - - - ผู้ที่ได้รับ ยาแอสไพริน
        
        หูอื้อ เหมือนมีเสียงกระดิ่งในในหู การได้ยินลดลง
        
        ปลายมือปลายเท้าแดง ชีพจรเร็ว
        
        คลื่นไส้อาเจียน หายใจเร็ว ใจสั่น
      - ผู้ที่ได้รับ ยาพาราเซตามอล
        
        อาการคลื่นไส้ อาเจียน
        
        ง่วงซึม เหงื่อออกมาก
        
        ความดันโลหิตต่ำสับสน เบื่ออาหาร
    - - ทำให้สารพิษเจือจาง
      - ทำให้อาเจียน
      - ให้สารดูดซับสารพิษ ที่อาจหลงเหลือในระบบทางเดินอาหาร
  - - - กลั้นหายใจและรีบเปิดประตูหน้าต่าง ๆ เพื่อให้อากาศถ่ายเท มีอากาศบริสุทธิ์เข้ามาในห้อง
      - นำผู้ป่วย ออกจากบริเวณที่เกิดเหตุไปยังที่มีอากาศบริสุทธิ์
      - ประเมินการหายใจและการเต้นของหัวใจ ถ้าไม่มีให้ผายปอดและนวดหัวใจ
      - นำส่งโรงพยาบาล
- - - - มีการทำลายของ หลอดเลือดส่ง
        ผลให้เนื้อเยื่อบริเวณนั้นตาย
      - เลือดมากเลี้ยงน้อยลงจากหลอดเลือดถูกทำลายทำให้มีการรั่วของสารน้ำออกนอกหลอดเลือด
      - เกิดการรั่วไหลของพลาสมาซึ่งมีส่วนของ
        อัลบูมินบริเวณนั้นเกิดการบวมของเนื้อเยื่อ
  - - - บริเวณพื้นที่ของบาดแผลบาด แผลที่มีขนาดใหญ่
        อาจทำให้ร่างกายสูญเสียน้ำ โปรตีน และเกลือแร่
    - - แบ่งบาดบาดแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกออกได้เป็น 3 ระดับ
        
        ระดับที่ 1 (First degree burn)เนื้อเยื่อชั้นผิวหนังจะถูกทำลายเพียงบางส่วน เป็นชั้นตื้นๆ มีเฉพาะอาการผื่นแดงปวดแสบปวดร้อน
        
        ระดับสอง (second degree burn) มีการทำลายของผิวหนัง แต่ลึกถึงผิวหนังชั้นใน
        ต่อมเหงื่อ และรูขุมขน จะปรากฏอาการบวมแดงมากขึ้น มีผิวหนังพอง และมีน้ำเหลืองซึม
        
        ระดับที่ 3 (Third degree burn) หมายถึง บาดแผลที่มีการทำลายของหนังกำพร้าและหนังแท้ทั้งหมดรวมทั้งต่อมเหงื่อ ขุมขน และเซลล์ประสาท และอาจกินลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อหรือผู้ป่วยจึงมักไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดที่บาดแผล
  - - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ติดตามประเมินสังเกตอาการอย่างใกล้ชิด
        
        ดูแลเปิดทางเดินหายใจให้โล่งและ
        ให้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้ได้รับสารน้ำและอีเล็คโตรลัยท์ตามแผนการรักษา
        
        วัดสัญญาณชีพ ความดันหลอดเลือดกลาง
        
        ส่งตรวจและติดตามผลการตรวจอีเล็ดโตรลัยท์ในเลือด
        
        ประเมินระดับการรู้สึกตัว
        
        สังเกตและบันทึกปริมาณปัสสาวะที่ออก
    - - กิจกรรมการพยาบาล
        
        จัดให้เด็กให้อยู่ในห้องแยกเฉพาะ อุปกรณ์เครื่องมือที่ใช้กับเด็กต้องปราศจากเชื้อ
        
        ดูแลให้เด็กได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
        
        ทำความสะอาดบาดแผลโดยเทคนิคปราศจากเชื้อ
        
        สังเกตและประเมินลักษณะของบาดแผล
    - - การพยาบาล
        
        ดูแลให้เด็กได้รับสารอาหารครบทั้งคุณภาพและปริมาณ
        
        ชั่งน้ำหนักวันละครั้ง เพื่อประเมิน
        ว่าเด็กได้รับสารอาหารเพียงพอ
        
        สังเกตอาการที่เกิดในระบบทางเดินอาหาร
    - - การพยาบาล
        
        ดูแลให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา
        
        ดูแลให้เด็กบริหารกล้ามเนื้อบริเวณแขนขา
        
        ป้องกันการติดเชื้อของแผล
        
        ติดตามประเมินผลบริเวณกล้ามเนื้อที่เกิดแผล
- - - - เกิดอาการของการอุดกั้นทาง
        เดินหายใจส่วนต้นอย่างเฉียบพลัน
  - - - เนื่องจาก
        
        ลักษณะทางกายวิภาคของทางเดินหายใจส่วนต้นของเด็กมีขนาดเล็กและแคบส่งผลต่อภาวะขาดออกซิเจน
        
        การอุดกั้นอย่างสมบูรณ์จะทำให้อากาศหรือออกซิเจนเข้าสู่หลอดและปอดไม่ได้เลย
  - - - ให้วางเด็กลงบนแขนของผู้ช่วยเหลือโดยให้ศีรษะต่ำ ตบหลัง(Back Blow) และสลับด้วยการอุ้มเด็กนอนหงายบนแขน และใช้นิ้วกลางและนิ้วนางของมือขวากดบนหน้าอก (Chest Thrust) อย่างละ 5 ครั้ง จนกว่าสิ่งแปลกปลอมจะหลุดออก เปิดปากเด็กเพื่อดูสิ่งแปลกปลอม
    - - ใช้เทคนิคกดบริเวณหน้าท้อง (Abdominal Thrust หรือเรียกว่าHeimlich Manuever) โดยทำในท่านั่งหรือยืนโน้มตัว ไปทางด้านหน้าเล็กน้อยผู้ช่วยเหลือเข้าทางด้านหลัง ใช้แขนสอดสองข้างโอบผู้ป่วยไว้ มือซ้ายประคองมือขวาที่กำมือวางไว้ที่ใต้ลิ้นปี่ดันกำมือขวาเข้าใต้ลิ้นอย่างรวดเร็วเพื่อให้เกิดแรงดันในช่องท้อง ดันเข้าใต้กระบังลมผ่านไปยังช่องทรวงอก เพื่อดันให้สิ่งแปลกปลอมหลุดออกจากกล่องเสียง
  - - - เนื้อเยื่อของร่างกายมีภาวะพร่องออกซิเจน
        
        กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูแลให้เด็กได้รับการรักษาเบื้องต้นอย่างรวดเร็ว
        
        ดูแลให้ออกซิเจนตามแผนการรักษา
        
        สังเกตบันทึกสัญญาณชีพ ทุก 1-2 ชั่วโมง
        
        ประเมินอาการและอาการแสดงของการอุดกั้นทางเดินหายใจ
        
        เตรียมอุปกรณ์ในการช่วยเหลือเมื่อเกิดภาวะฉุกเฉิน
- - - - ทำให้เกิดภาวะ pulmonary edema
        ปริมาตรน้ำที่ไหลเวียนในร่างกายลดลง
      - เกิดภาวะ hypovolemia ระดับเกลือแร่ในร่างกายสูงขึ้น หัวใจเต้นผิดปกติ หัวใจวาย ช็อกได้
    - - จะซึมผ่านเข้าสู่ระบบไหลเวียนโลหิตของปอดอย่างรวดเร็ว
      - เกิด hypervolemia ทำให้ระดับเกลือแร่ในเลือดลดลงหัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจวาย อาจเกิดภาวะเม็ดเลือดแดงแตกhemolysis
  - - - ให้รีบเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้ผ้าคลุมตัวเพื่อทำให้เกิดความอบอุ่น
      - จัดให้นอนในท่าตะแคงกึ่งคว่ำ แล้วนำส่งโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุด
    - - เช็กว่ายังมีลมหายใจอยู่ไหม หัวใจเต้นหรือเปล่า ถ้าไม่
        ให้โทร. เรียกหน่วยรถพยาบาลหรือหน่วยกู้ภัยโดยด่วน
      - ช่วยชีวิตขั้นพื้นฐานโดยนวดหัวใจสลับกับการช่วยหายใจ
    - - จับศีรษะให้หงายขึ้นให้มากที่สุด ใช้ฝ่ามือกดหน้าผากของเด็กไว้
        แล้วใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้บีบจมูก จากนั้นใช้ปากครอบลงบนปากของผู้ป่วยให้มิด แล้วเป่าลมเข้าไปให้สุดลมหายใจของเรา
      - 2.ตาดูที่หน้าอกว่าขยายหรือไม่
      - ถ้าเห็นอกไม่ขยาย ให้ปล่อยมือที่บีบจมูกไว้ จากนั้นเป่าลมเข้าไปใหม่
        ทำสลับกับการนวดหัวใจ โดยนวดหัวใจ 30 ครั้ง สลับกับการเป่าปาก 2 ครั้ง
    - - ให้เด็กนอนราบบนพื้นแข็ง
      - วัดตำแหน่งที่เหมาะสำหรับการนวดหัวใจ โดยใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางข้างที่ถนัด วาดจากขอบชายโครงล่างของผู้ป่วยขึ้นไป จนถึงปลายกระดูกหน้าอก วัดเหนือปลายกระดูกหน้าอกขึ้นมา 2 นิ้วมือ แล้วใช้สันมือข้างที่ไม่ถนัดวางบนตำแหน่งดังกล่าว จากนั้นใช้สันมือข้างที่ถนัดวางทับลงไป
      - ผู้ช่วยเหลือยืดไหล่และแขนเหยียดตรง จากนั้นปล่อยน้ำหนักตัวผ่านจากไหล่ไปสู่ลำแขนทั้งสองกระดูกหน้าอก
        ในแนวตั้งฉากกับลำตัวของเด็ก กดลงไปลึกประมาณ 2 นิ้ว หรือประมาณ 5 เซนติเมตร ของความหนาหน้าอก
      - การกดนวดหัวใจ ควรนวดเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ในอัตราเร็วอย่างน้อย 100 ครั้ง/นาที
  - - - ดูแลทางเดินหายใจให้โล่ง
      - ให้ออกซิเจนอย่างเพียงพอ
      - เพิ่มความอบอุ่นให้แก่ร่างกายให้อยู่ในระดับอุณหภูมิปกติ
      - สังเกตและประเมินอาการและอาการแสดง
        ที่แสดงถึงภาวะการได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ
    - - จำกัดและควบคุมการให้สารน้ำและอีเล็คโตรลัยท์ทาง
        หลอดเลือดดำอย่างเคร่งครัดในรายที่จมน้ำจืด
      - เพิ่มปริมาตรของเหลวในหลอดเลือดในรายที่จมน้ำเค็ม
      - ติดตามผลระดับอีเล็คโตรลัยท์จากการตรวจ
        ทางห้องปฏิบัติการ บันทึกปริมาณน้ำเข้าและออก
      - สังเกตและประเมินสัญญาณชีพ ความดัน
        หลอดเลือดดำกลาง ปริมาณสารน้ำเข้า – ออก
    - - ให้ยาปฏิชีวนะทันทีตามแผนการรักษาของแพทย์
      - ประเมินอาการและอาการแสดงที่บ่งบอก
        ถึงลักษณะของการติดเชื้อ
- - - - จับชีพจรว่าเต้นแรงตีหรือไม่เปรียบเทียบกับแขนขาข้างที่ปกติ
      - สังเกตุอาการซีดของอวัยวะส่วนปลาย
      - เคลื่อนไหวนิ้วมือนิ้วเท้าไม่ได้
        จากเส้นประสาทถูกกด
      - อาการเจ็บปวดที่มากกว่าเดิม
      - อาการบวม
  - - - ประเมินลักษณะการบาดเจ็บที่ได้รับโดยการสังเกต
        ดูการเคลื่อนไหวของข้อต่าง การจับชีพจรที่แขนขา
      - เคลื่อนย้ายเด็กด้วยความระมัดระวัง
    - - กระตุ้นให้เด็กได้ มีการออกกำลังบริเวณกล้ามเนื้อและข้อต่างๆ
        ที่ไม่ได้ถูกจํากัดการเคลื่อนไหวด้วยตนเอง
      - เปลี่ยนท่าที่เหมาะสมให้เด็กอย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมง
      - ลดอาการท้องผูกด้วยการกระตุ้นให้เด็กมีการเคลื่อนไหว จัดอาหารที่มีกากมาก ดื่มน้ำให้ เพียงพอ
    - - ทำความสะอาดบาดแผลก่อนการเข้าเฝือกหรือจัดดึงกระดูกให้เข้าที่ด้วยการชะล้างสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ภายในแผลออกให้หมด
      - ประเมินลักษณะอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อ
      - ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้เด็กรับประทานอาหารที่จะช่วยเสริมสร้างเนื้อเยื่อที่ได้รับบาดเจ็บ
    - - ประเมินสภาพความต้องการทางด้านจิตใจของเด็กและญาติ
      - สร้างความมั่นใจและความรู้สึกที่ดีแก่เด็กและญาติ
        ที่มีต่อการรักษาพยาบาลและตัวบุคลากร ด้วยการแนะนำ
      - จัดกิจกรรมหรือเปิดโอกาสให้เด็กและญาติให้มีการระบายออก
      - ประเมินอาการเจ็บปวดให้ยาแก้ปวดตามแผนการรักษา