Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การเรียนด้วยเว็บในแต่ละยุค - Coggle Diagram
การเรียนด้วยเว็บในแต่ละยุค
web 5.0
เว็บ 5.0 ถูกออกแบบให้รับรู้ถึงความรู้สึกของผู้ใช้และอารมณ์ (Emotional web) เช่นเว็บวัดแสดงผลอารมณ์ของมนุษย์เมื่อใช้อุปกรณ์สัมผัสกับร่างกายเช่น สายวัดแสงผลอารมณ์ของมนุษยืเมื่อใช้อุปกรณ์สัมผัสกับร่างกาย เช่นสายรัดข้อมือสายวัดการเต้นของหัวใจการจับการเคลื่อนที่ของผู้สายตาผู้เรียนปฏิสัมพันธ์กับสารเนื้อหาและแสดงอารมณ์โต้ตอบจากการดูแพทเทรนของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิร่างกาย
1.เชื่อมต่อกับสมอง
2.เน้นกรใช้ตา ร่างกาย และสมอเพื่อสั่งการ
web 2.0
เว็บ 2.0 เป็นเว็บในปัจจุบันที่มีการใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อเขียนบล็อก (Blog), แชร์รูปภาพ, ร่วมเขียนวีกี (Wiki), แสดงความคิดเห็น (Post Comment) เว็บยุค 2.0 จะให้ความสำคัญกับผู้เข้าชมเว็บไซต์ โดยที่ผู้เข้าชมเว็บไซต์จะมีส่วนร่วมต่อเว็บไซต์มากขึ้น ผู้เข้าชมเว็บไซต์สามารถสร้างข้อมูล (Content) ของเว็บไซต์ขึ้นมาได้เองหรือสามารถกำหนดคำสำคัญของเว็บไซต์ที่เกี่ยวข้องข้อมูล (tag content) ทำให้ข้อมูลในเว็บไซต์นั้นมีการ update และพัฒนา ปรับปรุง อย่างรวดเร็ว กลายเป็นเว็บไซต์ ที่มีรูปแบบของการสื่อสารเป็นแบบสองทาง (Two Way Communication)
สามารถแชร์รูปและแสดงความคิดเห็นได้
สามารถสื่อสารตอบโต้ได้ทั้งผู้สร้าง web และผู้ใช้ web
เป็น web ของเอกสาร
เป็น web ที่มีข้อมูลสารสนเทศมากมายและเป็น web ที่มีการกลั่นกรองโดยสมาชิกของสังคม มี
มีการอ้างอิงถึง Google’s Pagerank algorithm ไม่ค่อยมีกฎเกณฑ์
web 3.0
เว็บ 3.0 เป็นเว็บที่มีการพัฒนาการต่อจากเว็บ 2.0 ความแตกต่างคือสร้างความฉลาดเทียมให้กับสิ่งไม่มีชีวิตใช้เป็นเครื่องมือช่วยคาดเดาพฤติกรรม วิเคราะห์ความต้องการของมนุษย์ เมื่อได้ข้อมูลนั้นมาระบบจะประมวลผลอย่างมีเหตุผลพร้อมทั้งแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้า สร้างสิ่งที่ต้องการให้ผู้ใช้เว็บไซต์มีการเชื่อมโยงเนื้อหาสัมพันธ์ที่มีความสัมพันธ์กันกับแหล่งข้อมูลอื่น ๆ เป็นเครือข่ายเดียวทั่วโลก มีการพัฒนารูปแบบที่เป็นมาตรฐานใช้ร่วมกันในแบบเอกซ์เอ็มแอล (XML)
สามารถคาดเดาเหตุการณ์ต่างๆได้
สามารถโต้ตอบกับมนุษย์ได้
เป็น web ข้อมูล
มีการที่อ้างถึง Ontologies, semantic systems มีมาตรฐาน กฎเกณฑ์และ protocol สำหรับสิ่งต่างๆที่เกี่ยวข้อง
เป็น web ที่มีการควบคุมข้อมูลสารสนเทศและเป็น web ที่ฉลาดถูกกลั่นกรองโดย -ผู้เชี่ยวชาญ จัดเก็บทุกอย่างเป็นแบบ Digital
web 1.0
เว็บ 1.0 เป็นเว็บในยุคเริ่มต้น มักมีรูปแบบของไฟล์เป็นนามสกุลเป็น .htm และ .html ทำหน้าที่ให้ข้อมูลข่าวสารในแบบสื่อสารทางเดียว (One Way Communication) เจ้าของเว็บไซต์หรือผู้ส่งสารจะเป็นผู้กำหนดเนื้อหาเองทั้งหมด และต้องมีความรู้พื้นฐานการทำเว็บและยากที่จะแบ่งปันส่งต่อเนื้อหาออกไป ผู้ใช้หรือผู้รับสารมีหน้าที่รับรู้ข่าวสารเพียงอย่างเดียวไม่สามารถโต้ตอบได้ เช่นเดียวกับสื่อกระแสหลักอื่น ๆ เช่น หนังสือพิมพ์วิทยุและโทรทัศน์
ผู้รับสารมีหน้าที่รับสารอย่างเดียวโต้ตอบกลับไม่ได้
การแก้ไขอัพเดตข้อมูลในหน้า web ทำได้เฉพาะ Webmaster
ผู้ส่งสารเป็นผู้กำหนดเนื้อหาเองทั้งหมด
ให้ข้อมูลความรู้แบบตายตัว
ให้ข้อมูลข่าวสารแบบสื่อสารทางเดียว
เว็บ4.0 มีการเรียกกันว่า “A Symbiotic web” เป็นเว็บที่ทำงานแบบ Artificial Intelligence (AI) ที่ฉลาดมากยิ่งขึ้น คอมพิวเตอร์สามารถคิดได้ มีความฉลาดมากขึ้น ในการอ่านทั้งเนื้อหา ข้อความ และรูปภาพ หรือวีดีโอ สามารถที่จะตอบสนองหรือตัดสินใจได้ว่าจะ load ข้อมูลอะไร จากไหน จึงจะให้ประสิทธิภาพดีที่สุดมาให้ผู้ใช้งานก่อนก่อน และนอกจากนี้ยังมีรูปแบบการนำมาแสดงที่รวดเร็ว เว็บ 4.0 จะทำให้เว็บ หรือข้อมูลต่างๆ สามารถทำงานได้แทบจะทุก อุปกรณ์หรืออาจจะช่วยระบุตัวตนที่แท้จริงของผู้ใช้ไ
เป็นโปรแกรมขนาดเล็กเพื่อสนองความต้องการใช้เว็บที่หลากหลาย
สามารถตอบสนองความต้องการของคนโดยการวิเคราะห์ทางเลือกที่ดีที่สุดให้ (IPA)
สามารถปรับพฤติกรรมให้เข้ากับผู้ใช้
สามารถเรียนรู้และจดจำรูปแบบพฤติกรรมการใช้งานของผู้ใช้แต่ละคน และทำการวิเคราะห์ สืบค้น ประมวลผล นำเสนอเนื้อหาและข้อมูลให้ตรงตามความต้องการของผู้ใช้มากที่สุด
เป็น Learning Web โลกของการเรียนรู้บนสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นจะทำให้เรียนรู้ได้ด้วยตัวมันเองและพัฒนาจาก web 3.0 ให้มีมากกว่าการสื่อสาร การคิดวิเคราะห์ได้ด้วยตรรกวิทยา
เว็บ 4.0