Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ธรรมมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ - Coggle Diagram
ธรรมมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ
ภาพที่ 1 ประชาชนและรัฐร่วมคิดและสร้างสรรค์เพื่อผลักดันระบบสุขภาพ
รัฐให้ความสำคัญกับระบบสุขภาพของทุกคนที่อยู่ในประเทศไทยและสนับสนุนให้เอกชนและชุมชนท้องถิ่นเข้ามามีบทบาทร่วมกันในการจัดการระบบสุขภาพของประเทศ
ข้อดีข้อเสีย
ข้อดี
1.ชุมชนท้องถิ่นมีความเข้มแข็งและมีส่วนร่วมในการกำหนดทิศทางนโยบายสุขภาพของชุมชนเองได้
2.ทั้งคนไทยและต่างชาติสามารถเข้าถึงบริการสุขภาพที่มีมาตรฐานเท่าเทียมกันโดยโรงพยาบาลรัฐต้องปรับตัวให้มีมาตรฐานทัดเทียมโรงพยาบาลเอกชน
3.เกิดความร่วมมือระหว่างรัฐกับภาคเอกชนเพื่อเพิ่มการเข้าถึงบริการสุขภาพของประชาชนรวมถึงใช้ทรัพยากรร่วมกัน
4.นโยบายไทยเป็นแหล่งอาหารโลกทำให้ธุรกิจส่งออกอาหารและเกษตรเติบโตโดยตระหนักเรื่องความสะอาดปลอดภัยของอาหารมากขึ้น
ข้อเสีย
1.รัฐต้องใช้งบประมาณสูงเพื่อพัฒนาคุณภาพมาตรฐานโรงพยาบาลรัฐให้ทัดเทียมโรงพยาบาลเอกชน
2.เนื่องจากเปิดให้ต่างชาติมารับบริการมากขึ้นจึงต้องใช้งบประมาณสูงขึ้นเพื่อเร่งผลิตพัฒนาบุคลากรทางการแพทย์ให้เพียงพอ
3.การรวมระบบประกันสุขภาพเป็นระบบเดียวต้องทำความเข้าใจกับหน่วยงานดูแลระบบบริการสุขภาพและหน่วยงานดูแลงบประมาณค่าใช้จ่ายให้ชัดเจน
4.บริษัทต่างชาติขนาดใหญ่ที่เข้ามาแข่งขันกับธุรกิจไทยเช่นอุตสาหกรรมยาและบริษัทจำหน่ายปุ๋ยสารเคมีเกษตรเทคโนโลยีการผลิตสมัยใหม่มีความได้เปรียบจนทำให้ยาแพงและต้นทุนการผลิตอาหารสูง
ภาพที่ 2 ระบบสุขภาพของใครของมัน
ภาครัฐมุ่งเน้นการพัฒนาทางเศรษฐกิจมากและมองสุขภาพเป็นเรื่องส่วนบุคคลลากรัฐก็จะไม่ควบคุมค่าใช้จ่ายของกองทุนในระบบประกันสุขภาพไม่ควบคุมการใช้เทคโนโลยีและกองทุนทั้งหลาย
ข้อดีและข้อเสีย
ข้อดี
1.มีการนำเทคโนโลยีระดับสูงมาใช้เพื่อพัฒนาการแพทย์และการรักษารายบุคคลมากขึ้นเช่นเทคโนโลยีชีวภาพนาโนเทคโนโลยีระบบข้อมูลสมัยใหม่
2.บริการสุขภาพภาคเอกชนจะเติบโตอย่างเต็มที่และมีอิสระมุ่งพัฒนาบริการสุขภาพเพื่อชาวต่างชาติและคนไทยที่มีกำลังจ่ายและไม่เลือกใช้บริการภาครัฐ
3.ประชาชนเลือกใช้บริการสุขภาพในตามที่ตนเองต้องการอย่างอิสระขึ้นอยู่กับความสามารถในการจ่าย
4.ภาคอุตสาหกรรมและเกษตรอุตสาหกรรมเติบโตมากโดยเฉพาะการผลิตเพื่อการส่งออกที่ใช้เทคโนโลยีขั้นสูงใช้รูปแบบการจัดการธุรกิจที่ทันสมัย
ข้อเสีย
1.เกิดความแตกต่างเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงและบริการสุขภาพอย่างมากขณะที่ค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพของประเทศจะสูงมากขึ้นเขาไม่มีนโยบายและการควบคุมที่ชัดเจน
2.เกิดภาวะยาเทคโนโลยีราคาแพงมีการใช้ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารและสุขภาพเกินความจำเป็นและไม่เหมาะสมอีกทั้งมีโอกาสที่สินค้าอันตรายต่อสุขภาพทะลักเข้าสู่ประเทศมากและง่ายขึ้น
3.การเคลื่อนย้ายแรงงานข้ามชาติเข้ามามากขึ้นส่งผลให้มีแนวโน้มการเกิดโรคใหม่ที่ไม่เคยพบหรือโรคที่หายไปจากประเทศไทยแล้วกลับมาเกิดใหม่ได้อีก
4.พื้นที่เกษตรกรรมจะถูกครอบงำผูกขาดด้วยนายทุนใหญ่และชาวต่างชาติขณะเดียวกันการขยายของเมืองและภาคอุตสาหกรรมจำกัดพื้นที่เกษตรลงและจะเกิดการปนเปื้อนของแหล่งน้ำและดินจนระบบนิเวศและทรัพยากรธรรมชาติถูกทำลาย
ภาพที่ 3 ระบบสุขภาพยังมีความสำคัญแก่รัฐและประชาชนต้องร่วมกันพัฒนา
ภาครัฐให้ความสำคัญกับการพัฒนาประเทศด้านเศรษฐกิจเป็นหลักแต่ก็ยังให้ความสำคัญกับระบบสุขภาพอยู่บ้างด้วยการกระจายอำนาจและเปิดโอกาสให้ประชาชนและท้องถิ่นมีบทบาทในการกำหนดทิศทางและตัดสินใจด้านสุขภาพตามความจำเป็นของพื้นที่ได้ด้วย
ข้อดีและข้อเสีย
ข้อดี
1.ชุมชนท้องถิ่นสามารถจัดระบบสุขภาพที่ตอบสนองความต้องการของแต่ละพื้นที่อย่างแท้จริงขันการและมีประสิทธิภาพ
2.ในการกำกับดูแลงบประมาณค่าใช้จ่ายในกองทุนหลักประกันสุขภาพภาครัฐและค่าตอบแทนบุคลากรทางการแพทย์ให้มีความคุ้มค่าและโปร่งใส
3.มีการใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยมาใช้ รักษาโรคอย่างถูกต้องแม่นยำมากขึ้นก็จะชนอายุยืนยาวขึ้นโดยรัฐมีระบบตรวจสอบการรักษาของแพทย์อย่างมีประสิทธิภาพ
4.รัฐสนับสนุนการสร้างแหล่งอาหารในระดับชุมชนและครัวเรือนรวมทั้งส่งเสริมการเกษตรแบบพึ่งพาตนเองด้วยมีงานวิจัยและพัฒนาสนับสนุน
ข้อเสีย
1.การมุ่งเน้นพัฒนาเศรษฐกิจเป็นสำคัญไม่ได้มุ่งพัฒนาระบบสุขภาพทำให้งบประมาณด้านสุขภาพมีจำกัดและการมองผลกระทบในภาพรวม
2.มีแนวโน้มการใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์สมัยใหม่ที่ก้าวหน้ามีค่าใช้จ่ายสูงและเกินความจำเป็น
3.การเจรจาการค้าเสรีทำให้มีสินค้าที่ปนเปื้อนเข้ามาในประเทศได้ง่ายและมีการพึ่งพายาที่ผลิตจากต่างชาติมากขึ้นทำให้ยามีราคาแพงเนื่องจากอุตสาหกรรมยานยนต์ไปเองยังไม่ได้รับการพัฒนาได้อย่างเต็มที่
4.ด้านเกษตรกรรมที่ถูกๆขาดทำให้อาหารมีราคาแพงและประชาชนบางกลุ่มเข้าถึงแหล่งอาหารได้จำกัดขณะเดียวกันทรัพยากรที่ใช้ทางการเกษตรและอาหารที่มีอย่างจำกัดก็จะถูกใช้จนเสื่อมโทรมลงด้วย