Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การป้องกันเเละช่วยเหลือเด็กที่ได้รับอุบัติเหตุ - Coggle Diagram

- - - - บริเวณพื้นที่ของบาดเเผล ขนาดเเผลใหญ่อาจทำให้ร่างกายสูญเสียน้ำ โปรตีน เเละเกลือเเร่ ถึงภาวะช็อกได้
    - - ระดับที่ 1 (First degree burn)
        
        เนื่อเยื่อชั้นผิวหนังจะถูกทำลายเพียงบางส่วน เป็นชั้นตื้นๆ มีเฉพาะอาการผื่นเเดง ปวดเเสบปวดร้อน ผิวหนังยังไม่พอง เช่น บาดเเผลที่เกิดจากการถูกน้ำร้อนลวก ถูกเเสงเเดด
      - ระดับที่ 2 (Second degree burn)
        
        มีการทำลายของผิวหนัง เเต่ลึกถึงผิวหนังชั้นใน ต่อมเหงื่อ เเละรูขุมขนจะปรากฏอาการบวมเเดงมากขึ้น มีผิวหนังพอง เเละมีน้ำเหลืองซึม จะรู้สึกปวดเเสบปวดร้อนมากเพราะยังเหลือเส้นประสาทที่ไม่ถูกทำลาย อาจทำให้สูญเสียน้ำ โปรตีน เกลือเเร่ เเละติดเชื้อได้ง่าย
      - ระดับที่ 3 (Third degree burn)
        
        บาดเเผลที่มีการทำลายของผิวหนังกำพร้าเเละหนังเเท้ทั้งหมด รวมทั้งต่อมเหงื่อ ขุมขน เเละเซลล์ประสาทเเละอาจลึกถึงชั้นกระดูก ผู้ป่วยมักไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดที่บาดเเผล เนื่องจากเส้นประสาทถูกทำลาย
  - - - เด็กที่ถูกไฟไหม้ในที่สูดควันหรือเเก๊สถูกความร้อนลวกบริเวณ ใบหน้า คอ ต้องได้รับการดูเเลเรื่องการหายใจ
    - - เป็นการกำจัดเนื้อตายจากบาดเเผล ช่วยลดการติดเชื้อ
  - - - เสี่ยงต่อภาวะเนื้อเยื่อขาดออกซิเจน เนื่องจากมีการบวมของทางเดินหายใจ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ติดตามประเมินสังเกตุอาการอย่างใกล้ชิด เด็กอาจมีปัญหาเรื่องการหายใจ คือเสียงเเหบ ไอ เเสบจมูก ปาก มีเศษเขม่าในปาก เสมหะ หายใจลำบาก หอบ หรือมีเสียงหวีด ถ้าพบจะต้องรายงานเเพทย์เพื่อพิจารณาให้ออกซิเจนเเก่เด็กทันที
    - - เสี่ยงต่อภาวะช็อค เนื่องจากการสูญเสียน้ำเเละพลาสมาออกนอกร่างกาย
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูเเลให้ได้รับสารน้ำเเละอิเล็คโตรลัยท์ตามเเผนการรักษา การทดเเทนสารน้ำที่รั่วออกนอกหลอดเลือด
        
        วัดสัญญาณชีพ ความดันหลอดเลือดกลาง
        
        ส่งตรวจเเละติดตามผลการตรวจอีเล็คโตรลัยท์ในเลือด
        
        ประเมินระดับการรู้สึกตัว เด็กที่ได้รับน้ำเพียงพอควรมีความรู้สึกตัวดี
        
        สังเกตเเละบันทึกปริมาณปัสสาวะที่ออก
    - - เสี่ยงต่อการติดเชื้อ เนื่องจากผิวหนังถูกทำลายเเละภูมิคุ้มกันลดต่ำลง
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        จัดให้เด็กอยู่ในห้องเเยกเฉพาะ อุปกรณ์เครื่องมือที่ใช้กับเด็กต้องปราศจากเชื้อ
        
        ดูเเลให้เด็กได้รับยาปฏิชีวนะตามเเผนการรักษา เพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        
        ทำความสะอาดบาดเเผลโดยเทคนิคปราศจากเชื้อ เนื่องจากเชื้อเเบคทีเรียเข้ามารุกรานบริเวณทีมีบาดเเผล
        
        สังเกตเเละประเมินลักษณะของบาดเเผล เช่น เปลี่ยนเป็นสีดำ น้ำตาล ซีด ลักษณะของสิ่งคัดหลั่ง
    - - เสี่ยงต่อโภชนาการบกพร่อง เนื่องจากมีการเผาผลาญเพิ่มขึ้น
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูเเลให้ได้รับสารอาหารครบทั้งคุณภาพเเละปริมาณ
        
        ชั่งน้ำหนักวันละครั้ง เพื่อประเมินว่าเด็กได้รับสารอาหารเพียงพอ
        
        สังเกตอาการที่เกิดในระบบทางเดินอาหาร
    - - เสี่ยงต่อความพิการ เนื่องจากการหดรั้งของเนื้อเยื่อบริเวณเเผล
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูเเลให้เด็กบริหารกล้ามเนื้อบริเวณเเขนขา ที่เกิดจากเเผลความร้อนเพื่อป้องกันการหดรั้ง เเละการยึดติดเเข็งของข้อ
        
        ดูเเลให้ยาเเก้ปวดตามเเผนการรักษา
        
        ป้องกันการติดเชื้อที่เเผลเพื่อช่วยให้เเผลหายเร็วเเละไม่ลุลามจนเกิดการหดรั้งของเนื้อเยื่อ
- - - - ชนิดกัดเนื้อ (Corrosive)
        
        ทำให้เนื้อเยื่อของร่างกายไหม้ พอง ได้เเก่ สารละลายพวกกรดเเละด่างเข้มข้น น้ำยาฟอกขาว
      - ชนิดทำให้ระคายเคือง (Trritants)
        
        ทำให้เกิดอาการปวดเเสบ ปวดร้อน เเละอาการอักเสบในระยะต่อมา ได้เเก่ ฟอสฟอรัส สารหนู อาหารเป็นพิษ ซัลเฟอร์ไดออกไซด์
      - ชนิดที่กดระบบประสาท (Narcotics)
        
        ทำให้หมดสติ หลับลึก ปลุกไม่ตื่น ม่านตาหดเล็ก ได้เเก่ ฝิ่น มอร์ฟีน พิษจากงูบางชนิด
  - - - หมดสติ
      - ได้รับสารพิษชนิดกัดเนื้อ เช่น กรด ด่าง
        
        จะมีอาการไหม้พอง ร้อนบริเวณริมฝีปาก ลำคอ เเละท้อง คลื่นไส้ อาเจียน มีอาการภาวะช็อค
      - รับประทานสารพิษพวก น้ำมันปิโตรเลียม
        
        เเสบร้อนบริเวณปาก คลื่นไส้ อาเจียน ซึ่งอาจสำลักเข้าไปในปอดทำให้หายใจออกมามีกลิ่นน้ำมัน
  - - - กลั้นหานใจเเละรีบเปิดประตูหน้าต่าง เพื่อให้อากาศถ่ายเท มีอากาศบริสุทธิ์เข้ามาในห้อง ปิดท่อก๊าซ
      - นำผู้ป่วย ออกจากบริเวณที่เกิดเหตุไปยังที่มีอาการบริสุทธิ์
      - ประเมินการหายใจเเละการเต้นของหัวใจ ถ้าไม่มีให้ผายปอด
    - - ล้างด้วยน้ำสะอาดนานๆ อย่างน้อย 15 นาที
      - อย่าใช้ยาเเก้พิษทางเคมี เพราะความร้อนที่เกิดจากปฏิกิริยาอาจทำให้เกิดอันตรายมากขึ้น
    - - ล้างตาด้วยน้ำนาน 15 นาที โดยการเปิดน้ำก๊อกไหลรินค่อยๆ
      - อย่าใช้ยาเเก้พิษทางเคมี เพราะความร้อนที่เกิดจากปฏิกิริยาอาจทำให้เกิดอัยตรายมากขึ้น
- - - - น้ำเค็ม(Hypertonic solution)
        
        ทำให้เกิดภาวะ pulmonary edema ปริมาตรน้ำที่ไหลเวียนในร่างการลดลง
        
        เกิด Hypovolemia
        
        ระดับเกลือเเร่ในร่างกายสูงขึ้น หัวใจเต้นผิดปกติ หัวใจวาย ช็อกได้
    - - น้ำจืด(Hypotonic solution)
        
        จะซึมผ่านเข้าสู่ระบบไหลเวียนโลหิตของปอดอย่างรวดเร็ว
        
        เกิด Hypervolemia
        
        ทำให้ระดับเกลือเเร่ในเลือดลดลง หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจวาย อาจจะเกิดภาวะเม็ดเลือดเเดงเเตก
  - - - จับศีรษะให้หงายขึ้นให้มากที่สุด ใช้ฝ่ามือกดหน้าผากของเด็กไว้ เเล้วใช้นิวหัวเเม่มือเเละนิ้วชี้บีบจมูก จากนั้นใช้ปากครอบลงบนปากของผู้ป่วยให้มิด เเล้วเป่าลมเข้าไปให้สุดลมหายใจของเรา
      - ตาดูที่หน้าอกว่าขยายหรือไม่
      - ถ้าเห็นหน้าอกไม่ขยาย ให้ปล่อยมือที่บีบจมูกไว้ จากนั้นเป่าลมเข้าไปใหม่ ทำสลับกับการนวดหัวใจ โดยนวดหัวใจ 30 ครั้ง สลับเป่าปาก 2 ครั้ง
  - - - มีภาวะขาดออกซิเจน เนื่องจากมีการขัดขวางการเเลกเปลี่ยนก๊าซ จาการสูดหายใจเอาน้ำเข้าไปในปอด
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ดูเเลทางเดินหายใจให้โล่ง
        
        ให้ออกซิเจนอย่างเพียงพอ
        
        เพิ่มความอบอุ่นให้เเก่ร่างกายให้อยู่ในระดับอุณหภูมิปกติ เพื่อลดการเผาผลาญ ลดการใช้ออกซิเจน
        
        สังเกตเเละประเมินอาการเเละอาการเเสดง ที่เเสดงถึงภาวะการได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ
    - - เสี่ยงต่อภาวะไหลเวียนล้มเหลวเเละเสียสมดุลอีเล็คโตรลัยท์
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        จำกัดเเละควบคุมการให้สารน้ำเเละอีเล็คโตรลัยท์ทางหลอดเลือดดำอย่างเคร่งครัดในรายที่จมน้ำจืด เพราะเด็กอยู่ในภาวะน้ำเกินอยู่
        
        เพิ่มปริมาตรของเหลวในหลอดเลือดในรายที่จมน้ำเค็ม ด้วยการให้สารน้ำทางหลอดเลือดตามเเผนการรักษา
        
        ติดตามผลระดับอีเล็คโตรลัยท์จาการตรวจทางห้องปฏิบัติการ บันทึกปริมาณน้ำเข้าออก
        
        สังเกตเเละประเมินสัญญาณชีพ ความดันหลอดเลือดดำ
    - - เสี่ยงต่อการติดเชื้อ เนื่องจากมีการสูดสำลักสิ่งเเปลกปลอมเข้าทางเดินหายใจ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ให้ยาปฏิชีวนะทันทีตามเเผนการรักษาของเเพทย์
        
        ประเมินอาการเเละอาการเเสดงที่บ่งบอกถึงลักษณะของการติดเชื้อ เช่น สัญญาณชีพ สภาพปอด ลักษณะการหายใจลักษณะเสมหะ
- - - - มักพบในเด็กเล็กอายุต่ำกว่า 3 ปี
        
        วัยที่กำลังอยากรู้อยากเห็น
        
        มักเอาสิงเเปลกปลอมไปใส่ในช่องต่างๆของร่างกาย
        
        ชอบพูดคุย หัวเราะหรือเล่นกันขณะรับประทานอาหาร
  - - - ส่งผลต่อภาวะขาดออกซิเจน การอุดกั้นอย่างสมบูรณ์จะทำให้อากาศหรือออกซิเจนเข้าสู่หลอดเเละปอดไม่ได้
  - - - อายุต่ำกว่า 1 ปี
        
        วางเด็กลงบนเเขนของผู้ช่วยเหลือโดยให้ศีรษต่ำ
        
        ตบหลัง(Back Blow)
        
        สลับด้วยการอุ้มเด็กนอนหงายบนเเขน
        
        ใช้นิ้วกลางเเละนิ้วนาวของมือขวากดบนหน้าอก (Chest Thrust) อย่างละ 5 ครั้งจนกว่าสิ่งเเปลกปลอมจะหลุดออก
        
        เปิดปากเด็กเพื่อดูสิ่งเเปลกปลอม
    - - ใช้เทคนิคกดบริเวณหน้าท้อง (Abdominal Thrust) หรือเรียกว่า Heimlich Manuever
        
        โดยทำในท่านั่ง หรือยืนโน้มตัวไปทางด้านหลังเล็กน้อย ผู้ช่วยเหลือเข้าทางด้านหลัง
        
        ใช้เเขนสอดสองข้างโอบผู้ป่วยไว้
        
        มือซ้ายประคอง มือขวากำมือวางใต้ลิ้นปี่
        
        ดันกำมือขวาเข้าใต้ลิ้นปี่อย่างรวดเร็วเพื่อให้เกิดเเรงดันในช่องท้อง
  - - - เนื้อเยื่อของร่างกายมีภาวะพร่องออกซิเจน เนื่องจากการอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนต้น
    - - ดูเเลให้เด็กได้รับการรักษาเบื้องต้นอย่างรวดเร็ว
      - ดูเเลให้ออกซิเจนตามเเผนการรักษา
      - สังเกตบันทึกสัญญาณชีพ ทุก 1-2 ชั่วโมง
      - ประเมินอาการเเละอาการเเสดงของการอุดกั้นทางเดินหายใจ
      - เตรียมอุปกรณ์ในการช่วยเหลือเมื่อเกิดเหตุ
- - - - จับชีพจรว่าเต้นเเรงดีหรือไม่ เปรียบเทียบกับเเขนขาข้างที่ปกติ (pulselessness)
      - สังเกตบริเวณอวัยวะส่วนปลายคือปลายมือปลายเท้าผิวหนังเล็บ ถ้าการไหลเวียนเลือดไม่ดี จะมีสีคล้ำเย็นซีด
      - เคลื่อนไหวนิ้วมือ นอ้วเท้าไม่ได้จากเส้นประสาทถูกกด (paralysis)
      - อาการบวม (swelling) ซึ่งอาจเกิดจากการเข้าเฝือกเเน่นเกิน
      - อาการเจ็บปวดที่มากกว่าเดิม (pain)
  - - - เสี่ยงต่อภาวะเนื้อเยื่อรอบกระดูกที่หักได้รับบาดเจ็บเพิ่มเนื่องจากการทิ่มเเทงของกระดูก
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินลักษณะการบาดเจ็บที่ได้รับโดยการสังเกต ดูการเคลื่อนไหวของข้อต่างๆ การจับชีพจรที่เเขนขา
    - - เสี่ยงต่อการเกิดภาวะเเทรกซ้อนจากการเคลื่อนไหวถูกจำกัด เช่น ข้อติด กล้ามเนื้อลีบ เเผลกดทับ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        กระตุ้นให้เด็กได้มีการออกกำลังบริเวณกล้ามเนื้อเเละข้อต่างๆ ที่ไม่ได้ถูกจำกัดการเคลื่อนไหวด้วยตนเองในรายที่เข้าเฝือกเเนะนำให้ออกกำลังกายโดยการเกร็งกล้ามเนื่้อที่อยู่ในเฝือกบ่อยๆ
        
        เปลี่ยนท่าที่เหมาะสมให้เด็กอย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมง
    - - เสี่ยงต่อการติดเชื้อที่กระดูก เนื่องจากมีทาเปิดของผิวหนังถึงกระดูก
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ทำความสะอาดบาดเเผลก่อนการเข้าเฝือกหรือจัดดึงกระดูกให้เข้าที่ด้วยการชะล้าง สิ่งเเปลกปลอมที่อยู่ภายในเเผลออกให้หมด ใช้น้ำเกลือล้างเเผล
        
        ประเมินลักษณะอาการเเละอาการเเสดงที่บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อ เช่น ลักษณะเเผล สิ่งคัดหลั่ง อาการบวม
        
        ดูเเลให้ได้รับยาปฏิชีวนะตามเเผนการรักษา
        
        ดูเเลให้เด็กรับประทานอาหารที่ช่วยเสริมสร้างกระดูก