การบริการด้านการพยาบาลที่ดี มีคุณภาพนั้น ล้วนมักก่อกำเนิดจากผู้ปฏิบัติทางการพยาบาลที่มีความรู้ ความสามารถและทักษะทางวิชาชีพ เป็นต้น ซึ่งการพยาบาลผู้ป่วยจิตเวช พึงต้องมีความสามารถหรือความเชี่ยวชาญเฉพาะทางด้านจิตเวชที่ถูกต้อง เช่น ความรู้เรื่องสุขภาพจิตและจิตเวช การประเมินคัดกรองในกลุ่มบุคคลทั่วไป กลุ่มที่มีความเสี่ยงต่อการเจ็บป่วยทางจิตด้วยแบบคัดกรองทางจิตวิทยา เข้าใจในแผนการบำบัด ฟื้นฟู ของผู้ป่วยจิตเวชแต่ละราย เป็นต้น ดังนั้นบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้ที่เกี่ยวข้องในสาขาการพยาบาลด้านจิตเวชมีความตระหนักในการพัฒนาศักยภาพหรือสมรรถนะของตนอย่างต่อเนื่อง โดยผู้รับบริการจะรับการบริการที่มีประสิทธิภาพ ตลอดจนมุ่งหวังให้ผู้อ่านทั่วไปที่มีความสนใจ เกิดความเข้าใจ และนำความรู้ที่ได้รับไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาสมรรถนะของตนเองได้เช่นกัน ซึ่งในบทความจะกล่าวถึงความหมายของสมรรถนะพยาบาลจิตเวช สมรรถนะทั้ง 7 ด้านของพยาบาลจิตเวชในการปฏิบัติการพยาบาล ประกอบด้วย ด้านคุณธรรมจริยธรรม ด้านความรู้ด้านทักษะทางปัญญา ด้านสัมพันธภาพระหว่างบุคคลและการสื่อสาร ด้านการประเมินผลและการใช้ระบบสารสนเทศ ด้านการปฏิบัติการพยาบาลจิตเวช และด้านบุคลิกภาพ

ผู้ป่วยจิตเวชมักเกิดพฤติกรรมก้าวร้าว สาหตุเกิดจากภาวะการเจ็บป่วยทางจิตเวช อาทิ การมีความคิดหลงผิด การตอบสนองต่ออาการประสาทหลอน การไม่ยินยอมรับการรักษา รวมทั้งการจัดสภาพแวดล้อมในหอผู้ป่วยที่ไม่เหมาะสม พฤติกรรมก้าวร้าวมักเป็นสาเหตุที่ให้เกิดอันตรายต่อตัวผู้ป่วยเอง บุคลากรในทีมสุขภาพ พยาบาลควรตระหนักในการจัดการกับพฤติกรรมก้าวร้าวในผู้ป่วยจิตเวช บทความนี้จะขอนำเสนอ ความหมายของพฤติกรรมก้าวร้าว และบทบาทของพยาบาลในการจัดการกับพฤติกรรมก้าวร้าวอย่างเป็นขั้นตอน เพื่อลดความรุนแรงและผลกระทบที่อาจเกิดจากพฤติกรรมก้าวร้าว

คล้ายความโกธร มีพฤติกรรมการทำลายมีปฎิกิริยาการตอบสนองรุนแรงซับซ้อน โดยอาจมีแต่ความเกลียดชัง อิจฉา ริษยา

เร่งดำเนินการวิเคราะห์ว่าบุคคลมีภาวะความไม่เป็นมิตรเพื่อให้การพยาบาลอย่างทันท่วงที

เปิดโอกาสให้บุคคลนั้นๆได้ระบายความรู้สึกคุบข้องใจ ความไม่พอใจ หรือความไม่เป็นมิตร สนับสนุนให้บุคคลดังกล่าว ได้พิจารณาการกระทำของตนเองและการเรียนรู้การควบคุมตนเอง

พฤติกรรมตั้งใจใช้กำลังทางกายเพื่อข่มขู่หรือกระทำอันตรายต่อตนเอง ผู้อื่น กลุ่มบุคคลหรือสังคม ส่ผลให้เกิดความน่าจะเป็นสูงที่เกิดการบาดเจ็บ เสียชีวิต หรือบางครั้งอาจใช้อาวุธทำร้ายคนอื่น

พยาบาลควรมีท่าทีเป็นมิตร สงบและให้เกียรติเพื่อให้เกิดความรู้สึกไว้วางใจ

สิ่งที่พยาบาลควรตระหนักเกี่ยวกับท่าทางในระหว่างให้การพยาบาลผู้ที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรงเพราะท่าทางของพยาบาลอาจก่อให้เกิดพฤติกรรมรุนแรงของผู้ป่วยเพิ่มขึ้น

เกิดจากเหตุที่ผู้อื่นกระทำในสิ่งที่เราไม่ชอบไม่ถูกใจแก่เรา แก่คนที่เรารักหรือทำสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่คนที่เราเกลียด คือทำในสิ่งที่เราไม่พอใจต่างๆจนทำให้เกิดความโกธรขึ้นมา

เกิดจากอกุศล3เกิดจาก ความโลภ ความโกธร ความหลงครอบงำ มีจิตอกุศล
มลทิน ภายใน3 ประการ คือ โลภะ โทสะ โมหะ โดยเฉพาะโทสะทำให้เกิดความฉิบหายมีรากฐานมาจาก

1. อวิชชา (ความไม่รู้)
2. อโยนิโสมนสิการ(ไม่คิดติตรองโดยแยบคาย)
3. อสัมิมานะ(ความถือตัวว่าเป็นเรา ถือเขาถือเรา)
4. อหิริกะ(ไม่มีความละอายใจ)
5. อโนตตัปปะ(ไม่เกรงกลัวต่อบาป)

เมื่อขาดสติ ขาดขันติ ขาดเมตตาทำให้เกิดความโกธรทำให้เกิดผลเสียเช่น โรคหัวใจ โรคความดัน ปัญหาทางจิตใจหรือปัญหาทางด้านคุณธรรมเกิดปัญหาการดำเนินชีวิตไม่สามารถคุมพฤติกรรมได้

1. สติ เป็นหลักที่ทุกคนต้องฝึกให้มีขึ้นในตนตามแนวทางอบรมของสติ เป็นผลทำให้ไม่ฟุ้งซ่านมีความละอายและเกรงกลัวต่อบาป คลายความยึดมั่นถือมั่น

3. เมตตา ให้การช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่นด้วย กาย วาจา ใจปรารถนาดีต่อผู้อื่น

1. ศีล คือการควบคุมความโกธร ด้านพฤติกรรมทางกาย วาจา ปฎิบัตอบรมสติ ขันติ เมตตา ในระดับศีล

2. สมาธิ อบรมบรรเทาความโกธร เป็นการบรรเทาความโกธรที่คุกกรุ่นในจิตใจด้วยการรปฎิบัติอบรมสติ ขันติ เมตตาในระดับสมาธิ

3. ปัญญา คือจัดการกับความโกธรที่ยังอยู่ในจิตใจด้วยปัญญา