Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วยมภร10/1 เตียง8 Dx.Pneumonia 17C8366D-6EDE-4A56-9889-9B61D57DBF52…

- - - - อาการปัจจุบัน
        (General Appearance)
        ผู้ป่วยชายไทย อายุ88ปี รูปร่างสมส่วน น้ำหนัก60กก. สูง164 ซม. BMI 22.31 อยู่ในเกณฑ์ปกติผิวค่อนข้างคล้ำแห้งแตก
        รู้สึกตัวดี สามารถสื่อสารได้ด้วยการใช้นิ้วมือบอก
        มีอาการเหนื่อยเวลาทำกิจกรรมมากๆหายใจ on ET-Tube เบอร์7.5 มาร์ค23 with ventilator โหมดP-CV PC20 PEEP 6 FiO2 0.6 RR16 หายใจตามเครื่องได้ หายใจมีเสียงครืดคราด ฟังเสียงปอดได้ยินเสียงCrepitation O2 Saturation 95-100% ไอมีเสมหะสีขาวขุ่น Suctionได้2-3สาย
        ผู้ป่วยOn NG-Tube Feed BD:(2:1) 200x4 Feed น้ำตาม200 ml ทุกมื้อ Feed รับได้ไม่พบgastric content สีcoffee ground
        On injection Plug ที่แขนด้านขวา ไม่พบphlebitis exp.30/01/64 ผู้ป่วยretain Foley’s Catheter ปัสสาวะสีใส ไม่พบตะกอนสีขาวขุ่น ไม่ส่งกลิ่นเหม็น
  - - - ผู้ป่วยจะมีพยาธิสภาพของหลอดลมเรื้อรัง ถุงลมโป่งพองและโรคหอบหืดในสัดส่วนต่างๆ
        กลุ่มอาการถุงลมโป่งพอง การอุดกั้นทางเดินหายใจเป็นผลมาจากเนื้อเยื่อปอดถูกทำลาย ทำให้ปอดเสียความยืดหยุ่น ขณะเดียวกันหลอดเลือดฝอยในปอดก็ถูกทำลายด้วย ผลตามมาคือลมคั่งในถุงลม แต่อัตราส่วนของการระบายอากาศต่อการไหลเวียนเลือดยังสมดุลกันอยู่ การแลกเปลี่ยนก๊าซจึงยังคงปกติ ผู้ป่วยโรคนี้จึงไม่มีอาการเขียวคล้ำ เรียกว่าผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังชนิดA นอกจากในระยะสุดท้ายของโรค เมื่อหลอดเลือดฝอยถูกทำลายไปอย่างมาก แรงต้านทานภายในหลอดเลือดของปอดสูงขึ้น จะเกิดภาวะหัวใจซีกขวาล้มเหลวตามมา
        
        อาการของโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง
        
        อาการหลักของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังได้แก่ การหายใจลำบาก หายใจหอบเหนื่อยเมื่อออกแรง อาการไอมีเสมหะ และหายใจเสียงWheezing ซึ่งอาจจะมีหรือไม่มีก็ได้ แต่อาการหายใจลำบากจะเป็นอาการสำคัญ
        
        ผู้ป่วยหายใจลำบาก หอบเหนื่อยเมื่อออกแรง ไอมีเสมหะ ปอดมีเสียงwheezing
      - พยาธิสภาพ COPD
- - - - ผู้ป่วยไม่มีการติดเชื้อในระบบหายใจ
    - - ผู้ป่วยไอมีเสมหะสีขาวขุ่นจำนวนมาก
        ผลการตรวจทางป้องปฏิบัติการ Neutrophil86.6%
        ไข้ อุณหภูมิ 38.2
        On ventilator
        ผลตรวจ sputum มีการติดเชื้อแบคทีเรีย คือ cocci , Bacilli
        WBC 3.60 ( 4-5.55*10^6/uL)
    - - อุณหภูมิร่างกาย36.5-37.4 องศา
      - ไม่มีอาการแสดงการติดเชื้อทางเดินหายใจ เช่นไอ มีเสมหะ
      - ผลการตรวจทางห้องปฏิบัตืการไม่พบเชื้อ
      - WBC อยู่ในค่าปกติ ( 4-5.55*10^6/uL
      - Neutrophil อยู่ในค่าปกติ ( 50-70%)
      - ผลchest x-ray ปกติ
    - - 1.ประเมินผู้ป่วยและวัดสัญญาณชีพ ทุกๆ 4ชั่วโมง เพื่อสังเกตและติดตามอาการ อาการแสดงที่บ่งบอกว่ามีการติดเชื้อ
      - 3.ให้การพยาบาลโดยยึดหลักAseptic Technique เพื่อป้องกันการติดเชื้อ
      - 5.ดูแลให้ได้รับยาปฏิชิวนะ Ceftriaxone IV 2 GM INJ 2G OD
        ตามแผนการรักษา เพื่อเป็นการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย และติดตามผลข้างเคียงของยา คือ ปวดศรีษะ มึนงง คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย
      - 9.ล้างมือตามหลัก 5 moment
        
        1.ก่อนสัมผัสผู้ป่วย
        
        2.ก่อนทำหัตถการกับผู้ป่วย
        
        3.หลังสัมผัสสารคัดหลั่งจากผู้ป่วย
        
        หลังสัมผัสคนไข้
        
        5.หลังสัมผัสสิ่งล้อมรอบ
      - 6.ขณะfeed อาหารให้ผู้ป่วยควรจัดท่าให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าศรีษะสูง และเมื่อfeedอาหารเสร็จแล้วให้อยู่ในท่าศรีษะสูงอีก 30 นาที เพื่อป้องกันการสำลักอาหาร
      - 8.ติดตามสัญญาณชีพ ผลchest x-ray ผลแลปsputum
      - 2.การดูแลเครื่องช่วยหายใจด้วยวิธีที่ถูกต้อง
        
        2.1ตรวจสอบท่อหายใจว่ามีการเลื่อนหลุดหรือไม่ โดยดูแลให้ET-Tube อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม ระวังไม่ให้เกิดการดึงรั้ง หรือมีการบิด หัก พับ งอ ของสาย
        2.2ดูแลเครื่องช่วยหายใจให้อยู่ในระบบปลอดเชื้อมากที่สุด หลีกเหลี่ยงการปลดสายข้อต่อเครื่องช่วยหายใจโดยไม่จำเป็น หากมีสิ่งสกปรกติดข้างอยู่ที่สาย ควรเลี่ยน เพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        2.3จัดสายเครื่องช่วยหายใจให้ต่ำกว่าระบบท่อช่วยหายใจ หากมีน้ำขังในสายเครื่องช่วยหายใจ ให้เทน้ำออก โดยเช็ดด้วย 70% แอลกอฮอล์ ก่อนและหลังปลดข้อต่อของสายเครื่องช่วยหายใจทุกครั้ง
      - 4.ดูแลทำความสะอากช่องปากของผู้ป่วยอยู่เสมอ หากมีเสมหะให้ทำการดูดเสมหะ เพื่อรักษาความสะอาดและป้องกันการติดเชื้อ
      - 7.ดูแลทำความสะอาด ET-Tube และเปลี่ยนสายผู้ก็ยึดET-Tube ทุกวัน เพื่อป้องกันการติดเชื้อจากการใส่ET-Tube
  - - - เพื่อลดการคั่งของของเสียในร่างกาย และไม่เกิดอันตรายจากของเสียคั่ง
    - - 1.ค่าBun อยู่ในช่วง8.9-20.6mg/dl
      - 2.ค่าCreatinine อยู่ในช่วง0.73-1.18mg/dl
      - 3.ค่าeGFR > 60 ml/min/1.73m^2
      - 4.ไม่มีมีอาการของของเสียคั่งในร่างกาย เช่นปัสสาวะออกน้อย เบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนเพลีย บวม คันตามตัว หอบเหนื่อย ความดันโลหิตสูง
    - - OD:ค่า Bun=48.5mg/dL
        ค่า Creatinine=2.3mg/dL
        ค่าeGFR 24.44mL/min/1.73m2
    - - 1.บันทึกปัสสาวะที่ออกเป็นซีซีต่อชั่วโมง และรายงานแพทย์เมื่อปัสสาวะออกน้อยกว่า0.5ml/kg/hr. ติดต่อกัน 2 ชั่วโมง
      - 2.สังเกตอาการของของเสียคั่งในร่างกาย เช่นปัสสาวะออกน้อย เบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียน อ่อนเพลีย บวม คันตามตัว หายใจหอบ ความดันโลหิตสูง เพื่อช่วยในการประเมินความรุนแรงของของเสียคั่งในร่างกายและรายงานแพทย์ให้การรักษาอย่างเหมาะสม
      - 3.ดูแลให้สารน้ำ 0.9% Nacl 1000ml IV 80ml/hr. ตามแผนการรักษา
      - 4.บันทึกปริมาณสารน้ำเข้า-ออก ทุก 8ชม. เพื่อเป็นการประเมินความสมดุลของน้ำเข้าและน้ำออก
      - 5.ติดตามผล lab Bun Cr GFR เพื่อประเมินการทำงานของไตในการกรองของเสีย
    - - 1.Intake =1220 ,Output=900
      - 3.ค่า Creatinine=2.3mg/dL
      - 4.ค่าeGFR 24.44mL/min/1.73m2
      - 2.ค่า Bun=48.5mg/dL
      - 5.ผู้ป่วยไม่มีอาการซึมลง หรือมีการบวมตามตัว
  - - - 1.ผู้ป่วยหายใจลำบาก มีหอบเหนื่อย มีการหายใจทางปาก และใช้หน้าอกในการหายใจ
      - 2.หากทำกิจกรรมจะมีอาการหอบเหนื่อย
      - 3.ฟังเสียงปอดได้ยินเสียง เสียงกรอบแกรบ ( Crepitation )
      - 4.Complete blood count
        Hb : 11.9 mg/dL
        Hct : 36.6 mg/dL
      - 5.On ventilatior
      - 6.O2 sat 79-80%
      - 7.มีประวัติสูบบุหรี่ 20ซองต่อปี
      - 8.มีเสมหะ
      - 9.อัตราการเต้นของหัวใจ
    - - ผู้ป่วยไม่มีภาวะพร่องออกซิเจน
    - - ลักษณะการหายใจปกติไม่ลำบาก หายใจหอบเหนื่อย หรือการใช้กล้ามเนื้อหน้าอกในการหายใจ
      - O2 sat 90-93%
      - อัตราการหายใจปกติ อยู่ที่ 16-20 ครั้ง/นาที
      - ไม่มีอาการเหนื่อยเมื่อทำกิจกรรม
      - มีความดันโลหิตปกติ อยู่ที่ 140/90 mmHg
      - ค่าผลแลปปกติ
        Hb : 12.8-16.1 mg/dL
        Hct : 38.2-48.3 mg/dL
    - - 1.ประเมินและบันทึกลักษณะการหายใจ O2sat อัตราการหายใจ ความดันโลหิต เสียงการหายใจ เพื่อสังเกตอาการผิดปกติ และประเมินภาวะพร่องออกซิเจน ได้แก่ การหายใจหอบเหนื่อย การใช้หน้าอกในการหายใจ การหายใจทางปาก เพื่อป้องกันภาวะพร่องออกซิเจน
      - 2.ดูแลเครื่องช่วยหายใจให้ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ เช่น ตรวจสอบดูการ setting การดูแลท่อเครื่องช่วยหายใจให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม ไม่ให้หัก พับ งอ ระวังไม่ให้สายดึงรั้ง ระวังไม่ให้มีการเลื่อนหลัดของข้อต่อ เฝ้าระวังเรื่องมีการคั่งค้างของน้ำในสายเครื่องช่วยหายใจ เพื่อให้เครื่องช่วยหายใจทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
      - 3.ตรวจสอบดูแล ET-Tube ให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับ O2 อย่างเต็มที่และป้องกันการเลื่อนหลุด
      - 5.จัดท่าให้ผู้ป่วยนอนศรีษะสูง 30-45 องศา เพื่อทำให้ปอดขยายเต็มที่
      - 6.Clear Airway โดยการดูดเสมหะทุก 2 ชม. เพื่อเปิดทางเดินหายใจให้โล่งสะดวก
      - 7.ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยา berodual ตามแผนการรักษา เพื่อเป็นการขยายหลอดลมและติดตามผลข้างเคียงของยา
      - 8.ดูแลให้ผู้ป่วยพักผ่อนให้เต็มที่เพื่อลดการใช้ออกซิเจน
      - 9.ติดตามสัญญาณชีพ O2sat อัตราการหายใจ ชีพจร ความดันโลหิต ตลอดเวลา
      - 4.ดูแลความสะอาดของ ET Tube ทุกวัน
    - - O2 sat90-92%
      - อัตราการหายใจ 20 ครั้ง/นาท่
      - ไม่มีอาการหายใจลำบาก
  - - - OD:1ผู้ป่วยมีสีหน้าวิตกกังวลและมีแววตาซึมเศร้า
      - SD:1.ผู้ป่วยถามก่อนจะใส่ท่อว่าผมจะรอดไหมครับ
      - 2.ญาติไม่สามารถมาเยี่ยมผู้ด้วยได้ด้วยสถานการณ์โควิด19
    - - เพื่อให้ญาติและผู้ป่วยคลายความวิตกกังวล
      - เพื่อให้ผู้ป่วยพักผ่อนได้อย่างเต็มที่
    - - ผู้ป่วยมีท่าทีผ่อนคลายและมีสีหน้าที่ดีขึ้น
      - ผู้ป่วยสามารถนอนหลับพักผ่อนได้เพียงพอ
    - - 1.ประเมินและวิเคราะห์การรับรู้ของผู้ป่วยต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
      - 2.สังเกตอาการแสดงทางด้านร่างกาย ที่บ่งบอกถึงความวิตกกังวลกลัว เช่นกระสับกระส่ายม่านตาขยาย สัญญาณชีพเปลี่ยนจากเดิม
      - 3.หาวิธีสื่อสารที่เข้าใจกันระหว่างพยาบาล และผู้ป่วยเพื่อให้ผู้ป่วยไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเนื่องจากผู้ป่วยไม่สามารถสื่อสารได้
      - 4.เปิดโอกาสให้ญาติสามารถติดตามสอบถามและติดตามอาการของผู้ป่วยได้เนื่องจากสถานการณ์โควิด19 ญาติไม่สามารถมาเยี่ยมผู้ป่วยด้วยตนเองได้
      - 5.อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจถึงความจำเป็นที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ ระยะเวลาที่ต้องใช้เพื่อสร้างความมั่นใจทางการพยาบาลให้ผู้ป่วยรู้สึกไว้วางใจและรู้สึกปลอดภัย
      - 6.ใช้ภาษากายเช่นการมองตาแสดงท่าทียอมรับความวิตกกังวลและความกลัวนั้นด้วยความเข้าใจ
      - 7.แนะนำเทคนิคในการผ่อนคลายความเครียด เช่น เปิดธรรมมะหรือดนตรีที่ผ่อนคลายให้ผู้ฟังเพื่อให้ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลาย
      - 8.จัดกิจกรรมการพยาบาลให้รบกวนผู้ป่วยน้อยที่สุด
      - 9.พูดให้กำลังใจเมื่อออาการป่วยก้าวหน้าขึ้น
    - - 1ผู้ป่วยคลายความวิตกกังวลมีการแสดงสีหน้าท่าทางที่ดีขึ้น
      - 2.ญาติคลายความวิตกกังวลเนื่องจากสามารถ สอบถามและติดตามอาการของผู้ป่วยได้
  - - - ไม่เกิดแผลทับ
      - ไม่เกิดข้อติดแข็ง
    - - ผู้ป่วยrestrainทั้งแขนและขาเนื่องจากมีอาการสับสน
      - braden Score = 12 คะแนน
      - ผิวหนังบริเวณก้นกบผู้ป่วยมีลักษณะเป็นรอยแดง
      - ผิวหนังผู้ป่วยแห้งแตก
    - - ผิวหนังไม่มีรอยแดงไม่เกิดการฉีกขาดของผิวหนังหรือแผลถลอก
      - ผิวหนังชุ่มชื้นมีความยืดหยุ่นดี
      - ข้อต่อต่างๆไม่เกิดการยึดติดเคลื่อนไหวได้ตามขอบเขตการเคลื่อนไหวของแขนขา(ROM)
    - - 1.ประเมินสภาพผิวหนังว่ามีรอยแดงหรือรอยกดทับหรือไม่ โดยเฉพาะผิวหนังบริเวณปุ่มกระดูกต่างๆ
      - 2.ช่วยเหลือผู้ป่วยในการพลิกตะแคงตัวอย่างน้อยทุก2ชั่วโมง การเลื่อนตัวผู้ป่วยขึ้นหัวเตียง การพลิกตะแคงตัวควรทำด้วยความนุ่มนวล ไม่ควรให้ผิวหนังเสียดสีกับที่นอนเพราะอาจเกิดแผลถลอกได้ง่าย
      - 3.นวดหลังและผิวหนังบริเวณที่มีปุ่มกระดูก เพื่อกระตุ้นการไหลเวียนโลหิต ถ้าผิวหนังแห้งให้ทาน้ำมันหรือโลชั่นช่วยให้ผิวมีความชุ่มชื้น
      - 4.ดูแลผ้าปูที่นอนให้สะอาด เเห้งเรียบตึงเสมอ อาจเสริมที่นอนฟองน้ำหรือที่นอนลม เพื่อกระจายแรงกดทับไม่ให้กดผิวหนังบริเวณใดบริเวณหนึ่งมากเกินไป
      - 5.ดูแลการขับถ่ายไม่ให้ผู้ป่วยนอนแช่ปัสสาวะ อุจจาระเพื่อป้องกันไม่ให้ผิวหนังอับชื้นจนเกิดแผล
    - - 1.ผิวหนังผู้ป่วยชุ่มชื้น ไม่แตกแห้งไม่เกิดรอยแดง รอยแดงบริเวณก้นกบหายไปและไม่เกิดรอยแดงบริเวณอื่นๆ
      - 2.ช่วยออกกำลังขยับข้อต่อต่างๆวันละ2-3ครั้ง ข้อต่อต่างๆยังไม่มีการยึดติด
  - - - ผู้ป่วยไม่เกิดอุบัติเหตุจากการพลัดตกหกล้ม
    - - ผู้ป่วยมีอาการสับสนและโวยวายอยากลงจากเตียงตลอด
      - Fall score : 5
      - ผู้ป่วยช่วยเหลือตัวเองได้น้อย
      - อายุ88ปี
      - มีประวัติลงจากเตียง
    - - ผู้ป่วยไม่ตกเตียง
      - ไม่มีการบาดเจ็บจากการพลัดตกหกล้ม
      - ผู้ป่วยไม่มีรอยช้ำจากการพลัดตกหกล้ม
    - - 1.ประเมินความเสี่ยงต่อการพลัดตกหกล้มเพื่อประเมินว่าผู้ป่วยมีความเสี่ยงมากน้อยเพียงใด
      - 2.นำไม้กั้นเตียงขึ้นตลอดเวลาหรือทุกครั้งหลังจากทำหัตถการเสร็จ
      - 3.กรณีมีการ restrain ให้แจ้งผู้ป่วยให้ทราบถึงวัตถุประสงค์ของการ restrain และประเมินบริเวณรอบๆที่ restrain เพื่อป้องกันการเกิดบาดแผล
      - 4.ปลดหรือคาย restrain เพื่อคายความเครียด ทำให้ผู้ป่วยสงบและไม่มีอาการสับสน หรือโวยวาย แต่ขณะที่ลดหรือคายrestrain ควรอยู่ใกล้ๆผู้ป่วย เพื่อป้องกันอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้น
      - 5.ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาFentanyl ตามแผนการรักษา และติดตามผลข้างเคียงของยา
    - - 1.ผู้ป่วยไม่ตกเตียง ไม่มีร่องรอยการบาดเจ็บจากการพลัดตกหกล้ม
      - 2.ไม่มีรอยถลอกจากการผูดยึด
  - - - OD:1.ผู้ป่วยคาสายสวนปัสสาวะเป็นเวลานานและไม่สามารถดูแลความสะอาดของสายสวนปัสสาวะได้เอง
      - 2.มีท่อเปิดสู่กระเพาะปัสสาวะทำให้มีโอกาสที่เชื้อโรคจะเข้าสู่กระเพาะปัสสาวะได้ง่าย
    - - ป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ
    - - 2.บริเวณ Perineum ผู้ป่วยสะอาด และไม่อับชื้น
      - 3.น้ำปัสสาวะใส ไม่เป็นตะกอนขุ่น
      - 1.อุณหภูมิร่างกายของผู้ป่วยอยู่ระหว่าง36.5-37.5
    - - 3.ดูแลความสะอาดบริเวณ perineumของผู้ป่วยอยู่เสมอโดยเฉพาะบริเวณรอบๆสายสวนปัสสาวะ (Foley catheter) เพื่อป้องกันแบคทีเรีย
      - 4.สังเกตลักษณะปริมาณและสีของน้ำปัสสาวะ เพื่อปสังเกตลักษณะของปัสสาวะว่ามีความผิดปกติไหม
      - 5.ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับน้ำอย่างเพียงพอต่อความต้องการอย่างน้อยวันละ2000 CC
      - 6.บันทึกปริมาณน้ำที่ผู้ป่วยได้รับและปริมาณปัสสาวะที่ผู้ป่วยขับออกทุก8ชั่วโมง
      - 1.ประเมินอุณหภูมิร่างกายของผู้ป่วยทุก 4 ชั่วโมง อุณหภูมิควรอยู่ระหว่าง36.0 -37.4 องศา
      - 7.ดูแล Foley catheter ให้อยู่ในระบบปิด (Closed System) โดยไม่ปลดข้อต่อระหว่างสายสวนปัสสาวะกับถุงรองรับน้ำปัสสาวะ
      - 8.ดูแลถุงรองรับน้ำปัสสสาวะ (Urine Bag) ให้อยู่ระดับที่ต่ำกว่ากระเพาะปัสสาวะและจัดให้ Urine bag อยู่สูงกว่าระดับพื้นห้องเสมอ เพื่อป้องกันการติดเชื้อเนื่องจากน้ำปัสสาวะจาก Urine bag ไหลย้อนเข้าไปในสายสวนปัสสาวะ (Ascending injaction)
      - 9.ดูแลให้น้ำปัสสาวะไหลลง urine bag ได้สะดวก ไม่คั่งค้างอยู่ตามสายสวนปัสสาวะ โดยหมั่นรูดสายยางบ่อยๆ และดูแลไม่ให้สายสวนปัสสาวะบิดงอหรือถูกกดทับ
      - 10.เปลี่ยน Foley cathter และ urine bag ทุก 2-4สัปดาห์ หากประเมินว่าผู้ป่วยเริ่มมีอาการของการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะควรเปลี่ยนสายสวนและถุงรองรับปัสสาวะใหม่ทันทีและอาจต้องส่งปัสสาวะตรวจเป็นระยะๆ
      - 11.ใช้หลัก Aseptic technique ในการเทน้ำปัสสาวะออกทุกครั้ง และปิดท่อที่เทน้ำปัสสาวะออกตลอดเวลา
      - 2.ล้างมืออย่างถูกต้องตามหลัก 7R ใหสะอาดทั้งก่อนและหลังให้การพยาบาล เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อโรคและลดการสะสมเชื้อโรค
    - - 1.อุณหภูมิร่างกายของผู้ป่วย=36.5
      - 2.ปัสสาวะสีเหลือง ไม่มีตะกอนขาวขุ่นไม่ส่งกลิ่นเหม็น
- - - - pO2 284.3 mmHg (74.0-108)
        HCO3 std 23.3 mmol/L(1-1.3)