Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

หลักการพื้นฐานของ การพยาบาลจิตเวช, อ้างอิง, รายชื่อสมาชิกกลุ่มที่ 14 น.ส…

- - - - การรับรู้และยอมรับในพฤติกรรมที่ผู้ป่วยแสดงออกไม่ว่าจะเป็นด้านการกระทำ คำพูด และความคิด
      - กระตุ้นให้ผู้ป่วยได้พูด ระบายความรู้สึกไม่สบาย ความคับข้องใจต่างๆ และการใช้พฤติกรรมแสดงการยอมรับ (Non-verbal)
    - - การเข้าใจ และรับรู้ในการกระทำ ความคิด และอารมณ์ของ ตนเอง
      - พยาบาลต้องใช้ความเข้าใจตนเองเป็นเครื่องมือในการรักษาผู้ป่วย
    - - ความสม่ำเสมอจะช่วยให้เกิดความมั่นคงทางจิตใจ
      - การปฏิบัติตนอย่างเสมอต้นเสมอปลายใน สถานการณ์ต่างๆ
      - ช่วยให้ผู้ป่วยเกิดความรู้สึกอบอุ่น มั่นคง เกิดความรู้สึกไว้วางใจ และความเชื่อถือในตัวพยาบาล
    - - การให้กำลังใจควรทำอย่างเหมาะสม
      - การให้กำลังใจผู้ป่วยเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
      - พยาบาลต้องเข้าใจความรู้สึกของผู้ป่วย มีไหวพริบที่จะให้กำลังใจในเวลาที่เหมาะสมถูกจังหวะความต้องการของผู้ป่วย ต้องเป็นความจริง และไม่ให้กำลังใจมากไปเพราะจะทำให้หมดคุณค่า
    - - พฤติกรรมของผู้ป่วยจะเปลี่ยนได้เมื่อผู้ป่วยมีประสบการณ์ทางอารมณ์แต่จะไม่เปลี่ยนด้วยการให้เหตุผล
      - ประสบการณ์ทางอารมณ์ (Emotional experience) หมายถึง ความรู้สึกนึกคิดที่เกิดจากการได้พบเห็นสิ่งต่างๆ ด้วยตนเองมาก่อน
      - การให้เหตุผล (Rational interpretation) หมายถึง การอธิบายโดยใช้เหตุผลเพื่อให้บุคคลเปลี่ยนความคิด ท่าที และพฤติกรรม ต่างๆ
    - - หลีกเลี่ยงการเพิ่มความวิตกกังวลให้กับผู้ป่วย
      - มีความระมัดระวังในการกระทำที่จะไม่ไปสร้างความกระทบกระเทือนใจผู้ป่วย
    - - การสังเกตผู้ป่วยด้วยการใช้คำถามกับตนเองว่า “ทำไม” ผู้ป่วยจึงมีพฤติกรรมเช่นนั้น
      - การใช้คำถามว่า “ทำไม” จะช่วยให้ พยาบาลทราบและเข้าใจพฤติกรรมและความต้องการของผู้ป่วย ซึ่งจะเป็นผลให้สามารถปฏิบัติการพยาบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพ พยาบาลจึงควรมีลักษณะ 3 ประการ คือ
        
        มีการตระหนักรู้ในตนเอง (Awareness)
        
        มีการตื่นตัวและไว (Alertness)
        
        สังเกตอย่างตรงไปตรงมา (Objectivity)
    - - สัมพันธภาพระหว่างพยาบาลและ ผู้ป่วยต้องเป็นไปด้วยความจริงใจและถูกต้องตามแบบของวิชาชีพ (Professional relationship)
      - ตามแบบของวิชาชีพ (Professional relationship) คือ จะต้องมีระยะเวลาเริ่มต้น ระยะของการสร้างสัมพันธภาพ และระยะสิ้นสุดสัมพันธภาพ
    - - การพยาบาลต้องคำนึงถึงความเป็นบุคคลและปัญหาของผู้ป่วย
      - ควรพิจารณาตอบสนองความต้องการของผู้ป่วยเป็นเฉพาะรายไป และปฏิบัติด้วย ความเหมาะสม
    - - กิจวัตรประจำวันหรือกิจกรรมต่างๆควรอธิบายตามระดับความเข้าใจของผู้ป่วย
      - โดยคำนึงถึงสภาพความพร้อมของผู้ป่วย ใช้ภาษาที่ง่ายๆ ได้ใจความ ต้องอธิบายบ่อยๆ
    - - หลีกเลี่ยงการใช้ คำพูดหรือกำลังบังคับผู้ป่วยโดยไม่จำเป็น
    - - วิธีการต่างๆ ในการให้การพยาบาลเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสมแต่หลักการต้องคงเดิม
  - - - พยาบาลต้องเข้าใจและยอมรับ ความมีคุณค่าของมนุษย์ทุกคน ช่วยเหลือ และให้ความสนใจอย่างเท่าเทียม (หลีกเลี่ยงการทำให้ผู้ป่วยอับอาย)
    - - พยาบาลควรมีเจตคติที่ยอมรับ เข้าใจ ประคับประคอง มีท่าที นุ่มนวล รับฟังความคิดเห็น ให้กำลังใจ จะทำให้ผู้ป่วยมีกำลังใจและร่วมมือในการรักษา
    - - พยาบาลต้องค้นหาและ ตอบสนองความต้องการของผู้ป่วย ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ
    - - พยาบาลควรระมัดระวังในคำพูดและท่าทีที่มีต่อผู้ป่วย
    - - พยาบาลจะต้องระมัดระวังความรู้สึก ของตนเองที่จะมีต่อการสร้างสัมพันธภาพกับผู้ป่วย
    - - พยาบาลต้องทราบว่าบุคคลมีความรู้สึกอย่างไรต่อตนเอง ต่อบุคคลอื่น และสถานการณ์ต่างๆ ในชีวิต
    - - พยาบาลได้ช่วยให้ผู้ป่วย ได้รับความช่วยเหลือ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความสามารถของพยาบาลในการแปลพฤติกรรมของผู้ป่วย
    - - พยาบาลต้องคาดการณ์ให้ได้ว่าเกิดจากสาเหตุอะไร ต้องให้การช่วยเหลือ รับฟัง อธิบายให้ความเชื่อมั่น เพื่อให้ผู้ป่วยไว้วางใจ
    - - พยาบาลต้องค้นหาสาเหตุ อาการ และช่วยผู้ป่วยในการปรับตัวต่อความเครียดนั้น
    - - พยาบาลควรให้ความรู้ผู้ป่วยในเรื่อง เจตคติ พฤติกรรมที่ช่วยลดความวิตกกังวล ท่าทีของ
      - พยาบาลควรเป็นสิ่งที่เสริมสร้างความไว้วางใจให้ ผู้ป่วย และให้ผู้ป่วยฝึกไว้วางใจผู้อื่น
- - - - ให้ความรู้ประชาชนเรื่องสุขภาพจิต
      - ให้คำแนะนำก่อนการเลือกคู่สมรถ โรคทางพันธุกรรม การมีบุตร
  - - - รักษาสุขภาพจิตให้ดูอยู่เสมอ
      - ให้ความรู้ ช่วยเหลือ แนะนำ
      - การเผชิญปัญหา
      - ลดความวิตกกังวล
  - - - ต้องให้คำแนะนำช่วยเหลือผู้ที่มีปัญหาสุขภาพจิตหรือผู้ที่เจ็บป่วยทางจิตให้ได้รับการ รักษาทันท่วงที เพื่อไม่ให้สุขภาพจิตเสื่อม
      - กิจกรรมทางการพยาบาล
        
        การสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัด การให้ยา การดูแล ทางด้านร่างกาย
  - - - ฟื้นฟู สมรรถภาพของผู้ป่วยทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจ
      - จัดสิ่งแวดล้อมเพื่อการรักษา การบำบัดทางความคิด
- - - - รับผิดชอบนโยบายและยุทธศาสตร์สุขภาพจิตของประเทศไทย
      - สนับสนุนทางวิชาการและเทคโนโลยีแก่หน่วยบริการสุขภาพใน
        
        ระบบสาธารณสุข
        
        บริการจิตเวชเฉพาะทางในโรงพยาบาลหรือสถาบันจิตเวชศาสตร์งาน
        
        บริการสุขภาพจิตไม่เพียงครอบคลุมบริการบำบัดรักษาฟื้นฟูเท่านั้น
        
        การส่งเสริมป้องกัน ปัญหาสุขภาพจิต
      - ปัจจุบันกรมสุขภาพจิตมีโรงพยาบาลจิตเวชและสถาบันจิตเวชศาสตร์ทั้งสิ้น 17 แห่ง
      - โรงพยาบาลและสถาบันจิตเวชที่ให้บริการเฉพาะเด็กและวัยรุ่น 4 แห่ง
      - สถาบันที่มีความเชี่ยวชาญด้านนิติจิตเวช 1 แห่ง
    - - เข้าสู่ระบบบริการสาธารณสุขแต่ละระดับ (กรมสุขภาพจิต, 2552)
        
        1) การดูแลสุขภาพด้วยตนเองในระดับครอบครัว
  - - - ได้รับการคัดเลือก จากชุมชน
        
        สุขภาพจิตศึกษา
        
        คัดกรองปัญหา สุขภาพจิต
        
        โรคจิต
        
        โรคซึมเศร้า
        
        ออทิสติก
  - - - ระบบตำบล
        
        อนามัย
        
        พยาบาล
        
        นักวิชาการสาธารณสุข หรือมีแพทย์เวชปฏิบัติออกตรวจรักษาเป็นระยะ
        
        พนักงาน
        
        โดยบริการ สุขภาพจิตในระดับปฐมภูมิได้แก่การคัดกรองปัญหาสุขภาพจิต
        
        การให้การปรึกษา
        
        การผสมผสาน
        
        การดูแลสุขภาพจิตในงานอื่น
        
        การฝากครรภ์
        
        คลินิกเด็กดี/พัฒนาการเด็ก
  - - - วินิจฉัยทางการพยาบาล
      - ติดตามดูแลรักษาผู้ป่วยจิตเวชเรื้อรังอย่างต่อเนื่อง
      - ช่วยเหลือฟื้นฟูจิตใจในภาวะ วิกฤต
      - ให้การปรึกษาแนะนำและช่วยเหลือหน่ว
  - - - เป็นการให้บริการแก่ผู้ที่มี ปัญหาทางจิตที่เกิดขึ้นรุนแรงและจำเป็นต้องรับไว้รักษาในโรงพยาบาล
    - - เป็นการให้บริการแก่
        
        ผู้ป่วยจิตเวชห้การรักษาในระยะสั้น
        
        อาจเป็นผู้ป่วยเก่าที่นัด มารับยาหรือมีปัญหาที่ต้องการคำแนะนำ
    - - เป็นบริการตรวจรักษา ตลอด 24 ชั่วโมง
      - แก่ผู้ที่มีปัญหาทางจิตที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน
        
        ผู้ป่วยในภาวะฉุกเฉินผู้ป่วยเอะอะ อาละวาด
        
        ผู้ป่วยพยายามฆ่าตัวตาย
        
        ผู้ติดสารเสพติด
        
        ผู้มีปัญหาทางจิตเรื้อรัง
    - - เป็นการให้บริการแก่ผู้ป่วยที่มีอาการดีขึ้นแล้ว แต่ยังไม่สามารถกลับคืนสู่ครอบครัวหรือสังคมได้
      - 4.1) บริการโรงพยาบาลกลางวัน (Day hospital)
        
        ผู้ป่วยจะมา โรงพยาบาลในเวลากลางวันและกลับไปอยู่บ้านในช่วงกลางคืน
      - 4.2) บริการโรงพยาบาลกลางคืน (Night hospital)
        
        เป็นการ จัดบริการให้ผู้ป่วยอยู่โรงพยาบาลเฉพาะในเวลากลางคืน ส่วนกลางวันสามารถไปปฏิบัติงานหรือท า กิจกรรมได้ตามปกติ
    - - บริการให้การปรึกษา แนะแนว จัดฝึกอบรม เผยแพร่ความรู้แก่บุคลากรในหน่วยงาน ต่างๆ ในชุมชน
        
        ไปประยุกต์ใช้ในการดูแล สุขภาพจิตส่วนบุคคล ครอบครัว และชุมชน
    - - 1) บริการสุขภาพจิตเด็ก (Service of children)
      - 2) บริการสุขภาพจิตในผู้สูงอายุ (Service of elderly)
      - 3) การตรวจคัดกรอง (Screening)
      - 4) บริการติดตามผู้ป่วยที่เพิ่งได้รับการจ าหน่าย (Follow up care for discharge client)
      - 5) บริการบ าบัดรักษาโรคพิษสุราเรื้อรัง ผู้ป่วยที่ได้รับยาและสารเสพติด (Alcohol and drug abuse and dependence service)
      - 6) บริการฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ (Training program for health profession)
      - 7) บริการศึกษาค้นคว้าวิจัยและการประเมินผล (Research and evaluation)
      - การดูแลผู้ป่วยจิตเวชที่บ้าน (Psychiatric home care)
- - - - สิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวกับบุคคล
        
        เช่นบุคลากรในทีม พยาบาลทุกคนต้องมีเจคติที่ดีต่อผู้รับบริการ ยอมรับพฤติกรรม ผู้รับบริการ
      - สิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวกับวัตถุและสภาพความเป็นอยู่
        
        พยาบาลมีหน้าที่จัด สภาพหอ ผู้รับบริการให้คล้ายกับบ้าน โดยคำนึงถึงความสะดวก สบาย ความเป็นสัดส่วน ความสวยงาม สุขอนามัย
    - - เช่นหน้าที่ในการเลี้ยงดูหรือบำรุงเลี้ยงให้ผู้บริการมีความสุขสบายได้รับอาหารเพียงพอ
      - คอยดูแลช่วยเหลือผู้รับบริการช่วยตัวเองจนสามารถเป็นตัวของตัวเองได้
      - คอยดูแลห้ามปรามไม่ให้ผู้รับบริการทะเลาะวิวาทกัน
      - จำกัดพฤติกรรมผู้รับบริการที่อาจเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น
      - คอยประคับประคองจิตใจในระยะต้น ๆ ให้เรียนรู้ประสบการณ์ที่ดีต่าง ๆ ให้แสดงออกทางอารมณ์
    - - มีหน้าที่ช่วยให้ผู้รับบริการอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ จัดกิจกรรม ต่าง ๆที่กระตุ้นให้ผู้รับบริการได้แสดงออกซึ่งความสามารถกล้าแสดงตัวอย่างเหมาะสมในสังคม ได้เคลื่อนไหวออกกำลังกายและเกิดความสนุกสนานเพลิดเพลิน
    - - มีหน้าที่รับฟังผู้รับบริการ ให้คำแนะนำช่วยเหลือตามความเหมาะสม
        
        การรับฟังอาจไม่ต้องให้คำแนะนำก็ได้
    - - มีหน้าที่สอนกิจกรรมต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน แก่ผู้รับบริการที่ขาดความสนใจตัวเอง
        
        เช่น แนะนำการอยู่ร่วมกันในหอผู้รับบริการ สอนการเล่นเกมส์ต่าง ๆ ตลอดจนกิจกรรมต่าง ๆ
    - - มีหน้าที่ในการพยาบาลพื้นฐานทุกประเภท ช่วยแพทย์ทำการรักษาทางร่างกาย รวมทั้งการสังเกตพฤติกรรมและบันทึกเพื่อให้ข้อมูลข่าวสารแก่ทีมการรักษาพยาบาล
  - - - มีความรู้ความสามารถเฉพาะทางมีหน้าที่ให้คำปรึกษาและแนะแนวแก่บุคคลที่มีปัญหาหรือตกอยู่ในภาวะวิกฤต เพื่อลดความเครียด
    - - การให้การพยาบาลทั่วไป การให้การช่วยเหลือผู้ที่มีปัญหาสุขภาพจิตในแผนกต่าง ๆ ของโรงพยาบาลโดยประเมินพฤติกรรมให้การวินิจฉัยและวางแผนการพยาบาลแก่ผู้รับบริการ
    - - พยาบาลจิตเวชเป็นผู้ชำนาญการเฉพาะทาง มีหน้าที่คัดกรองผู้รับบริการและให้การบำบัดรักษาเบื้องต้นในชุมชน
    - - มีหน้าที่สร้างสัมพันธภาพกับผู้รับบริการเชิงการรักษา
      - มีหน้าที่การทำจิตบำบัดประคับประคอง
      - มีหน้าที่เป็นผู้ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้รับบริการ
      - มีหน้าที่เป็นผู้ให้ความรู้
      - มีหน้าที่เป็นผู้นิเทศงานหรือประสานงาน
      - นอกจากนี้พยาบาลจิตเวชยังต้องดำรงไว้ซึ่งสิทธิของผู้ป่วยและคุณภาพของงานบริการจำเป็นต้องสวมหน้าที่หลายบทบาทในเวลาเดียวกัน
        
        บทบาทของพยาบาล
        
        บทบาทของผู้ร่วมทีมสุขภาพจิต
        
        บทบาทของพลเมืองในสังคม
    - - เป็นผู้วางแผนการบำบัดเพื่อฟื้นฟูสภาพผู้ป่วยร่วมกับสหวิชาชีพ เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถกลับไปใช้ชีวิตในสังคมได้
  - - - คืองานที่พยาบาลทำได้โดยตัดสินใจเอง
    - - คืองานที่พยาบาลตัดสินใจ ภายใต้กรอบของสหวิชาชีพ
        
        เช่น การตัดสินใจให้ยาเมื่อจำเป็น
    - - คืองานที่พยาบาลทำโดยรับคำสั่งจากวิชาชีพอื่น
        
        เช่น ให้ยา เจาะเลือด