Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Focus group removable, Characteristics of removable prosthodontics,…

- - - - Inert knowledge (cant apply)
        
        ปี 4 เตย รู้สึกตัวเองยังไม่เข้าใจการออกแบบ โดยรวมยังไม่ค่อยได้ แบบตรงนี้ต้องใช้แบบไหน ตอนปี 3 ที่เรียนรู้สึกเข้าใจ รู้ว่าตะขอนี้ใช้กับแบบนี้นะ แต่พอมาให้ออกแบบรวมๆแล้ว รู้สึกไม่เข้าใจว่าแบบ ปากคนไข้เป็นแบบนี้ต้องออกแบบแบบไหน
        
        (ปี 6 ภัทร) "ตอนเรียนไม่ค่อยเข้าใจ มันอยู่ในกระดาษ ไม่เห็นเหตุการณ์จริง"
        
        ปี 5 เป็ด ตั้งแต่ชาร์ทติ้ง เราเห็นปาก เราก็จะนึกไม่ออก เราก็คิดแค่ว่าเดี๋ยวพิมพ์แคสมาแล้วค่อยไปดูอีกที แต่จริงๆแล้วมันควรจะคิดตั้งแต่ตอนนั้นเลยที่อยู่ในปาก ก็ควรจะคิดเลยว่าตรงนี้ควรจะเป็นอะไร อย่างเช่นจะวาง i bar ก็ต้องดู frenum ตรงนั้นเลย แต่ตอนนั้นมันนึกไม่ออกอะ
      - Conceptual difficulty
        
        ปี 4 ศรันย์ เข้าใจว่าต้องวางแบบนี้แต่มันจะมีรายละเอียดบางจุดที่ไม่ค่อยเก็ท ไม่รู้จะเชื่อมกันตรงไหนดี
        
        ปี 5 ข้าวสาร มันไม่ได้มีสิ่งที่ถูกที่สุด มันจะมีคำตอบที่ถูกเต็มไปหมด ไม่รู้อันไหนถูกกว่ากัน lecture มันเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้ แต่มีสิ่งที่เราไม่รู้เหมือนกันเพราะว่ายังไงเลคก็สอนเราได้ไม่หมด ไม่สามารถตัดสินใจได้ด้วยตัวเองว่าอันไหนมันดีกว่า
        
        จบใหม่ ไกด์ คิดว่า rpd design ยาก เพราะ แต่ละ component ก็มีหน้าที่ของมันแล้วก็ indication ข้อจำกัดของแต่ละตัวที่เราต้องเลือกให้เหมาะกับเคสของเรา แต่ทีนี้พอเราเลือกไปแล้ว อจเค้ามีมุมมองที่มันต่างกัน บางทีมันไม่ใช่ contraindication ที่แบบห้ามเลย แต่ถ้าเป็นอย่างงี้จะดีกว่า อย่างเช่นทำเป็น i bar แต่อจชอบ modified t bar มันก็มาจากปสกของอจด้วยอะไรด้วยที่มาทำให้เค้าบอกว่าอันนี้ดีกว่า (RPD design is threshold, ประสบการณ์ของอาจารย์มีผลต่อการตัดสินใจออกแบบ)
      - Counterintuitive
        
        ปี 5 ภาค เคสฟันน้อยๆเป็นกระจุก มันยากตรงที่มันขัดกับสิ่งที่เราเรียนมาไงว่า rest direct/indirect retainer ควรจะวาง 4 ตัว หรือ 3 ตัว แล้วมันทำไม่ได้ มันจะขัดในใจแล้วกลัวว่าทำออกมาแล้วมันใช้ได้ไม่ดี
        
        (ปี 6 หนูดี) theory ที่เรียนมาก design อย่างงี้ แต่พอ discuss จากปสก อจ.ไม่เห็นด้วยก็ต้องทำตามนั้นอยู่ดี
    - - Internal
        
        Revision
        
        ปี 4 เตย ถ้าอ่านเลคเชอร์เพิ่มก็อาจจะเข้าใจมากขึ้น
        
        (ปี 6 ภัทร) "ขึ้นคลินิกต้องอ่านทั้งหมดใหม่เพื่อ design"
        
        ปี 5 ปาย เวลาแพลนก็แพลนตามเลคเชอร์ที่อ่านมาว่าอันนี้มันน่าจะเข้ากับอันไหนมากที่สุด อย่าง ตะขอ rpd เราก็ไปอ่านเลคเชอร์
        
        เปิดเลคเชอร์แล้วดูตามว่าเคสไหนที่มี condition ที่เข้าข่าย หรือดูรูปว่าเคสไหนที่คล้ายๆ กับของเรา
        
        (ปี 6 หมาก) ได้ลองสอบ ได้ออกแบบจริง
        
        มิติสัมพันธ์
        
        (ปี 6 หมาก) คนมองภาพในหัวเก่ง มองได้ว่ากระดกแนวไหน และอื่นๆ
        
        Practicing
        
        (ปี 6 แพตตี้) ส่วนตัวเป็นคนมองภาพไม่ค่อยออก สุดท้ายจะเข้าใจเพราะว่าใช้เวลากับตัวเอง คิดตามมากหน่อย อันไหนไม่เข้าใจสุดท้ายจะจบด้วยความจำ
      - External
        
        Discuss with others
        
        (ปี 6 แพตตี้) พอมีเคสใหม่มาที่ไม่เหมือนเดิม ก็จะไปถามเพื่อนใหม่
        
        ปี 5 แทน ถ้าผิดอจก็จะบอกว่าเพราะอะไร แล้วก็เสนอทางแก้ มีอะไรก็ถามอาจารย์ได้
        
        บางเคสที่มีปัญหา ที่มันพิศดารกว่าที่เคยเรียน แต่อจก็จะช่วยแนะนำ ถ้าแบบความรู้มันไม่พอ อจก็จะช่วยเสริมอีกที เลยไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปัญหา
        
        ปี 5 จี้พลอย ปรึกษาอาจารย์อย่างเดียวเลย เพราะเราไม่ชัวร์ และอาจารย์ดูมีประสบการณ์มากกว่า พอที่จะดูได้ว่าถ้าเจอแบบนี้มาถอนเถอะ หรือเจอแบบนี้มาพอเก็บได้ ส่งต่อได้
        
        ปี 5 เป็ด เราก้จะเชื่อคนที่ปสกเยอะกว่าเราถึงแม้เราไปหาเปเปอร์มาเอง แต่ถ้าเราไปถามคนที่มี
        ปสกมากกว่า ก็มีแนวโน้มที่จะฟังคำแนะนำของเค้าแล้วล้มล้างสิ่งที่เราคิดมาตั้งแต่แรก
        
        (ปี 6 ไททัน) เคสฟันหาย 1 ซี่ทางเลือกรักษามันเยอะ การ active learning ทำให้เราได้ความรู้จากการคุยกัน
        
        Learning better with clinical correlation
        
        ปี 4 กีวี่ พอได้เรียน rpd 1 รู้สึกว่าเค้าสอนมามันแยกๆ แต่พอได้เรียน rpd 2 รู้สึกเค้าอธิบายมากขึ้น เช่นแบบการออกแบบแบบนี้เพื่ออะไร เลยเข้าใจมากขึ้น
        
        ศรันย์ ปี4อจอธิบายไทมไลน์แล็บกับคลินิก
    - - (ปี 6 หมาก) "เรียนไปปุ๊บมันก็เข้าใจ ไม่ต้องกลับไปอ่านก็ออกแบบได้"
        "การดีไซน์หลักๆมันไม่ต้องอ่าน มันเข้าใจเลย"
      - (ปี 6 แพตตี้) พอมันจับทางได้แล้ว มันก็เริ่มไม่ต้องไปอ่านขนาดนั้น
    - - (ปี 6) "ความรู้ที่ใช้มันบูรณาการกัน วิชา design เป็นเหมือนปลายทางของวิชาที่ผ่านๆมา"
      - ปี 5 แทน เหมือนมันรวม RPD 1-2 มาประมวลผลแล้วออกมาเป็นดีไซน์
      - ปี 5 จี้พลอย rpd 2 จะเป็นเนื้อหาละเอียดๆแล้วก็เอามารวมกันใน rpd 3 ที่เป็นดีไซน์
    - - (ปี 6 ภัทร) "อจ.แต่ละท่านสอบถามเกี่ยวกับเรื่องที่วางแผนออกมาไม่เหมือนกัน ก็เลยทำให้ได้ความรู้ในการพูดคุยไม่เท่ากัน"
      - (ปี 6 เกียร์) แต่ละคนก็ออกแบบไม่เหมือนกัน ทั้งอาจารย์ทั้ง text มันแล้วแต่คน
    - - ปี 6 หมาก
        "มันเหมือนคณิตศาสตร์ มีหลักการหมด ถ้าเข้าใจ จำแค่ pattern"
      - ปี 5 เป็ด กว่ามันจะเป็นดีไซน์หนึ่งอันมันต้องเริ่มจากตัว rest แล้วก็ตะขอก่อน ก็เลยรู้สึกว่าอันนี้อ่ะสำคัญ
        พอคลินิกได้มาเห็นฟันคนไข้ว่ามันต่างกัน มันก็มีล้มมีเอียงต่างๆ มันก็เลยทำให้มันมีดไซน์มากขนาดนี้อ่ะ มันก็เลยใช้เยอะ
      - ปี 5 ภาคย์ ทำไมถึงเลือกแบบนี้ ทำไมถึงวาดถึงตรงนี้ มันก็สำคัญอยู่ อย่างที่แต้มพูดมาเรื่อง cd คอนดิชั่นในปากคนไข้มันก็ไม่ได้ ideal ดีเทลต่างๆมันปรับได้ ซึ่งเลคเชอร์มันจะทำให้เราเข้าใจหลักการให้ปรับไปใช้ได้
  - - - External
        
        Learning better with clinical correlation
        
        (ปี 6) "อจ.กฤช พูดเกี่ยวกับขั้นตอนในคลินิก เลยรู้สึกว่าเกี่ยวข้องมากกว่า)"
        
        ปี 4 ศรันย์ ชอบที่อจอธิบายไทมไลน์แล็บกับคลินิก ว่าต้องทำขั้นตอนไหน step เรียงกันเลย ทำให้เข้าใจมากขึ้นว่าทำอะไร เพื่ออะไร แยกแล็บกับคลินิกชัดเจนดี
        
        (ปี 6) "ความรู้เชิงปฏิบัติจะเห็นภาพมากกว่า"
        
        ปี 5 แพรว เลคเชอร์มันไล่ขั้นตอนมาเหมือนกับสเต็ปในคลินิกเลย มันก็เลยได้เอามาใช้ มันรีเลทกับคลินิก
        
        ปี 5 จี้พลอย แล็บที่ทำให้เราเห็นภาพมากขึ้น มันเป็นขั้นตอนในแล็บอ่ะ เลคเชอร์มันก็คือวิธีการแพลน แต่ละอันข้อดีข้อเสีย แต่แล็บมันจะบอกให้เรารู้ว่าแต่ละขั้นตอนเป็นไง ทำยังไงถึงจะได้งาน
        
        (ปี 6 แพตตี้) อย่าง CD อะ เวลาที่ข้อมูลมัน grouping มาเรียงตาม step ที่ทำในคลินิกจริงๆ รู้สึกว่าเข้าใจมากกว่าที่จะย้อนไปค้นในเลคเชอร์ทั้งหมด
        
        Lecturers
        
        (ปี 6 หนูดี) "อจ.ที่มี concept ไม่เหมือนกัน ทำให้ความรู้ที่เรียนมา ไม่ค่อยได้ใช้"
        
        Media
        
        ปี 4 กีวี่ ภาพเคลื่อนไหวช่วยให้เห็นภาพมากขึ้น
        
        ปี 5 ภาคย์ slide อจรูปเยอะ เราก็จะถอดที่เค้าพูดออกมา เราก็จะ cope เข้ามาในหัว แต่ถ้ามี point ตัวหนังสือก็น่าจะสะดวกขึ้น
        
        Social constructivism
        
        (ปี 6 แพตตี้) ถ้าได้อ่านสรุปรุ่นพี่ เวลาข้อมูลที่เรียงเป็น step ในคลินิกจริงๆ รู้สึกเข้าใจมากกว่าย้อนไปค้นเลคเชอร์ทั้งหมด
        
        (ปี 6 หนูดี) เพราะสรุปรุ่นพี่ มันทำมาเป็นกึ่ง manual แล้ว
      - Internal
        
        มิติสัมพันธ์
        
        (ปี 6 ไททัน) ต้องมองเป็นภาพเคลื่อนไหว จึงจะเข้าใจ
        
        Revision
        
        (ปี 6 หมาก) "ได้มาเรียนซ้ำตอนอจ.กฤช อันนี้พอเห็นภาพมากขึ้น แต่พอมาใช้จริงก็ต้องรื้ออ่านใหม่เหมือนกัน"
        
        Experiencial learning
        
        ปี 5 จี้พลอย เรื่องที่งง ก็เช่น แบบอย่างวาง wax pattern คือเราแค่ทำตาม step ที่อจสอน ไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไรในแล็บ แต่พอในคลินิกก็เข้าใจว่ามันต้องไปผ่านขั้นตอนนี้ๆๆ ก็เลยเข้าใจ เพราะได้ทำเอง
        
        ปี 5 แทน ตอนเรียนแรกๆก็ไม่รู้เรื่องเลยครับ คิดไม่ออกว่า torque ยังไง แต่หลังๆเข้าใจแล้วหลังจากได้เจอของจริงครับ ตอนแรกคือไม่รุ้เลย ท่องๆจำๆแล้วไปสอบ แต่พอเจอคนไข้ ได้ลองดูในแคส ได้ลองใส่ตะขอจริงๆเออมันก็เห็นภาพมากขึ้นว่ามัน torque ฟันแบบนี้ๆ
    - - Conceptually difficult
        
        Border mold
        
        ปี 4 ศรันย์และกีวี่ ยังงงๆเรื่องความรู้อยู่
        
        ปี 4 กีวี่ นึกภาพไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่ามันจะไปวางตรงไหน แต่แบบรู้ว่ามันไว้เพื่ออะไร
        
        (ปี 6 เกียร์) "ตอนเรียนไม่เข้าใจเลย รู้แค่ใช้ compound ให้คนไข้ทำหรือทำเองก็ได้ แต่มันทำยังไงนะ?"
        
        ศรันย์ เรื่อง alter cast ไม่เข้าใจ
      - Alien knowledge
        
        ปี 4 วิ้น เวลาเรียนจะรู้สึกงง แล้วก็ไม่ค่อยเห็นภาพ ตอนที่เรียน cd ที่เป็นตัวแรกที่เรียน ก็คือไม่เห็นภาพอะไรเลย เรียนไปตามบทแต่ไม่เข้าใจอะไรเท่าไหร่
        
        (ปี 6 หมาก) "CD ตอนนั้นเรียนตอนปีสาม ไม่เคยสัมผัสพรอส จำอะไรไม่ได้เลย ไม่เห็นภาพ
      - Innert knowledge (cant apply)
        
        ปี 4 ฟ้า มันมีหลายขั้นตอน เยอะด้วย เหมือนเค้าอธิบายมาหลายขั้นตอน แต่มันไม่เชื่อมกัน
        
        Tx Plan
        
        ปี 4 ต้า เคยเรียนแล้วเข้าใจ แต่ก็ยังเอามา adapt ใช้จริงไม่ได้
        
        ปี 4 วิ้น ไม่เข้าใจว่าทำอะไรก่อนหลัง เหมือนเราเรียนเป็นเรื่องๆ แต่ไม่เห็นทั้งหมดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
    - - CD1
        
        how to overcome
        
        External
        
        Sequence and Relation
        
        จบใหม่เซอ ขอเสริม เห้นด้วยมาก ๆ ยิ่ง prosth เรียนเยอะ ๆ ยิ่งเห็นภาพขึ้น เพราะว่าเราได้จับงานแลปมาแล้ว แต่พอ CD 1 เรียนก่อนเป็น lab แล้วเนื้อหาไม่เกี่ยวข้องกับ lab เลยเหมือนแลปไปทาง lecture ไปทาง ทีนี้ก็ไม่เข้าใจอะไรเลย ถ้าไม่ได้อาจารย์ lab ที่พยายามที่ให้เราเข้าใจ demon อธิบายต่าง ๆ ให้เราเข้าใจ แต่ถ้าไม่ได้คือเละเลยนะ ปรับเชิงโครงสร้างจริง ๆ CD1 กับ lab 1 มันควรจะทำให้ดีทั้ง lecture แล้วก็ lab ด้วย พอเป็น cb lecture 8 โมง 9 โมง เรียนปุ้บ ใช้ปั๊ป เข้าหัวทันที skill มาทันที แตกต่างจาก CD มาก ๆ ซึ่ง CD ไม่รู้อะไรเลย (sequence และความเชื่อมโยงของแต่ละหัวข้อในการเรียนทั้ง lab และ lecture สำคัญต่อการเรียนรู้ในวิชานั้น ๆ)
        
        จบใหม่ เซ่อ ผมว่ามันขึ้นกับการเรียงหัวข้อมากกว่า ถ้าขึ้นมาด้วยนิยามจ๋า ๆ แต่ถ้าเราลองให้มารุ้จักก่อนว่าคืออะไร หน้าตาเป็นไง พอได้ไปเล่นใน lab ค่อย ๆ เสริมใน lecture ค่อย ๆ เป้น ค่อย ๆ ไป เพราะบางคนอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าขั้นแรกทำ tray นะ ไม่ใช่ base plate บางคนอาจจะเข้าใจว่าขั้นที่ 2 ทำ base plate นะไม่ใช่ tray (sequence ของหัวข้อสำคัญต่อการเรียนรู้)
        
        Supplementary
        
        จบใหม่ ปอป้อ รู้สึกว่าเอกสารคำสอนอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง ภาพก็ค่อนข้างน้อย ถ้ามีให้เห้นภาพมากขึ้นก็อาจจะดี พอเป็นอย่างอื่นที่แบบการสบฟันนู่นนี่ มีภาพว่าเอ้อดูเข้าใจ (เอกสารคำสอนที่มีภาพและอ่านรู้เรื่องส่งผลให้การเรียนรู้ดีขึ้น)
  - - - Internal
        
        Revision
        
        ปี 4 กีวี่ พึ่งเข้าใจทีหลังซึ่งก้ต้องกลับไปอ่านใหม่อยู่ดี
        
        จบใหม่ ย้ง แบบตอนนี้มันเข้าใจมากขึ้นจากการได้ทวนอีกรอบ แต่ตอนที่เรียนครั้งแรกอ่ะ ไม่เข้าใจ ยาก จำไม่ได้ด้วย (revision is the key to overcome threshold)
        
        Experiential learning
        
        ปี 5 ภาค เรื่องที่พิมพ์ปาก ที่ได้เอามาใช้ก็ alginate อะไรงี้ ห้ามเปลี่ยนอัตราส่วนอะไรงี้ใช่มั้ย ก็แบบว่าคือ เจอจริง ๆ ไง อุ้ยหนืดจังใส่น้ำเพิ่มนิดนึง
        
        ปี 5 ภาค เข้าใจมากขึ้นก็ตอนเรียนพวก cd lab แต่ว่าถ้าเกตจริงๆ ก็คือก่อนขึ้นคลินิกนี้แหละ เราขึ้นคลินิก เห็นพี่เดินผ่านไปผ่านมา เห็นถัง alginate ตั้งอยู่ก็เห็นประมาณนี้ พอได้เห้นของจริง
      - External
        
        Sequence of learning
        
        (ปี 6 หมาก) สำหรับ intro จริงๆต้องการแค่ เนื้อหาสิ่งต่างๆที่เราใช้ มันเป็นแบบนี้ (intro สำคัญ แต่เนื้อหาควรมีความเหมาะสมกับผู้เรียน)
        
        (ปี 6 เกียร์) ควรเริ่มจากจุดใหญ่ (ภาพรวม) ไปจุดเล็ก
        
        (ปี 6 พลอย) มันต้องเห็นภาพรวมของการทำงานนั้น พอเห็นแล้วเราก็จะไปเรียงลำดับการเรียน ว่าอันไหนมาก่อน มาหลัง
        
        พี่พิณ อันนี้หมายถึง dm ของทั้ง prosth, oper dent mat จะรวมกันหมดแล้ว ของ prosth กับ oper ถ้าไล่ลำดับ ก่อน หลังขึ้น clinic เราควรจะเรียงอะไรก่อน หลัง จัด sequence ยังไงดี ให้ทำ clinic ให้ดีมากขี้น คืออันนี้อยากให้มองแบบทั้ง oper และ prsoth
        
        Media
        
        จบใหม่ ย้ง crown bridge 4 ตอนเรียนกับอจนิยม มันมีรูป ก้างปลา MDP gamma MPF (Media is the key to overcome threshold)
        
        จบใหม่ ย้ง ตอนนั้นมันเป้นรูปเป็นชั้นๆ ก็เลยเข้าใจมากขึ้น (Media is the key to overcome threshold)
        
        Lecturer
        
        จบใหม่ เปา คิดว่าอยู่ที่ตัวคนสอนด้วยว่าถ่ายทอดออกมาได้ดีแค่ไหน (Lecturer is the key to overcome threshold)
        
        จบใหม่ ปอป้อ อาจารย์ที่ถ่ายทอดด้วยมั้ง รุ่นเราไม่ใช่อาจารย์คนเดียวกันด้วยมั้ง
        
        Experential learning
        
        จบใหม่ ปอป้อ the last gen แต่พอเป็น dent mat ของปีท้าย ๆ พอได้จับข้าวจับของ เจอ cement หลาย ๆ อย่าง มันก็จะอินขึ้น ก็จะจอยกับ adhesive แต่พอนั้นมัน
        (ประสบการณ์จาก clinic related to lecture มากขึ้น)
        
        จบใหม่ เซ่อ ได้ครับ ความรู้ไม่เหลือแล้ว เอาความรู้ dentmat ได้เต็ม ๆ คือตอนปี 6 ที่อจนิยม อจพี่ไอซ์มาช่วย อันนั้นคือแบบเข้าใจ dent mat จริง ๆ เข้าใจ cement จริง ๆ ว่า mechanism ในวิชา dent mat เลย รู้สึกว่าตอนเรียนปี 2 คือความรู้แทบไม่เหลือแล้ว หรือไม่ก็ไม่เหลือแล้ว
        
        Slides
        
        จบใหม่ ย้ง slide อ่านยากด้วย สีน้ำเงิน ๆ อะไรก็ไม่รู้ เป็นอะไรที่ไม่น่าเรียนในตอนนั้น เหมือนวิชากายวิภาค ภาค gross ก็เยอะอยู่แล้ว ในมุมมองของเราใน ปี2
        (การตกแต่ง slide เรียน)
        
        Learning period
        
        จบใหม่ ปอป้อ แล้วก็เป็นวิชาตอนเช้าด้วยง่วงมาก! บางวันฉันก็ไม่ได้เข้านะ แต่พอเป็นมันแบบกลาง ๆ อะ เสร็จแล้ว เหมือนมันผสมอะไรก็ไม่รู้ มี composite ด้วย amalgam ด้วย อาจารย์ที่ถ่ายทอดด้วยมั้ง รุ่นเราไม่ใช่อาจารย์คนเดียวกันด้วยมั้ง (ช่วงเวลาเรียนและอาจารย์สำคัญต่อการเรียนรู้ในวิชานั้น ๆ)
    - - Alien Knowledge
        
        ปี 4 กีวี่ มันสอนเร็วไป ปี2เทอม1 ยังไม่รู้เลยว่าวัสดุอันนี้ไว้ทำอะไร
        
        (ปี 6 พลอย) รู้สึกว่ายากเพราะ dentmat มันเรียนตอนปี 2 เราไม่รู้ว่าเรียนไปใช้ทำอะไร
      - Inert knowledge (cant apply)
        
        ปี 5 แพรว เค้าสอนพวก property material รู้คุณสมบัติแต่เอามา apply ใช้ไม่ได้ว่าจะเอามาใช้ต่อยังไง
        
        (ปี 6 เกียร์) impression and material มันมีหลายเทคนิค แต่ละกลุ่มอจ.ก็ใช้วัสดุต่างกัน แต่ละงานก็ต่างกันอีก ซึ่ง lightbody มันก็แล้วแต่บริษัทอีก dentmat อะ เข้าใจยาก ใช้งานยาก
      - Partial knowledge is necesary
        
        จบใหม่ ไกด์ ก็ทำไปตามหน้างาน ไม่ได้เอาความรู้มาเชื่อมโยงเลย ใช้อย่างมากก็ setting time ทำให้มันทัน บางทีไม่รู้ก็ได้ ก็ทำอันแรกแม่งแข็งคามือเลย setting time ก็ประมาณนี้แหละ ทำอีกอันก็ใช้เวลาลดลง (มีเนื้อหาแค่บางส่วนทีจำเป็นสำหรับการทำคลินิก)
        
        จบใหม่ ไกด์ หรืออาจจะมีแค่แบบบอกคุณสมบัติ ไม่ต้องเจาะนู่นนี่นั้น
        (ความลึกเนื้อหาวิชาควรสัมพันธ์กับชั้นปีที่เรียน)
        
        oper ที่สอน dentmat มีเรื่อง composite สมัยนั้นอจวริณีสอน ผมว่าเค้าแตะนะ แบบให้เห้นภาพ แต่ไม่ลงลึกมาก คือเหมือนแบบเค้าอยากให้รจแล้วก้โอเคผ่านไป dent mat prosth ตอนปี 2 แต่ละตัวก็ลึกไปเลย แล้วเป็นเหมือน sci สะมากกว่าเชิง physics จ๋า มันเลยห่างไกลพวกเรามากเกินไป แตะ material เน้นการใช้งานยังไง แล้วเข้าถึงมันได้มากกว่า ขอ dent mat ปี 2 มันลึก ๆ ทั้งหัวข้อ พอไปแทรม ๆ กับ oper ตื้น ๆ ลึก ตื้น ๆ ลึก มันอาจจะดีกว่า (เนื้อหาวิชาบางส่วนเท่านั้นที่จำเป็นต่อการทำคลินิก)
        
        จบใหม่ ไกด์ มองว่ามันอาจจะเรียนเนื้อหาลึกเกินไป แล้วมันไม่ค่อยได้เอามาใช้ใน clinic แล้วไม่ practical ขนาดนั้น วัสดุที่เราใช้ก็ premade อยู่ดี
      - Ritual knowledge
      - counterintuitive knowledge
      - Troublesome knowledge
      - conceptually difficult
        
        จบใหม่ ย้ง resin cement ค่ะ แบบว่า มันมีขวดนี้และมันต้องใช้กับขวดนู้นขวดนั้น แล้วมันงงไปหมด สรุปว่าอันนี้ใช้กับอะไร แล้วถ้าจะ fix crown อันนี้ต้องใช้อันไหน แล้วมันมีชื่อยี่ห้อ ชื่อสารอะไรงี้ ก็เลยรู้สึกยาก เพราะมันมีหลายอย่าง มีทั้งชื่อยี่ห้อแล้วก็สารต่างๆมันเยอะ ตอนนี้เข้าใจมากขึ้น แต่ตอนที่เรียนครั้งแรกมันจำไม่ได้ ไม่เข้าใจด้วย (dent mat is threshold)
        
        จบใหม่ ปอป้อ ขออีกวิชาได้ปะ Dent Mat รู้สึกว่าปี 2 การที่มาเจอ Dentmat ต้องมารู้จักโครงสร้างเคมี รู้สึกว่าเป้นอะไรที่เกตได้ยากอะ มาก ๆ
  - - - (ปี 6 เกียร์) "ใช้ shim stock เช็คทุกซี่เพื่อดูว่าเยื้องยังไง centric, working, non-working เป็นยังไง ตอนพิมพ์และ mount ออกมาก็ควรจะเป็นอย่างนั้น รวมถึง occlusal plane ก็สำคัญ เพราะมีผลกับการ design, tooth alteration หรือเรียงฟัน"
      - (ปี 6 แพตตี้) "ต้องเอามาใช้ในการออกแบบด้วยระดับนึง ซึ่งมันก็ต้องขึ้นกับคนไข้แต่ละคนว่าตั้งต้นมันเป็นยังไง"
      - ปี 5 ภาค มันก็เป้นแบบตลอดเลยปะ มันอยู่ในทุกส่วน มันอยู่ตอนที่ plan
        
        รู้สึกว่ามันใช้เยอะตั้งแต่ตอน plan CO, CR เลือกใช้อุปกรณ์ต่ออีก articulator จะใช้แบบไหน แง๊บ ๆ หรือ type III ใช่ปะ แล้วก็งาน fixed ก็ต้องดู guidance แบบไหน เรียงฟันยังไง แบบที่เป็ดบอกมันไม่ได้อุดมคติเหมือนใน lab อะไรงี้ เพราะงั้นถ้าถามว่าใช้บ่อยมั้ยก็ใช้บ่อยมาก
      - ปี 5 เป็ด เรา plan case ไปวางตะข้อตรงนู่นนี้ พอไปให้อาจารย์ดูก็อาจจะโดนบอกว่า วางตรงนี้เยื้องมามันโดนนะ รู้สึกว่าสำคัญแต่ว่าเราก็ฝึกจาก lab ฟันมาก็ ideal มาแล้วไม่มี deep bite cross bite แต่พอมาของจริงมันก็มีผลเยอะ ก้จะรู้ว่ามันใช้เยอะ
    - - Conceptually difficult
        
        ปี 4 เตยหอม รู้สึกว่าต้องใช้แบบ เวลาในการทำความเข้าใจด้วย มันต้องแบบนึกภาพ แล้วใช้เวลาทำความเข้าใจพร้อมนึกภาพตามไปด้วย
        
        ปี 4 ศรันย์ มันจะมีไอตรงที่เข้าใจยากๆ ตรงเยื้องๆอะไรงี้
      - alien knowledge
        
        ปี 5 ภาคย์ พอเจอคนไข้ของจริง condition ไม่เหมือนทั้งใน lab และ lecture เลย
      - Inert
        
        (ปี 6 แพรวมะ) occlusal scheme ของอจ.แมน ไม่ได้เก็ตขนาดนั้นเพราะ indication ไม่แน่นอน มันคลุมเครือ
        
        (ปี 6 เกียร์) เรื่องสัน ridge แบบไหนเหมาะกับเรียงฟันแบบใด ส่วนตัวคิดว่าไม่ได้เข้าใจยาก แต่เลือกยาก
        
        (ปี 6 แพตตี้) เด็กไม่มีประสบการณ์ในการ finalize ทำให้เราไป focus ที่ทฤษฎีตายตัวว่าถ้าคุณมี ABCD ต้องเลือกอันนี้
        
        (ปี 6 เกียร์) การ setting occlusal plane มันมองยาก มันไม่ได้มีหัวข้อที่ชัด ไม่ได้มีการฟันธงว่า setting occlusal plane ใหม่จะทำอะไรได้ดีกว่า
        
        (ปี 6 ไททัน) ยากที่จะประเมินว่าการสบฟันแบบไหนถึงจะดี จะเรียงฟันยังไง ซี่ไหนรับแรง ยาก คิดไม่ออก
      - troublesome language
        
        ปี 4 ไม่ได้เข้าใจหรอกว่า CR CO คืออะไร ก็จำๆไปก่อน
    - - Internal
        
        Revision
        
        ปี 4 กีวี่ ก็ต้องไปอ่านเพิ่มเอง เอาจริงอาจารย์ก็อธิบายงงๆนิดนึง แต่ว่าแบบพอนั่งอ่านดีๆ คิดดีๆ มันต้องค่อยๆคิดตาม พอไปเสิรชดูเพิ่มก็พอเข้าใจได้ค่ะ
        
        ปี เตยหอม รู้สึกว่าต้องฟังใหม่ ซ้ำๆอะไรแบบนี้ แล้วก็จะเริ่มเข้าใจมากขึ้น
        
        Reflection
        
        (ปี 6 เกียร์) พอเรียงฟัน for design แล้วมันมีปัญหาค่อนข้างมาก เราก็กลับไปคิดแล้วค่อยไปคุยกับอจ.
      - External
        
        lecturer
        
        ปี 5 ภาคย์ เจอ case ไหนมา ถ่ายรูปมาแล้วก็สอน น่าจะเป็นไปได้จริงที่สุดอะ active learning ก็ดูเกินไป lab ทุกแบบ ก้เกินไป สอนตามหลักสูตรจบแล้วก็เพิ่ม slide มา interesting case เป้น ref ที่ช่วยในสิ่งที่แปลกประหลาด
        
        Feedback
        
        (ปี 6 เกียร์) ในงาน RPD อจ.ให้เรียงฟัน for design แล้วพอ discuss อจ.ก็คอยไกด์ คอยใบ้
        
        (ปี 6 พลอย) ถ้าเราเช็ค centric แต่ไม่เช็ค eccentric คนไข้กลับมาด้วย CC ที่เกี่ยวกับงานเรา
        ถ้าอจ. พูดให้แก้ตั้งแต่แรกแล้วให้แก้ไขเลย มันจะไม่เกิดปัญหาขึ้น
        
        (ปี 6 เกียร์) ถ้า feedback ทีหลังจากทำงาน เรารู้สึกว่าได้ความรู้เต็มๆ เพราะมันไม่มีอะไร distract เรา
    - - ปี 5 จี้พลอย lecture มันทำให้เรา modify ใน clinic ที่ไม่ได้ ideal ได้
  - - - Experience
        
        (ปี 6 แพตตี้) "ด้วยความที่เรายังไม่มีความรู้มากพอที่จะมองปราดเดียวแล้วรู้หมด บางทีเราก็ตรวจผ่านๆ ไม่ละเอียด แต่พอระหว่างทำๆไป มันก็พึ่งจะนึกได้ตอนระหว่างทำๆไป ทั้งๆที่บางอย่างเราควรจะตรวจให้รู้ได้ตั้งแต่ตอนแรก"
  - - - จบใหม่ ปอป้อ ก็ขอเปเป้อจากหมอ เรสสิเด้น หรือเอาเคสไปให้ดูก่อนทำ ก้จะอ่านเปเป้อก่อน ละก็ยูทูป ถ้างงๆก็ก้ไปถามเขาว่าทำยังไง (reseach and youtube is tools for learning)
      - advisor
        
        จบใหม่ พจ พี่ว่าจารศุภบูรณ์ คือจุดนึงของคณะเราอะ ถ้าเราทำอะไรไม่ได้ สวล ของคณะจะเบลมเราว่า หมอไม่มีความรู้ มันจะจบด้วยคำพูดนี้ละอาจารญ์ก็จะไม่สนใจ แต่ตอนพี่อยู่พรอสกับอ ศุภ คือเค้าทำให้ดูนะ Step การเรียนรู้คือเห็นด้วยตาช้ะ เค้าทำให้ดูบ่อยมาก พี่ว่ามันสำคัญ ไม่ใช่แค่พรอสนะ งานฝีมือหลายอย่าง หมอจะเก่งไม่เก่งมันอยู่ที่ดีเทลเล็กๆ ซึ่งมันจะเห็นได้ก็ต่อเมื่อเห็นอาจารย์/ Clinician ทำให้เท่านั้น text มันไม่บอกอะไรเราหรอกว่า A ไป B Bไป C มันมี detail อะไรอยู่ (Advisor/Clinician demonstrate important to learning process) 'การได้เห็นอาจารย์แสดงให้ดูสำคัญต่อการเรียนรู้ในงานฝีมือเพราะจะมีรายละเอียดเล็กน้อยให้สังเกตอยู่'
        
        จบใหม่ พจ
        
        ต้องมีต้นแบบที่ดี
        
        ตัวของคนที่เรียนรู้เองต้องมีทักษะการสังเกตที่ใช้ได้
      - observation
        
        จบใหม่ ปอป้อ แรกแผนกมันปิดเลยได้ไปobserveพี่ๆหมอพรอส แต่หลังๆงานspecถ้ามีปัญหาก็มาเรียกได้ หรือprepเสร็จก็ให้รุ่นพี่มาดูรอยพิมหรือที่prepก็ได้ หรือไม่ก็ผู้ช่วย (Observation case from prosthondic staff benefit to learning process) 'observe เคสจากพี่ ๆ หมอพรอสทำให้เป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้'
        
        จบใหม่ พจ เวลาขึ้นคลินิกมันอยู่กับคาบปฏิบัติงานของตนเองอะนึกออกปะ แปลว่าเราอะจะได้เห็นวิธีการทำอย่างอื่นอะน้อยมาก เราเองจะมีซักกี่ครั้งที่ได้เห็นเพื่อนตัวเองทำคลินิกบ้าง เพราะฉนั้นเวลาเราทำคลินิกอะ เราจะเห็นภาแค่ของตัวเองคนเดียวซ้ำๆ คนที่แก้อุปสรรคไม่ได้เพราะว่าเราติดอยู่กับชุดความคิดเดิมๆของตัวเอง แค่อาจารย์ทำให้ดูก็เป็นอีกหนึ่งชุดความคิดละ เราก็ไปขอเพื่อนคนนุ้นๆๆดู เพราะเมื่อไรหร่ที่เราไปขอดู เราจะได้ชุดความคิดของคนๆนั้่นมา ละยิ่งเราได้ดูมากเท่าไหร่ เราจะยิ่งเห็นผลลัพธ์ทั้งที่สำเร็จและไม่สำเร็จ ซึ่งมันจะลดเวลาได้ และเจออุปสรรคน้อยลง พอเจอละรู้ว่าจแก้ปัญหายังไง Text book พี่ว่าไม่ค่อยช่วยนะเทคนิคเวลาเรียนพรอส คือช่วยอะเบสิค แต่ทำได้ดีไม่ใช่ text book (Observe case help clinical judgement and skill) 'การ oberve case ช่วยในการเรียนรู้การทำหัตถการ ส่งผลถึงการตัดสินใจและสกิล'
      - Discussion
        
        (ปี 6 เกียร์) เราทำเคสมากขึ้น ได้ discuss กับอาจารย์มากขึ้น เมื่อเรามีคำถาม เราคุยกัจอจ. เราก็รู้มากขึ้น
        ไม่ใช่แค่เห็นเคสหรืออ่านหนังสือมากขึ้นแล้วเราจะเก่งขึ้นเลย มันคือทุกอย่างรวมกัน
    - - (ปี 6 เกียร์) ควรมีการ sum up แบบให้เคสมา แล้วชั่วโมงแรก ภาควิชานึงสอน อีกชั่วโมง อีกภาควิชาสอน แล้วชั่วโมงสุดท้าย เอาแต่ละแง่มุมของแต่ละภาคมา discuss และแพลนเคส
      - Interdisciplinary
        
        จบใหม่ เซ่อ อาจจะกระจายไปที่ต่าง ๆ ได้ เอา dentmat ที่เกี่ยวกับ amg ไปเสริม amg ก็ amg ไปเลยแตก dent mat I ตามจุดต่าง ๆ ไม่ใช่แบบภาคเดียวสอนวิชาเดียว อารมณ์แบบ ab dis อะ 1 วิชา มีกี่ภาคมาสอน (interdisciplinary)
        
        จบใหม่ ไกด์ ส่วนตัวอยากให้เปิดมา อจแต่ละภาคมาดู ไม่ต้องมีอะไรตรงหน้าเลย แล้วใช้ instinct ในการตอบ เราก็หักหน้ากันตรงนั้นเลย ถ้าเป็นผม ผมไม่ทำ
        (multidisciplinary มีประโยชน์ในแง่การ plan case จากหลายมุมมอง)
        
        จบใหม่ ไกด์ แต่สุดท้ายอะรู้สึกว่า ถ้าเอาอจ prosth หลาย ๆ คนสุดท้ายมันจะมีความอาวุโสอยู่ คนเด็ก ๆ ก็ไม่กล้าเถึยง เป้นหนู หนูไม่ทำนะคะ ก็คงไม่กล้าพูดขึ้นมามากกว่า ก็ไม่รู้วะ
        (seniority system related to discussion)
    - - competence stage know limitation
        
        จบใหม่ เซ่อ
        ทำ tp cd บนล่าง(กำลังทำ ยังไม่เสร็จ) rpd ยังไม่ได้ทำครอบ ทำที่คลินิกเอกชน เราก็ select case ที่เรามั่นใจ อันไหนที่คิดว่า spec ทำได้ดีกว่าเราก็ส่ง อันไหนที่เราคิดว่าทำได้เท่า spec ก็ทำเอง เลือกจากความไม่ซับซ้อน อยู่ในขอบเขตความรู้ของเราไปถึง อันที่ไม่ทำก็เช่นฟันแตกยับ เคี้ยวหนัก ลงใต้เหงือก ต่างๆ เรารู้สึกว่ามัน complex เกินกว่าที่เราจะ handle ได้ เราเข้าใจประมาณว่าถ้าไปเรียนเฉพาะทาง prosth มันก็จะเห็นมุมมองที่กว้างขึ้นแบบ เราเป้นตัวจบของทั้งหมด เค้าจะมองขาดว่าควรไปทำอะไรก่อนจะมาจบครอบ แต่เราคิดว่าเรายังไม่ถึงขั้นนั้น เราเลยคิดว่าส่ง spec น่าจะดีกับคนไข้มากกว่า จะได้รักษา condition อื่นๆนอกจากทำครอบด้วย ถ้าจะแค่ทำครอบอย่างเดียวใครก็ทำได้ แต่ถ้าจะให้อยู่ได้นาน เรามองว่า spec น่าจะดีกว่า ถ้ามันตรงๆก็คงทำเลย แต่ตอนนี้มันไม่มีเคสไง เคสครอบน่ะ เพราะ ถ้ามันต้องทำหลายอย่าง เช่นตัดเหงือก รักษารากฟัน คนไข้บางคนก็จะจบที่ถอนเพราะไม่มีเงิน นอกจากนี้ก็พวก overlay onlay เพราะเราก็ยังไม่ได้ศึกษาเรื่องนั้น ก็ส่งดีกว่า (competence stage รู้ limit ของตัวเอง) 'การ select case ที่คิดว่าทำได้ในความรู้และสกิลที่มี แต่ถ้าเป็น spec จะทำให้สามารถวางแผนการรักษาใน case ที่ complicated มากกว่าและเป็นประโยชน์กับคนไข้มากกว่า'
      - จบใหม่ เซ่อ อันนี้มองว่ามันขึ้นอยู่กับการเลือกเคสด้วย แน่นอนว่ามันจะมีสิ่งที่เราทำได้ สิ่งที่เราไม่มั่นใจ และสิ่งที่เราทำไม่ได้เลย ถ้างานไหนที่มันมีสิ่งที่เราทำได้เยอะ สิ่งที่เราไม่มั่นใจนิดหน่อย เราก็อาจจะทำ แต่ถ้างานไหนเราไม่มั่นใจเลย เราก็ส่งไปให้คนที่ทำได้ดีกว่าเราไป (Practitioner’s confidence/experience are factors for making a decision to treat or not.)
      - multidisciplinary
        
        จบใหม่ เซ่อ คือ เราจะไม่ได้มองงาน fixed แค่ฟันซี่เดียว มันคือมองรวมๆ ถ้าเคสมัน complicated แบบทำ crown ซี่เดียวก็จริง แต่สภาพมันไม่ได้แค่ทำ crown ก็จบ จริงๆมันมีผุ exposed pulp ต้อง endo ด้วย แล้วมันผุลึกลามไปกระดูก ต้องทำ crown lengthening ด้วย แถมยังสบแน่นอีก มี attrition ทั้งปากอีก จะทำ occlusion ยังไง คือพอมันเป็นเคสแบบนี้เรามองว่าอาจจะยากไป ต้อง multidisciplinary ด้วย เราก้อาจจะส่งไปเฉพาะทางที่เขาน่าจะมองได้ดีกว่าให้เขาช่วยดีกว่า (Case which requires multidisciplinary app. is challenging and requires some experiences to making a decision.)
    - - จบใหม่ เซ่อ ตอบข้อน้ำลายหมอก่อนละกัน คิดว่าสำคัญและมีผลมาก เพราะถ้าทำฟันปลอมแบบไม่อธิบายไรเลย สุดท้ายคนไข้เขาไม่ใส่หรอก สมมุติทำ TP สองซี่ แล้วถ้าเราไม่อธิบายอะไรเลย ว่าใส่แล้วจะเป็นยังไง มันจะรู้สึกมีน้ำลายเยอะนะ เขาก็จะรำคาญแล้วก็ไม่ใส่ และก็มีผลเสียตามมา ฟันล้ม ไรแบบนี้ ถ้ามีน้ำลายหมออธิบายหน่อยว่าใส่ช่วงแรกจำรู้สึกยังไง อาจจะต้องอดทนปรับตัวหน่อยนะ ผมว่ามันช่วยได้เยอะ ส่วนคำถามแรก สุดท้ายผมว่ามันต้อง integrate ด้วยกันอยู่แล้ว (Communication skills are mandatory to the treatment success.)
      - จบใหม่ เปา เห็นด้วยครับว่ามันต้องมีทั้ง art และ science เพราะถ้ามีแต่ science แล้วไม่อธิบายเลย เขาก็ไม่ยอมทำ (Success in prostheses and operative require art and science also communication skills)
      - จบใหม่ เจมส์ ความเห็นพี่ พี่เห็นด้วยว่าเป็นทั้ง art และ science เพราะถ้าถามว่าน้ำลายหมอ ทำให้ฟันปลอมติดอยู่มั้ย พี่ว่ามีผลเพราะมันคือ credibility ของหมอ คำว่าน้ำลายหมอมันคือการอธิบายของหมอที่พยายามให้คนไข้เข้าใจ การที่หมอเข้าใจความต้องการคนไข้และสามารถอธิบายได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนไข้ มันคือ art อยู่แล้ว มันเหมือนกับการเลือกซื้อสินค้าอะ การที่เราเชื่อมั่นในสินค้านั้น ถึงมันอาจจะไม่ได้ดีมากมายขนาดนั้น เราก็เลือก พอแถไปได้ แต่ถ้าเรามองในมุมวิทยาศาสตร์ด้วย ซึ่งงานที่เราทำมันก็คือวิทย์ ถ้างานมันไม่ดีจริงๆ สุดท้ายเขาก็รู้ เพราะใส่ไปเขาก็เจ็บ คือถ้าถามน้ำหนักระหว่างสองอันนี้ พี่ให้วิทย์ 80% แล้ว 20% คือการพูดคุยที่เป็นศิลป์ แต่ก็พูดยากอะ เพราะอย่าง visit แรกที่เจอคนไข้ พี่จะใช้เวลาพูดคุยนานมาก เป็นการปรับตัวเข้าหาคนไข้ เราจะสามารถประเมินทัศนคติ ความต้องการของคนไข้ได้ ถ้าใน visit แรกพี่อาจจะให้ art 100% ไปเลยก็ได้ เพราะถ้าเป็นหมอที่เก่งมากเลย science 100% art เป็น 0 พี่ว่างานก็ไม่สำเร็จ สรุปก็คือ มันขึ้นกับแต่ละ visit ด้วยว่าจะใช้อะไรมากอะไรน้อย (Each visit requires different proportion between art and science skills.) 'การสื่อสารถือเป็น credibility ของหมอ ซึ่งยำไปสู่ความประสบความสำเร็จในการรักษา ซึ่งในแต่ละครั้งในการรักษาจะต้องมีการใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์'
      - จบใหม่ ปอป้อ บวกหนึ่งกับทุกคน และก็พี่เจมส์ด้วย รู้สึกว่ามันต้องมีน้ำลายหมอด้วย คืออย่าง visit แรกเราก็ต้องคุยเข้าใจความคาดหวังของคนไข้ก่อน เพราะพรอสมันเหมือนเป็นร่างกายชิ้นใหม่ของเขา อย่างน้อยถ้าเราเข้าใจ หรือ pretend ว่าเข้าใจเขาหน่อย ถึงแม้มันอาจจะไม่ดีมาก เขาก็จะเชื่อมั่นหน่อย เพราะไม่งั้นงานที่เคยทำก็คงโดนเขวี้ยงทิ้งแล้ว (Dentists who have good communication skills (verbal & non-verbal) can create the patient’s trust and acceptance to get the treatment.)
      - จบใหม่ ไกด์ สำหรับเรา น้ำลายหมอมันคือการตั้ง expectation คนไข้และบอก limitation ของหมอใน visit แรก คือเราต้องให้รู้ว่าคนไข้เขาคาดหวังอะไรได้บ้างจากเรา แล้วเราทำในสิ่งที่เขาต้องการได้รึเปล่า แล้วถ้ามันไม่ได้ เราทำได้เท่านี้เขาโอเคหรือเปล่า ส่วนตัวเราคือไม่ใช่คนที่เก่ง clinical เราก็เลยจะใช้วิธีคุยว่าสิ่งที่จะออกมามันจะได้ประมาณนี้ แต่จริงๆมีอีกเทคนิคนึง ไม่รู้ว่ามันดีเปล่าคือเวลาเราคุย เราจะ underexpectation นิดนึง พอเราทำงานออกมาได้ average แล้วมันสูงกว่าที่เขาคาดหวังไว้ เขาจะรู้สึกโอเค แต่อันนี้คือเราไม่ไป understandard งานนะ (First visit is crucial for dentist to understand and set the patient’s expectation.)
      - จบใหม่พจ พี่คิดว่าอีกหนึ่งบริบทที่ควรเอามาประกอบด้วยคือเคสฟันปลอมเถื่อน เคยเห็นใน tiktok ป่ะ ฟันเรียงขาว หน้าตรงเลย คนไข้ใช้ปะ…ใช้ แต่ว่าเขาจะมาหาเราก็ตอนที่มีปัญหานั่นล่ะ ก็เลยเห็นอิทธิพลของ art คือการที่คนกลุ่มนั้น (หมอฟันปลอมเถื่อน) เขาเข้าใจแล้วรู้ว่าคนที่ใส่เขาต้องการอะไร แต่สุดท้ายมันก็อยู่ไม่ได้อยู่ดี (Understanding the patient’s expectation is the key to improve the patient’s willingness to accept the treatment.)
      - จบใหม่ พจ คือถ้าของ Removable อะ ถ้า TP พี่รู้สึกว่ามันยากมากนะงานที่มันแบบ fit พอดีกับฟันในช่องปากได้ ส่วน CD อะมันอยู่ที่หมอครึ่งนึง คนไข้ครึ่งนึง พี่ว่ามันคือความเชื่อมั่น (Factor of success in CD half from doct and other half from patient)
- - - - มิติสัมพันธ์
        
        (ปี 6 หมาก) ต้องจินตนาการได้ว่า ทำท่าไหนจะ mold ส่วนไหน
      - Observe / Demonstration
        
        (ปี 6 พลอย) ตอนแรกทำไม่ได้จนกว่าจะมีคนทำให้ดู
        
        (ปี 6 พลอย) อาจารย์ต้องพูด เหมือนทำให้ดูกับอธิบาย เข้าใจง่ายขึ้น เคยพิมแล้วจารบอกไม่ได้ ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าทำไมถึงไม่ได้ จนมีอาจารย์ทำให้ดู border mold
        
        (ปี 6 เกียร์) เทียบของเพื่อนกับของตัวเอง
        
        ปี 4 วิ้น ถ้าหนูไปเคยเห็นคนทำ อันนี้น่าจะพอทำได้
        
        ปี 4 ต้า ถ้าไปเห็นใครสักคนทำให้ดูจริงๆ คิดว่าครั้งเดียวก็ดีกว่าดูคลิปหลายๆรอบด้วยซ้ำ
        
        ปี 4 ศรันย์ อาจารย์มาทำให้ดูก็พยายามเลียนแบบ พิมพ์หลายๆรอบก็ดีขึ้น
        
        ปี 5 แต้ม พอมีปัญหาเขาก็ไม่ได้สอน แต่พิมให้เลย จนพอเจออาจารย์ที่สอน เราก็พิมได้ตลอดเลยหลังจากนั้น
        
        ปี 5 จี้พลอย ตอนแรกที่ทำก็เป็นกะหย่อมกะใหญ่ เค้าก้เลยเอาออกหมด แล้วทำใหม่ สอนว่ามันต้องเป็นเนื้อเดียวกัน เค้าก็ทำให้แถบนึง ละปล่อยให้ทำอีกแถบนึง
      - Experience
        
        (ปี 6 พลอย) แม้อาจารย์บอกว่าได้ก็ไม่รู้ว่าดูยังไงว่าได้หรือไม่ได้ จนถึงขั้นตอนเรียงฟันและได้ลอง แล้วถึงรู้ว่า border mold ต้องถึงตรงไหน ยังขาดอะไรไป
        
        ปี 5 ปาย เรียนรู้จากความผิดพลาดครั้งแรก
        
        ปี 5 จี้พลอย ทำจากเคส 1 มาเคส 2 ก็พัฒนาขึ้น
        
        (ปี 6 หมาก) ตอนปี 5 อ่านเยอะ กังวลเพราะยังไม่เคยทำ แต่ทำได้ทำแล้วรู้ว่ามันก็จะประมาณนี้ ครั้งต่อไปจะง่ายขึ้น
        
        เตย ปี 4 พิมพ์ถึงลื้นไก่ เห็นเลยก็ไม่ได้
      - Feedback
        
        (ปี 6 เกียร์) อาจารย์มี feedback ทุกๆงาน
        
        ปี 4 ต้า ทำได้เพราะอาจารย์มาบอกกว่ากดตรงนั้นตรงนี้อีกหน่อย ส่วนใหญ่ก็จะได้ในครั้งที่ 2-3
  - - - พิจารณาด้วยตัวเอง รู้ว่ามันควรต้องประมาณไหน แต่การที่จะให้คนไข้หยุดที่ตำแหน่งที่ต้องการให้หยุด มันก้ไม่ได้ขึ้นกับเราอย่างเดียว
  - - - Lab direction
        
        (ปี 6 หนูดี) "งานพรอสเป็นงานที่ต้องใช้แล็บเยอะ อะไรที่เป็นหลักการพื้นฐาน ทุกเคสต้องทำ เช่น เรียงฟัน มีไว้ก็ดีนะ ทุกวันนี้ก็อ่าน direction lab ของพี่พิณ"
        
        ปี 4 กีวี่ถ้าเป็นศัพท์อังกฤษจะอ่านง่ายขึ้นนิดนึง แต่ก็พอรู้เรื่องอยู่ แต่ต้องใช้เวลาย่อยด้วย อยากให้เป็นรูปผสมตัวอักษร
        
        ปี 5 แต้ม สไลด์แล็บก็ชัดเจน มัน follow ตามได้ง่าย
        
        มันค่อนข้างง่ายกว่ามาเปิดเลคเชอร์
        สไลด์แล็บมันเน้นปฏิบัติเลย ตรงไปตรงมา เป็นขั้นเป็นตอน
        
        ปี 5 แพรว ของ cd ก็โฟลวง่ายกว่า เพราะมีทั้งรูปและตัวอักษร
        
        (ปี 6 ไททัน) "Direction lab ที่ดีควรเป็นรูปภาพ เป็นขั้นตอน ถ้าเนื้อหาเยอะ ต้องมาวิเคราะห์จะใช้ยาก"
      - Feedback
        
        ปี 4 ศรันย์ อจ.บางคนเขาก็ส่งงานไปก็ผ่านง่ายเกินไปครับ แบบไม่ค่อยได้แก้งานเท่าไหร่ แต่บางคนก็อาจจะได้คำแนะนำว่าควรแก้ตรงไหนบ้าง แบบทุกครั้งที่แก้ก็จะได้ความรู้
        
        ปี 4 เตยหอม อันที่ช่วยคือลองทำครั้งแรกแล้วมีคนแนะนำว่าเราต้องแก้ตรงไหนบ้าง
        
        (ปี 6 พลอย) คือบาง step เราไม่เคยทำในแล็บ ถ้าอจ.ให้ทำเลยแล้วมาเช็คตอนสุดท้าย มันคือการลองผิดลองถูกในปากคนอื่น
        (ผู้สอนควรตรวจสอบและ feedback ในแต่ละ step เพื่อป้องกันผลเสียต่อคนไข้)
        
        (ปี 6 ภัทร) อจ.ควรจะคอยชี้แนะหรืออยู่เคียงข้างความผิดพลาดนั้น เมื่อไหร่ที่อจ.รู้ว่าจะเกิด มันควรจะได้แก้ไขทันที
      - Sequence
        
        ปี 4 ต้า บางแล็บที่เรียนเลคเชอร์แล้วเข้าใจ ทำให้ทำงานได้เร็ว แล้วสามารถทำงานให้ซัพพอร์ตงานในสเต็ปต่อๆไปได้ด้วย แต่ว่ามันก็มีบางอันที่เรียนเลคเชอร์ไม่ทัน หรือไม่ได้ฟังบรีฟแล็บ ก็จะช้ากว่าแบบชัดเจน
    - - Observe
        
        (ปี 6 เกียรฺ) ขโมยเทคนิคคนอื่นมา เลยรู้สึกว่างานแล็บง่ายขึ้น
        
        ปี 6 ตาร์ ถ้าไปเห็นใครสักคนทำให้ดูจริงๆ คิดว่าครั้งเดียวก็ดีกว่าดูคลิปหลายๆรอบด้วยซ้ำ
        
        (ปี 6 พลอย) เราจะทำงานเละไปเรื่อยๆจนกว่าจะได้ observe ใครซักคนที่ทำเป็นจริงๆ หลังจากนั้นจะก้ามกระโดดเลย ไม่จากอาจารย์ก็ยูทูป
      - มิติสัมพันธ์
        
        (ปี 6 ไททัน) พอมันเจอปัญหามันนอกเหนือบทเรียน ผมคิดว่ามันต้องใช้ เช่นในเคสฟันปลอมหักนะ มันต้องดูให้ออกเป็นภาพเคลื่อนไหว
        
        ปี 4 กีวี่ เขาเห็นภาพตอนหลังทำเสร็จได้ดีกว่า แบบของเราอาจจะเริ่มเห็นภาพตอนที่ทำไปได้ครึ่งทาง แต่ถ้าเราเห็นภาพปลายทางได้ตั้งแต่แรก ก็คิดว่าเราจะทำงานได้เร็วกว่า
      - Experiecial learning
        
        ปี 6 หลายๆคนเรียนรู้จากเคสของตัวเองที่มีข้อผิดพลาด
        
        (ปี 6 หนูดี) มีเคสที่ฟันล้ม ทำฟันปลอมแล้วมีเศษอาหารไปติดตรง undercut คิดไปไม่ถึงว่ากำหนด poi แบบนี้แล้วจะมีปัญหาแบบนี้เกิดขึ้น
        
        (ปี 6 เกียร์) plan compromised ฟันบน cd ฟันล่าง tp 7 ซี่ วัสดุอุดฟันหน้าเยอะมาก insert cd recheck 2 ครั้ง แล้วเศษcomposite หลุด เลยต้องส่งไปอุด ใส่หลังจากอุดวันแรกก็รู้สึกโอเคร หลังจากนั้นก็เจ็บเลย สุดท้ายก็แก้ที่ฟันปลอม
        
        ปี 5 แพรว ได้ลงมือทำกับได้เห็นของจริง มันก้เลยทำได้เอง
        
        ปี 5 ภาค ที่ทำให้มันดูก้าวกระโดด คือเหมือนทุกครั้งที่เราทำเคสเสร็จแล้วปล่อยวางความกดดันนั้นแล้ว ลงคลินิกกลับบ้านอาบน้ำแล้วเราจะคิดได้วันนี้สรุปแล้วเราทำอะไปบ้าง พอจุดที่เรามีปัญหา ปรับปรุงหรือสงสัย สรุปคือ เราต้องมีเวลาให้ไปตกตะกอน เป็นช่วงที่ไม่ได้เครียดกับเรื่องนั้นๆ ผ่อนคลาย สมองจะเริ่มทำงานเกี่ยบกับเรื่องพวกนี้ แล้วจะตกตะกอนสิ่งที่มีประโยชน์ได้ แล้วยิ่งสิ่งที่ตกตะกอนเรามีอาจารย์ให้discuss ก้จะทำให้ฝังลงไปได้ดีขึ้น
        
        จบใหม่ เซอ ทุกหัวข้อเลคเชอร์เลย เรารู้สึกว่าสอนยังไงก็ไม่เห็นภาพเลย ถ้าให้ยกตัวอย่างอจนิยม ก็พยายามให้รูปมาเยอะๆ แต่หลังสอบก็ลืมอยู่ดี ถ้าไม่ได้ใช้งานจริง เรารู้สึกว่าเลคเชอร์ถ้าไม่ได้เอาไปใช้งาน ถึงจะสอนดีแค่ไหนมันก็ลืม แต่การที่มีแล็บมาให้ทบทวน ได้เกิดการคิด จากการท่องจำในเลคเชอร์ มันก็จะกลายเป็นความเข้าใจในหัวข้อนั้น มีหลายคนที่แบบ เรียนแล็บด้วยการท่อง ทำตาม direction สุดท้ายเค้าก็ไม่เข้าใจ แล้วเค้าก็จะไม่รู้ว่างานเค้ามันไม่ดียังไง มันก็ไม่ตอบวัตถุประสงค์ของแล็บถูกป่ะ มันต้องเข้าใจและทำได้ด้วยตนเอง รู้ว่าผิดพลาดตรงไหน และเอาไปปรับใช้เนาะ ส่วนคลินิกมันคือเรียนรู้จากอจละ เรียนรู้เทคนิกต่างๆ clinical adjustment ต่างๆ ทบไปเรื่อยๆ เพราะฉะนั้นแล้ว เลคเชอร์อย่างเดียวสำหรับเรา มันแทบจะไม่รู้อะไรเลยหลังจากสอบนะ แต่ถ้ามีทำในแล็บ มันได้ฝึกมันเข้าใจนะแบบ chamfer คืออะไร cement ยังไง แล้วพอในคลินิก หัวข้อที่ไม่ได้เรียนในแล็บ อจก็จะพยายามเน้นย้ำว่าอันนี้ไม่มีในแล็บมาทบทวนกันก่อนนะ ก่อนทำเคส มันทำให้แบบเราได้เอาความรู้จากเลคเชอร์มาใช้ มากลั่นกรอง พอเราได้ใช้เราเลยเข้าใจ แล้วทุกเคสเราก็จะ handle ได้ เพราะทุกอย่างมันเกิดจากความเข้าใจ เรามองว่าพรอสอ่ะ พอเราเข้าใจจุดจุดนึง เราก็จะต่อยอดเองได้เลย กวารที่มีอจคนนั้นที่จะดึงศักยภาพให้เราเข้าใจส่วนนั้นๆได้ก็สำคัญเหมือนกัน (experience from lab or clinic is needed in order to truly understand lecture)
      - Confidence
        
        ปี 4 ศรันย์ ส่วนใหญ่คนที่ทำช้าคือเขาเสียเวลาที่ว่าแต่ละสเต็ปเขาไม่กล้าทำ แบบไม่แน่ใจว่าควรทำไง แต่คนที่ทำเร็ว เค้าก็ลองทำไปเลย
        
        ปี 4 เตย เป็นคนไม่กล้าทำ กลัวทำแล้วพัง เลยค่อยๆทำ ซึ่งมันช้า
        
        ปี 5 แต้ม มีความรู้แล้วก็ต้องมีความมั่นใจด้วย บางคนมีแต่ความรู้แต่ไม่มีความมั่นใจก็ช้าหน่อย ต้องมีความมั่นใจ
        
        ปี 5 เป็ด ต้องมีความรู้มั่นใจกล้าที่จะทำ
  - - - Experience
        
        (ปี 6 เกียร์) อาศัยประสบการณ์ ครั้งแรกยังไงก็ไม่ดี ทำครั้งต่อไปจะดีขึ้นเอง เหมือน muscle memory
      - Simulation
        
        (ปี 6 พลอย) คิดว่า tooth alter ในแคสทำให้เห็นภาพมากขึ้น ว่าของจริงจะกรอเท่าไหร่
        
        (ปี 6 เกียร์) เห็นต่าง เพราะหัวกรอช้า อะไรก็ไม่เหมือน
        
        (ปี 6 ไททัน) คิดว่าที่ได้ฝึก hand skill ของอาจารย์เกศ ก็ช่วยนะ
      - มิติสัมพันธ์
        
        (ปี 6 เกียร์) มีผลเลยๆ ต้องนึกภาพว่าจะวางหัวกรออย่างไงจะได้ลักษณะยังไงออกมา
  - - - มิติสัมพันธ์
        
        (ปี 6 ไททัน) ต้องเข้าใจลวด เข้าใจคีม ภาพในอนาคตจะเป็นยังไง
        
        (ปี 6 เกียร์) เกีย เราไม่ได้คิดไรเยอะเลย senseอย่างเดียว
        
        (ปี 6 ภัทร) แรกๆมั่ว ซ้ายไม่ได้ก็ขวา ไม่ได้คิดตาม จนไม่ได้แล้ว เลยลองคิดดูทำให้ครั้งหน้าทำได้
      - Practice
        
        (ปี 6 หนูดี) สุดท้ายทำได้ จากการลองแง้บๆไปเรือ่ยๆ จนได้
        
        (ปี 6 แพตตี้) อันที่มองออกแต่ทำไม่ได้ ถ้าทำเรื่อยๆจะทำได้เอง
        
        ปี 5 เป็ด ทำเอง ใช้ความรู้สึกตัวเองเพราะรู้สึกว่าไม่มีใครชอบดัดลวด ไม่เป็นภาระใคร
  - - - Experience
        
        (ปี 6 พลอย) เพราะว่าผ่านครั้งแรก การทำเคสแรกมันจะ set standard ตอนแรกจะรู้แค่ว่าต้องทำ แต่ไม่รู้ว่าผลลัพธ์ที่ควรเป็น เป็นยังไง
  - - - Feedback
        
        (ปี 6 เกียร์เคยทำ oc rim คิดว่าถูก แล้วอาจารก็แก้ แล้วเราก็จะจำมาว่าอันไหนคือถูก
      - Experience
        
        ปี 4 วิ้น ถ้าสมมติว่าครั้งแรกที่หนูทำ occrim คือการทำกับคนไข้ หนูก็คงทำไม่ได้ถ้าแค่ดูคลิป หรือว่าไปดูคนอื่นทำ หนูก็ยังทำไม่ได้ ถ้าไม่ได้ลองทำเอง
        
        ปี 5 แต้ม cd lab มีประโยชน์มาก เราค่อนข้างเป๊ะตอนทำแล็บ พวก base plate occ rim มันก็เลยทำให้เรามีทักษะ
  - - - จบใหม่ เซ่อ คือเรามองว่าคนที่เข้าใจ occlusion อาจจะ good แต่ไม่ถึง great คือมันเป็นตัวตัดงี้เลย เช่นอุด cl I ไม่ติดสีแหละ ok แต่ที่จริงเป็นจุดสบแล้ว underocclusion แล้วอาจารย์ oper ว่าไงครับ มันควรจะได้ occlusion ที่ดีหรือป่าว ไม่ควร under บางคนแบบไม่ได้สนใจเรื่องนี้ ตอนขึ้นคลินิก ok ไม่ติดสี ไปผ่าน จบ occlusion ยากคือเช็คสบ
      - จบใหม่ ปอป้อ การประเมินระบบบดเคี้ยวของคนไข้มันส่งผล
      - จบใหม่ ย้ง ถ้าเป็นเช็คสบจากชิ้นงานของเราอันนี้ทำได้ เช็คได้ครบ แต่ถ้าเป็นเช็คสบจากฟันที่คนไข้มาด้วยปัญหา occlusion อันนี้เราจะไม่กล้าแก้ จะส่งไปที่อื่น
      - จบใหม่ ไกด์ คือส่วนตัวไม่แน่ใจว่าสำหรับ occlusion มันต้องใช้เวลาในการทำงานนานรึเปล่ากว่าจะเจอปัญหา คือตอนนี้ restoration ที่เราทำไปมันอาจจะยังไม่เห็นปัญหาตอนนี้ แต่พอนานๆไปก็อาจจะเริ่มมีบ้าง ส่วน restoration ที่มันมีปัญหาให้เราเห็นเลยในตอนนั้นเราก็แก้อยู่แล้ว ก็เลยไม่แน่ใจเหมือนกัน
      - จบใหม่ เจมส์ ของพี่ก็ไม่เคยเจอนะ แต่ถ้าจะตอบคำถามเราต้องแยกก่อน เพราะอย่างเคส CD occlusion ในความคิดหมอพรอสก็น่าจะเป็นการสร้างใหม่หมด แต่ถ้าเป็น restoration ซี่สองซี่ เราก็สร้างให้มันตรงกับ ideal occlusion ของมัน พวก tripodization ไรแบบนี้อะ แต่พอมาทำงานจริงถามว่าเราทำให้มันได้ถึงขนาดนั้นมั้ย ทุกวันนี้พี่ก็ยังทำไม่ได้นะ เอาเป็นว่า occlusion ในทางคลินิกก็คือทำออกมาให้คนไข้ function ไ้ด้ แต่ถ้าเคส CD ที่มันมี occlusion หลายแบบอะ อันนี้ก็อาจจะขึ้นอยู่กับการมองเคสอะว่าเคสไหนควรใช้อะไร (Occlusion for CD is really important because it newly made, but in the other hand restoration we create to relate to ideal occlusion, occlusion for CD is tacit due to clinical judgment and other factors)
- - - - จบใหม่ พจ ต่อมา knowledge พี่ว่ามากกว่าครึ่งก้ได้มาจากการเรียนเลคเชอร์เหมือกนัน คือ พอขึ้นคลิดนิก…มันก็ก้ไม่สามารถใส่ๆก้ทุกรายละเอียดอยู่ดีเพราะฉะนั้นแต่บะคนจะเก็บมากเก็บน้อยก็ขึ้นกับตอนเรียนเลคเชอร์อยู่ดีแถมแต่ละคนตอนพรีคลินิกก็ตักตวงได้ไม่เท่ากันขึ้นกันหลายปัจจัย บางคนมากไม่ทัน บางคนตอนปี2อาจไม่รู้สึกชอบทันตแพทย์มาก (ความรู้ที่ได้ส่ววนใหญ่มาจากการเรียนพรีคลินิก)
    - - skill ได้พัฒนาตอนคลิกนิกมั้ย พี่ว่าต่าง แต่ต่างเยอะมั้ย พี่ว่าไม่ ตัวพี่ถ้าถามว่ามั่นใจมั้ย พี่มั่ยใจดixมากกว่าremovable ส่วนmetal postไม่เคยทำ ไม่มั่นใจเลย งาน remove tpพี่รู้สึกว่ามันยากที่จะทำให้พอดีกับช่องปากได้ ส่วนcdอยู่ที่หมอครึ่งนึงกับคนไข้อีกครึ่งนึง พี่ว่าเราน่าจะเคยได้ยินที่บอกว่าฟันปลอมอยู่ได้ด้วยน้ำลายหมอ พี่ว่ามันคือเรื่องจริง ต้องมีความเชื่อมั่น เพราะฉะนั้นถ้าจบปี6มั่นใจทุกงานมั้ย พี่ว่าไม่ ถ้าให้เรียงเลยคือ fix cd tp