วุฒิสภา มี กำหนดเวลาดังนี้
ร่างกฎหมายที่ไม่เกี่ยวกับการเงิน ต้องพิจารณาเสร็จภายใน 60 วัน
ร่างกฎหมายที่เกี่ยวกับการเงิน ต้องพิจารณาเสร็จภายใน 30 วัน
และขยายเวลาได้อีก 30 วัน หลังจากนั้นถือว่าเห็นชอบร่าง กม

การพิจารณาร่าง พรบ ที่ต้องยับยั้ง
ร่าง พรบ เกี่ยวกับการเงิน ยกร่างขึ้นได้ทันทีด้วยคะแแนนเสียงมากกว่ากึ่งหนึ่งของสภา
ร่าง พรบ ไม่เกี่ยวกับการเงิน ยกขึ้นใหมาเมื่อพ้น 180 วัน

การตราพระราชกำหนด
คณะรัฐมนตรีเห็นชอบคือ
1 เกี่ยวกับความมั่นคงกรณีฉุกเฉิน เช่น ความปลอดภัยสาธารณะ,ภัยพิบัติ
2 เกี่ยวกับการเงิน เช่น ภาษีอากร เงินตรา

การเสนอร่าง พรบ ต้องเสนอต่อสภาก่อน

กษัตริย์ทรงตราพระราชกำหนด
เมื่อคณะรัฐมนตรีเห็นเป็นกรณีฉุกเฉินเช่นเรื่องความปลอดภัยประเทศ ความปลอดภัยสาธารณะ ความมั่นคงทางเศรฐกิจ ภาษีอากร เงินตรา

ร่าง พรบ ที่กษัตริย์ไม่เห็นด้วย รัฐสภามีมติยืนยันได้ด้วยเสียง 2 ใน 3ของทั้ง 2 สภา

พระราชกำหนดที่วุฒิสภาไม่อนุมัติ
เมื่อสภาผู้แทนยืนยันได้ด้วยเสียงมากกว่ากึ่งหนึ่งของสภาผู้แทน(กึ่ง คือ ครึ่ง)

หลักการบัญญัติกฎหมาย
1 ให้ถูกวิธีการ
2 ให้ถูกแบบ ได้แก่ ตามศักดิ์ ตามลำดับ ตามโครงสร้าง
3 ให้ถูกเนื้อหาได้แก่ ตรงตามกำหนด ตรงตามสภาพหลักวิชา
4 ให้ถูกหลักภาษา คือรูปประโยค ข้อความ

การบัญญัติกฎหมายให้แน่นอน
-การบัญญัติให้ชัดเจน ในถ้อยคำ เนื้อความ
-การบัญญัติให้รัดกุม