Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
เทลกับแม่บนภูเขาและความจริงของคำสาป, -เกร็นเข้าใจในทันทีว่าเธอถึงเวลาที่ต้…
-
-
-
-
เทลส์ เธอคือเด็กกำพร้าที่ถูกหมู่บ้านเก็บมาเลี้ยง เธอเป็นผู้ถูกสาปเช่นเดียวกับกันแม่ของเธอ แม่ของเธอถูกฆ่าตายในตอนที่พาเธอหนีออกจากเพรชฆาตที่ตามฆ่าพวกที่ถูกสาป แม่ของเธอบอกกัลเทลว่า พ่อของเธอนั้นเป็นคนเลว คนที่ทรยศใด้แม้แต่ลูกในใส้ของตนเอง หลังจากนั้นเธอถูกช่วยเหลือโดยคนของหมู่บ้านและถูกเลี้ยงดูโดยเรมหญิงแก่ที่มีจิตใจเมตตา เทลลส์ใด้พบเพื่อนๆที่กำพร้าพ่อแม่เหมือนกันหลายคนที่นี่ ทำให้เธอสามารถใช้ชีวิตต่อไปใด้
-
-เกร๊นที่กำลังเดินทางกลับที่พักในตอนดึกพบเทลกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่ เธอกำลังจะพยายามปีนเนินสูงๆเพื่อขึ้นไปบนภูเขาสูง
-เกร็นเข้าไปพบเทลและต่อว่าเธอว่าสิ่งที่เธอทำมันไม่ถูกต้องที่เข้าไปในป่ายามดึก หากเกิดอันตรายขึ้นมาอาจทำให้คนอื่นต้องเป็นห่วงและเสียใจ
-ด้วยนิสัยยืดหยุ่นของเกร็น เขาจึงไม่ไล่เทลกลับบ้านและพยายามสนับสนุนสิ่งที่เทลอยากจะทำโดยทีเกร็นจะระวังอันตรายและดูแลเทลให้ไม่เกิดอันตราย
-
-เมื่อถึงยอดภูเขาเกร็นถามเทลว่าทำไมถึงอยากมาที่ยอดภูเขาตอนกลางคืน เทลบอกว่ามันเป็นเวลาเดียวที่จะเห็นคุณแม่ของเธอใด้ เทลชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้าแห่งมวลหมู่ดาว
-เทลถามเกร็น(ทุกคนเชื่อว่าเกร็นตอบใด้ทุกคำถาม)ว่า "แม่ของหนูอยู่ตรงใหนค่ะ" เทลบอกว่าเธอเคยถามลิฟาว่าแม่ของเธออยู่ใหน ลิฟาจึงบอกเธอว่าแม่ของเธออยู่บนท้องฟ้าและส่องแสงลงมา เทลอยากที่จะให้แม่นั้นมองเห็นตัวเธอ และลงมาหาเธอ มามอบความอบอุ่นให้กับเธอ มาปัดเป่าความหนาวเหน็บให้กับเธอ หลังอธิบายเสร็จเทลก็ถามเกร็นอีกรอบ "แม่ของหนูอยู่ตรงใหนค่ะ" ซึ่งรอบนี้เธอดูจริงจังมาก
-เกร็นตอนนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าและสะเทือนใจ ไม่ว่าเขาจะตอบคำถามของเทลไปหรือไม่ตอบ เทลก็จะต้องเจ็บปวดอยู่ดีไม่ช้าก็เร็ว
-เทลที่เห็นหน้าตาของเกร็นใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความเศร้า เธอเริ่มถามเกร็นอีกครั้ง "แม่ของหนูยังมีชีวิตอยู่ใหมค่ะ"
-
-หลังจากที่เทลใด้ยิน แววตาของเธอก็เหมือนกับคนตาย เริ่มเกิดอาการแปลกๆกับเธอ เธอตัวสั่นและชักกระตุกราวกับถูกคนเขย่าอย่างแรง ตามตัวของเธอเริ่มคล้ำ
-เกร็นฟังเสียงหัวใจของเทล เขาพยายามจะใช้ความรู้ทั้งหมดวิเคราะห์ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเทลกันแน่ เขามีความรู้เกี่ยวกับอาการชักฉับพลัน เขาวางเทลนอนลงกับพื้นแล้วพยายามเป่าปากเธอ
-ตัวของเทลที่กระตุกไม่หยุดเธอฟาดแขนฟาดขาไปมาแขนข้างหนึ่งของเธอฟาดไปโดนหน้าของเกร็นจนหัวแตกด้วยกำลังมหาศาลเกินกว่าเด็ก ก่อนที่มือข้างนั้นของเธอจะมีขนมากมายงอกออกมาอย่างน่าเกลียดน่ากลัว
-ลิฟาขึ้นมาบนยอดเขาพอดีและเธอก็พบกับสถานการดังกล่าวจึงรีบเข้าช่วยเทล "สิ่งที่คุณเห็นต่อไปนี้ห้ามบอกใครนะค่ะ" ลิฟาถอดผ้าพันแผลที่มือซ้ายของเธอออกและใช้มีดแทงลงไปที่แขนตัวเองจนเลือดออก ก่อนที่จะใช้มือข้างเดียวกันนั้นสัมผัสไปเบาๆที่หน้าผากของเทลอาการชักกระตุกของเธอก็หยุดลงทันที
-ลิฟาเล่าให้เกร็นฟังว่า ที่หมู่บ้านนี้หากใครใด้ศูนย์เสียสิ่งที่สำคัญของตนเองไปพวกเขาจะกลายเป็น [ผู้เสื่อมทราม]
-หลังจากที่ช่วยเทลลิฟาสีหน้าดูไม่ค่อยดี เธอบอกให้เกร็นพาเทลกลับไปหาเรมและเรมจะช่วยเทลต่ออีกที ลิฟาพาตัวเองในสภาพที่ไม่สู้ดีไปนั่งพิงกับหินก้อนใหญ่ เธอเริ่มร้องไห้และสะอื้น น้ำตาของเธอก็เริ่มใหลออกมา ตอนนี้เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นหรือเดิน อย่างเดียวที่เธอทำใด้คือการร้องไห้ให้กับความรู้สึกเจ็บปวดของเทลที่อยู่ในตัวเธอ เธอใด้สลับความเจ็บปวดของตัวเธอที่ถูกมีดแทงกับความเจ็บปวดของเทลความเจ็บปวดที่ต้องศูนย์เสียแม่ไป