Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Sepsis, อุ่นเรือน กลิ่นขจร, และสุพรรษา วรมาลี. (2563). คู่มือการพยาบาลการผ…

- - - - ข้อมูลสนับสนุน
        (Data)
        
        O : หายใจเหนื่อยหอบ ไอเป็นพักๆ มีเสียงเสมหะในลำคอ เสมหะสีเหลืองขุ่น
        
        O : ฟังปอดได้ยินเสียง crepitation
        
        O : ความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือด 94 เปอร์เซ็นต์
        
        O : อุณหภูมิร่างกาย36.8 องศาเซลเซียส
        
        O : อัตราการหายใจ 32 ครั้งต่อนาที
        
        O : อัตราการเต้นของหัวใจ 70 ครั้ง/นาที
        
        O : ผลการตรวจพิเศษ(เมื่อวันที่ 29 ธ.ค. 2565) Chest X-Rayภาพถ่ายรังสีปอดพบ Consolidative opacities at both lower lung -EKG พบ Sinus Tachycardia
        
        O : ผล sputum c/s
        (เมื่อวันที่ 2 ธ.ค.2565) พบเชื้อ Klebsiella pneumoniae, Streptococcus pneumoniae
        
        O : ผลการตรวจ Arterial Blood Gas : ABG( เมื่อวันที่ 29 พ.ย. 2565)
        
        pH 7.348 L
        
        HCO3 22.2 mmol/ L
        
        pCO 41.5 mmHg
        
        pO2 51.5 mmHg L
        
        O : ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ CBC(เมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2565)
        -Hb 8.6 g/dl L
        
        จุดมุ่งหมาย
        
        ร่างกายได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ ไม่เกิดภาวะพร่องออกซิเจน
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        ไม่มีภาวะพร่องออกซิเจน เช่น หายใจหอบเหนื่อย ปลายมือปลายเท้าเขียว หายใจเร็วขึ้นใช้ กล้ามเนื้อหน้าท้องในการหายใจ ริมฝีปากเขียวคล้ำ กระสับกระส่าย หรือระดับความรู้สึกตัวลดลง
        
        อัตราการหายใจไม่เกิน 16-20 ครั้งต่อนาที ลักษณะการหายใจปกติ ไม่มีการหายใจเร็วแรงลึก ไม่มีอาการหายใจลำบาก
        
        ความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือดมากกว่า 95 เปอร์เซ็นต์
        
        ฟังปอดไม่มีเสียง rhonchi crepitation หรือเสียง wheezing
        
        ทางเดินหายใจโล่งไม่มีเสมหะ หรือเสมหะลดลง เสมหะ ไม่เหนียว ไม่มีสี
        
        Chest X-Rayผลภาพถ่ายรังสีปอดปกติ
        
        ผล ABG ปกติ คือ
        
        pH 7.35-7.45
        
        HCO 22- 29 mmol/ L
        
        pCO 35- 45 mmHg
        
        pO2 80- 100 mmHg
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ CBC
        
        -Hb 12-18 g/dl
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ประเมินภาวะพร่องออกซิเจน สังเกตอาการและอาการแสดง เช่น ปลายมือปลายเท้าเขียวคล้ำ เยื่อบุผิวหนังมี ลักษณะการซีดเขียว ซึมลง อ่อนเพลีย หายใจหอบเหนื่อย อัตราการหายใจเร็ว ผิวหนังเย็น Capillary refill
        
        ประเมินและบันทึกสัญญาณชีพ vital sign วัดระดับ Oxygen saturation ทุก 4 ชั่วโมง
        
        จัดท่าให้นอนศีรษะสูง 30 องศา
        
        4.ดูแลให้ได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอตามแผนการรักษาของแพทย์
        
        4.1 ต่อสายออกซิเจน Nasal cannula เข้ากับหัวต่อ Flow meter ให้ออกซิเจนไหลเข้าขวดทำความชื้น
        
        1 more item...
    - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        O : หายใจเหนื่อยหอบ มีอัตราการหายใจ 32 ครั้งต่อนาที
        
        O : เสมหะสีเหลืองข้น ไอออกเองลำบาก
        
        O : ผลการตรวจร่างกายไม่มีไข้ ไอมีเสมหะ หายใจเหนื่อยหอบ
        
        O : ฟังเสียงปอดพบเสียง crepitation
        
        O : ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ(เมื่อวันที่ 29 ธ.ค.2565)
        
        WBC COUNT 21530 cell/cu.m.m H
        
        Neutrophils 81.4 % H
        
        Lymphocyte 13.7 % L
        
        O : ผลภาพถ่ายรังสี(เมื่อวันที่ 29 พ.ย.2565)
        -ปอดพบ Consolidative opacities at both lower lung
        
        O : ผล sputum c/s
        (เมื่อวันที่ 2 ธ.ค.2565) พบเชื้อ Klebsiella pneumoniae, Streptococcus pneumoniae
        
        O : อุณหภูมิร่างกาย36.8 องศาเซลเซียส
      - วัตถุประสงค์
        
        ผู้ป่วยไม่มีการติดเชื้อในระบบทางเดินหายใจ
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        อุณหภูมิร่างกายอยู่ในช่วง 36.5-37.5 องศาเซลเซียส
        
        ผลภาพถ่ายรังสีปอดปกติ หรือไม่มีความผิดปกติเพิ่มขึ้น
        
        เสมหะลดลงหรือหมดไป ลักษณะไม่เหนียว ไม่มีสี
        
        ผล sputum gram stain, c/s และ hemoculture ไม่พบเชื้อ
        
        ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการปกติ
        WBC 4. 5- 11. 3 x 10'/ uL Neutrophils 40. 0- 70. 3 % Lymphocyte 20. 3- 47. 9 %
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        ตรวจวัดสัญญาณชีพ อุณหภูมิร่างกายทุก 4 ชั่วโมง
        
        แนะนำให้ดูแลรักษาความสะอาดในช่องปาก ปากฟัน
        
        ให้การพยาบาลด้วย aseptic technique
        
        สังเกตลักษณะ สี กลิ่นและปริมาณของเสมหะว่ามีการเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมหรือไม่
        
        ดูแลให้ได้รับยาลดไข้ตามแผนการรักษาเมื่ออุณหภูมิร่างกายมากกว่า 38.5 องศาเซลเซียส ทุก 4-6 ชั่วโมง
        
        1 more item...
    - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        O: ผู้ป่วยติดเตียง ช่วยเหลือตนเองไม่ได้
        Bedridden patient
        
        O : นอนบนเตียงตลอดเวลามีข้อจำกัดในการเคลื่อนไหว
        
        O : Glasgow Coma Scale ,E4V1M3
        
        O : กล้ามเนื้อแขนขาลีบ
        
        O : แผลกดทับบริเวณก้นกก
      - จุดมุ่งหมาย
        
        ป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการนอนเป็นเวลานาน เช่น แผลกดทับ กล้ามเนื้อลีบ ข้อยึดติด
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        ไม่เกิดเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการนอนเป็นเวลานาน เช่น แผลกดทับ กล้ามเนื้อลีบ ข้อยึดติด
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        การป้องกันการเกิดแผลกดทับ
        
        ประเมินลักษณะของผิวหนังบริเวณที่ถูกกดทับว่ามีรอย แดงรอยถลอกมีแผลหรือมีการลอกหลุดของ ผิวหนัง โดย เฉพาะผิวหน้าบราณจนกระดูกทุกส่วน
        
        ดูแลความสะอาดของ ผิวหนัง โดย เฉพาะผิวหนังบริเวณหลัง และก้นกบให้แห้ง และสะอาด อยู่เสมอ
        
        ดูแลให้สวมใส่เสื้อผ้าที่สะอาด ผ้าปูที่นอนสะอาด และปูให้เรียบตึงไม่ควรให้ผิวหนังผู้ ป่วยสัมผัสกับผ้ายางโดยตรงเพื่อป้องกันการอับขึ้น และป้องกันการเสียดสี
        
        ดูแลผู้ป่วยลดแรงกดทับที่บริเวณปุ่มกระดูกต่าง ๆ โดยการกระตุ้นให้ขยับตัวยกก้นลอย พ้นจากพื้นเตียงหรือช่วยพลิกตะแคงตัวทุก 2 โมง
        
        1 more item...
        
        ดูแลให้มีการพลิกตัวหรือขยับตัว โดยไม่นอนอยู่ท่าเดียวนานเพื่อให้มีการเคลื่อนไหวของร่างกาย
        
        ป้องกันการเกิดภาวะกล้ามเนื้อลีบ ข้อยึดติด
        
        กระตุ้นให้ผู้ป่วยมีการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันด้วยตนเองเท่าที่จะสามารถปฏิบัติได้
    - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        O : ผู้ป่วยรับประทานอาหารได้น้อย จากการดูแลที่ไม่เหมาะสม
        
        O: เปลือกตาซีด ริมฝีปากซีด Capillary refill 2 วินาที
        
        O : ความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือด 94 เปอร์เซ็นต์
        
        O : ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ CBC(วันที่ 29 พฤศจิกายน 2565)
        
        RBC COUNT 2.66 M/uL L
        
        1 more item...
      - จุดมุ่งหมาย
        
        ผู้ป่วยมีภาวะซีดลดลงและได้รับสารอาหารอย่างเพียงพอ
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        เปลือกตาซีดลดลง Capillary refill ไม่เกิน 2 วินาที
        
        ได้รับน้ำและสารอาหารอย่างเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย
        
        ความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือดมากกว่า95เปอร์เซ็นต์
        
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ CBC ปกติ
        
        RBC COUNT 4.20-6.20 M/uL
        
        1 more item...
      - ดูแลให้ได้รับ BD (1:1) 250*4 feed เบาหวาน
        
        จัดท่านอนศีรษะสูง 30-45 องศา
        
        ดูแลให้การ suction,Mouth care ออกให้หมดก่อนให้อาหารทุกครั้ง
        
        เช็กตำแหน่งของสายและสภาพพลาสเตอร์ยึดติดสาย
        
        พับสายให้อาหารก่อนเปิดจุกสายให้อาหารทุกครั้ง
        
        ทดสอบการรับ feed
        
        ให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูงหลังให้อาหาร 30-60 นาที
        
        ประเมินภาวะซีด เช่น ซีดบริเวณเปลือกตา ริมฝีปาก สีผิว capillary refill ไม่เกิน 2วินาที
        
        วัดสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง โดยเฉพาะ O2 saturation
        
        ติดตามผลการตรวจ CBC
        
        จำกัดกิจกรรมของผู้ป่วยตามความรุนแรงของภาวะซีด
- - - - ระยะเนื้อปอดแข็ง (Stage of consolidation) ระยะแรกจะพบว่ามีเม็ดเลือดแดงและไฟบรินอยู่ ในถุงลมเป็นส่วนใหญ่ หลอดเลือดฝอยท่อผนังถุงลมปอดขยายตัวมากขึ้นทำให้เนื้อปอดเป็นสีแดง จัดคล้ายตับสด (red hepatization) ในเวลาต่อมาจะมีจำนวนเม็ดเลือดขาวเข้ามาแทนที่เม็ดเลือดแดง ในถุงลมมากขึ้น เพื่อกินเชื้อโรคระยะนี้ถ้าตัดเนื้อปอดมาดูจะเป็นสีเทาปนดำ (grey hepatization) เนื่องจากมีหนอง (exudate) ไฟบรินและเม็ดเลือดขาว หลอดเลือดฝอยที่ผนังถุงลมปอดก็จะหดตัว เล็กลง ระยะนี้กินเวลา 3-5 วัน
        
        ระยะปอดฟื้นตัว (stage of resolution) เมื่อร่างกายสามารถต้านทานโรคไว้ได้เม็ดเลือดขาว สามารถทำลายแบคทีเรียที่อยู่ในถุงลมปอดได้หมด จะมีเอนไซม์ออกมาละลายไฟบรินเม็ดเลือดขาว และหนองจะถูกขับออกมาเป็นเสมหะ เนื้อปอดมักกลับคืนสู่สภาพปกติได้ การอักเสบที่เยื่อหุ้มปอด จะหายไปหรือมีพังพืดขึ้นแทน ระยะฟื้นตัวในเด็กและคนหนุ่มสาวเร็วมาก แต่ในคนสูงอายุจะช้า ระยะฟื้นตัวในเด็กประมาณ 5 วัน ผู้ใหญ่ 2 สัปดาห์ แต่ไม่ควรเกิน6 สัปดาห์ ถ้าเกิน 6 สัปดาห์ต้อง นึกถึงการมีโรคอื่นเป็นพื้นฐานอยู่เดิม เช่น มะเร็งปอดหรือหลอดลม เป็นต้น
  - - - 2.1 ผู้ที่เป็นโรคปอดมาก่อน เช่น ปอดแฟบ หลอดลมอักเสบเรื้อรัง เป็นต้น
      - 2.2 โรคภูมิต้านทานต่ำ ระบบภูมิคุ้มกันบกพร่อง เช่น ผู้ป่วยโรคเลือด ได้รับยากดภูมิคุ้มกัน เป็นต้น
      - 2.3 โรคเรื้อรัง เช่น เบาหวาน ไตล้มเหลว หัวใจวาย เป็นต้น
        
        ผู้ป่วยเป็นโรคเบาหวาน
      - 2.4 ผู้ป่วยที่มีการเคลื่อนไหวร่างกายลดลง เช่น ผู้ป่วยที่นอนเฉยๆ อยู่บนเตียง หายใจเบาขึ้น เป็นอัมพาต เป็นต้น
        
        Bedridden patient
      - 2.5 ผู้ที่มีการติดเชื้อ เช่น ไข้หวัด โรควัณ โรคปอด เป็นต้น
    - - -มีประวัติดื่มสุราและสูบบุหรี่
      - -อายุ>_ 65 ปี
      - -มีการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ เช่น Streptococcus pneumoniae หรือ Staphylococcus aureus
        
        กรณีศึกษาติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ Staphylococcus epidermidis
      - -มีประวัติเป็นโรคระบบทางเดินหายใจ เช่น COPD, bronchiectasis, lung cancer เป็นต้น
      - -มีภูมิต้านทานต่ำ ระบบภูมิคุ้มกันบกพร่อง เช่น HIV infection, stem cell transplantation เป็นต้น
      - -การใช้ยารักษาโรคหลายชนิดร่วมกัน เช่น ยารักษาโรคหัวใจร่วมกับโรคไต ซึ่งมีผลต่อระบบภูมิคุ้ม กันของร่างกาย -ภาวะสมองขาดเลือด หรือได้รับยากดการทำงานระบบหายใจ หรือสมอง
    - - -มีภาวะความเจ็บป่วยรุนแรง เช่น ขาดสารอาหาร มีของเสียคั่งในเลือดภาวะเม็ดเลือดขาวต่ำ เป็นต้น
      - -ได้รับการผ่าตัด
      - -มีประวัติหรือได้รับยาปฏิชีวนะ
      - -ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจหรือผู้ป่วยที่เจาะคอ
      - -นอนอยู่บนเตียงนานๆ
      - -ได้รับอาหารทางสายยางให้อาหาร
      - -มีภาวะเครียด เลือดออกในกระเพาะอาหาร
      - -ได้รับการให้เลือดและส่วนประกอบของเลือด
      - -ดูแลสุขอนามัยในช่องปากได้ไม่ดี
  - - - อาการหอบเหนื่อย ผู้ป่วยมักจะมีอาการหายใจหอบเหนื่อย หายใจเร็ว ถ้าเป็นมากจะมีอาการ ปากเขียว ตัวเขียว ส่วนในรายที่เป็นไม่มากอาจไม่มีอาการหอบเหนื่อยชัดเจน ผิวหนังซีด เขียวคล้ำ พบได้บ่อยบริเวณปลายมือ ปลายเท้า บางรายอาจดูผิวหนังได้ยาก ผู้ป่วย ที่มีสีผิวคล้ำ ซีด อาจดูที่ลิ้นหรือริมฝีปากด้านล่าง ซึ่งแสดงถึงภาวะพร่องออกซิเจน
        
        อาการไอ ในระยะแรกอาจมีอาการไอแห้งๆ ไม่มีเสมหะ แล้วต่อมาจะมีเสมหะขาวหรือ ขุ่นข้นออกเป็นสีเหลืองสีเขียว บางรายอาจเป็นสีสนิมมีเลือดปน อาการหายใจลำบาก เนื่องจากมีน้ำจาก Pulmonary capillary เข้าไปในถุงลม (alveoli) ETER
        
        มีอาการเจ็บหน้าอกขณะหายใจ (pleuritic pain) เนื่องจาก parietal pleura มีเส้นประสาทรับ ความรู้สึกเจ็บปวด เมื่อเกิดการอักเสบบริเวณ parietal pleura หรือการกระตุ้นบริเวณกะบังลม ซึ่งเลี้ยงโดย phrenic nerve ทำให้เกิดอาการเจ็บหน้าอก และมีอาการมากขึ้นเมื่อมีการไอ จาม หรือขยับตัว
        
        ปวดกล้ามเนื้อ กล้ามเนื้ออ่อนแรงเนื่องจากการอักเสบของปอดประสิทธิภาพการทำงานลดลง ทำให้ร่างกายต้องใช้กล้ามเนื้อช่วยหายเพิ่มขึ้น ทำให้การทำกิจกรรมต่างๆ ได้ลดลง
        
        ผู้ป่วยส่วนใหญ่มักมีการติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนต้น หรือโรคหวัดนำมาก่อนแล้วจึงมี อาการไอ หายใจหอบตามมา โดยเฉพาะที่เกิดจากเชื้อ Streptococcus pneumoniae หรือเชือ Haemophilus influenzae
        
        อาจมีอาการซึม สับสน
        
        1 more item...
        
        ไอเยอะ เสมหะสีเขียว
  - - - เชื้ออาจแพร่เข้าสู่กระแสเลือด(sepsis) กลายเป็นโลหิตเป็นพิษ (septicemia/bacteremia) สมองอักเสบ (encephalitis) และเยื่อหุ้มสมองอักเสบ (meningitis) เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ (pericarditis) เยื่อบุหัวใจ อักเสบ (endocarditis) เยื่อหุ้มช่องท้องอักเสบ (peritonitis) ข้ออักเสบติดเชื้อชนิดเฉียบพลัน (acute pyogenic arthritis)
        
        ภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรง ซึ่งเป็นสาเหตุของการเสียชีวิต ได้แก่ กลุ่มอาการหายใจล้มเหลว เฉียบพลัน (acute respiratory distress syndrome) ภาวะการหายใจล้มเหลว (respiratory failure ) ภาวะไตวาย (renal failure) ภาวะช็อกจากโรคติดเชื้อ (septic shock) ซึ่งจำเป็นที่จะต้องได้รับการดูแล และเฝ้าติดตามอย่างใกล้ชิดในหอผู้ป่วยระยะวิกฤติ
        
        ภาวะแทรกซ้อนจากโรคปอดอักเสบโดยตรง ผู้ป่วยอาจเกิดภาวะแทรกซ้อนจากการรักษา hospital-acquired pneumonia (HAP) ventilator associated pneumonia (VAP) sinusitis และ urinary tract infection เนื่องจากผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงมักจะได้รับ การใส่ท่อช่วยหายใจ (endotracheal tube) ใส่สายให้อาหารผ่านทางรูจมูก (nasogastric tube) และใส่ สายสวนปัสสาวะ (urinary catheter) เพื่อวัดปริมาณสารน้ำที่เข้าและออกในแต่ละชั่วโมง ส่วนการให้ ยาต้านจุลชีพทางหลอดเลือดดำอาจทำให้เกิด หลอดเลือดดำอักเสบ (thrombophebitis)
        
        กรณีศึกษาผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด(sepsis)
  - - - -Ceftazidime -Clindamycin
      - 2.การรักษาโดยการบำบัดด้วยออกซิเจน (Oxygen therapy)
        
        การดูแลระบบทางเดินหายใจเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้ป่วยปอดอักเสบเนื่องจากผู้ป่วยมีการระบายอากาศ และการแลกเปลี่ยนก๊าซไม่มีประสิทธิภาพ เนื่องจากมีน้ำ (exudates) ในถุงลม ปอดแฟบ จากการมีเสมหะในทางเดินหายใจ การรักษามีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันเกิดภาวะ ออกซิเจนในเลือดต่ำ (hypoxemia) และภาวะหายใจล้มเหลว (respiratory failure) ซึ่งออกซิเจนที่ให้อาจมีความเข้มข้นสูงโดยใช้ Cannula 1-6 ลิตรต่อ นาทีซึ่งให้ความเข้มข้นของออกซิเจน 40% หรือ Mask ซึ่งให้ความเข้มข้นของออกซิเจน 40-70% เพื่อ แก้ไขภาวะหายใจลำบาก แต่เมื่อให้ออกซิเจนดังกล่าวแล้วผู้ป่วยยังคงมีอาการหอบเหนื่อย ความดันออกซิเจน ในเลือดแดง (Pao) ยังคงต่ำกว่า 60 มิลลิเมตรปรอท ความดันคาร์บอนไดออกไซด์ในเลือด (PaCO3) สูงกว่า 50 มิลลิเมตรปรอทผู้ป่วยจำเป็นต้องได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจ ซึ่งจะช่วยการตีบแคบของหลอดลมและช่วยทำให้ กำจัดเสมหะออกได้ดีขึ้น และอาจพิจารณาให้ได้รับ PEEP (positive end expiratory pressure) เพื่อป้องกัน ภาวะปอดแฟบ ตามความเหมาะสม
        
        Cannula 3 ลิตรต่อนาที
        
        การใส่ท่อระบายทรวงอก (Intercostal drainage: ICD)ผู้ป่วยปอดอักเสบที่มีภาวะแทรกซ้อน เช่น มีน้ำในช่องเยื่อหุ้มปอด (pleural) ชนิดเป็นหนอง (empyema) เป็นต้น แพทย์จะการเจาะปอดเพื่อระบายลมหรือใส่ท่อเข้าไปในช่องเยื่อหุ้มปอด เพื่อระบายของเหลวเช่น หนอง เลือด หรือลม ออกจากช่องเยื่อหุ้มปอด
        
        การรักษาแบบประคับประคอง ผู้ป่วยปอดอักเสบ การรักษาเพื่อประคับประคองอาการ ดังนี้
        
        4.1 การให้สารน้ำสารอาหารอย่างเพียงพอเพื่อป้องกันการติดเชื้อ และรักษาสมดุลของร่างกาย ผู้ป่วยบางรายมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน อาจพิจารณาสารน้ำสารอาหารทางหลอดเลือดดำร่วมด้วย ควรหลีกเลี่ยงอาหารที่ทําให้เกิดก๊าซ เพราะจะทำให้อึดอัด แน่นท้อง และท้องอืดได้
        
        4.2 การควบคุมอุณหภูมิกายให้เป็นปกติ เนื่องจากผู้ป่วยมีไข้สูง ทำให้ร่างกายใช้ออกซิเจนเพิ่มมากขึ้น ซึ่งอาจทำให้ผู้ป่วยช็อก หรือ มีภาวะหายใจล้มเหลวตามมา ได้จึงเป็นต้องเช็ดตัวลดไข้ และแพทย์พิจารณาให้ยาลดไข้ร่วมด้วย
        
        4.3 การป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายเชื้อ ในกรณีที่ผู้ป่วยมีการติดเชื้อดื้อยาอย่างรุนแรงการขยายตัว เช่น Methicillin-resistant Staphylococcus aureus :MRSA การแยกผู้ป่วยเป็นสิ่งสำคัญในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อ
        
        1 more item...
        
        On 0.9% NSS rate 80 ml/hr
  - - - 1.1 มีไข้ (อุณหภูมิ > 38° C) โดยไม่มีสาเหตุอื่น
        
        1.2 มีภาวะ เม็ดเลือดขาวต่ำ (leukopenia)(< 4000 wbc/mm ) หรือ เม็ดเลือดขาวสูง (leukocytosis) ( 212,000 wbc/mm)
        
        1.3 มีการเปลี่ยนแปลงของสติสัมปชัญญะในผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า 70 ปี
    - - 2.1 เริ่มมีเสมหะเป็นหนองหรือมีสีเปลี่ยนไป เสมหะมากขึ้น หรือต้องดูดเสมหะบ่อยขึ้น
        
        2.2 มีอาการไอ ไอรุนแรง หรือมีภาวะหายใจลำบากหรือหายใจเร็ว
        
        2.3 พบเสียงที่เกิดขึ้นในหลอดลมและถุงลม หลอดลม แขนงเล็กๆที่มีน้ำหรือเสมหะขณะ หายใจออกถุงลมจะแฟบ ถ้ามีน้ำเมือกหรือเสมหะอยู่จะทำให้ถุงลมแฟบติดกัน พอหายใจเข้าลมจะ ดันถุงลมให้พองออกจึงเกิดเสียงกรอบแกรบหรือเสียงเหมือนขยี้ผมใกล้ๆหู (rale) หรือพบเสียงที่เกิด จากลมผ่านเข้าออกในหลอดลมใหญ่ ฟังได้ยินตรงตำแหน่งที่หลอดลมตั้งอยู่บริเวณคอด้านหน้าและ คอด้านหลัง ลักษณะการหายใจ ขณะหายใจเข้าสั้น และหายใจออกยาว (bronchial breath sound)
    - - 3.1 พบปอดลักษณะเหมือนกระจกฝ้า (infiltration) เกิดขึ้นใหม่หรือลุกลามกว่าเดิมและไม่ หายไปอย่างรวดเร็ว
        
        3.2 พบปอดลักษณะเป็นเงาสีขาวทึบ (consolidation)
        
        3.3 พบปอดลักษณะเป็นโพรงในปอด (cavitation)
      - Patchy consolidative opacities at both lower lugns, probably pneumonia, subsegmental atelectasis or other
        -GGOs at LLL (29/11/65)
        
        Stable patchy consolidative opacities at both lower lugns and increased GGOs at left lung(6/12/65)
  - - - การตรวจร่างกายร่วมกับอาการแสดงของผู้ป่วย ได้แก่ ไข้ ไอ หายใจเร็ว ในผู้ป่วยที่สงสัยว่าเป็น ปอดอักเสบ แพทย์จะใช้อุปกรณ์ตรวจฟังเสียงปอด ซึ่งอาจพบว่าเสียงกรอบแกรบ (crepitations) หรือเสียง หายใจเบากว่าปกติ (bronchial breath sound)
        
        การตรวจทางห้องปฏิบัติการเพื่อยืนยันการวินิจฉัยโรคและเป็นแนวทางในการแยกเชื้อที่เป็นสาเหตุ ได้แก่
        
        3.1 การตรวจนับเม็ดเลือดขาวในเลือด ควรทำทุกรายแม้จะไม่สามารถใช้แยกสาเหตุจากเชื้อ แบคทีเรียหรือไวรัสได้ชัดเจน กรณีที่พบ neutrophil สูงมากและมี toxic granules ช่วยสนับสนุนว่าเป็นการ ติดเชื้อแบคทีเรียโดยพบเม็ดเลือดขาวในเลือดมากกว่าหรือเท่ากับ 12,000 เซลล์/ ลูกบาศก์มิลลิเมตร หรือ น้อยกว่า 4,000 เซลล์/ลูกบาศก์มิลลิเมตร
        
        (29/11/65)
        WBC COUNT 21530 cell/cu.m.m H
        NEUTROPHIL 81.4 เปอร์เซ็น H
        LYMPHOCYTE 13.7 เปอร์เซ็น L
        
        3.2 การย้อมเสมหะ (sputum หรือ nasopharyngeal aspiration) gram stain เป็นวิธีที่มีความ ไว (sensitive) แต่ไม่จำเพาะ (Specific) ต่อเชื้อที่เป็นสาเหตุ อาจเป็นแนวทางคร่าวๆ ถึงเชื้อก่อโรค
        
        Normal Flora(29/11/65)
        
        3.3 การตรวจเสมหะเพาะเชื้อ มีความไวและความจำเพาะต่ำ
        
        3.4 การเพาะเชื้อจากเลือด (hemoculture) ควรทำเฉพาะรายที่เป็นรุนแรง เชื้อที่มักก่อให้เกิดการ ติดเชื้อในกระแสโลหิต ได้แก่ Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenza
        
        Staphylococcus epidermidis(30/11/65)
        
        3.5 การตรวจปัสสาวะ Legionella urinary antigen เป็นการดูเชื้อเฉพาะ Legionella pneumophila serogroup ในรายที่สงสัยปอดอักเสบในชุมชนที่รุนแรง
        
        Kleb.pneumonia (ESBL -producing strain)..(MDR) (2/12/65)
        
        3.6 การตรวจ Polymerase chain reaction (PCR) เพื่อตรวจหาโรคปอดอักเสบจากการติดเชื้อ ไวรัส เช่น เชื้อก่อโรคทางระบบทางเดินหายใจ ได้แก่ influenza viruses, respiratory syncytial viruses (RSV), metapneumovirus, adenovirus, coronaviruses (SARS, MERS-CoV)
        
        การตรวจภาพรังสีทรวงอก (Chest X-Ray) เพื่อช่วยยืนยันการวินิจฉัยในผู้ป่วยที่ประวัติและการ ตรวจร่างกายไม่ชัดเจน โดยพบ infiltration บริเวณที่มีการอักเสบ ในรายที่มั่นใจในการวินิจฉัยแล้วไม่จำเป็น ต้องถ่ายภาพรังสีทรวงอก นอกจากต้องการประเมินว่าผู้ป่วยมีภาวะแทรกซ้อนจากปอดอักเสบหรือไม่
        
        Percutaneuos lung aspirationand culture ทำให้ผู้ที่มีอาการอักเสบของปอด หรือปอดบวม ไม่สามารถตรวจเชื้อจากเสมหะได้ ดูดเอาน้ำไปดูด้วยกล้องจุลทรรศน์หรือเพาะเชื้อ
        
        Bronchoscope เป็นการส่องกล้องหลอดลม เข้าทางปากหรือจมูก เข้าไปในบริเวณหลอดลมส่วนปลาย แล้วดูดสิ่งคัดหลั่งที่สงสัยว่าเกิดเชื้อกลับมาตรวจและใส่ normal saline (Bronchoalveolar lavage) ไปตรวจเพื่อเพาะเชื้อ
        
        Patchy consolidative opacities at both lower lugns, probably pneumonia, subsegmental atelectasis or other
        -GGOs at LLL (29/11/65)
        
        Stable patchy consolidative opacities at both lower lugns and increased GGOs at left lung(6/12/65)
        
        หายใจหอบเหนื่อย ไอมาก มีเสมหะสีเขียว ฟังเสียงปอดได้ยินเสียง Crepitation
- - - - การตรวจสารคัดหลั่งจากบาดแผล หากผู้ป่วยได้รับบาดเจ็บและเกิด แผลติดเชื้อ แพทย์จะเก็บตัวอย่างสารคัดหลั่งจากบาดแผลมาตรวจ เพื่อช่วยในการจ่ายยาปฏิชีวนะให้สามารถรักษาการติดเชื้อได้อย่างมีประสิทธิภาพ
        
        การตรวจน้ำมูกหรือเสมหะ หากผู้ป่วยเกิดอาการไอและมีเสมหะด้วย แพทย์จะเก็บตัวอย่างน้ำมูกหรือเสมหะ โดยการตรวจนี้จะช่วย วินิจฉัยชนิดของแบคทีเรียอันเป็นสาเหตุของการติดเชื้อ
        
        การตรวจด้วยภาพสแกน วิธีนี้จะช่วยให้แพทย์ตรวจสภาพของอวัยวะ หรือบริเวณเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อให้เห็นได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น(อัลตราซาวนด์, X-ray รวมทั้ง CT; NMR)
        
        จากกรณีศึกษา แพทย์ได้วินิจฉัยโดยการตรวจอาการทั่วไป ตรวจเลือด ตรวจปัสสาวะ ตรวจเสมหะ และทำการChest X-Ray
- - - - Sepsis induced hypotension คือภาวะ sepsis ร่วมกับมี ภาวะต่อไปนี้ - SBP < 90 mmHg or. - MAP<65 mmHg or MAP: diastolic blood pressure + 1/3 ( systolic BP-diastolic BP). - SBP ลดลงจากเดิม 40 mmHg โดยไม่มีสาเหตุอื่นที่อธิบายการลดลงของ blood pressure
        
        Septic shock : คือการมีภาวะ sepsis induced hypotension อย่างต่อเนื่องแม้ว่าจะให้ fluid resuscitation ที่เพียงพอ