Mózg jest jak ziarno. Kiedy gleba, na którą padnie jest żyzna i bogata, a „ziarno” oświetlone jest światłem miłości, podlane wiarą i życzliwością, wyrośnie z niego piękna i silna roślina. Jeśli jednak to samo ziarno padnie na litą, twardą skałę, w cieniu negacji i krytyki, nie będzie mogło w pełni rozwinąć swojej potęgi i piękna. (l.w. 301)