Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่4 ทักษะทางภาษาเพื่อการสื่อสาร, นางสาวณิชกานต์ แดงจันทร์ 60202909 -…

- - - - 1) การได้ยินเสียงที่กระทบโสตประสาท
      - 2) การมีสมาธิต่อสิ่่งที่เราได้ยินนั้น
      - 3) การเข้าใจสิ่งที่ได้ยิน
      - 4) การตีความสิ่งที่ได้ยิน
      - 5) การตอบสนอง
    - - การฟังเพื่อเพิ่มพูลความรู้และประสบการณ์
      - การฟังเพื่อสังคม
    - - ต่อตนเอง
        
        การฟังที่ดีเป็นพฤติกรรมของผู้มีมารยาทในสังคม
        
        ทำให้เรารับรู้เรื่องราวที่ฟังได้โดยตลอด
        
        ช่วยพัฒนาสมรรถภาพของการใช้ภาษาอื่น ๆ
      - ต่อสังคม
        
        ผู้ฟังามารถนำความรู้ แง่คิดต่าง ๆ ไปใช้โดยสังคมจะได้ประโยชน์ทางอ้อม
    - - ระหว่างบุคคล
        
        ตั้งใจฟังและแสดงอาการกระตือรือร้นในการฟัง
        
        สายตาจับอยู่ที่ผู้พูดอย่างสนใจและจริงใจ
        
        แสดงปฏิกิริยาตอบสนองในการฟังด้วยท่าทางหรือสีหน้า
        
        ไม่พูดแทรก
        
        ไม่แสดงอาการเบื่อ หรืออื่น ๆ
        
        แสดงกิริยาให้ทราบว่าสนใจ
        
        มีกิริยาท่าทางสำรวม
      - เป็นกลุ่ม
        
        เช่น การพูดโต้วาที การอภิปราย การแสดงปาฐกถา การบรรยาย รวมถึงการสอนในชั้นเรียนของครูผู้สอน
    - - มีลักษณะการฟังอยู่ 5 ระดับ
        
        1) ไม่สนใจ : ทำเหมือนผู้พูดกำลังพูดกับกระจก
        
        2) แกล้งฟัง : รับคำ พยักหน้า แต่ไม่ได้ฟังจริง
        
        3) เลือกฟัง : เลือกฟังเฉพาะสิ่งที่อยากฟัง
        
        4) ตั้งใจฟัง : ฟังด้วยหู อยู่กับปัจจุบัน ได้ขอมูลครบ
        
        5) ฟังด้วยใจ : ฟังด้วยหู ตา ใจ ติดตามอย่างมีสติ
    - - 1) ทำตัวให้พร้อมรับฟัง
      - 2) ฟังอย่างสุภาพและตั้งใจ
      - 3) สังเกตอวันจนภาษา
      - 4) ต้องมั่นฝึกปฏิบัติ
      - 5) หาประโยชน์จากการฟัง
      - 6) จดบัทึกทุกครั้งที่ฟัง
      - 7) ปัญหาการจับใจความ
      - 8) ไม่เป็นคนใจแคบ
      - 9) ฟังให้ครบ
      - 10) รักษามารยาทในการฟัง
  - - - 1) การมองเห็นตัวอักษร สัญลักษณ์ หรือข้อความชัดเจนแล้วเข้าใจ
      - 2) การเข้าใจความหมายสาร
      - 3) การมีปฏิกิริยาต่อสาร
      - 4) การบูรณาการความคิด
    - - 1) อ่านเพื่อความรู้
      - 2) อ่านเพื่อหาคำตอบ
      - 3) อ่านเพื่อปฏิบัติตาม
      - 4) อ่านเพื่อความเพลิดเพลิน
    - - ต่อตนเอง : ก่อให้เกิดความรู้ ทันต่อเหตุการณ์ปัจจุบัน สังสมประสบการณ์ และเพลิดเพลิน
      - ต่อสังคม : มีประโยชน์ต่อหลายด้าน เช่น ด้านเศรษฐกิจ ด้านประชาธิปไตย ด้านคุณธรรมและสันติธรรม
    - - 1) แยกแยะส่วนที่เป็นสาระสำคัญและส่วนขยายความ
      - 2) แยกแยะส่วนที่เป็นข้อเท็จจริงออกจากข้อคิดเห็นในงานต่าง ๆ
- - - - การแต่งกาย
      - การวางตัว
      - น้ำเสียงในการพูด
      - การมอง
      - อารมณ์
      - ไหวพริบ
    - - พลิปชาร์ต (แผนภูมิข้อความ รูปภาพ)
      - วีดีทัศน์/ภาพยนตร์
      - แผ่นใส
      - Microsoft Office Powerpoint
  - - - ผู้พูด (Speaker)
      - ผู้ฟังคือผู้รับสาร (Audience)
      - เนื้อหาสาร (Message)
      - เครื่องมือในการสื่อความหมาย (Communication)
    - - 1) เพื่อสอนหรือแจ้งข่าวสารให้ทราบ
      - 2) เพื่อเกลี้ยกล่อมหรือจูงใจ
      - 3) เพื่อกระตุ้นหรือสร้างความประทับใจ
      - 4) เพื่อความบันเทิง
    - - พูดเป็น พูดไม่เป็น
      - ทฤษฎีบันได 13 ขั้น
  - - - 1) มีจุดมุ่งหมายในการเขียนที่ชัดเจน
      - 2) มีเอกภาพ
      - 3) มีสัมพันธภาพ
      - 4) มีความกระจ่าง
      - 5) มีรูปแบบการเขียนเหมาะสมกับเนื้อหา
      - 6) มีเนื้อหาดีและรายละเอียดเด่นชัด
      - 7) มีจินตนาการที่สอดคล้องกับเนื้อหา
      - 8) ใช้ภาษาถูกต้องเหมาะสม
      - 9) เรื่องราวชวนติดตาม
    - - หลักการเขียนย่อหน้า
      - องคฺประกอบของย่อหน้า
      - กลวิธีขยายใจความสำคัญในย่อหน้า
      - ลักษณะย่อหน้าที่ดี
    - - หลักเกณฑ์การสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์
      - ลำดับขั้นในการสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์
      - การสร้างบรรยากาศในการสอนเขียนสร้างสรรค์
      - ประเมินผลงานการเขียนเชิงสร้างสรรค์