Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การส่งเสริมภาวะโภชนาการ - Coggle Diagram

- - - - ภาวะที่ร่างกายได้รับอาหารที่ถูกหลักโภชนาการ
      - มีสารอาหารครบถ้วน ในปริมาณเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
      - ร่างกายใช้สารอาหารเหล่านั้นในการเสริมสร้างสุขภาพอนามัยได้อย่างมีประสิทธิภาพเต็มที่
    - - ภาวะโภชนาการต่ำกว่าเกณฑ์ (Malnutrition)
        
        ภาวะที่ร่างกายได้รับสารอาหารไม่เพียงพอกับความต้องการ
        
        อาจขาดสารอาหารเพียง 1 ชนิด หรือมากกว่า
        
        ขาดพลังงานด้วยหรือไม่ก็ได้
        
        โรคขาดโปรตีน (Kwashiorkor)
        
        โรคขาดพลังงาน (Marasmus)
        
        โรคขาดโปรตีนและพลังงาน (Marasmic-kwashiorkor)
      - ภาวะโภชนาการเกิน (Over nutrition)
        
        ภาวะที่ร่างกายได้รับอาหาร
        มากเกินความต้องการของร่างกาย
        
        เก็บสะสมไว้จนเกิดอาการปรากฏ
        
        ได้รับสารอาหารที่ให้พลังงานมากเกินไปจะมีการสะสมไว้ในร่างกายในสภาพไขมัน
        
        เกิดโรคอ้วน
- - - - BMI = น้ำหนักตัว (กิโลกรัม)/ส่วนสูง (เมตร)2
  - - - ชาย ค่าปกติ 14 –18 mg %
      - หญิง ค่าปกติ 12-16 mg%
- - - - คำนวณพลังงานที่ควรได้รับต่อวัน
      - จำกัดมื้ออาหารและสัดส่วนของอาหารตามพีระมิอาหาร
      - จำกัดการใช้น้ำมัน ไขมัน น้ำตาล
      - หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่แป้งและไขมันสูง
      - รับประทานอาหารครั้งละน้อย แต่บ่อยครั้งและจำกัดอาหารมื้อเย็น
      - หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารขณะดูโทรทัศน์
      - เพิ่มการรับประทานอาหารที่มีใยอาหารจากผักผลไม้ และธัญพืชที่ไม่ขัดสี
      - ส่งเสริมให้ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอหรือสัปดาห์ละ 3 วัน
  - - - ภาวะเบื่ออาหารเป็นความรู้สึกไม่อยากรับประทาน
        อาหาร
    - - ความผิดปกติของพฤติกรรมการรับประทาน
      - รู้สึกผิดที่รับประทานเข้าไปมากมาย
      - หาวิธีเอาออกโดยอาจล้วงคอให้อาเจียนออกมาจนหมด
    - - หาสาเหตุ ที่พบได้บ่อย ๆ
      - ส่งเสริมความรู้สึกอยากอาหารให้มากที่สุด
      - ดูแลด้านจิตใจ
      - การใช้ยา
      - การดูแลให้ผู้ป่วยได้รับอาหารเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
  - - - การพยาบาลผู้ป่วยขณะอาเจียน
        
        จัดหาภาชนะรองรับอาเจียน
        
        จัดให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าที่อาเจียนออกได้สะดวก
        
        คอยอยู่เป็นเพื่อนขณะที่ผู้ป่วยกำลังอาเจียน
      - สังเกตสิ่งต่าง ๆ เพื่อบันทึกและรายงานอย่างถูกต้อง
      - การพยาบาลผู้ป่วยหลังอาเจียน
        
        ดูแลความสะอาดของร่างกายและเครื่องใช้
        
        จัดสิ่งแวดล้อม ดูแลให้อากาศถ่ายเท
        
        ให้ผู้ป่วยพักผ่อนในบรรยากาศที่สงบ
  - - - เป็นความรู้สึกที่ผู้ป่วยเกิดความลำบากในการกลืน
      - รู้สึกว่ากลืนแล้วติดอยู่ที่ใดที่หนึ่ง
    - - ไม่สามารถกลืนได้ ไม่ว่าจะเป็นอาหารแข็ง อาหาร
        ธรรมดา อาหารอ่อน อาหารเหลว
      - รุนแรงมากที่สุด คือ กลืนไม่ได้เลยแม้แต่น้ำหรือน้ำลาย
- - - - เพื่อให้ผู้ป่วยที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้
      - ได้รับอาหารตามความต้องการของร่างกาย
    - - ถาดอาหารพร้อมอาหาร
      - ช้อนหรือช้อนส้อม
      - แก้วน้ำพร้อมน้ำดื่ม และหลอดดูดน้ำ
      - กระดาษหรือผ้าเช็ดปาก
      - ผ้ากันเปื้อน
    - - การเตรียมผู้ป่วยและสิ่งแวดล้อม
        
        ก่อนเวลาอาหาร แนะนำให้ผู้ป่วยออกกำลังกายบ้าง
        
        จัดให้อยู่ในท่านั่ง
        
        ปูผ้ากันเปื้อนตั้งแต่ใต้คางลงไป
        
        วางถาดอาหารในตำแหน่งที่ผู้ป่วยสามารถมองเห็นชนิดของอาหารได้
        
        วางเครื่องใช้อื่น ๆ ในตำแหน่งที่สามารถหยิบได้สะดวก
        
        ล้างมือให้สะอาดและเช็ดให้แห้ง
      - การป้อนอาหาร
        
        ขณะป้อนอาหารตักอาหารให้มีปริมาณที่เหมาะสม
  - - - เป็นทางให้อาหาร น้ำ หรือยา ในกรณีที่ผู้ป่วยรับประทานทางปากไม่ได้หรือได้รับไม่เพียงพอ
      - เป็นการลดแรงดันในกระเพาะอาหารหรือลำไส้
      - เป็นการเพิ่มแรงดันเข้าไปในระบบทางเดินอาหาร
      - ล้างภายในกระเพาะอาหาร
      - เก็บสิ่งตกค้างในกระเพาะอาหารไปตรวจทางห้องปฏิบัติการ
  - - - สำหรับผู้ป่วยทั่วไปที่ไม่สามารถรับประทานอาหารทางปากได้เอง
      - ผู้ป่วยอัมพาต หรือผู้ป่วยที่มีปัญหาน้ำหนักตัวน้อย
    - - เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ
      - ผู้ป่วยที่มีพยาธิสภาพของ
        ระบบประสาท หรือหลังการผ่าตัดสมอง
  - - - เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับอาหารตามความต้องการของร่างกาย
    - - เหมือนกับการให้อาหารทางสาย NG tube