Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การส่งเสรมิภาวะโภชนาการ - Coggle Diagram

- - - - หมายถึง ภาวะที่ร่างกายได้รับอาหารที่ ถูกหลักโภชนาการ คือ มีสารอาหารครบถ้วน ในปริมาณเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
    - - หมายถึง ภาวะที่ร่างกายได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ หรือได้รับเพียงพอ แต่ร่างกายไม่สามารถใช้ประโยชน์จากสารอาหารที่ได้รับ
      - (1) ภาวะโภชนาการต่ ากว่าเกณฑ์ (Malnutrition) หมายถึง ภาวะที่ร่างกายได้รับ สารอาหารไม่เพียงพอกับความต้องการ โดยอาจขาดสารอาหารเพียง 1 ชนิด หรือมากกว่า
      - (2) ภาวะโภชนาการเกิน (Over nutrition) หมายถึง ภาวะที่ร่างกายได้รับอาหาร มากเกินความต้องการของร่างกาย และเก็บสะสมไว้จนเกิดอาการปรากฏ
- - - - การใช้ยา
        
        ภาวะสุขภาพ
        
        ผลจากการดื่มแอลกอฮอล์
        
        วิถีชีวิต
        
        เศรษฐานะ
        
        วัฒนธรรม ความเชื่อ และศาสนา
        
        1 more item...
- - - - TEE = BEE x Activity factor x stress factor
        
        การใช้ พลังงานจากการท างานของร่างกายในแต่ละวัน และการใช้พลังงานของผู้ป่วยเฉพาะโรค
        
        สูตร BEE เพศชาย BEE = 66.47+ (13.75 x น้ำหนัก (Kg )) + (5. 00 x ความสูง (Cm )) – (6.75 x อายุ (ปี))
        
        สูตร BEE เพศหญิง BEE = 655.09 + (9.56 x น้ำหนัก (Kg)) +(1.85 x ความสูง (Cm )) –(4.68 x อายุ (ปี))
- - - - ค่าฮีมาโตรคิต (Hct) Hemoglobin (Hb) ค่าต่ำกว่า 10 mg% แสดงผลภาวะโลหิตจาง
        
        ชาย ค่าปกติ 14 –18 mg % - หญิง ค่าปกติ 12-16 mg%
      - Hematocrit (Hct) การแปลผล ค่าต่ ากว่า 30 % แสดงผลภาวะโลหิตจาง
        
        ชาย ค่าปกติ 40 –54 % - หญิง ค่าปกติ 37-47 %
    - - 1) ตรวจ Conjunctiva ของเปลือกตาล่าง (ปกติจะมีสีชมพูค่อนข้างแดง)
      - 2) สังเกตดูลักษณะเล็บเรียบเป็นมัน มีสีชมพู (ลักษณะเล็บที่คล้ายรูปช้อน ผิวไม่ เรียบ แสดงถึงการขาดธาตุเหล็ก
      - 3) ตรวจดูฝ่ามือ ให้เทียบกันทั้ง 2 ข้าง (ปกติจะมีสีชมพู)
    - - ประกอบด้วย ประวัติการรับประทานอาหาร ชนิดของอาหารที่บริโภค พฤติกรรมการรับประทาน อาหาร เป็นต้น
- - - - 1) คำนวณพลังงานที่ควรได้รับต่อวัน
      - 2) จำกัดมื้ออาหารและสัดส่วนของอาหารตามพีระมิดอาหาร
      - 3) จำกัดการใช้น้ำมัน ไขมัน น้ำตาล
      - 4) หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่แป้งและไขมันสูง
      - 5) รับประทานอาหารครั้งละน้อย แต่บ่อยครั้งและจำกัดอาหารมื้อเย็น
      - 6) หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารขณะดูโทรทัศน์
      - 7) เพิ่มการรับประทานอาหารที่มีใยอาหารจากผักผลไม้ และธัญพืชที่ไม่ขัดสี
      - 8) ส่งเสริมให้ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอหรือสัปดาห์ละ 3 วัน
  - - - 1) หาสาเหตุ ที่พบได้บ่อย ๆ เช่น โรคปากและฟัน
      - 2) ส่งเสริมความรู้สึกอยากอาหารให้มากที่สุดและลดความรู้สึกเบื่ออาหาร
      - 3) ดูแลด้านจิตใจ พยายามให้ช่วงเวลารับประทานอาหารเป็นเวลาที่จิตใจสบาย
      - 4) การใช้ยา แพทย์อาจพิจารณาให้ยากระตุ้นความอยากอาหาร
      - 5) การดูแลให้ผู้ป่วยได้รับอาหารเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
  - - - 1) การพยาบาลผู้ป่วยขณะอาเจียน เมื่อพบผู้ป่วยจะอาเจียน พยาบาลต้องรีบให้ การช่วยเหลือโดยมีเป้าหมายให้ผู้ป่วยปลอดภัยและสุขสบาย
      - 2) สังเกตสิ่งต่าง ๆ เพื่อบันทึกและรายงานอย่างถูกต้อง
      - 3) การพยาบาลผู้ป่วยหลังอาเจียน
      - 4) การป้องกันและแก้ไขอาการอาเจียน
      - 5) ดูแลความสะอาดร่างกาย ปาก ฟัน เครื่องใช้ สิ่งแวดล้อม
      - 6) เตรียมพร้อมถ้ามีการอาเจียนซ้ำ
  - - - 1) จัดให้นอนศีรษะสูง 45 -60 เพื่อช่วยลดอาการแน่นท้อง และผายลมสะดวก
      - 2) งดอาหารที่ท าให้เกิดแก๊ส เช่น มะม่วงดิบ แตงโม ผักสด เป็นต้น
      - 3) แสดงความเข้าใจและเห็นใจ และยินดีให้การช่วยเหลืออย่างจริงใจ
      - 4) ค้นหาสาเหตุที่ท าให้เกิดภาวะท้องอืดและช่วยเหลือตามสาเหตุ
  - - - 1) สังเกตและประเมินอาการเกี่ยวกับการกลืนไม่ได้หรือกลืนลำบากว่าเกิดขึ้น ทันทีทันใดหรือค่อย ๆ มากขึ้น
      - 2) ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับสารน้ำและอาหารอย่างเพียงพอ
      - 3) ดูแลการได้รับยาตามแผนการรักษา
      - 4) ระมัดระวังการสำลัก
      - 5) ดูแลด้านความสะอาดของร่างกาย โดยเฉพาะความสะอาดของปากและฟัน
      - 6) การเตรียมผู้ป่วยเพื่อตรวจหรือรักษา
      - 7) การดูแลด้านจิตใจ ปลอบโยน ให้ก าลังใจ การสังเกตและการดูแลเอาใจใส่ที่ดี สามารถบอกถึงสาเหตุและอาจแก้ไขอาการได้
- - - - นิยมเรียกสั้น ๆ ว่า การใส่ NG tube
      - การให้อาหารทางสายยางให้อาหารจากจมูกถึงกระเพาะอาหาร
        
        นิยมเรียกสั้น ๆ ว่า NG tube feeding หมายถึง วิธีการให้อาหารแก่ผู้ป่วยที่ไม่สามารถรับประทาน อาหารทางปาก แต่การท างานของระบบทางเดินอาหารยังอยู่ในภาวะปกติ โดยให้อาหารผ่านทางสาย ให้อาหารซึ่งสอดผ่านทางจมูกเข้าสู่กระเพาะอาหาร
        
        1) Bolus dose เป็นการให้อาหารทางสาย NG โดยใช้ Toomey syringe
        
        2) Drip feeding เป็นการให้อาหารทางสาย NG โดยใช้ชุดให้อาหาร (Kangaroo)
        
        การถอดสายยางให้อาหารจากจมูกถึงกระเพาะอาหาร
        
        เป็นการถอดสายยางที่เคยใส่ไว้เพื่อ วัตถุประสงค์ใดวัตถุประสงค์หนึ่ง แต่การถอดสายให้อาหารออกนั้นเป็นบทบาทกึ่งอิสระของพยาบาล เมื่อแผนการรักษาเปลี่ยนไป
        
        การให้อาหารทางสายยางให้อาหารที่ใส่เข้าทางรูเปิดของกระเพาะอาหาร
- - - - 2) ทดสอบหรือยับยั้งการมีเลือดออกจำนวนน้อยในทางเดินอาหารส่วนบน
        
        3) ตรวจสอบการอุดตันของสาย
        
        4) ตรวจหาเชื้อที่เป็นสาเหตุของโรคปอดและหลอดลม