Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่8การส่งเสริมภาวะโภชนาการ - Coggle Diagram

- - - - ภาวะโภชนาการดี (Good nutritional status)
        
        ภาวะที่ร่างกายได้รับอาหารที่ถูกหลักโภชนาการ คือ มีสารอาหารครบถ้วน ในปริมาณเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
      - ภาวะโภชนาการไม่ดี (Badnutritionalstatus)หรือภาวะทุพโภชนาการ(Malnutrition)
        
        ภาวะที่ร่างกายได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ หรือได้รับเพียงพอแต่ร่างกายไม่สามารถใช้ประโยชน์จากสารอาหารที่ได้รับ หรือการได้รับสารอาหารบางชนิดมากเกินความต้องการของร่างกาย จึงทำให้เกิดภาวะผิดปกติขึ้น
        
        ภาวะโภชนาการต่ำกว่าเกณฑ์ (Malnutrition)
        
        ภาวะที่ร่างกายได้รับสารอาหารไม่เพียงพอกับความต้องการ โดยอาจขาดสารอาหารเพียง 1 ชนิด หรือมากกว่า
        
        ภาวะโภชนาการเกิน(Over nutrition)
        
        ภาวะที่ร่างกายได้รับอาหารมากเกินความต้องการของร่างกาย และเก็บสะสมไว้จนเกิดอาการปรากฏ
- - - - อาหารเหลวสำเร็จรูป หรืออาหารปั่น (Blenderizeddiet)
      - ในกรณีที่มียาหลังอาหารบดยาเป็นผงและละลายน้ าประมาณ 15-30 ซีซี
      - ถาดสำหรับใส่เครื่องใช้
      - ผ้ากันเปื้อน
      - Toomey syringe ขนาด 50 ml 1 อัน
      - ถุงมือสะอาด 1 คู่
      - แก้วน้ า
      - กระดาษหรือผ้าเช็ดปาก
      - สำลีชุบ 70% Alcohol2 ก้อน
      - ชุดทำความสะอาดปาก ฟัน และจมูก
    - - ทำความสะอาดปาก ฟัน
      - ปูผ้ากันเปื้อนรองตรงปลายสายให้อาหาร
      - ไขหัวเตียงสูงเพื่อจัดให้ผู้ป่วยอยู่ในท่านั่ง
      - ปลดผ้าก๊อซที่หุ้มปลายสายให้อาหารออกท าความสะอาดปลายสายด้วยส าลีชุบ 70% Alcohol
      - อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจเหตุผล ข้อดีและประโยชน์ในการให้อาหารทางสายให้อาหาร
      - ทดสอบตำแหน่งของสายให้อาหาร
      - หักพับสาย ถอด Toomey syringeแล้วดึงPlunger ออก และต่อกระบอกสูบเข้ากับส่วนปลายของสายNG
      - เทอาหารใส่กระบอก Syringeคลายรอยพับออก และปล่อยให้อาหารไหลลงช้าๆ ต่อเนื่องกันไปไม่ให้ขาดระยะ
      - กรณีให้ยาหลังอาหาร
        
        ก่อนที่อาหารจะหมดควรเหลืออาหารไว้ใน Syringeประมาณ 10 ซีซีและควรรินยาลงไปตรงๆ
        
        ก่อนยาจะหมด เหลือค้างใน Syringeประมาณ 5 ซีซีเติมน้ าสะอาด เพื่อไล่เศษอาหารและยาที่ตกค้างอยู่ในสายให้อาหาร
      - หักพับปลายสายให้อาหาร และเช็ดปลายสายด้วยส าลีชุบ 70% Alcohol
      - ปิดจุกสายNG ใช้ก๊อสปิดไว้ให้เรียบร้อย
      - ให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าเดิมอย่างน้อย 30 นาที เพื่อป้องกันอาหารไหลย้อนกลับ อาจทำให้สำลักได้
      - เก็บเครื่องใช้ทำความสะอาด และเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย
      - ลงบันทึกทางการพยาบาล
  - - - สำลีชุบ70%Alcohol
      - ไม้พันสำลีชุบเบนซิน (Benzene)และน้ำเกลือ (Normal saline)
      - น้ำยาบ้วนปาก
      - ถุงมือสะอาด
      - ชามรูปไต
      - ผ้าก๊อสสะอาด
      - ผ้ากันเปื้อนหรือผ้าเช็ดตัว
    - - ปูผ้ากันเปื้อนหรือผ้าขนหนูและแกะพลาสเตอร์ที่ยึดสายจมูกออก
      - หักพับสาย และดึงสายออก ขณะดึงสายให้ผู้ป่วยอ้าปากหายใจยาวๆ ใช้ผ้าก๊อสจับสายที่ดึงออกมาด้วยมืออีกข้างหนึ่ง
      - ตรวจคำสั่งการรักษา เพื่อยืนยันแผนการรักษา
      - เช็ดรอยพลาสเตอร์ด้วยเบนซิน เช็ดตามด้วยน้ าเกลือและแอลกอฮอล์แล้วเช็ดให้แห้ง
      - ล้างมือให้สะอาด เช็ดให้แห้งและใส่ถุงมือสวมmask
      - ทำความสะอาดปาก ฟัน และจมูก เพื่อช่วยให้รู้สึกสะอาด และสดชื่น
      - อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจเหตุผล
  - - - เป็นการเพิ่มแรงดันเข้าไปในระบบทางเดินอาหาร (Compression) โดยใช้สายที่มีลูกโป่งทางด้านนอกสามารถเป่าลมเข้าไปทำให้โป่งขึ้นบางส่วนของทางเดินอาหารเพื่อยับยั้งการมีเลือดออก
      - ล้างภายในกระเพาะอาหาร (Gastric lavage)
      - เป็นการลดแรงดันในกระเพาะอาหารหรือลำไส้ (Decompression)
      - เก็บสิ่งตกค้างในกระเพาะอาหารไปตรวจทางห้องปฏิบัติการ การใส่สายยางให้อาหาร
      - เป็นทางให้อาหาร น้ำ หรือยา ในกรณีที่ผู้ป่วยรับประทานทางปากไม่ได้หรือได้รับไม่เพียงพอ
    - - Stethoscope
      - สารหล่อลื่น เช่น K.Y. jelly
      - ถุงมือสะอาด 1 คู่
      - แก้วน้ำ
      - Toomey syringe ขนาด 50 ml 1 อัน
      - หลอดดูดน้ำ
      - สายNG tube เบอร์ 14-18 fr.
      - พลาสเตอร์
      - ถาดสำหรับใส่เครื่องใช้
      - กระดาษเช็ดปาก
      - ชามรูปไต
      - ผ้าเช็ดตัว
    - - น าสายNG tubeวัดตำแหน่งที่จะใส่สายโดยวัดจากปลายจมูกถึงปลายติ่งหูและจากปลายติ่งหูถึงปลายกระดูกอก(Xiphoid process) โดยไม่ให้สาย NG สัมผัสตัวผู้ป่วย แล้วใช้พลาสเตอร์พันไว้เป็นเครื่องหมาย
      - เปิดห่อ Toomey syringe แล้วใส่ Plunger ให้เรียบร้อย พันสาย NG ให้อยู่ในมือซ้าย พร้อมใส่สาย NG โดยใช้มือขวาจับปลายสาย NG แล้วหล่อลื่นปลายสายNGด้วย K.Y. jelly ประมาณ 5-6 นิ้ว
      - ใส่ถุงมือสะอาด และMaskตรวจดูรูจมูก ผนังกั้นจมูก โดยให้ผู้ป่วยหายใจเข้าออกแรงๆ ทีละข้าง ดูการผ่านของลมหายใจ
      - บอกให้ผู้ป่วยตั้งศีรษะให้ตรงหรือเงยหน้าเล็กน้อย ใช้มือขวาจับปลายสายด้านที่หล่อลื่นแล้วโดยให้ห่างจากปลายสาย 3-4นิ้ว ค่อยๆ สอดเข้าทางรูจมูกแนวด้านข้างของจมูกเอียงเล็กน้อย
      - เปิดซองสาย NG tubeจากนั้นบีบ K.Y. jelly ลงด้านในของซองสายNG tubeโดยยังไม่หล่อลื่นสายNG tube
      - เมื่อสายผ่านถึงคอ (Posterior nasopharynx) ผู้ใส่หักข้อมือเล็กน้อยให้ผู้ป่วยก้มศีรษะลงบอกให้ผู้ป่วยช่วยกลืนสายโดยกลืนน้ำลายหรือดูดน้ำที่เตรียมไว้พร้อมทั้งค่อย ๆ ดันสายอย่างนุ่มนวลตามจังหวะการกลืนจนถึงต าแหน่งที่ทำเครื่องหมายไว้
      - จัดท่าให้ผู้ป่วย จัดให้ผู้ป่วยอยู่ในท่านั่งหรือนอนศีรษะสูง
      - ตรวจสอบว่าสาย NG เข้าไปถึงกระเพาะอาหาร
        
        ใช้Toomeysyringe ต่อกับปลายสายด้านนอก และดูดน้ำย่อยจากกระเพาะอาหาร
        
        Toomeysyringe ดูดลมประมาณ 10 ซีซี ต่อกับปลายสายด้านนอกวาง Stethoscope ฟังบริเวณ Epigastrium และใช้ Toomeysyringeดันลมกลับเข้าอย่างรวดเร็วจะได้ยินเสียงอากาศผ่านเข้าไปในกระเพาะอาหาร
      - บอกให้ผู้ป่วยทราบถึงวัตถุประสงค์ของการใส่สายยางจากจมูกถึงกระเพาะอาหารปิดประตูหรือกั้นม่านให้เรียบร้อย
      - ใช้พลาสเตอร์พันสายติดกับจมูก ให้สายอยู่ตรงกลางรูจมูกโค้งปลายสายติดด้วยพลาสเตอร์ข้างโหนกแก้ม หรือคล้องใบหู แล้วกลัดด้วยเข็มกลัดติดกับเสื้อ
      - นำอุปกรณ์ที่เตรียมไว้ไปที่เตียงผู้ป่วย ตรวจสอบโดยดูป้ายชื่อ และสอบถามชื่อ-สกุลผู้ป่วยให้ถูกต้อง(ถูกคนถูกเตียง)
      - ทำความสะอาดปาก และจมูก
      - ล้างมือให้สะอาด
      - นำเครื่องใช้ไปทำความสะอาดเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย
      - ตรวจสอบความถูกต้องของคำสั่งการรักษา
      - ลงบันทึกทางการพยาบาล
  - - - เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับอาหารตามความต้องการของร่างกาย
    - - เหมือนกับการให้อาหารทางสาย NG tube
    - - เปิดเสื้อผ้าบริเวณ Gastrostomy tubeหรือ Jejunostomy tubeออก ปูผ้ากันเปื้อนไว้ใต้ Tube
      - ล้างมือให้สะอาดใส่Mask
      - จัดให้อยู่ในท่านั่ง หรือนอนในท่าศีรษะสูง
      - ตรวจสอบคำสั่งการรักษา
      - ปลดผ้าก๊อซที่หุ้มปลายสายให้อาหารออกท าความสะอาดปลายสายด้วยสำลีชุบ70%Alcohol
      - ใช้ Toomey syringe ต่อกับปลายสายดูด Gastric content เพื่อตรวจสอบความสามารถของกระเพาะอาหารในการบีบไล่อาหารไปยังลำไส้เล็ก
      - แจ้งและอธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจจุดประสงค์และวิธีทำ
      - หักพับสาย ถอด Syringeแล้วดึงPlunger ออก และต่อกระบอกสูบเข้ากับสายให้อาหาร
      - เทอาหารใส่กระบอก Syringeและปล่อยให้อาหารไหลเข้าช้าๆ ต่อเนื่องกันไปไม่ให้ขาดระยะ
      - กรณีให้ยาหลังอาหาร
        
        ก่อนที่อาหารจะหมดควรเหลืออาหารค้างใน Syringeประมาณ 10 ซีซีและควรรินยาลงไปตรงๆ
        
        ก่อนยาจะหมด เหลือค้างใน Syringeประมาณ 5 มล. เติมน้ำสะอาด เพื่อไล่เศษอาหารและยา ที่ตกค้างอยู่ในสายให้อาหาร
      - เช็ดปลายสายให้อาหารด้วยสำลีชุบ70%Alcohol
      - หักพับปลายสายให้อาหาร
      - ปิดปลายสายอาหารให้เรียบร้อย
      - ให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าเดิมอย่างน้อย 30นาที เพื่อป้องกันอาหารไหลย้อน และสำลักได้
      - เก็บเครื่องใช้ท าความสะอาด และเก็บเข้าที่ให้เรียบร้อย
      - ลงบันทึกทางการพยาบาล
  - - - แก้วน้ำพร้อมน้ำดื่ม และหลอดดูดน้ำ
      - กระดาษหรือผ้าเช็ดปาก
      - ผ้ากันเปื้อน
      - ช้อนหรือช้อนส้อม
      - ถาดอาหารพร้อมอาหาร
    - - การเตรียมผู้ป่วยและสิ่งแวดล้อม
        
        ปูผ้ากันเปื้อนตั้งแต่ใต้คางลงไป
        
        วางถาดอาหารในตำแหน่งที่ผู้ป่วยสามารถมองเห็นชนิดของอาหารได้
        
        จัดให้อยู่ในท่านั่ง กรณีที่นั่งไม่ได้จัดให้นอนตะแคงขวาเล็กน้อย
        
        วางเครื่องใช้อื่นๆ ในตำแหน่งที่สามารถหยิบได้สะดวก
        
        ก่อนเวลาอาหาร แนะน าให้ผู้ป่วยออกกำลังกายบ้าง
        
        ล้างมือให้สะอาดและเช็ดให้แห้ง
      - การป้อนอาหาร
        
        ไม่ควรจ้องหน้าผู้ป่วย ระวังการตักอาหารไม่ท าอาหารหกรดผู้ป่วย และเช็ดปากให้เมื่อเปื้อนอาหาร
        
        หลังป้อนอาหารให้ผู้ป่วยดื่มน้ำ บ้วนปากหรือแปรงฟันและเช็ดปากให้สะอาด
        
        งหวะในการป้อนต้องสัมพันธ์กับความสามารถในการรับประทานอาหาร เคี้ยวและกลืนของผู้ป่วย
        
        เก็บถาดอาหาร และเครื่องใช้ต่างๆ เมื่อผู้ป่วยรับประทานเสร็จ
        
        ขณะป้อนอาหารตักอาหารให้มีปริมาณที่เหมาะสม
        
        ลงบันทึกทางการพยาบาล
      - สำหรับผู้ป่วยพิการ
        
        ถ้าผู้ป่วยจับช้อนไม่ถนัดควรสาธิตการใช้ช้อนและส้อมในการตักอาหารใส่ปากหรือดัดแปลงที่จับของให้จับได้สะดวก
        
        ถ้าผู้ป่วยรับประทานอาหารได้น้อย ควรรับประทานอาหารเหลวที่สอดคล้องกับการแผนรักษาของแพทย์
      - สำหรับผู้ป่วยกลืนลำบาก
        
        สอบถามผู้ป่วยถึงความรู้สึกเกี่ยวกับอาหารในปาก เพื่อดูว่ามีอาหารที่เหลือค้างในปาก
        
        สอนวิธีการใช้ลิ้นและการกลืน
        
        จัดให้ผู้ป่วยอยู่ในท่านั่งหรือศีรษะสูงในลักษณะก้มเล็กน้อย เพื่อป้องกันการสำลัก
        
        ควรเริ่มจากอาหารกึ่งแข็งกึ่งเหลวก่อน เพราะอาหารอ่อนจะง่ายต่อการกลืน
        
        ให้อาหารครั้งละน้อยแต่บ่อยครั้ง
        
        ในขณะรับประทานอาหารควรหยุดพักเป็นระยะๆจะช่วยให้ได้รับประทานอาหารได้มากขึ้น
    - - เพื่อให้ผู้ป่วยที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ได้รับอาหารตามความต้องการของร่างกาย
- - - - เป็นการประเมินมวลของร่างกายทั้งหมด โดยวัดส่วนสูงและน้ำหนักแล้วนำมาประเมินภาวะโภชนาการโดยคำนวณหาดัชนีมวลของร่างกายมีหน่วยเป็นกิโลกรัมต่อตารางเมตร
    - - เป็นวิธีการเจาะเลือดเพื่อประเมินภาวะโภชนาการ
    - - สังเกตดูลักษณะเล็บเรียบเป็นมัน มีสีชมพู (ลักษณะเล็บที่คล้ายรูปช้อน ผิวไม่เรียบ แสดงถึงการขาดธาตุเหล็ก และลักษณะเล็บมีแถบสีขาวพาดขวาง แสดงถึงภาวะขาดโปรตีน)
      - ตรวจConjunctiva ของเปลือกตาล่าง (ปกติจะมีสีชมพูค่อนข้างแดง)
      - ตรวจดูฝ่ามือ ให้เทียบกันทั้ง 2ข้าง (ปกติจะมีสีชมพู)
    - - ประวัติการรับประทานอาหาร ชนิดของอาหารที่บริโภค พฤติกรรมการรับประทานอาหาร
- - - - เพื่อไม่ให้เกิดภาวะทุพโภชนาการ
    - - ผู้ป่วยได้รับสารอาหารตรงตามแผนการรักษาของแพทย์
      - ผู้ป่วยมีค่าดัชนีมวลกาย อยู่ในเกณฑ์ปกติ
  - - - ประเมินความสุขสบายของผู้ป่วยสังเกตสีหน้าท่าทางของผู้ป่วย
    - - ประเมินการปฏิบัติถูกต้องครบและเป็นไปตามขั้นตอนของแนวปฏิบัติ
      - ประเมินผลภายหลังผู้ป่วยได้รับอาหารทางสายยางทางจมูกถึงกระเพาะอาหารไม่มีภาวะแทรกซ้อนเกิดขึ้น
- - - - หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่แป้งและไขมันสูง
      - รับประทานอาหารครั้งละน้อย แต่บ่อยครั้งและจำกัดอาหารมื้อเย็น
      - จำกัดการใช้น้ ามัน ไขมัน น้ำตาล
      - หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารขณะดูโทรทัศน์
      - จำกัดมื้ออาหารและสัดส่วนของอาหารตามพีระมิดอาหาร
      - เพิ่มการรับประทานอาหารที่มีใยอาหารจากผักผลไม้ และธัญพืชที่ไม่ขัดสี
      - คำนวณพลังงานที่ควรได้รับต่อวัน
      - ส่งเสริมให้ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอหรือสัปดาห์ละ 3 วัน
  - - - ภาวะเบื่ออาหารเป็นความรู้สึกไม่อยากรับประทานอาหาร อาจรู้สึกต่อต้าน เมื่อนึกถึงหรือเมื่อเห็นอาหาร รับประทานแล้วไม่ค่อยรู้สึกอร่อย
    - - เป็นความผิดปกติของพฤติกรรมการรับประทานโดยจะรับประทานวันละหลายๆ ครั้ง ครั้งละมากๆ โดยหลังจากรับประทานเสร็จจะรู้สึกไม่สบายใจและรู้สึกผิดที่รับประทานเข้าไปมากมาย จึงต้องหาวิธีเอาออกโดยอาจล้วงคอให้อาเจียนออกมาจนหมด
    - - ส่งเสริมความรู้สึกอยากอาหารให้มากที่สุดและลดความรู้สึกเบื่ออาหารโดยจัดให้รับประทานอาหารในท่าสบาย รักษาความสะอาดโดยเฉพาะปากและฟัน
      - ดูแลด้านจิตใจ พยายามให้ช่วงเวลารับประทานอาหารเป็นเวลาที่จิตใจสบาย สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายขณะที่รับประทานอาหารเท่าที่ทำได้
      - หาสาเหตุ ที่พบได้บ่อยๆ เช่น โรคปากและฟัน
      - การใช้ยา แพทย์อาจพิจารณาให้ยากระตุ้นความอยากอาหาร ในรายที่ไม่พบโรคทางร่างกายและต้องการให้รับประทานอาหารมากขึ้น
      - การดูแลให้ผู้ป่วยได้รับอาหารเพียงพอกับความต้องการของร่างกาย
        
        พิจารณาและแนะนำเลือกอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ
        
        ส่งเสริมให้มีการเคลื่อนไหวของร่างกาย หรือท ากิจกรรมตามสภาพร่างกายของผู้ป่วย
        
        พยายามให้รับประทานอาหารทางปากมากที่สุด โดยอำนวยความสะดวกและช่วยเหลือเกี่ยวกับการรับประทานตามความเหมาะสม
        
        การให้อาหารด้วยวิธีพิเศษ เช่น การให้อาหารทางสายที่ใส่ทางจมูกถึงกระเพาะอาหาร
  - - - สังเกตสิ่งต่างๆ เพื่อบันทึกและรายงานอย่างถูกต้อง
      - การพยาบาลผู้ป่วยหลังอาเจียน
        
        จัดสิ่งแวดล้อม ดูแลให้อากาศถ่ายเท วางของให้เป็นระเบียบ ทำให้ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลายและพักผ่อนได้
        
        ให้ผู้ป่วยพักผ่อนในบรรยากาศที่สงบ
        
        ดูแลความสะอาดของร่างกายและเครื่องใช้
        
        น้ำและอาหาร ในระยะแรกให้งดอาหารและน้ำและเริ่มให้ทีละน้อย
      - การพยาบาลผู้ป่วยขณะอาเจียน
        
        จัดให้ผู้ป่วยอยู่ในท่าที่อาเจียนออกได้สะดวก ช่วยลูบหลังลงเบา ๆ
        
        คอยอยู่เป็นเพื่อนขณะที่ผู้ป่วยกำลังอาเจียน
        
        จัดหาภาชนะรองรับอาเจียน
      - การป้องกันและแก้ไขอาการอาเจียน
        
        ให้ผู้ป่วยสูดหายใจเข้าออกลึกๆ ยาวๆ ภายหลังอาเจียน และเมื่อรู้สึกคลื่นไส้
        
        หลีกเลี่ยงการเคลื่อนไหวร่างกายหรือเปลี่ยนท่าเร็วๆ รวมทั้งหลีกเลี่ยงการมองสิ่งที่เคลื่อนไหวเร็วๆ ไปมา
        
        พยายามหลีกเลี่ยงและลดแหล่งของความเครียดต่างๆ ดูแลให้ผู้ป่วยผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ
        
        พิจารณาให้ยาระงับอาเจียน (Antiemetic drug)ตามแผนการรักษา
        
        พยายามหาสาเหตุแล้วแก้ไขที่สาเหตุ
        
        ถ้าผู้ป่วยมีอาเจียนอย่างต่อเนื่องมักใส่สายเข้าทางจมูกลงสู่กระเพาะอาหารเป็นทางให้อาเจียนออกหรือเป็นทางใส่สารละลายเข้าไปล้างกระเพาะอาหารในกรณีกินยาพิษหรือสารพิษ
      - ดูแลความสะอาดร่างกาย ปาก ฟัน เครื่องใช้ สิ่งแวดล้อม
      - เตรียมพร้อมถ้ามีการอาเจียนซ้ำ
  - - - ระมัดระวังการสำลัก
      - ดูแลด้านความสะอาดของร่างกาย โดยเฉพาะความสะอาดของปากและฟัน
      - ดูแลการได้รับยาตามแผนการรักษา
      - การเตรียมผู้ป่วยเพื่อตรวจหรือรักษา การตรวจรักษาโดยการส่องกล้องเข้าไปดูที่หลอดอาหาร (Esophagoscopy) หลังการตรวจผู้ป่วยอาจรู้สึกเจ็บและมีเสมหะมาก พยาบาลควรให้ค าแนะน าในการปฏิบัติตัวที่เหมาะสม
      - ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับสารน้ าและอาหารอย่างเพียงพอ
      - การดูแลด้านจิตใจ ปลอบโยน ให้ก าลังใจ การสังเกตและการดูแลเอาใจใส่ที่ดี สามารถบอกถึงสาเหตุและอาจแก้ไขอาการได้
      - สังเกตและประเมินอาการเกี่ยวกับการกลืนไม่ได้หรือกลืนล าบากว่าเกิดขึ้นทันทีทันใดหรือค่อยๆ มากขึ้น ชนิดของอาหารที่กลืนไม่ได้ มีอาการเจ็บร่วมด้วยหรือไม่