Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การดูแลผู้ป่วยที่ได้รับออกซิเจนและการดูดเสมหะ - Coggle Diagram

- - - - Hemoglobin
        
        ทำหน้าที่ในการ “จับกับก๊าซเพื่อการขนส่ง”
  - - - หลังจากเลือดที่ออกจากปอดมีความดันออกซิเจน
        ในเลือดสูงอยู่ เม็ดเลือดแดงจะปล่อยออกซิเจน
        จำนวนน้อยสู่กระแสเลือดเพื่อส่งไปหาเซลล์ต่างๆ
      - เมื่อการ เดินทางไปในอวัยวะที่ไกลขึ้น
        ความเข้มข้นออกซิเจนในเลือดลดลง เม็ดเลือดแดงจะปล่อยออกซิเจนจำนวน มากขึ้นตามลาดับเพื่อให้ออกซิเจนออกมาอยู่ในกระแสเลือดเพื่อส่งไปสู่เซลล์
      - เลือดเป็นตัวกลางการ ส่งผ่านออกซิเจนสู่เซลล์
        ส่วน เม็ดเลือดแดงเป็นถังเก็บออกซิเจนที่จะค่อยๆ ปล่อยออกซิเจนออกมาเรื่อย ๆ
        
        พบว่า ออกซิเจนในถุงลมยิ่งเยอะ ออกซิเจนในเลือด
        ก็เยอะตาม และสุดท้ายออกซิเจนในเม็ดเลือดแดงก็จะ เยอะขึ้นตาม
- - - - ทำให้เหนื่อยเร็ว และอ่อนล้า
- - - - อุณหภูมิร่างกาย
      - ชีพจร
      - การหายใจ
      - ความดันโลหิต
  - - - ระดับค่าก๊าซในหลอดเลือดแดง
        
        ตรวจเพื่อหา ประสิทธิภาพการทำงานของปอด
        เพื่อประเมินความสามารถในการแลกเปลี่ยนก๊าซ และการหายใจ
      - ค่าการอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด
        
        ใช้ pulse oximeter เป็นอุปกรณ์ที่วัด
        ร้อยละของฮีโมโกลบินที่จับกับออกซิเจน
        
        ยกเว้นผู้ป่วยโรคปอดอุดตันเรื้อรัง
      - การตรวจหาระดับฮีโมโกลบิน
        
        ค่าฮีโมโกลบินปกติในผู้หญิง 11.5 – 16.5 gm %
        
        ค่าฮีโมโกลบินปกติ ผู้ชาย 13.0 - 18 gm %
- - - - การอักเสบหรือการบวมบริเวณทางเดินหายใจ
        
        อาการไอน้อยกว่า 2 สัปดาห์
        
        เกิดจาก ไข้หวัด การติดเชื้อของทางเดินหายใจส่วนบนและส่วนล่าง
        
        ถ้าไอมากกว่า 2 สัปดาห์
        
        เกิดจากหลอดลม อักเสบ จมูกและไซนัสอักเสบเรื้อรัง
        หอบหืด หลอดลมอักเสบเรื้อรัง ปอดอักเสบเรื้อรัง จากการติดเชื้อ
        หรือ มะเร็งหลอดลม
      - ความร้อน - เย็นของอากาศ จะทำให้การไอมากขึ้น
      - ฝุ่น ควัน สารเคมี อาหาร หรือน้ำที่สำลักเข้าไป
    - - ไอแห้ง ๆ ไม่มีเสมหะ
        
        เนื่องจากมีฝุ่นละอองมาก
      - ไอมีเสมหะ ที่มีหนอง
        
        เกิดจากการติดเชื้อในทางเดินลมหายใจ
  - - - ไอจนมีเลือดสดออกมา พบในวัณโรคปอด
      - ไอจนมีเลือดปนออกมา
        
        มีเสมหะและเลือดปนเป็นเนื้อเดียวกัน
        พบในโรคมะเร็งของ หลอดลม หรือวัณโรคปอด
      - ไอจนมีเลือดออกเป็นสาย
        
        มีเลือดเป็นสายปนกับเสมหะแต่ไม่เป็นเนื้อเดียวกัน
        พบในโรค หลอดลมอักเสบเฉียบพลันและเรื้อรัง หรือมะเร็งหลอดลม
      - ไอจนมีเสมหะสีคล้ายสนิม จากมีเลือดเก่า ๆ ปนออกมาด้วย พบในวัณโรคปอด
  - - - อิ่มมากเกินไป ดื่มเครื่องดื่มพวกที่ทาให้เกิดแก๊ส (Carbonate) ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ สูบบุหรี่จัด
        หรือมีการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของกระเพาะอาหารทันที
      - ยาบางชนิด เช่น ยาเคมีบาบัดรักษาโรคมะเร็ง
        มีก้อนในบริเวณลาคอ เช่น คอพอก
        
        อาจสัมพันธ์กับปัญหาทาง จิตใจ หรือ อารมณ์
      - การสะอึกต่อเนื่อง หรือ อาการสะอึกที่ควบคุมรักษายาก
        มักเป็นอาการสะอึกที่เกิดจากพยาธิ สภาพของโรค
        
        โรคทางสมอง
        
        โรคกรดไหลย้อน
        
        โรคไตวาย
  - - - สาเหตุเกี่ยวกับทางเดินหายใจ
        
        ทางเดินหายใจอุดกั้นหรือปอดถูกทาลาย
      - สาเหตุเกี่ยวกับหัวใจ
        
        การทางานของหัวใจไม่ดี เนื่องจากกล้ามเนื้อบางส่วน
        ของหัวใจตายหรือลิ้นรั่ว
      - สาเหตุเกี่ยวกับประสาท ทำให้การควบคุมการหายใจไม่ดี
        
        ผู้ป่วยโรคไขสันหลังอักเสบ
  - - - ภาวะหลอดเลือดแดงหัวใจโคโรนารีตีบแคบ
    - - ผู้ป่วยโรคระสาทสันหลัง
- - - - เพิ่มปริมาณออกซิเจนในถุงลมปอด และกระแสเลือด
  - - - ผู้ป่วยหลังโดนไฟไหม้
    - - ดมยาสลบ
  - - - เนื่องจากการสูดดม
- - - - ระบบการไหลของออกซิเจนชนิดต่ำ
        
        การใหออกซิเจนชนิดเขี้ยว (nasal cannula)
        หรือ nasal prongs
        
        เป็นการให้ออกซิเจนทางจมูก
        วิธีนี้ผู้ป่วยจะได้รับออกซิเจนที่มีความเข้มข้นต่ำ
        
        ผู้ปุวยสามารถดื่มน้าหรือรับประทานอาหารได้
        โดยไม่ต้องปลดสายออก ไม่ค่อยรู้สึก อึดอัดหรือรำคาญและติดต่อสารกับผู้อื่นได้สะดวก
        
        การให้ออกซิเจนทางหน้ากาก (mask)
        
        Simple mask
        
        Reservoir bag (partial rebreathing mask)
        
        เป็นการให้ออกซิเจนทางหน้ากากครอบปากและจมูกผู้ป่วย
        โดยเปิดออกซิเจนเข้าในหน้ากาก วิธี นี้จะมีประสิทธิภาพมากที่สุด
        
        Non rebreathing mask
      - ระบบการไหลของออกซิเจนชนิดสูง
        
        ผู้ป่วยจะได้รับออกซิเจนทั้งหมดจากอุปกรณ์
        โดยไม่ต้องดึงอากาศไปผสม ความเข้มข้นของออกซิเจน กำหนดได้จากอุปกรณ์
        
        การให้ออกซิเจนชนิดT- piece
        
        การให้ออกซิเจนทางท่อหลอดลม (tracheostomy collar)
        
        การให้ออกซิเจนชนิด croupette tent
        
        การให้ออกซิเจนชนิด hood หรือ oxygen box
        
        การให้ออกซิเจนทางท่อช่วยหายใจ
        (endotracheal tube: ET)
      - ระบบให้ความชื้น (Humidification)
        
        ระบบให้ความชื้นจะเป็นตัวกาหนด ขนาดละอองความชื้น โดยการเติมใช้น้ากลั่นปราศจากเชื้อเติมในขวด
        ซึ่งมีลักษณะแตกต่างกัน ขึ้นกับขนาด ละอองน้าที่ต้องการ
        
        ชนิดละอองโต (Bubble)
        
        ชนิดละอองฝอย (Jet)
      - แหล่งให้ออกซิเจน (Oxygen source)
        
        ถังบรรจุออกซิเจน (Oxygen tank)
        
        ก่อนใช้ออกซิเจนจากถังบรรจุออกซิเจน
        ต้องมีอุปกรณ์ควบคุมอัตราการไหลของก๊าซ
        เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการควบคุมการไหลของ ออกซิเจน
        ออกจากแหล่งจัดเก็บออกซิเจน
        
        ระบบท่อ (Oxygen pipeline)
        
        ก่อนใช้ออกซิเจนจากระบบท่อ ต้องมีอุปกรณ์ควบคุม
        อัตรา การไหลของก๊าซเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการควบคุม
        การไหลของออกซิเจนออกจาก แหล่งจัดเก็บออกซิเจน
        มาตามระบบท่อ
- - - - ควรจัดอยู่ในท่าศีรษะสูง ในท่านี้จะช่วยให้หายใจสะดวกขึ้น โดยกระบังลมจะหย่อนลง ทำให้ปอดขยายตัวเต็มที่ และมีปริมาณอากาศเพิ่มมากขึ้น
      - ผู้ป่วยที่หายใจลาบากทาให้นอนราบไม่ได้
        
        ควรจัดท่า orthopnea position
        ช่วยทำให้ช่องอกขยาย และทาให้ผู้ป่วย
        รู้สึกสบายขณะพักและนอนหลับได้
  - - - สามารถทำได้ในผู้ปุวยที่มีความผิดปกติ
        ของการหายใจเรื้อรังและเฉียบพลัน
    - - จะช่วยลดการคั่ง ของอากาศในถุงลม โดยการรักษาความดันบวกในการหายใจ ทาให้หลอดลมขยายตัวนานกว่าปกติ
        ช่วยให้อากาศออกจากถุงลมปอดได้มากขึ้น
    - - การหายใจเข้าลึก ๆ ช่วยขยายหลอดลม
        กระตุ้นการสร้างสารเคลือบภายในปอด
      - ช่วยขยายพื้นที่การแลกเปลี่ยนออกซิเจนที่ปอด
  - - - การดูดเสมหะทางจมูก (Nasopharygeal)
        หรือปาก (oropharyngeal suction)
        
        มีความยืดหยุ่นให้สามารถสอดใส่เข้าทางรูจมูกผ่านไปถึงโพรงจมูกด้านหลังได้สะดวก หรือดูดเสมหะผ่านทางปาก
        ซึ่งเป็นท่อขนาดใหญ่กว่าสอดใส่เข้าทางปากผ่านช่องปากไปถึงโคน ลิ้น
      - การดูดเสมหะทางท่อช่วยหายใจ(Endotracheal)
        หรือทางท่อหลอดคอ (tracheostomy suction)
        
        เป็นการดูดเสมหะผ่านท่อช่วยหายใจEndotracheal
        หรือทางท่อเจาะคอที่ เจาะผ่านหลอดลมออกมาภายนอก(tracheostomy tube)
        
        ช่วยให้สามารถดูด เสมหะที่อยู่ในทางเดินหายใจส่วนล่างออกมาได้ง่าย โดยเฉพาะในกรณีที่ผู้ปุวยไม่รู้สึกตัว
        ไม่สามารถไอขับ เสมหะออกได้
    - - แรงกด หรือการระคายเคืองบริเวณรูจมูกและริมฝีปากอาจทำให้เกิดแผล หรือเกิดแผลจากการดูดเสมหะหลาย ๆ ครั้ง
      - มีโอกาสติดเชื้อได้ง่าย
        
        โพรงจมูกอักเสบ (sinusitis)
        
        ภาวะหูอักเสบ (otitis)
      - เกิดการระคายเคืองของเยื่อบุทางเดินหายใจ
        ในขณะดูดเสมหะ
      - เกิดการสำลักจากการกระตุ้น gag reflex
        หรือจัดท่าผู้ป่วยไม่ถูกต้อง
      - ริมฝีปากแห้งเกิดเป็นแผลได้ง่าย
      - อาจเกิดความผิดปกติในผู้ปุวยโรคหัวใจ โรคความดันโลหิตสูง และเกิดภาวะความดันในสมองสูง
    - - เพื่อให้ได้เสมหะแล้วบ้วนลงภาชนะสะอาดชนิดมีฝาปิดเสมหะควรมีลักษณะเป็นเมือก เหนียว ขุ่นข้น มีสีเหลือง
        สีเขียว หรือสีแดงปน ปิดฝาให้สนิท นำส่งห้องปฏิบัติการ
    - - การเก็บเสมหะแบบเพาะเชื้อ มีวัตถุประสงค์เพื่อต้องการทราบว่าผู้ป่วยติดเชื้อชนิดใด และมีปฏิกิริยา ต่อยาปฏิชีวนะตัวใด และเพื่อปรับเปลี่ยนแผนการรักษา
- - - - เผาไหมแ้ละการระเบิดexplosion