Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การดูแลผู้ป่วยที่ได้รับออกซิเจน และการดูดเสมหะ - Coggle Diagram

- - - - กระตุ้นให้ผู้ปุวยหายใจลึก ๆ บ่อยๆ
      - ัดให้มีการออกก าลังกายตามความสามารถของผู้ป่วย
      - จัดท่านอนศีรษะสูง
    - - จัดท่านอนให้เหมาะสม กระตุ้นให้เปลี่ยนท่านอนบ่อยๆ
      - กระตุ้นให้ไอบ่อย ๆ และให้ดื่มน้ำมาก ๆ ให้เสมหะอ่อนตัวไอออกได้ง่าย
      - ทำการดูดเสมหะออก
      - การทำ postural drainage เป็นการจัดท่าเพื่อช่วยระบายเสมหะที่ค้างอยู่
- - - - โดยทั่วไป อาการสะอึกเป็นอาการปกติทั่วไป
        ไม่ได้เกิดจากโรค โดยมีสาเหตุหรือปัจจัยเสี่ยงที่พบ
        บ่อย เช่น กินอิ่มมากเกินไป
    - - แนะนำให้หายใจเข้าออกในถุงปิด เพื่อเพิ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
      - แนะนำให้กลั้นหายใจเป็นพัก ๆ
      - ให้ชิมของเปรี้ยวจัด เช่น น้ำมะนาว
      - ให้ดมสารที่มีกลิ่นฉุน เช่น แอมโมเนีย
  - - - ดูแลประคับประคองด้านจิตใจ
      - ดูแลให้ยาขยายหลอดลม หรือยาขับเสมหะ ตามแผนการรักษา
      - ดูแลให้ผู้ป่วยนอนศีรษะสูง และให้ออกซิเจนร่วมด้วย
    - - สาเหตุเกี่ยวกับหัวใจ เช่น การทำงานของหัวใจไม่ดี
      - สาเหตุเกี่ยวกับประสาท ทำให้การควบคุมการหายใจไม่ดี
      - สาเหตุเกี่ยวกับทางเดินหายใจ เช่น ทางเดินหายใจอุดกั้น
  - - - ไอจนมีเลือดปนออกมา
      - ไอจนมีเลือดออกเป็นสาย
      - ไอจนมีเลือดสดออกมา พบในวัณโรคปอด
      - ไอจนมีเสมหะสีคล้ายสนิมพบในวัณโรคปอด
    - - การอักเสบ ทำให้เกิดอาการไออย่างรุนแรง หรือมีแผลในคอ กล่องเสียง
      - เนื้องอก และมะเร็ง
      - อุบัติเหตุ
      - ความผิดปกติของหลอดเลือดและโรคปอดต่าง ๆ วัณโรค ปอดบวม
    - - ประเมินชีพจร หายใจ และความดันโลหิต
      - ถ้าเสียเลือดมาก อาจต้องให้เลือด
      - ให้ผู้ป่วยพักผ่อนและให้การหายใจเคลื่อนไหวน้อยที่สุด
  - - - สาเหตุจากเยื่อหุ้มปอดอักเสบ
      - สาเหตุจาก เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบมักเป็นตรงบริเวณหัวใจ
      - สาเหตุจากกล้ามเนื้ออักเสบ มักมีอาการเจ็บเฉพาะที
    - - ประเมินหาสาเหตุของอาการว่า อาการเจ็บหน้าอกเกิดจากหัวใจหรือ ปอด
      - จัดเตรีมอุปกรณ์การให้ออกซิเจนและพิจารณาให้ออกซิเจนแก่ผู้ป่วย
      - สังเกตอาการ ถ้าผู้ป่วยมีอาการเจ็บปวดที่เยื่อหุ้มปอด ควรแนะนำให้นอนตะแคงทับด้านที่เป็น
  - - - ไอแห้ง ๆ ไม่มีเสมหะ เช่น ไอเนื่องจากมีฝุ่นละอองมาก
      - ไอมีเสมหะ ซึ่งเสมหะที่เป็นหนอง เช่น โรคปอดบวม
    - - ถ้าไอมีเสมหะให้สังเกต บันทึกจำนวน ลักษณะ สีและกลิ่นของเสมหะด้วย
      - ดูแลความสะอาดของปาก ฟัน และสิ่งแวดล้อม เพื่อช่วยกระตุ้นความอยาอาหาร
      - สังเกตและบันทึกลักษณะ เสียง ความถี่ และระยะเวลาของการไอ
      - กระตุ้นให้ดื่มน้ำอุ่นบ่อย ๆ และปริมาณมาก เพื่อให้เสมหะอ่อนตัว
      - ประเมินประสิทธิภาพการไอ ลักษณะไอแห้ง ๆ หรือไอแบบมีเสมหะ
        โดยการฟังเสียงไอ
      - สอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ (effective cough)
      - ดูแลให้ยาเพื่อช่วยบรรเทาอาการไอตามแผนการรักษาของแพทย์
    - - การอักเสบหรือการบวมบริเวณทางเดินหายใจ มีอาการไอน้อยกว่า 2 สัปดาห์ อาจเกิดจากไข้หวัด
      - ฝุ่น ควัน สารเคมี อาหาร หรือน้ำที่สำลักเข้าไป
      - ความร้อน - เย็นของอากาศ จะทำให้การไอมากขึ้น
- - - - การให้ออกซิเจนทางท่อหลอดลม (tracheostomy collar)
        เป็นอุปกรณ์คล้ายหน้ากากคล้องไว้กับคอ
      - การให้ออกซิเจนชนิด croupette tent เป็นอุปกรณ์
        ให้ออกซิเจนที่ครอบตัวผู้ปุวยลักษณะคล้ายเต็นท์
      - การให้ออกซิเจนชนิดT- piece็นอุปกรณ์ให้ออกซิเจนผู้ปุวยที่มีท่อทางเดินหายใจ
      - การให้ออกซิเจนชนิด hood หรือ oxygen box
        เป็นอุปกรณ์ใช้ครอบศีรษะและไหล่ผู้ป่วยเด็ก
      - การให้ออกซิเจนทางท่อช่วยหายใจ (endotracheal tube: ET) เป็นท่อช่วยหายใจซึ่งแพทย์จะใส่ท่อนี้เข้าไปในหลอดลมของผู้ป่วย ต่อเข้ากับท่อช่วยหายใจ
    - - การให้ออกซิเจนชนิดเขี้ยว (nasal cannula) หรือ nasal prongs
      - การให้ออกซิเจนทางหน้ากาก (mask)