Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การดูแลผู้ป่วยที่ได้รับออกซิเจนและการดูดเสมหะ - Coggle Diagram
การดูแลผู้ป่วยที่ได้รับออกซิเจนและการดูดเสมหะ
ความสำคัญของก๊าซออกซิเจนที่มีต่อร่างกาย
การทำงานของเม็ดเลือดแดง
ขนส่งก๊าซ ในะบบหมุนเวียน มีอายุ 120 วัน ร่างจะทำลายและสร้างขึ้นมาใหม่
ส่วนประกอบ
Hemoglobin จับกับก๊าซเพื่อการขนส่ง
ความดันออกซิเจน
ความดันออกซิเจนและการขนส่งสู่เนื้อเยื่อ เลือดเป็นตัวกลางการส่งผ่านออกซิเจนสู่เซลล์ เม็ดเลือดแดงเป็นถังเก็บออกซิเจน
การหมุนเวียน
กำจัดก๊าซคาร์บอกนไดออกไซด์
กลไกการขนส่ง
การขนส่งคาร์บอนไดออกไซด์โดย hemoglobin ในเม็ดเลือดแดง
คาร์บอนไดออกไซด์ไปรวมกับน้ำ เพื่อเกิดสารประกอบ กรดคาร์บอกนิก H2CO3 และการแตกตัวเป็นไฮโดรเจน กับ ไบคาร์บอเนต
ปัจจัยที่มีผลต่อการได้รับออกซิเจน
การเดินทางหรืออาศัยในที่สูง ผลคืออกซิเจนมีต่ำกว่าปกติ
อยู่ในที่มีมลพิษสูง
การเล่นกีฬาหรือออกลังหนักเกินๆ ทำให้ร่างกายต้องการออกซิเจนมากขึ้น
ความเครียด นอนไม่หลับ
อาหารที่มีไขมันมาก มีปริมาณออกซิเจน
ผู้สูงอายุ
การสูบบุหรี่
การดื่มสุราหรือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
การประเมิณภาวะพร่องออกซิเจน
การประเมินสภาพร่างกาย
ระบบทางเดินหายใจ
สังเกต ผู้มีอาการหายไม่สะดวก หายใจลำบากเมื่อนอนราบ มีอาการอ้าปากเหมือนหิวอากาศ
ระบบหัวใจและหลอดเลือด
ชีพจรเต้นเร็วผิดปกติ ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น
ระบบประสาทส่วนกลาง
ประเมินความรู้สึกของผู้ป่วย การเปลี่ยนแปลง
ระบบผิวหนัง
ผิวหนังเย็น ซีด การตอบสนองของร่างกาย พบอาการเขียวคล้ำ
ระบบทางเดินอาหาร
สังเกตการคลื่นไส้ อาเจียนในระยะแรก
การประเมินการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
Arterial blood gas
ประเมินความสามารถการแลกเปลี่ยนก๊าซ และการหายใจ
Arerial oxygen saturation
วัดร้อยละของฮีโมโกลบินที่จับกับออกซิเจน
Hemoglobin
ตรวจค่าฮีโมโกลบิน
สาเหตุของ hypoxia และ hyoxemia
ระบบทางเดินหายใจ
การอุดกั้น ติดเชื้อทางเดินอาหาร การหายใจล้มเหลว
ระบบหัวใจและหลอดเลือด
โรคหัวใจ ภาวะช็อก
โรคเลือดโดยเฉพาะเม็อดเลือดแดง
ภาวะโลหิตจาง
ระบบเผาผลาญเมตาบอลิซึมผิดปกติ
ระบบประสาทส่วนกลางและส่วนปลาย ความผิดปกติกล้ามเนื้อ
ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดโดยเฉพาะผ่าตัดส่วนอกและช่องท้อง
สาเหตุและการพยาบาลผู้ป่วยที่มีอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ
Cough
สาเหตุ
การอักเสบหรือการบวมบริเณทางเดินหายใจ
ฝุ่น ควัน สารเคมี อาหาร หรือการสำลักน้ำ
ความร้อน เย็นของอากาศ จะทำให้ไอมากขึ้น
ลักษณะของอาการไอ
ไอแห้งๆ ไม่มีเสมหะ
ไอมีเสมหะ
เสมหะที่เป็นหนองเกิดจากการติดเชื้อ
เสมหะที่ไม่เป็นหนอง โรคหอบหืด
การพยาบาลผู้ป่วยที่มีอาการไอ
ประเมินสภาพการไอ โดยการฟังเสียงไอ
สังเกตและบันทึก เสียง ความถี่ ระยะเวลาการไอ
ถ้าไอมีเสมหะให้ระบุสี กลิ่นด้วย
ดูแลสุขภาพช่องปาก
กระตุ้นให้ดื่มน้ำอุ่นบ่อยๆ
กระตุ้นให้เปลี่ยนอิริยาบถบ่อยๆ
Hemoptysis
สาเหตุ
อุบัติเหตุ
การอักเสบ ทำให้ไอรุนแรง
เนื้องอก มะเร็ง
ความผิดปกติหลอดเลือดหรือปอด
ชนิดของการไอเป็นเลือด
ไอจนเลือดออกมา พบในวัณโรคปอด
ไอจนเป็นเลือดปนออกมา พบในโรคมะเร็งหลอดลม วัณโรคปอด
ไอจนมีเลือดออกเป็นสาย มะเร็งหลอดลม หลอดลมอักเสบเฉียบพลัน
ไอจนมีเสมหะสีคล้ายสนิม จากมีเลือดเก่าปรออกมา พบในโรควัณโรคปอด
การพยาบาลผู้ป่วย
ให้ผู้ป่วยพักผ่อนและให้หายใจเคลื่อนไหวน้อยที่สุด
ประเมินชีพจร ายใจ ความดันโลหิต ประเมินความรุนแรงการเสียเลือด
ถ้าเสียเลือดมาก อาจต้องให้เลือด
ผู้ป่วยอาจตกใจ ดูแลผู้ป่วยควบคุมตนเองได้
Hiccup
สาเหตุ
อาการสะอึกทั่วไป
การกินอิ่มมากเกินไป
ดื่มเครื่องดื่มที่ทำให้เกิดแก๊ส เครื่องดื่มแอลกอฮอล์
สูบหรี่จัด
การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิในกระเพาะอาหารทันที
การพยาบาลผู้ป่วย
ให้ดมสารที่มีกลิ่นฉุน
ให้ชิมของเปรี้ยวจัด
แนะนำให้หายใจเข้าออกในถุงปิด
แนะนำให้กลั้นหายใจ
ใช้เทคนิคเบี่ยงเบนความสนใจ
ดูแลความปลอดภัยสิ่งแวดล้อม รับประทานอาหารขณะสะอึก
Dyspnea
สาเหตุ
สาเหตุเกี่ยวกับทางเดินหายใจ ทางเดินหายใจอุดกั้น ปอดถูกทำลาย
สาเหตุเกี่ยวกับหัวใจ การทำงานของหัวใจไม่ดี
สาเหตุเกี่ยวกับระบบประสาท โรคไข้สันหลังอักเสบ
การพยาบาลผู้ป่วย
ดูแลให้ผู้ป่วยนานศีรษะสูง
ดูแลประคับประคองด้านจิตใจ
เตรียมอุปกรณ์สำหรับการช่วยเหลือฉุกเฉิน
ดูแลให้ยาขยายหลอดลม ยาขับเสมหะ
ดูแลให้ออกซิเจนชนิดละอองฝอย
ฝึกให้ผู้ป่วยหายใจและไออย่างมีประสิทธิภาพ
Cheat pain
สาเหตุ
อาการเจ็บหน้าอก เยื้อหุ้มปอดอักเสบ
อาการเจ็บหน้าอก กล้ามเนื้ออักเสบ
อาการหน้าเจ็บหน้าอก เยื้อหุ้มหัวใจอักเสบมักเป็นตรงหัวใจ
อาการหน้าเจ็บอก หัวใจ ภาาวะหลอดเลือดแดงหัวใจโคโรนารีตีบแคบ
อาการเจ็บหน้าอก หลอดลมอักเสบ
อาการเจ็บหน้าอก เส้นประสาท
การพยาบาลผู้ป่วย
สังเกตอาการผู้ป่วยถ้าเจ็บปวดเยื่อหุ้มปอดให้นอนตะแคงทับด้านที่เป็น
ประเมินหาเหตุของอาการ
จัดเตรียมอุปกรณ์การให้ออกซิเจนและพิจารณาให้ออกซิเจนแก่ผู้ป่วย
บทบาทพยาบาลในการส่งเสริมการได้รับออกซิเจน
อาการและอาการแสดงของภาวะขาดออกซิเจน
วิตกกังวล กระสับกระส่าย
ระดับความรู้สึกตัว สมาธิลดลง
อ่อนเพลีย เหนื่อยล้าเพิ่มขึ้น
วิงเวียนศีรษะคล้ายบ้านหมุน อัตราการเต้นหัวใจเร็ว
พฤติกรรมเปลี่ยนแปลง
ความดันโลหิตลดลง หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
ภาวะซีด อาการเขียวคล้ำ หายใจลำบาก
ภาวะขาดออกซิเจนเรื้อรัง นิ้วปุ้ม
วัตถุประสงค์ของการให้ออกซิเจนเพื่อการรักษา
รักษาภาวะพร่องออกซิเจนทำให้ออกซิเจนในเลือดต่ำ
โดยวิธีการเพิ่มปริมาณออกซิเจนในถุงลมปอดและกระแสเลือด
ลดอาการขาดออกวิเจนเรื้อรัง โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคถุงลมโป่งฟอง
ช่วยทำงานของระบบทางเดินหายใจ หัวใจ ระบบไหลเวียนโลหิต หลอดเลือดจากภาวะพร่องออกซิเจน
ข้อบ่งชี้ของการให้ออกซิเจน
ภาวะขาดออกซิเจนในเลือด
เสี่ยงต่อการเกิดภาวะ hypoxemia หลังได้รักษาเบื้องต้น
ภาวะบาดเจ็บขั้นรุนแรง
ภาวะกล้ามเนื้อหัวจขาดเลือดนิดเฉียบพลัน
การให้ออกซิเจนเป็นเวลสั้นในการผ่าตัด
ข้อควรระวังและภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นจากการให้ออกซิเจน
อาจเกิดภาวะกดการหายใจผู้ป่วยที่หายใจเอง
อาจเกิดภาวะปอดแฟบ
ควรระวังการให้ออกวิเจนในผู้ป่วยที่ได้รับพิาจาก paraquat
ขณะผ่าตัดโดยวิธีเลเซอร์ในทางเดินหายใจ
ควรระวังการให้ความชื้นร่วมกับออกซิเจน โดยเฉพาะความชื้นแบบ nebulizer
การมีความเข้มข้นระดับสูงของออกซิเจน
การพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับออกซิเจน
หมั่นสังเกตและประเมินภาวะผู้ป่วยเกี่ยวกับ
ตรวจชีพจร ดูลักษณะ อัตราเร็วการหายใจ
ความผิดปกติของสีผิว ดูลักษณะริมฝีปาก เล็บมือเท้า
วัดปริมาณการหายใจ-ออกต่อครั้ง
ติดตามผลค่าก๊าซให้ออกซิเจน
หมั่นตรวจดูอุปกรณ์ที่ให้ออกซิเจน
ตรวจดูสายยาง ตำแหน่ที่ถูกต้อง
ขวดทำความชื้นมีน้ำพอดีหรือไม่
ออกซิเจนไม่รั่วจากขวดทำน้ำกลั่นที่ทำความชื้น
ถังออกซิเจน จะต้องมีออกซิเจนยู่เสมอ
เปลี่ยนและนำอุปกรณ์การให้ออซิเจน ไปทำความสะอาดและทำให้ปลอดเชื้อ ให้ทน้ำออกแล้วสลัดให้แห้ง
ถ้าให้อกซิเจนจากระบบ pipeline ที่มีรูเปิด สำหรับเสียบ flow meter จะต้องดูให้flow meter เสียบเข้าได้
Clear air way
การจัดท่านอน ท่านั่ง ให้ผู้ป่วยรู้สึกสบายตัว
ดูดเสมหะที่ค้างตามท่าทางเดินหายใจ
สอนการไอที่ถูกวิธี
กระตุ้นให้ได้รับน้ำอย่างเพียงพอ
ดูแลความสะอาดของจมูกและปาก
ให้จิบน้ำบ่อยๆ
ถ้าเจ็บคอ ให้ล้างปากด้วยน้ำยา หรือบ้วนน้ำสะอาด
ทาริมฝีปากด้วย กีเซอรีน บอแรกซ์
ทำความสะอาดช่องจมูก
ดูแลความสะอาดบริเวณหน้า โดยเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับ Oxygen mask
ดูแลด้านจิตใจ เพื่อลดความกังวลของผู้ป่วยและญาติ
บอกประโยชน์ของการรับออกซิเจน
พยาบาลควรมีความชำนาญในการใช้เครื่องมือ
แนะนำ อธิบายให้ผู้ป่วยรู้เครื่องมือ
ดูแลควบคุมอัตราการให้ออกซิเจน
สนใจ รับฟังความต้องกาของผู้ป่วย
ให้เวลาผู้ป่วยในการพูดคุย
เทคการพยาบาลที่เกี่ยวข้องในารให้ออกซิเจนแบบต่างๆ
ระบบการให้ออกซิเจน
Low flow system
nasal cannula
ข้อดี
ผู้ป่วยสามารถดื่มน้ำ รับประทานอาหารได้โยไม่ต้องปลดสายออก
ข้อเสีย
อาจจะระคายเคืองช่องจมูกทั้งสองข้าง ทำให้เยื้อบุจมูกและน้ำมูกออกมาอุดท่อตันได้
การให้ออกซิเจนทางหน้ากาก
simple mask
ให้ออกซิเจนชนิดให้ความเข้นข้นร้อยละ 40-50
Reservoir bag
ให้วามเข้นข้นสูงกว่าร้อยละ 60-90
Non rebreathing mask
คล้าย Reservoir bag ยกเว้นรูระบายากาศส่วนหน้ากากลักษณะเป็นลิ้นไหลทางเดียว
High flow system
ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนทั้งหมดจากอุปกรณืโดยไม่ต้องพึ่งดึงอากาศผสม
การให้ออกซิเจนแบบ T-piece
ให้ออกซิเจนผู้ป่วยที่มีท่อทางเดินหายใจ ทำด้วยพลาสติดเบา ลักษณะเป็นท่อสายลูกฟูก เรียกว่า corrugated tube
tracheotomy collar
คล้ายหน้ากากคล้องไว้กับคอ
ครอบบนท่อเจาะหลอมลมคอ
Croupette tent
คล้ายกับเต้น ด้านหลังกล่องมีน้ำแข้ง ทำให้มุ้งมีความชื้นสูง
oxygen box
ใช้ครอบศีรษะหัวไหล่ผู้ป่วยเด็ก คล้ายกระโจมมีท่อนำออกซิเจนเข้าภายใน
Endotrachal tube
ท่อช่วยหายใจ แพทย์จะใส่ท่อนี้เข้าไปในหลอดลม ต่อเข้ากับเครื่องช่วยหายใจ
ระบบให้ความชื้น
ขนาดละอองน้ำที่ต้องการ
Bubble
สายให้ก๊าซมีขนาดเล็ก น้ำจะปุดเป็นฟองเมื่อเปิดให้กับผู้ป่วย
Jet
เหมาะกับผู้ป่วยที่มีเสมหะเหนียว มักเห็นเป็นหมอก
แหล่งให้ออกซิเจน
Oxygen tank
oxygen pipeline
ภาวะบ่งชี้ในการรักษาด้วยออกซิเจน
โรคฟองแก๊สอุดตันในหลอดเลือด
โรคคาร์บอนมอนน็อคไซด์เป็นพิษ
การติดเชื้อของเนื้อเยื่อจากแบคทีเรียที่ไม่ใช้ออกซิเจน
การบาดเจ็บของเนื้อเยื่อจากการบดขยี้
โรคที่เกิดจาดความดัน
โรคแผลเรื้อรัง
โลหิตจางจากหลอดเลือดดำจำนวนมาก
การติดเชื้อและการตายเนื้อเยื่อ
การติดเชื้อเรื้อรังขิงเยื้อหุ้มกระดูก
การปลูกถ่ายผิวหนังและกล้ามเนื้อ
การได้รับบาดเจ็บจากรังสี
แผลไหม้จากความร้อน
โรคฝีในสมอง
บทบาทพยาบาลในการส่งเสริมการได้รับออกซิเจน
การจัดท่าผู้ป่วย
ควรอยู่ในท่าศีรษะสูง จะทำให้หายใจสะดวก
การบริหารหายใจ
การหายใจโดยใช้กล้ามเนื้อหน้าท้องหรือกระบังลม
การหายใจโดยการห่อปาก
การหายใจเข้าลึกๆ
การดูดเสมหะ
เครื่องดูดเสมหะ
Mobile suction
Wall suction
วิธีการดูดเสมหะ
การดูดเสมหะทางจมูกหรือปาก
nasal air way เป็นท่อยาวภายในกลวง สอดใส่ทางรูจมูกผ่านไปโพรงจมูกด้านหลัง ทางปากให้สอดใส่ทางปากไปถึงโคน
การดูดเสมหะทางท่อหายใจหรือท่อหลอดคอ
จะเจาะคอที่หลอดลมออกมาภายนอก ช่วยให้สามารถดูดเสมหะออกมาได้ง่าย
อาการแทรกซ้อน
ระคายเคืองบริเวณจมูกและริมฝีปาก
มีโอกาสเสี่ยงการติดเชื้อ
อาจเกิดการสำลัก
ริมฝีปากแห้งเกิดแผลได้ง่าย
อาจเกิดความผิดปกติผู้ป่วยโรคหัวใจ
การพยาบาลผู้ป่วย
แสดงท่าทางสุขภาพ อ่อนโยน
อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าถึงวัตถุประสงค์
มีการแจ้งผู้ป่วยให้ทราบก่อน
อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจว่ามีการหายใจลำบากขณะดูด
หลังดูดเสร็จให้ทำความสะอาดให้เรียบร้อย
พูดให้กำลังใจผู้ป่วย
การเก็บเสมหะ
การเก็บเสมหะส่งตรวจ
เพื่อวิเคราะห์โรค
การตรวจเสมะแบบเพาะเชื้อ
เพื่อต้องการทราบผู้ป่วยติดเชื้อชนิดใด เพื่อปรับแผนการรักษา
ความปลอดภัยขณะผู้ป่วยได้รับออกซิเจน
ข้อควรคำนึกถึง
อาจเสี่ยงการติดเชื้อโรคแทรกซ้อน
อาจทำให้เยื่อบุทางเดินหายใจแห้ง ระคายเคือง
อาจเกิดการทำลายปอด
อาจเกิดอันตรายต่อดวงตา
อาจเกิดการหยุดหายใจ
อาจเกิดอุบัติเหตุจากการเกิดไฟไหมหรือระเบิด
หลักปฏิบัติการให้ออกซิเจนชนิดต่างๆ
ล้างมือให้สะอาด สวมmask
ประเมินการรู้สึกตัว
ใส่ flow meter ให้ถูกต้องและแน่นพอดี
ต่อกระบอกความชื้นที่ใส่น้ำกลั่นปลอดเชื้อ
ปรับระดับลูกลอยใน flow meter
หมุนปุ่มเปิด flow meter ปรับอัตราการไหล
กรณีให้ nasal cannula
ทำความสะอาดช่องจมูกให้สะอาด
สมเขี้ยวทั้ง2 ข้าง แนบไปกับโพรงจมูก
กรณีให้ mask
simple mask หน้ากากบริเวณสันจมูกและปากให้แนบสนิท
ชนิดมีถุง เปิดออกซิเจนไหลผ่านถุง
กรณีให้ oxygen hood
ต่อท่อออกซิเจนเข้ากับกล่อง
วางครอบเฉพาะศีรษะและไหล่
การณีให้ T-piece
ควรดูดเสมหะออกก่อน
จัดสายไม่ให้เกิดภาวะดึงรั้งผู้ป่วย
ลงบันทึกทางการพยาบาล
กระบวนการพยาบาลในการส่งเสริมการได้รับออกซิเจน
การประเมินภาวะสุขภาพ
การวินิจฉัยทางการพยาบาล
การวางแผนการพยาบาล
การปฏิบัติการพยาบาล
ประเมินสภาพผู้ป่วยก่อนรับออกซิเจน
ปรับออกซิเจนให้ได้ 2 lit/min
จัดสภาพแวดล้อมให้มีความปลอดภัย
จัดท่านอนที่เหมาะสม
สอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ
วัดชีพจร
ประเมิน O2 saturation ทุก 2 ชั่วโมง
ติดตามผลเลือด
ดูแลส่งเสริมการพักผ่อน
ลดความกังวลความเครียด
การประเมินผลการพยาบาล
ประเมินผลลัพธ์การพยาบาล
ประเมินผลกิจกรรมการพยาบาล
ประเมินผลคุณภาพการบริการ