Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การดูแลป่วยที่ได้รับออกซิเจนและการดูดเสมหะ - Coggle Diagram

- - - - มีหน้าที่ขนส่งก๊าซเม็ดเลือดแดง
      - มีการทำลายและสร้างเม็ดเลือดใหม่ตลอดเวลา
      - ส่วนประกอบเป็น Hemoglobin (ฮีโมโกลบิน)
    - - มีความดันในเลือดสูงเม็ดเลือดแดงจะปล่อยออกซิเจนน้อย
      - ความเข้มข้นออกซิ้จนในเลือดลดลง เม็ดเลือดแดงจะปล่อยออกซิเจนจำนวนมากขึ้น
    - - การขนส่งคาร์บอนไดออกไซด์โดย hemoglobin ในเม็ดเลือดแดง
      - คาร์บอนไดออกไซด์ไปรวมกับน้ำ เพื่อเกิดสารประกอบ กรดคาร์บอนิก (H2CO3)
- - - - อาการหายใจไม่สะดวก
    - - ชีพจรเต้นเร็วผิดปกติ
      - ความดันโลหิตเพิ่มขึ้นในระยะแรก
    - - สับสน มึนศีรษะ ปวดศีรษะ
    - - อาการเขียวคล้ำ
    - - ประเมินและสังเกตพบมีอาการคลื่นไส้
  - - - pH ตัวชี้วัดความเป็นกรดด่าง ค่าปกติ อยู่ระหว่าง 7.35-7.45
      - PaCO2 วัดความดันของคาร์บอนไดออกไซด์(CO2)
        ในเลือด ค่าปกติอยู่ระหว่าง 35-45 mmHg
      - PaO2
        
        ตัวบ่งชี้ถึงปริมาณของออกซิเจน (O2) ในเลือดที่จับกับ Hemoglobin
        
        แปลผล 3 ระดับ
        
        Mild hypoxemia
        
        มีค่าระหว่าง 60 – 80 mmHg
        
        Moderate hypoxemia
        
        มีค่าระหว่าง 40 - 60 mmHg
        
        Severe hypoxemia
        
        มีค่าน้อยกว่า 40 mmHg
      - HCO3 วัดค่าความเข้มข้นไฮโดรเจนไอออน ค่าปกติอยู่ระหว่าง 18-25 mEg/L
      - SaO2 ค่าเปรียบเทียบระหว่าง Hemoglobin
        ที่มี O2 ค่าปกติอยู่ระหว่าง 97-100 %
      - ภาวะระบบทางเดินหายใจ
        
        เป็นกรดเฉียบพลัน
        
        ง่วงเหงาหาวนอน
        
        หัวใจเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะ
        
        เป็นด่างเฉียบพลัน
        
        หัวใจเต้นเร็ว
        
        ชา หมดความรู้สึก
      - ภาวะการเผาผลาญ
        
        เป็รกรดเฉียบพลัน
        
        คลื่นไส้อาเจียน
        
        ท้องเสีย
        
        เป็นด่างเฉียบพลัน
        
        ไม่มีอาการปวดศรีษะ
    - - ใช้ pulse oximeter
      - วัดร้อยละของฮีโมโกลบินที่จับกับออกซิเจน
        ต่อปริมาณฮีโมโกลบินทั้งหมดในเลือด
      - ปกติอยู่ระหว่าง 98 - 99%
    - - ระบบทางเดินหายใจ
      - ระบบหัวใจและหลอดเลือด
      - โรคเลือด
      - ระบบเผาผลาณเมตาบอลิซึมผิดปกติ
      - ระบบประสาทส่วนกลางและส่วนปลาย
      - ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัด
- - - - การอักเสบหรือการบวมบริเวณทางเดินหายใจ
      - ฝุ่น ควัน สารเคมี
      - ความร้อน - เย็นของอากาศ
    - - ไอแห้งๆ
      - ไอเสมหะ
    - - ประเมินประสิทธิภาพการไอ
      - สังเกต เสียง ความถี่ และระยะของการไอ
      - ไอมีเสมหะ บันทึกจำนวน สี และกลิ่น
      - ดื่มน้ำอุ่นบ่อยๆ
      - ดูเเลความสะอาดปาก ฟัน
      - เปลี่ยนอิริยาบถบ่อย ๆ
      - สอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ
      - ให้ยาเพื่อช่วยบรรเทาอาการไอ
  - - - ไอจนมีเลือดสดออกมา
      - ไอจนมีเลือดปนออกมา
      - ไอจนมีเลือดออกเป็นสาย
      - ไอจนมีเสมหะสีคล้ายสนิม
    - - อุบัติเหต
      - การอักเสบ
      - เนื้องอก และมะเร็ง
      - ความผิดปกติของหลอดเลือดและโรคปอด
    - - พักผ่อนและให้การหายใจเคลื่อนไหวน้อยที่สุด
      - ประเมินชีพจร หายใจ และความดันโลหิต
      - เสียเลือดมาก อาจต้องให้เลือด
      - คอยปลอบโยน ให้กำลังใจ
  - - - ไม่ได้เกิดจากโรค
      - กินอิ่มมากเกินไป
      - ดื่มเครื่องดื่มที่ทำให้เกิดแก๊ส
      - ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
      - สูบบุหรี่
      - ยาบางชนิด
    - - เกิดจากพยาธิสภาพของโรค
        
        โรคทางสมอง
        
        โรคกรดไหลย้อน
        
        โรคไตวาย
        
        ภาวะหลังผ่าตัดกระเพาะอาหารหรือในช่องท้อง
    - - ดมสารที่มีกลิ่นฉุน
      - ชิมของเปรี้ยวจัด
      - หายใจเข้าออกในถุงปิด
      - กลั้นหายใจเป็นพัก ๆ
      - เบี่ยงเบนความสนใจ
      - ดูแลความปลอดภัยจากสิ่งแวดล้อม
  - - - ทางเดินหายใจอุดตัน
      - การทำงานหัวใจไม่ดี
      - โรคไขสันหลังอักเสบ
    - - ให้ผู้ปุวยนอนศีรษะสูง
      - ดูแลประคับประคองด้านจิตใจ
      - เตรียมอุปกรณ์เครื่องมือเครื่องใช้ต่าง ๆ
      - ให้ยาขยายหลอดลม
      - ให้ออกซิเจนชนิดละอองฝอย
      - ฝึกหายใจและการไออย่างมีประสิทธิภาพ
  - - - เยื่อหุ้มปอดอักเสบ
      - เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
      - ภาวะหลอดเลือดแดงหัวใจโคโรนารี
      - หลอดลมอักเสบ
      - โรครากประสาทสันหลัง
    - - สังเกตอาการ
      - ประเมินหาสาเหตุอาการ
      - จัดเตรียมอุปกรณ์
- - - - วัดสัญญาณชีพ
      - ความผิดปกติของสีผิว
      - วัดปริมาตรหายใจเข้า-ออกแต่ละครั้ง
      - ระดับความรู้สึก
      - ติดตามผลค่าก๊าซให้ออกซิเจน
    - - ตรวจดูยาง
      - ขวดทำความชื้นมีน้ำอยู่พอเหมาะ
      - ออกซิเจนไม่รั่ว
      - ต้องให้มีออกซิเจนอยู่เสมอ
      - ทำความสะอาดและทำให้ปลอดเชื้อ
    - - จัดท่านอน
      - ดูดเสมหะที่ค้าง
      - สอนไออย่างถูกวิธี
      - กระตุ้นให้ได้รับน้ำอย่างเพียงพอ
    - - จิบน้ำบ่อยๆ
      - ทำความสะอาดช่องจมูก
    - - บอกประโยชน์การได้รับออกซิเจน
      - พยาบาลมีความชำนาญ
      - แนะนำ อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจ
      - ควบคุมอัตราการไหลของออกซิเจนให้เพียงพอ
      - สนใจ รับฟังผู้ป่วย
      - ให้เวลาผู้ป่วยในารพูดคุย
  - - - ตรวจดูให้แน่ใจว่าจมูก หลอดลม ไม่มีน้ำมูก
      - ช่วยเหลือผู้ปุวยจัดท่าให้อยู่ในท่าที่สบาย
      - สอนผู้ปุวยให้หายใจเข้าลึกๆ ทางจมูก
      - แนะนำให้ผู้ปุวยหยุดหายใจช้าๆ
      - กระตุ้นให้ผู้ปุวยหดเกร็งกล้ามเนื้อหน้าท้อง
    - - จัดท่าให้อยู่ในท่าที่สบาย
      - แนะนำผู้ป่วยให้หายใจเข้าลึกๆ ทางจมูก
      - หายใจออกทางปากช้า ๆ โดยการห่อปาก
      - ให้ผู้ป่วยตั้งใจเป่าลมออกทางปากช้า ๆ
    - - รวบตรึงบริเวณผ่าตัดด้วยหมอน
      - จัดท่าให้ผู้ป่วยหายใจเข้าลึก ๆ และไอได้สะดวก
      - แนะนำให้ผู้ปุวยหายใจเข้าลึก ๆ อย่างช้า ๆ
  - - - ทางจมูกหรือปาก
        
        เครื่องใช้
        
        oral airway หรือ nasal airway
        
        เครื่องดูดเสมหะ
        
        สายหล่อลื่นหรือน้ำกลั่น
        
        สายดูดเสมหะ
        
        ท่อต่อ
        
        ไม้กดลิ้นที่สะอาด
        
        ขวดน้ำเกลือใช้ภายใน
        
        อาการแทรกซ้อน
        
        การระคายเคืองบริเวณจมูก
        
        ติดเชื้อได้ง่าย
        
        เกิดการสำลักจากการกระตุ้น
        
        ริมฝีปากแห้งเกิดแผลง่าย
        
        เกิดความผิดปกติในผู้ป่วยโรคหัวใจ
        
        การพยาบาล
        
        แสดงท่าทางสุภาพอ่อนโยน
        
        อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าในถึงวัตถุประสงค
        
        บอกให้ผู้ปุวยทราบก่อน
        
        อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจว่าจะมีการหายใจลำบากในขณะดูด
        
        ทำการดูดด้วยความเบามือ และนุ่มนวล
        
        หลังดูดเสมหะเสร็จเช็ดท าความสะอาด
        
        พูดให้กำลังใจก่อนเดินออกจากเตียงผู้ป่วย
      - ทางท่อช่วยหายใจ
      - วิธีการปฏิบัติ
        
        จัดท่าผู้ป่วยให้นอนตะแคงศีรษะต่ำเล็กน้อย
        
        หยิบสายดูดเสมหะต่อกับเครื่องดูดเสมหะแล้ว
        
        ให้ผู้ป่วยช่วยอ้าปาก
        
        ดูดไม่ขึ้นหรือดูดไม่ออกให้หยุดทำการดูดเสมหะไว้ก่อน
        
        การดูดเสมหะแต่ละครั้งไม่ควรนานเกิน 10 วินาที
        
        ล้างสายดูดโดยการดูดผ่านน้ำเกลือใช้ภายนอก
        
        เช็ดทำความสะอาดบริเวณที่มีน้ำเปียก
        
        ถอดสายดูดเสมหะ
    - - ให้ผู้ป่วยหายใจเข้าลึกๆ แล้วไอออกมา
      - ตรวจดูให้แน่ใจว่าเป็นเสมหะไม่ใช่น้ำลาย
      - ลักษณะของเสมหะ
        
        เมือก
        
        เหนียว
        
        มีสีเหลือง
        
        สีเขียว
        
        สีแดงปน
      - ปิดฝาให้สนิท
- - - - ใส่ flow meter
      - ปรับระดับลูกลอยใน flow meter
      - หมุนปุุมเปิด flow meter ปรับอัตราการไหล
      - กรณีให้ nasal cannula
        
        ทำความสะอาดช่องจมูกทั้งสองข้าง
        
        สวมเขี้ยวเข้าในช่องจมูกทั้ง 2 ข้าง
      - กรณีให้ mask
        
        ครอบหน้ากากบริเวณสันจมูก
        
        เปิดออกซิเจนไหลผ่านถุง 10 -20 ลิตร/ นาที
      - กรณีให้ oxygen hood (oxygen box)
        
        ต่อท่อออกซิเจนเข้ากับกล่อง
        
        ครอบเฉพาะศีรษะและไหล่
  - - - ประเมินสภาพผู้ป่วย
      - ปรับออกซิเจนให้ได้ 2 lit/ min
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้มีความปลอดภัย
      - จัดท่านอนศีรษะสูง
      - สอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ
      - วัด vital signs ทุก 4 ชม
      - ประเมิน O2 saturation ทุก 2 ชม.
      - ติดตามผลเลือด Hb, Hct และ Chest X-Ray
      - ดูแลส่งเสริมการพักผ่อนและการนอนหลับ
    - - ประเมินผลัพธ์การพยาบาล
      - ประเมินผลกิจกรรมการพยาบาล
      - ประเมินคุณภาพการบริการ
- - - - การให้ออกซิเจนชนิดT- piece
        
        ทำด้วยพลาสติกเบา
        
        ให้ออกซิเจนผู้ป่วยที่มีท่อทางเดินหายใจ
      - การให้ออกซิเจนทางท่อหลอดลม
        
        คล้ายหน้ากากคล้องไว้กับคอ
      - การให้ออกซิเจนชนิด croupette tent
        
        ครอบตัวผู้ป่วยลักษณะคล้ายเต็นท์
      - การให้ออกซิเจนชนิด hood หรือ oxygen box
        
        เป็นท่อช่วยหายใจ
      - การให้ออกซิเจนทางท่อช่วยหายใจ
        
        ครอบศีรษะและไหล่ผู้ป่วยเด็ก
    - - การให้ออกซิเจนชนิดเขี้ยว
        
        ข้อดี
        
        ผู้ป่วยสามารถดื่มน้ำหรือรับประทานอาหารได้
        
        ข้อเสีย
        
        อาจมีการระคายเคืองช่องจมูกทั้งสองข้าง
      - การให้ออกซิเจนทางหน้ากาก
        
        Simple mask
        
        ความเข้มข้นร้อยละ 40-50
        
        Reservoir bag
        
        ความเข้มข้นสูงกว่าร้อยละ 60–90
        
        Non rebreathing mask
        
        ข้อเสีย
        
        ไม่ควรให้ติดต่อกัน
  - - - ส่วนต้นของทางเดินหายใจ 30 – 40 %
    - - ผู้ป่วยที่มีเสมหะเหนียว มักเห็นเป็นหมอก
  - - - อุปกรณ์ควบคุมอัตราการไหลของ
        ก๊าซชนิดใช้กับก๊าซที่มีแรงดันสูง
    - - อุปกรณ์ควบคุมอัตราการไหลของ
        ก๊าซชนิดใช้กับก๊าซที่มีแรงดันต่ำ
  - - - โรคฟองแก๊สอุดตันในหลอดเลือดแดง
      - โรคคาร์บอนมอนน็อคไซด์เป็นพิษ
      - การติดเชื้อของเนื้อเยื่อจากแบคทีเรีย
      - การบาดเจ็บของเนื้อเยื่อเนื่องจากการถูกบดขยี้
      - โรคที่เกิดจากความดัน
      - โรคแผลเรื้อรัง
        
        แผลเบาหวาน
        
        แผลจากการกดทับ
        
        แผลจากการไหลเวียนหลอดเลือดดำ
      - โลหิตจาง
      - การตายของเนื้อเยื่อ
      - การติดเชื้อเรื้อรังของเยื่อหุ้มกระดูก
      - การปลูกถ่ายผิวหนังและกล้ามเนื้อ
      - การได้รับบาดเจ็บจากรังสี
      - แผลไหม้จากความร้อน
      - โรคฝีในสมอง