Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การดูแลผู้ป่วยที่ได้รับออกซิเจน และการดูดเสมหะ - Coggle Diagram

- - - - การอับเสบ หรือบวมบริเวณทางเดินหายใจ
      - ฝุ่น ควัน สารเคมี
      - ความร้อน - เย็นของอากาศ
    - - ไอแห้งๆ ไม่มีเสมหะ
      - ไอมีเสมหะ
    - - ประเมินลักษณะการไอ
      - สังเกตเสียง ความถี่ ระยะเวลาการไอ
      - สังเกตสี และกลิ่นของเสมหะ ( ถ้ามี )
      - ดูแลความสะอาดช่องปาก
      - ดื่มน้ำอุ่นบ่อยๆ และเปลี่ยนอริยาบทบ่อยๆ
      - สอนการไออย่างมีประสิทธิภาพ และให้ยาบรรเทา
  - - - ไอจนมีเลือดสดออกมา
      - ไอจนมีเลือดปนออกมา
      - ไอจนมีเลือดออกเป็นสาย
      - ไอจนมีเสมหะคล้ายสนิม
    - - อุบัติเหตุ
      - การอักเสบ
      - เนื้องอก และมะเร็ง
      - ความผิดปกติของหลอดเลือด และโรคปอดต่างๆ
    - - ให้พัก และเคลื่อนไหวน้อยที่สุด
      - ประเมินชีพจร หายใจ และความดันโลหิต
      - ถ้าเสียเลือดมาก อาจต้องให้เลือด
  - - - กินอิ่มมากเกินไป
      - ดื่มเครื่องดื่มที่ทำให้เกิดแก๊ส
      - สูบบุหรี่จัด
    - - ดมสารมีกลิ่นฉุน
      - ชิมของเปรี้ยวจัด
      - กลั้นหายใจเป็นพักๆ
      - หายใจเข้าออกถุงปิด
      - เทคนิคเบี่ยงเบนความสนใจ
  - - - ทางเดินหายใจอุดกั้น ปอดถูกทำลาย
      - หัวใจทำงานไม่ดี
      - โรคไขสันหลังอักเสบ
      - โรคหืด หลอดลมอักเสบ
    - - ให้นอนศีรษะสูง และให้ออกซิเจน
      - เตรียมอุปกรณ์ เครื่องมือ เครื่องใช้ต่างๆ สำหรับช่วยเหลือผู้ป่วยฉุกเฉิน
      - ฝึกให้ผู้ป่วยหายใจ และไออย่างมีประสิทธิภาพ
  - - - กล้ามเนื้ออักเสบ
      - เยื่อหุ้มปอดอักเสบ
      - เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
      - หลอดลมอักเสบ
      - เส้นประสาทอักเสบ
    - - สังเกตอาการ แนะนำให้นอนตะแคง หากอาการไม่ดีขึ้นให้ทายาแก้ปวด
      - ประเมินสาเหตุของอาการ
      - เตรียมอุปกรณ์ให้ออกซิเจน และพิจารณาให้ออกซิเจน
- - - - วิธีทำ
        
        ตรวจดูว่าจมูก หลอดลม ไม่มีน้ำมูก หรือเสมหะ ช่วยเหลือผู้ป่วยจัดท่าให้อยู่ในท่าที่สบาย
        
        สอนผู้ป่วยให้หายใจเข้าลึกๆ ทางจมูกหลังหายใจเข้าลึกเต็มที่แล้วเป่าลมออกทางปากช้าๆ
        
        หลังชำนาญแล้ว ให้หาของหนักประมาณ 5 ปอนด์ วางบนหน้าท้อง ฝึกครั้งละ 10 - 20 นาที ทุกชั่วโมง จนชิน
    - - วิธีทำ
        
        ช่วยเหลือผู้ป่วยจัดท่าให้อยู่ในท่าที่สบาย แนะนำผู้ป่วยให้หายใจเข้าลึกๆ ทางจมูก
        
        หายใจออกช้าๆโดยการห่อปาก ฝึก 5 - 10 นาที วันละ 4 ครั้ง
    - - วิธีทำ
        
        จัดท่าให้ผู้ปุวยหายใจเข้าลึก ๆ และไอได้สะดวก
        
        รวบตรึงบริเวณผ่าตัดด้วยหมอน โดยใช้มือกอดหมอน
        
        ให้ผู้ป่วยหายใจเข้าลึกๆ อย่างช้าๆ กรณีหลังผ่าตัด ให้ยาระงับปวดก่อน 20 - 30 นาที
        
        ให้ผู้ป่วยให้กลั้นหายใจและไอออกแรงๆ เตรียมกระดาษเยื่อและชามรูปไต หรือกระโถนให้ผู้ป่วย
  - - - ทำให้หทางเดินหายใจโล่ง
      - เพิ่มการขยายตัวของทรวงอก และปอด
      - เพิ่มปริมาณออกซิเจนที่เข้าปอด
      - ลดความต้องการออกซิเจนในร่างกาย
    - - ทางจมูก หรือปาก
        
        วิธีดูด
        
        อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจ ล้างมือให้สะอาด สวมmask สวมถุงมือ จัดท่าให้นอนตะแคงศีรษะต่ำเล็กน้อย
        
        หยิบสายดูดต่อกับเครื่องดูด ปรับแรงดัน ทดสอบด้วยใช้นิ้วปิดปลายสายดูดเสมหะ ให้ผู้ป่วยอ้าปาก
        
        ใช้ไม้กดลิ้น ใส่สายดูดบริเวณที่ต้องการ ไม่ควรดูดนานเกิน 10 วินาที
        
        ล้างสายดูดโดยดูดน้ำเกลือใช้ภายนอก เช็ดบริเวณที่เปียก ถอดสายดูด เก็บของเข้าที่ให้เรียบร้อย ถอดถุงมือทิ้ง
        
        ประเมินสภาพผู้ป่วย
        
        ฟังเสียงปอดได้ยินเสียงเสมหะ
        
        ลักษณะสีผิว เล็บ และริมฝีปาก
        
        อาการเหนื่อย หายใจลำบาก ซึม
        
        ลักษณะเสมหะ เหนียว จำนวน
        
        เตรียมเครื่องใช้
        
        Oral airway ไม้กดลิ้น
        
        เครื่องดูดเสมหะ สายดูดเสมหะ
        
        สายดูดเสมหะปราศจากเชื้อ ท่อต่อ
        
        ถุงมือสะอาด ขวดน้ำเกลือใช้ภายนอก
      - ทางท่อช่วยหายใจ
    - - ชนิดเคลื่อนที่
      - ชนิดติดฝาผนัง
    - - ระคายเคืองบริเวณจมูก ริมฝีปาก
      - โอกาสติดเชื้อง่าย เป็นแผลง่าย
      - อาจเกิดความผิดปกติในผู้ป่วยโรคหัวใจ
    - - แสดงท่าทางสุภาพ อ่อนโยน ทำด้วยความเบามือ นุ่มนวม
      - พูดให้กำลังใจก่อนเดินออกจากเตียงผู้ป่วย
    - - ส่งตรวจ
      - แบบเพาะเชื้อ
- - - - ให้ชนิดเขี้ยว
        
        ข้อดี
        
        ดื่มน้ำ หรือรับประทานอาหารได้โดยไม่ต้องปลดสายออก
        
        ข้อเสีย
        
        อาจมีการระคายเคืองช่องจมูกทั้งสองข้าง ทำให้มีน้ำมูกออกมาอุดตันท่อได้
        
        เฝ้าระวังการเกิดแผลกดทับบริเวณใบหูที่กดกับสายยาง
        
        ความเข้นข้นต่ำ ได้ออกซิเจนร้อยละ 30 - 40อัตราการไหลเวียน 4 -6 ลิตร/นาที
      - ให้ชนิดหน้ากาก
        
        Simple mask
        
        ให้ออกซิเจนความเข้มข้นร้อยละ 40 - 50 อัตราการไหล 5 - 8 ลิตร/นาที
        
        Reservoir bag
        
        ให้ออกซิเจนความเข้มข้นร้อยละ 60 - 90
        
        Non rebreathing mask
        
        ให้ออกซิเจนความเข้มข้นของออกซิเจนสูงมาก
        
        ข้อดี
        
        เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่ต้องการออกซิเจนบริสุทธิ์ในความเข้มข้นสูง หรือในผู้ป่วยที่มีภาวะการหายใจล้มเหลว
        
        ข้อเสีย
        
        ไม่ควรให้ติดต่อกัน เพราะมีผลต่อระบบทางเดินหายใจ
    - - ให้ชนิด T-piece
        
        สวมยึดติดกับท่อเจาะหลอดลมคอ
        
        ความยาวไม่เกิน 6 นิ้ว
      - ให้ทางหลอดลม
        
        คล้ายหน้ากากคล้องไว้กับคอ
        
        มี corrugated tube เพื่อให้ได้ความชื้นแบบละอองฝอย
      - ให้ชนิด Croupette tent
        
        คล้ายเต้นท์ อุณหภูมิข้างในไม่ต่ำกว่า 10 - 15 องศาฟาเรนไฮต์
        
        หมั่นเปลี่ยนอุปกรณ์เครื่องนอน เนื่องจากความชื้น
      - ใช้ชนิด Hood
        
        ใช้ครอบศีรษะ และไหล่ ลักษณะเป็นกระโจม
        
        อัตราการไหล 10 - 12 ลิตร/นาที ความเข้มข้นร้อยละ 60 - 70
      - ให้ทางท่อช่วยหายใจ
        
        ใส่ม่อเข้าไปในหลอดลมผู้ป่วย ในผู้ป่วยที่ไม่สามารถหายใจเองได้
  - - - ให้ความชื้นในส่วนต้นของทางเดินหายใจ 30 – 40 %
    - - ให้ความชื้นในทางเดินหายใจที่อยู่ลึกเหมาะกับผู้ป่วยที่มีเสมหะเหนียว มักเห็นเป็นหมอก
  - - - ก่อนใช้ออกซิเจนจากถังบรรจุออกซิเจน ต้องมีอุปกรณ์ควบคุมอัตราการไหลของก๊าซ
    - - ก่อนใช้ออกซิเจนจากระบบท่อ ต้องมีอุปกรณ์ควบคุมอัตราการไหลของก๊าซ
- - - - วัดชีพจร ความรู้สึกตัว
      - ความผิดปกติของสีผิว
      - ปริมาตรหายใจเข้า - ออก
      - ติดตามผลค่าก๊าซให้ออกซิเจน
    - - ตรวจสายยางให้อยู่ตำแหน่งที่ถูก
      - ออกซิเจนไม่รั่ว ขวดทำความชื้นมีน้ำไม่มากไม่น้อยเกินไป
      - เปลี่ยน และนำอุปกรณ์ไปทำความสะอาด และปลอดเชื้อ สลัดให้แห้ง
    - - จัดท่านอน ท่านั่งให้ผู้ป่วยรู้สึกสบาย
      - ดูดเสมหะที่ค้างเป็นระยะๆ
      - สอนไออย่างถูกวิธี
      - กระตุ้นให้รับน้ำเพียงพอ
    - - จิบน้ำบ่อยๆ
      - ล้างปากด้วยน้ำยา หรือบ้วนด้วยน้ำสะอาดบ่อยๆ
      - ทาริมฝีปากด้วย กลีเซอรีน บอแรกซ์
      - ทำความสะอาดช่องจมูก และบริเวณใบหน้า
    - - บอกประโยชน์การรับออกซิเจน
      - แนะนำ อธิบายให้ผู้ป่วยรู้จักเครื่องมือ และชำนาญในการใช้เครื่องมือ
      - รับฟังความเห็นของผู้ป่วยอย่างจริงจัง และรีบดูแลทันทีเมื่อผู้ป่วยขอความช่วยเหลือ