Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและวัฒนธรรม - Coggle Diagram
ความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและวัฒนธรรม
ภาษาเป็นวัฒนธรรม
พระยาอนุมานราชธน
หนังสือ "ประเภทของวัฒนธรรมเบื้องต้น"
ภาษาเป็นหนึ่งในวัฒนธรรม คือ วัฒนธรรมทางภาษา กล่าวคือ เป็นเครื่องมือสื่อความหมายที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อถ่ายทอดวัฒนธรรมแก่กันและกัน
ภาษาเป็นเครื่องบันทึกวัฒนธรรม
ประสิทธิ์ กาพย์กลอน
หน้าที่หลักของภาษา 4 ประการ
เครื่องมือติดต่อสื่อสาร
เครื่องมือแสดงความคิดและเหตุผล
เครื่องมือแสวงหาความรู้และความเพลิดเพลิน
บันทึกเหตุการณ์ เรื่องราวสำคัญในประวัติศาสตร์ ความเชื่อต่าง ๆ ของสังคม
หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล
ภาษา เป็น สื่อ ที่ทำให้สามารถรับรู้วัฒนธรรมของคนในสมัยก่อนได้ ทั้งวัจนภาษาและอวัจนภาษา เป็นเครื่องบันทึกวัฒนธรรมไม่ให้สูญหาย
วัฒนธรรมในการใช้ภาษาไทย
ตัวกำหนดความแตกต่างในการใช้ภาษาของมนุษย์ คือ สภาวะแวดล้อม ได้แก่ความสัมพันธ์ระหว่างผู้ฟังและผู้พูด กาลเทศะ และวัตถุประสงค์ในการส่งสาร
ฐะปะนีย์ นาครทรรพ
จุดมุ่งหมายในการใช้ภาษาตามแนววัฒนธรรม 3 ด้าน
เพื่อสื่อสาร
หน้าที่สำคัญที่สุดของภาษา ใช้ภาษาเป็นสื่อได้ตามต้องการ ผู้รับสารพอใจ แสดงถึงความเจริญของสังคม และการสืบทิดวัฒนธรรมของภาษา
เพื่อสั่งสอน
เป็นการกลั่นกรองความคิดและสติปัญญา ลักษณะเป็นสำนวน ภาษิต พังเพย นิทานชาดก คำคม เป็นต้น
เพื่อสร้างสรรค์
สร้างสรรค์วรรณกรรม โดยภาษาเป็นเครื่องมือสำคัญ เป็นภาษาพิเศษ คือ ถูกใช้เพื่ออารมณ์สุนทรีย์และเพื่ออารมณ์
ความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและวัฒนธรรมในพื้นที่ปฏิบัติการโรงเรียน
วัฒนธรรมสัญลักษณ์
ภาษาเป็นองค์ประกอบของวัฒนธรรม ภาษาที่ใช้กันแพร่หลาย คือ ภาษาพูด และภาษาเขียน
ภาษาเป็นเครื่องชี้ให้เห็นความเจริญก้าวหน้าหรือล้าหลังของวัฒนธรรม ชาติที่มีความเจริญรุ่งเรืองทางวัฒนธรรมคือชาติที่มีภาษาบันทึกเรื่องราวเหตุการณ์ของตนเอง
ภาษาแสดงให้เห็นพัฒนาการด้านวัฒนธรรมแต่ละสังคม เช่นการมีทาสและการเลิกทาสของไทย
ภาษาเป็นเครื่องถ่ายทอดวัฒนธรรมไว้มิให้สูญหาย เช่น วรรณกรรมต่าง ๆ ทำให้ทราบขนบธรรมเนียม ประเพณีที่มีมาแต่โบราณ
ภาษาเป็นเครื่องแสดงระดับของชนชั้นหรือความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในสังคม คำราชาศัพท์ เป็นต้น
ภาษาเป็นเครื่องสะท้อนวิถีชีวิตของคนในชาติ เช่นสำนวนต่าง ๆ
ภาษาสะท้อนให้เห็นที่มาหรือประวัติของคนในสังคม เช่นที่มาของคำว่านาฬิกา เดิมใช้ นาฬิเก เป็นภาษาบาลี สะท้อนให้เห็นถึงการนับเวลาของคนในอดีต