Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ธรรมชาติของภาษา - Coggle Diagram
ธรรมชาติของภาษา
ความหมายของภาษา
ระบบสัญลักษณ์ที่มนุษย์ต้องเรียนรู้ และตกลงใช้ร่วมกันเพื่อสื่อความหมาย
เสียงพูดหรือคำพูดหรือภาษาพูดเท่านั้น
จะไม่รวมตัวอักษรหรือภาษาเขียน
ลักษณะธรรมชาติของภาษา
ภาษามีระบบกฎเกณฑ์แน่นอนในตัวเอง
ภาษามีจำนวนประโยคไม่รู้จบ
ภาษามีโครงสร้างหรือองค์ประกอบ
ภาษาเป็นพฤติกรรมของสังคม
ภาษาหมายถึงภาษาพูด
ภาษาเป็นเครื่องแสดงความเจริญของสังคม
ภาษาหมายถึงภาษาของมนุษย์
ภาษาเป็นสิ่งสมมติ
ภาษาเป็นสิ่งที่ได้ทางวิทยาศาสตร์
มโนทัศน์เกี่ยวกับภาษา
ภาษาย่อย
ภาษาที่ต่างจากอีกภาษาด้วยปัจจัยทางสังคมของผู้พูด
ภาษาที่ต่างจากอีกภาษาเพราะใช้ในถิ่นต่างกัน
วิธภาษา
แตกต่างกันโดยลักษณะทางสังคมของผู้พูด
แตกต่างกันโดยสถานการณ์การใช้หรือหน้าที่
ภาษาถิ่น (แตกต่างกันไปตามถิ่น)
ภาษามาตรฐาน
วิธภาษาที่ได้รับการยอมรับในสังคมว่าถูกต้อง
ประเภทของภาษา
วัจนภาษา (ภาษาถ้อยคำ)
เสียงและลายลักษณ์อักษร
คำพูดหรือตัวอักษรที่กำหนดใช้ร่วมกันในสังคม
อวัจนภาษา (ไม่ใช่ถ้อยคำ)
กิริยาท่าทาง
น้ำเสียง
การแต่งกาย
ช่องว่างของสถานที่
กาลเวลา
เครื่องหมายวรรคตอน
คุณสมบัติและหน้าที่ของภาษาในสังคมไทย
คุณสมบัติ
ความเป็นเอกเทศ (autonomy)
ความมีประวัติอันยาวนาน (historicity)
ความมีชีวิต (vitality)
ความเป็นมาตรฐาน (standardization)
หน้าที่
ภาษาภูมิภาค ภาษาระดับภาค
ภาษานานาชาติ สื่อกลางสื่อสารกับประเทศอื่น
ภาษาเมืองหลวง ใช้ในอาณาบริเวณเมืองหลวงของประเทศ
ภาษากลางในประเทศไทย สื่อกลางในการติดต่อสื่อสาร
ภาษาราชการ ใช้ในกิจกรรมระดับชาติ
ภาษาเฉพาะกลุ่ม สื่อสารเฉพาะคน
ภาษาการศึกษา สื่อในการเรียนการสอน
ภาษาสอนเป็นวิชา ใช้สอนในสถานศึกษา
ภาษาศาสนา กิจกรรมทางศาสนา
ภาษาวรรณกรรม ใช้เขียนวรรณกรรม
พลวัติของภาษาในกระแสปัจจุบัน
ลักษณะการเปลี่ยนแปลงของภาษา
กลไกที่ทำให้ภาษาเปลี่ยนแปลง
การกลายเสียง
การเทียบแบบการยืมภาษาอื่น
ภาษามีการเปลี่ยนแปลงลักษณะการเปลี่ยนแปลงภาษาดังกล่าวสะท้อน
ปัจจัยที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
สภาพทางจิตวิทยาของผู้พูดภาษา
ความเจริญก้าวหน้าทางวิทยาการ
ความแตกต่างของภาษาที่มีอยู่ในสังคม
การใช้ภาษาไทยในการสื่อสารปัจจุบัน
คำที่เกิดใหม่ในภาษาที่มากที่สุดในภาษาไทย
การใช้คำซึ่งมีความหมายเดิมอย่างหนึ่งให้มีความหมายใหม่อีกอย่างหนึ่ง
มีคำบัญญัติเพื่อมีใช้ให้เพียงพอกับความเป็นจริงของชีวิต
ภาษาเฉพาะกลุ่ม
ปัญหาการใช้ภาษาไทยในการสื่อสารปัจจุบัน
ไม่พิถีพิถันในการใช้ภาษา
เคร่งครัดในการใช้ภาษามากเกินไป
เกิดจากความไม่ระมัดระวังในการใช้ภาษา