Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ประวัติการศึกษาภาษา และภาษาศาสตร์ในโลกตะวันออก, นางสาวนิพิฐา เศียรขุนทด …
ประวัติการศึกษาภาษา
และภาษาศาสตร์ในโลกตะวันออก
การศึกษาภาษาในอินเดีย
อินเดียเป็นแม่แบบให้กับชนชาติอื่นๆ ได้เจริญรอยตามมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะด้านการศึกษาภาษา
นักปราชญ์ผู้มีผลงานด้านภาษา คือ ปาณินิ (Panini)
“อัษฎาธยายี” เป็นการศึกษาาภาษา สันสกฤตทั้ง
ในเชิงวรรณนาและเชิงประวัติและเปรียบเทียบ
ปาณินิ ได้ศึกษาภาษาสันสกฤตยุคแรกสุด จากบทสวดและพระเวทแล้วนําภาษาในบทสวดแจกแจงวางหลักเกณฑ์ใหม่ให้รัดกุม
โดยแบ่งออกเป็น 8 บทแต่ละบทจัดระบบ
อธิบายโครงสร้างของภาษาอย่างละเอียด
สรุปเป็นสูตรไว้ 4,000 ข้อ
นักภาษาศาสตร์ชื่อ โวลเนอ
ลักษณะโครงสร้างทางไวยากรณ์
สรุปว่าเป็นคนละภาษา แต่มาจากภาษาต้นกําเนิ เดียวกันคือภาษาอินโด-อารยัน
ศึกษาภาษาบาลีและสันสกฤตเชิงเปรียบเทียบ
การศึกษาภาษาในจีน ญี่ปุ่นและพม่า
นักภาษาศาสตร์ที่ศึกษาภาษาจีน
มาร์โค โปโล (Marco Polo)
พ่อค้าชาวอิตาเลียน เดินทางผ่านเส้นทางสายไหม (Silk route) มาค้าขายยังประเทศจีน ได้เรียนรู้ภาษาจีนและนําไปเผยแพร่ยังประเทศตะวันตก
มิชชันนารี (missionary)
มาเผยแพร่ศาสนาคริสต์และได้ศึกษา ภาษาจีนด้วย
ริชชี (Ricci) เป็นคนแรกที่บันทึกความแตกต่างระหว่างภาษาจีนกับภาษาตะวันตก
ผลงานของฟรานซิสโก วาโร (Francisco Varo)
การศึกษาภาษาและไวยากรณ์จีนเล่มแรกที่ตีพิมพ์เป็นภาษาตะวันตก
นักภาษาศาสตร์ที่ศึกษาภาษาญี่ปุ่น
ฮัตโตริ ชิโร (Hattori Shiroo)
ภาษาญี่ปุ่น ภาษาไอนุ มีความคล้ายคลึงกับ ภาษาจีน ภาษาพม่า
ภาษาออสโตรเนเซีย ภาษากรีก และภาษาไอริช
มุระยะมะ (Murayama) และ
โอบะยาชิ ทาเรียว (Odboygashi Taryoo)
ภาษาญี่ปุ่นสืบทอดมาจากภาษา ของชาวเกาะทางใต้ผสมกับภาษาอัลไต
หรือภาษาอรัลอันไต
กิ-โมน-เล (I-moon-Lee)
สรุปว่าภาษาญี่ปุ่นมาจากภาษาโคคุริว (kogurye)
ซึ่งเป็นภาษาถิ่นหนึ่งของเกาหลี
จีน เป็นแม่แบบตัวอักษรแก่ชาติใกล้เคียง ได้แก่ เกาหลี และญี่ปุ่น
ภาษาพม่า
โรเบิร์ด เชเฟอร์ (Robert Shafer)
ภาษาพม่าอยู่ในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต
ผู้ศึกษาส่วนใหญ่เป็นนักภาษาศาสตร์ชาวตะวันตก
รอบบินส์ เบอลิง (Robbins Burling)
ศึกษาเจาะจงแต่ภาษาพม่าเพียงภาษาเดียว
ภาษาพม่ากับภาษาอัตชี ภาษา มารูมีความสัมพันธ์กันมาก สามารถสร้างเป็นภาษาพม่าดั้งเดิมได
ภาษาอีก้อกับภาษามูเซอมีความสัมพันธ์กันมากเช่นกัน จนสามารถหาภาษาโลโลดั้งเดิมได้
การศึกษาภาษาในเวียดนามและลาว
ภาษาลาว
อยู่ในตระกูลไท
ศาสตราจารย์ ดร.ธีระพันธ์ เหลืองทองคํา
ศึกษาภาษาในประเทศลาวแต่เป็นภาษาถิ่นของลาวใน ตระกูลมอญ-เขมร
ภาษาเวียดนาม อยู่ในตระกูล
ออสโตรเอเชียติก (Gustro-asiatic)
อเล็กซองดร์ เดอ โรดส์ (Alexandre de Rhoodes)
บาทหลวงที่มาเผยแผ่ศาสนาคริสต์
เป็นการศึกษาเพื่อการสื่อสาร
เจมส์ อาร์. โล
ภาษามอญกับภาษาเวียดนามมีความสัมพันธ์กัน
มาสเปโรได้
มอธิบายระบบเสียงภาษาเวียดนาม
ภาษาเวียดนามเป็นภาษาวรรณยุกต์ ทําให้เห็น
ถึงความแตกต่างระหว่างภาษาเวียดนามกับภาษาอื่น ๆ ในตระกูลออสกเดอริก
ช็อง ปรีซ์ลสกี
ศึกษาระบบคําไวยากรณ์ของภาษาเวียดนาม
ศึกษาภาษาต่าง ๆ ในตระกูลออสโตรเอเชียติก
กลุ่มภาษาเวียดนาม
มีวรรณยุกต์
กลุ่มภาษามุนดา
กลุ่มภาษามอญเขมร
การศึกษาภาษาในมาเลเซีย
นักภาษาศาสตร์ที่ศึกษาภาษามาเลเซีย
อิสมาล ฮุเซอิน Itnial Husein
ภาษาในตระกูลมาลาโย โปลิเนเซียน
สาขาภาษาหมู่เกาะมลายู (bahasa nusantara)
ภาษามาตรฐานมลายู (malay standard)
ภาษามลายูมาตรฐานน่าจะเป็นภาษาสําเนียงเมืองเรียว (Riau)
ในอินโดนีเซีย
ภาษาพูดจะแตกต่างกัน แต่ภาษาเขียนเป็นภาษามาตรฐานเดียวกัน
ต่อมาภาษาดังกล่าวได้พัฒนามาเป็นภาษามาตรฐาน
ของมาเลเซีย อินโดนีเซีย และบรูไน
แบ่งได้หลายภาษาถิ่นย่อยตามสําเนียงในท้องถิ่นต่างๆ
สาขาภาษาเมลาเนเซีย (bahasa Melanesia
สาขาภาษาโปลีเนเซีย (bahasa polinesia)
ภาษาตระกูลมาลาโยโปลิเนเซียน (malayapolynesian) หรือออสโตรเนเซียน (Gustronesian)
นางสาวนิพิฐา เศียรขุนทด
รหัสนักศึกษา 6180107205 ค.บ.ภาษาไทย หมู่ที่ 2 เลข 5